Στα δίχτυα των δικών τους αντιφάσεων έχουν πιαστεί τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος
Παράλογη χαρακτηρίζει την προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας ο αρθρογράφος των New York Times, Roger Cohen, ο οποίος σημειώνει ότι η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στη χρεοκοπία, κάτι που γνωρίζουν σχεδόν όλοι οι Έλληνες.
Όπως αναφέρει, η χώρα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει τα χρέη της, όσες συμφωνίες και αν επιτύχει με τους πιστωτές της.
Η διοικητική εμπειρία των υπουργών της ελληνικής αριστερής κυβέρνησης είναι σχεδόν μηδενική, ωστόσο ξεπερνά τη διπλωματική τους εμπειρία, η οποία βρίσκεται, όπως φαίνεται, υπό του μηδενός.
Μάλιστα, όπως σημειώνει, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα το οποίο περιλαμβάνει ανθρώπους που θέλουν να ξαναπολεμήσουν στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο (1946-49), με την πεποίθηση ότι οι κομμουνιστές αυτή τη φορά θα θριαμβεύσουν.
Προς το παρόν, οι κύριοι εχθροί του κόμματος είναι οι διεθνείς πιστωτές της χώρας και βεβαίως οι Γερμανοί, οι οποίοι ζητούν από τους Έλληνες να παρουσιάσουν ένα σχέδιο προκειμένου να εξισορροπήσουν τα βιβλία τους πριν τους δοθεί περαιτέρω οικονομική βοήθεια, ύψους περί τα 8 δισ. δολ., ως μέρος ενός τεράστιου προγράμματος διάσωσης.
Ωστόσο, το ζήτημα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη ακριβώς για να πει ότι η επιβληθείσα από το εξωτερικό λιτότητα έχει ήδη βλάψει την Ελλάδα.
Η χώρα, η οποία έχει απόλυτη ανάγκη τα 8 δισ. δολ., «πνίγεται» υπό ένα πλαίσιο στατιστικών που παρουσιάζει μια καταστροφική εικόνα με υψηλή ανεργία, ανεξόφλητες συντάξεις, πρόωρες συντάξεις, ανείσπρακτους φόρους, δραστικές δημοσιονομικές προσαρμογές και βεβαίως, χρέος.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αποκάλεσε τις τελευταίες προτάσεις των δανειστών «παράλογες», μια άποψη που φέρεται να οδήγησε τον πρόεδρο της Κομισιόν, Jean Claude Juncker, να μην δεχθεί να έχει τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του.
Όπως σημειώνει ο R. Cohen, υπάρχει ένα πράγμα σχετικά με την πραγματικότητα: ότι έχει την τάση να επανέρχεται και να σου προκαλεί πονόδοντο.
Αναγκάζοντας την Ελλάδα και τη Γερμανία να συνυπάρχουν σε μια νομισματική ένωση θα είναι πάντα μια δύσκολη κατάσταση, καθώς οι οικονομίες τους είναι ασυμβίβαστες και έτι περαιτέρω, οι ιδιοσυγκρασίες τους.
Πολλοί Έλληνες περιμένουν τα χειρότερα, σημειώνει ο αρθρογράφος των New York Times και προσθέτει ότι οι πλούσιοι ασφαλώς, έχουν ήδη μεταφέρει αλλού τα χρήματά τους.
Σχεδόν όλοι έχουν κρύψει κάποιες χιλιάδες ευρώ κάπου αλλού -5.000 ανά άτομο, όπου είναι δυνατό, ενώ περισσότερα από 5 δισ. ευρώ έχουν εκταμιευθεί από τους τραπεζικούς λογαριασμούς μόνον τον Απρίλιο, τόσο από επιχειρήσεις όσο και ιδιώτες.
Η κερδοσκοπία, σημειώνεται, είναι πέραν κάθε ορίου, ελλείψει μιας συμφωνίας για το χρέος, σχετικά με ένα bank run, την επιβολή capital controls και την έκδοση IOUs, τα οποία θα χάσουν αμέσως το 50% της ονομαστικής τους αξίας, ιδιαίτερα εάν έχουν το πρόσωπο του υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη.
Εν συνεχεία θα ακολουθήσει οικονομική κατάρρευση, ταραχές και νέες εκλογές, κάτι που αν και ακούγεται τρομερό, δεν είναι σίγουρο ότι θα συμβεί.
Οι ελληνικές διασώσεις έχουν δώσει χρόνο σε άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ είτε να διορθώσουν τα του οίκους τους είτε να αρχίσουν να το κάνουν σοβαρά.
Μια μετάδοση της κρίσης τώρα είναι λιγότερο πιθανή, όμως αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι εάν επιτευχθεί μια συμφωνία με την Ελλάδα, θα αποτελεί απλώς το προοίμιο για την επόμενη κρίση που θα ξεσπάσει σε λίγους μήνες.
Οι πιστωτές θα μπορούσαν να πουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχεις έναν αιώνα να αποπληρώσεις το χρέος, αλλά τώρα είσαι μόνος σου, φτιάξε τη χώρα, είτε εντός είτε εκτός του ευρώ, φέρε ξένες επιχειρήσεις να βάλουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα.
Θες να δοκιμάσεις την οδό του Putin, με την Gazprom να μπαίνει στη θέση του ΔΝΤ, κάντο!
Έχουμε φύγει από το κεφάλι σας τώρα –επομένως βρείτε έναν τρόπο να κάνετε τους Έλληνες να πιστέψουν στην Ελλάδα ξανά χωρίς την έτοιμη δικαιολογία ότι φταίνε το Βερολίνο ή το ΔΝΤ ή η Κομισιόν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάνει το θεραπευτικό της έργο εδώ, δεν θα υπάρξει άλλος εμφύλιος πόλεμος.
Ο ήλιος θα λάμπει ακόμη, τα νησιά θα εξακολουθούν να είναι πανέμορφα, οι Έλληνες θα εξακολουθούν να βρίζουν κάθε μορφή λιτότητας.
Θα καπνίζουν σε κάθε εστιατόριο αψηφώντας το νόμο, θα εξακολουθούν να έχουν περισσότερα λεφτά από ό,τι φαίνεται πως έχουν, τα τραπέζια σε φθηνές ταβέρνες θα εξακολουθούν να προσφέρουν θέα που έχει ανεκτίμητη.
Μια ελληνική κατάρρευση δεν είναι το ίδιο με μια κατάρρευση της Σλοβακίας, σημειώνει και προσθέτει ότι η ζωή δεν είναι δίκαιη.
Έχουν γίνει τόσα πολλά λάθη, τα οποία άρχισαν με τη συναισθηματική ψευδαίσθηση ότι το λίκνο του δυτικού πολιτισμού ήταν επίσης μια οικονομία αρκετά ανταγωνιστική για να ενταχθεί στο ευρώ, κάτι όμως που δεν ήταν στην πραγματικότητα.
Στη συνέχεια ήρθε όλη αυτή η εύκολη πίστωση στην εποχή που επικρατούσε η άποψη πως το ρίσκο είχε πάψει να υπάρχει.
Η αναπόφευκτη ελληνική κατάρρευση ακολουθήθηκε από μέτρα λιτότητας των οποίων σύμβολο ήταν η Γερμανία.
Αυτά απέτυχαν να προσφέρουν στους Έλληνες ένα θετικό όραμα για το τι θα μπορούσε να παράγουν όλες αυτές οι θυσίες.
Η επακόλουθη οργή δημιούργησε τον ΣΥΡΙΖΑ και οδήγησε στην εκλογική του νίκη και τις ασυνάρτητες υποσχέσεις του για μια νέα πορεία προς τα εμπρός.
Όλοι τώρα έχουν πιαστεί στα δίχτυα των δικών τους αντιφάσεων.
Μπορεί να κερδίσει πάλι κάποιους μήνες, όμως δεν θα λύσει τίποτα, υποσκάπτοντας την ενέργεια της Ευρώπης και το δυναμικό της Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει, η χώρα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει τα χρέη της, όσες συμφωνίες και αν επιτύχει με τους πιστωτές της.
Η διοικητική εμπειρία των υπουργών της ελληνικής αριστερής κυβέρνησης είναι σχεδόν μηδενική, ωστόσο ξεπερνά τη διπλωματική τους εμπειρία, η οποία βρίσκεται, όπως φαίνεται, υπό του μηδενός.
Μάλιστα, όπως σημειώνει, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα το οποίο περιλαμβάνει ανθρώπους που θέλουν να ξαναπολεμήσουν στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο (1946-49), με την πεποίθηση ότι οι κομμουνιστές αυτή τη φορά θα θριαμβεύσουν.
Προς το παρόν, οι κύριοι εχθροί του κόμματος είναι οι διεθνείς πιστωτές της χώρας και βεβαίως οι Γερμανοί, οι οποίοι ζητούν από τους Έλληνες να παρουσιάσουν ένα σχέδιο προκειμένου να εξισορροπήσουν τα βιβλία τους πριν τους δοθεί περαιτέρω οικονομική βοήθεια, ύψους περί τα 8 δισ. δολ., ως μέρος ενός τεράστιου προγράμματος διάσωσης.
Ωστόσο, το ζήτημα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη ακριβώς για να πει ότι η επιβληθείσα από το εξωτερικό λιτότητα έχει ήδη βλάψει την Ελλάδα.
Η χώρα, η οποία έχει απόλυτη ανάγκη τα 8 δισ. δολ., «πνίγεται» υπό ένα πλαίσιο στατιστικών που παρουσιάζει μια καταστροφική εικόνα με υψηλή ανεργία, ανεξόφλητες συντάξεις, πρόωρες συντάξεις, ανείσπρακτους φόρους, δραστικές δημοσιονομικές προσαρμογές και βεβαίως, χρέος.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αποκάλεσε τις τελευταίες προτάσεις των δανειστών «παράλογες», μια άποψη που φέρεται να οδήγησε τον πρόεδρο της Κομισιόν, Jean Claude Juncker, να μην δεχθεί να έχει τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του.
Όπως σημειώνει ο R. Cohen, υπάρχει ένα πράγμα σχετικά με την πραγματικότητα: ότι έχει την τάση να επανέρχεται και να σου προκαλεί πονόδοντο.
Αναγκάζοντας την Ελλάδα και τη Γερμανία να συνυπάρχουν σε μια νομισματική ένωση θα είναι πάντα μια δύσκολη κατάσταση, καθώς οι οικονομίες τους είναι ασυμβίβαστες και έτι περαιτέρω, οι ιδιοσυγκρασίες τους.
Πολλοί Έλληνες περιμένουν τα χειρότερα, σημειώνει ο αρθρογράφος των New York Times και προσθέτει ότι οι πλούσιοι ασφαλώς, έχουν ήδη μεταφέρει αλλού τα χρήματά τους.
Σχεδόν όλοι έχουν κρύψει κάποιες χιλιάδες ευρώ κάπου αλλού -5.000 ανά άτομο, όπου είναι δυνατό, ενώ περισσότερα από 5 δισ. ευρώ έχουν εκταμιευθεί από τους τραπεζικούς λογαριασμούς μόνον τον Απρίλιο, τόσο από επιχειρήσεις όσο και ιδιώτες.
Η κερδοσκοπία, σημειώνεται, είναι πέραν κάθε ορίου, ελλείψει μιας συμφωνίας για το χρέος, σχετικά με ένα bank run, την επιβολή capital controls και την έκδοση IOUs, τα οποία θα χάσουν αμέσως το 50% της ονομαστικής τους αξίας, ιδιαίτερα εάν έχουν το πρόσωπο του υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη.
Εν συνεχεία θα ακολουθήσει οικονομική κατάρρευση, ταραχές και νέες εκλογές, κάτι που αν και ακούγεται τρομερό, δεν είναι σίγουρο ότι θα συμβεί.
Οι ελληνικές διασώσεις έχουν δώσει χρόνο σε άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ είτε να διορθώσουν τα του οίκους τους είτε να αρχίσουν να το κάνουν σοβαρά.
Μια μετάδοση της κρίσης τώρα είναι λιγότερο πιθανή, όμως αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι εάν επιτευχθεί μια συμφωνία με την Ελλάδα, θα αποτελεί απλώς το προοίμιο για την επόμενη κρίση που θα ξεσπάσει σε λίγους μήνες.
Οι πιστωτές θα μπορούσαν να πουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι έχεις έναν αιώνα να αποπληρώσεις το χρέος, αλλά τώρα είσαι μόνος σου, φτιάξε τη χώρα, είτε εντός είτε εκτός του ευρώ, φέρε ξένες επιχειρήσεις να βάλουν τα λεφτά τους στην Ελλάδα.
Θες να δοκιμάσεις την οδό του Putin, με την Gazprom να μπαίνει στη θέση του ΔΝΤ, κάντο!
Έχουμε φύγει από το κεφάλι σας τώρα –επομένως βρείτε έναν τρόπο να κάνετε τους Έλληνες να πιστέψουν στην Ελλάδα ξανά χωρίς την έτοιμη δικαιολογία ότι φταίνε το Βερολίνο ή το ΔΝΤ ή η Κομισιόν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάνει το θεραπευτικό της έργο εδώ, δεν θα υπάρξει άλλος εμφύλιος πόλεμος.
Ο ήλιος θα λάμπει ακόμη, τα νησιά θα εξακολουθούν να είναι πανέμορφα, οι Έλληνες θα εξακολουθούν να βρίζουν κάθε μορφή λιτότητας.
Θα καπνίζουν σε κάθε εστιατόριο αψηφώντας το νόμο, θα εξακολουθούν να έχουν περισσότερα λεφτά από ό,τι φαίνεται πως έχουν, τα τραπέζια σε φθηνές ταβέρνες θα εξακολουθούν να προσφέρουν θέα που έχει ανεκτίμητη.
Μια ελληνική κατάρρευση δεν είναι το ίδιο με μια κατάρρευση της Σλοβακίας, σημειώνει και προσθέτει ότι η ζωή δεν είναι δίκαιη.
Έχουν γίνει τόσα πολλά λάθη, τα οποία άρχισαν με τη συναισθηματική ψευδαίσθηση ότι το λίκνο του δυτικού πολιτισμού ήταν επίσης μια οικονομία αρκετά ανταγωνιστική για να ενταχθεί στο ευρώ, κάτι όμως που δεν ήταν στην πραγματικότητα.
Στη συνέχεια ήρθε όλη αυτή η εύκολη πίστωση στην εποχή που επικρατούσε η άποψη πως το ρίσκο είχε πάψει να υπάρχει.
Η αναπόφευκτη ελληνική κατάρρευση ακολουθήθηκε από μέτρα λιτότητας των οποίων σύμβολο ήταν η Γερμανία.
Αυτά απέτυχαν να προσφέρουν στους Έλληνες ένα θετικό όραμα για το τι θα μπορούσε να παράγουν όλες αυτές οι θυσίες.
Η επακόλουθη οργή δημιούργησε τον ΣΥΡΙΖΑ και οδήγησε στην εκλογική του νίκη και τις ασυνάρτητες υποσχέσεις του για μια νέα πορεία προς τα εμπρός.
Όλοι τώρα έχουν πιαστεί στα δίχτυα των δικών τους αντιφάσεων.
Μπορεί να κερδίσει πάλι κάποιους μήνες, όμως δεν θα λύσει τίποτα, υποσκάπτοντας την ενέργεια της Ευρώπης και το δυναμικό της Ελλάδας για τα επόμενα χρόνια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών