Ο “μάστορας” Wayne Novak είναι ένας από τους τρείς σπουδαιότερους οπλουργούς 1911 που ζούν σήμερα
Παρά την εξαιρετική ιδιοφυία που γέννησε το πιστόλι Μ1911, το όπλο είχε από την αρχή ένα τεράστιο ψεγάδι: τα μικροσκοπικά και δύσχρηστα σκοπευτικά. Φαίνεται πως ο John brownnig είτε διέθετε αετίσια μάτια που του επέτρεπαν να σημαδεύει ή ήταν οπαδός της ¨ενστικτώδους σκόπευσης”.
Αλλιώς δεν εξηγείται η παντελής αδιαφορία του για το συγκεκριμένο σημείο. Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται και στα παλιότερα σχέδια του (Colt Μ1903, FN1910, κλπ.).
Το μόνο καλό που βγήκε από αυτή την αβλεψία του Browning ήταν ότι -δεκαετίες αργότερα- δημιούργησε μια ευκαιρία για λάμψει το ταλέντο του οπλουργού Wayne Novak .
Εστιάζοντας στη βελτίωση
Η λέξη “NOVAK” για τους σπουδαστές της τέχνης του πιστολιού είναι συνώνυμο με τα καλύτερα ίσως στόχαστρα “μάχης” . Πλέον ένα επιτυχημένο βιομηχανικό προϊόν που υπάρχει σε αρκετές παραλλαγές, άλλαξε κυριολεκτικά τον τρόπο που βλέπουμε τα σκόπευτρα.
Εμφανίστηκαν το 1985, όταν ο οπλουργός άρχισε να κόβει με φρέζα δύο “χελιδονουρές” στα κλείστρα των Colt 1911 και Browning Hipower που έφτιαχνε για την Ομάδα Διάσωσης Ομήρων του FBI.
Τα τετράγωνου προφίλ, μεγάλου μεγέθους στόχαστρα έδιναν μια ξεκάθαρη εικόνα. Από την αρχή τα σχεδίασε να δέχονται κάψουλες τριτίου ή λευκές κουκίδες, ώστε να διακρίνονται ευκολότερα. Η ακίδα είναι κάθετη στο κλείστρο και το κλισιοσκόπιο σχηματίζει μια αρνητική γωνία.
Αυτό τα σκιάζει με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να δίνουν ευδιάκριτη εικόνα. Για σταθερότητα, το κλισιοσκόπιο ασφαλίζει πάνω στο πιστόλι και με μια βίδα, ώστε να μη χαθεί ο “μηδενισμός” από πτώση ή χτύπημα.
Πριν την εφεύρεση του Novak, τα στόχαστρα στα Μ 1911 σφηνώνονταν πάνω στο κλείστρο και “ασφάλιζαν” με σφυροκόπημα. Δεν είναι σπάνιο σε παλιότερα όπλα, να χαλαρώνουν και να “εκτοξεύονται” στη διάρκεια μια βολής.
Ο οπλουργός δίπλα στον οποίο μαθήτευσε ο Novak ήταν ο Armand Swenson (Αρμάν Σβένσον). Προσπάθησε να λύσει το πρόβλημα συγκολλώντας μια ακίδα απευθείας στο κλείστρο και φρεζάροντας το πίσω μέρος για να ταιριάξει ένα κλισιοσκόπιο από περίστροφο Smith & Wesson.
Ήταν μια επίπονη κσι χρονοβόρα διαδικασία. Ο μαθητευόμενος του την απλοποίησε και τη βελτίωσε, γενόμενος… πλούσιος στην πορεία. Μέχρι στιγμής η εταιρεία του έχει πουλήσει πάνω από 4.000.000 σετ σκοπευτικών LoMount (το εμπορικό όνομα της πατέντας). Οι μεγαλύτερες εταιρείες όπλων τα τοποθετούν στα ανώτερα μοντέλα και πολλοί “σοβαροί” χρήστες – (αντιτρομοκρατικές μονάδες και ειδικές δυνάμεις) τα προδιαγράφουν στις απαιτήσεις τους.
Πέρα από το στόχαστρο
Ο “μάστορας” Wayne Novak είναι ένας από τους τρείς σπουδαιότερους οπλουργούς 1911 που ζούν σήμερα. Οι Richard Heinie και Bill Wilson είναι οι άλλοι δύο. Αλλά εκείνοι εστίασαν στην ανάπτυξη του M 1911 για σκοποβολή.
O Novak -επηρεασμένος ίσως από το μέντορα του εστίαζε πάντα στο πιστόλι ως μαχητικό εργαλείο. Έμαθε από το Swenson πως να “γεμίζει” και να ξανακόβει τα κλειδιά της κάνης στο 1911 για τέλειο κλείδωμα με το κλείστρο.
Πως να επεμβαίνει στον κύκλο τροφοδοσίας, γυαλίζοντας και σχηματίζοντας επιφάνειας, ώστε να λειτουργούν αξιόπιστα με βολίδες κοίλης αιχμής ή πως να φτιάχνει πιστόλια που θα “βάζουν” 10 φυσίγγια σε κυκλο 4 εκατοστών ενώ είναι ικανά να επιβιώσουν μιας πτώσης από τον... τρίτο όροφο.
Αν και η οικονομική του επιτυχία είναι αναμφισβήτητη και το όπλουργείο του παραμένει πάντα απασχολημένο, ο Novak ποτέ στη μακρόχρονη καριέρα του δεν έγινε “κατασκευαστής” όπλων. Τουλάχιστον όχι υπό την έννοια του να αγοράζει κύρια απάρτια (κάνες, κλείστρα, κορμούς) από ανώνυμους παραγωγούς, να τα συναρμολογεί και να τα προσφέρει ως δικά του σε μαζική κλίμακα.
Άλλοι οπλουργοί όπως ο Ed Brown και ο Bill Wilson στράφηκαν πρός αυτή την κατεύθυνση και κατέληξαν να διοικούν βιοτεχνίες (ή μεσαίου μεγέθους βιομηχανίες) που παράγουν σε μαζικότερη κλίμακα. Αυτό δεν αποτελεί ψόγο για τους προαναφερθέντες.
Τα όπλα που παράγουν είναι αποδειγμένα υψηλής ποιότητας και δε χρειάζονται την επιβεβαίωση κάποιου τυχαίου αρθρογράφου στην άλλη άκρη του κόσμου. Τους αναφέρουμε μόνο σε αντιδιαστολή με το Wayne Novak, ο οποίος ακολουθεί τον παραδοσιακό τρόπο.
Δουλεύει πάνω σε όπλα που έρχονται μέσα σε κουτιά που γράφουν “Colt”, “Browning”, “Smith & Wesson”. Οι οπλομάστορες που τα παραλαμβάνουν έχουν μαζί και μια λίστα με τις προσωπικές επιθυμίες του κατόχου για τις βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν.
Τα αποσυναρμολογούν, διορθώνουν ατέλειες, τοποθετούν LoMount, ταιριάζουν κάνες υψηλής ακρίβειας (Kart ή Barsto). Θα ταιριάξουν από την αρχή το μηχανισμό πυροδότησης με υψηλής ποιότητας ανταλλακτικά, βελτιώνοντας την αίσθηση και τη διαδρομή της σκανδάλης. Όταν τελειώσουν με τις μηχανικές παρεμβάσεις, θα λειάνουν τις εξωτερικές ακμές ώστε να μην υπάρχουν κοφτερές γωνίες και προεξοχές.
Όταν πια θα χαράξουν στο κλείστρο το λογότυπο NOVAK’S το πιστόλι θα έχει αποκτήσει την καλύτερη δυνατή μορφή του.
www.bankingnews.gr
Αλλιώς δεν εξηγείται η παντελής αδιαφορία του για το συγκεκριμένο σημείο. Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται και στα παλιότερα σχέδια του (Colt Μ1903, FN1910, κλπ.).
Το μόνο καλό που βγήκε από αυτή την αβλεψία του Browning ήταν ότι -δεκαετίες αργότερα- δημιούργησε μια ευκαιρία για λάμψει το ταλέντο του οπλουργού Wayne Novak .
Εστιάζοντας στη βελτίωση
Η λέξη “NOVAK” για τους σπουδαστές της τέχνης του πιστολιού είναι συνώνυμο με τα καλύτερα ίσως στόχαστρα “μάχης” . Πλέον ένα επιτυχημένο βιομηχανικό προϊόν που υπάρχει σε αρκετές παραλλαγές, άλλαξε κυριολεκτικά τον τρόπο που βλέπουμε τα σκόπευτρα.
Εμφανίστηκαν το 1985, όταν ο οπλουργός άρχισε να κόβει με φρέζα δύο “χελιδονουρές” στα κλείστρα των Colt 1911 και Browning Hipower που έφτιαχνε για την Ομάδα Διάσωσης Ομήρων του FBI.
Τα τετράγωνου προφίλ, μεγάλου μεγέθους στόχαστρα έδιναν μια ξεκάθαρη εικόνα. Από την αρχή τα σχεδίασε να δέχονται κάψουλες τριτίου ή λευκές κουκίδες, ώστε να διακρίνονται ευκολότερα. Η ακίδα είναι κάθετη στο κλείστρο και το κλισιοσκόπιο σχηματίζει μια αρνητική γωνία.
Αυτό τα σκιάζει με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να δίνουν ευδιάκριτη εικόνα. Για σταθερότητα, το κλισιοσκόπιο ασφαλίζει πάνω στο πιστόλι και με μια βίδα, ώστε να μη χαθεί ο “μηδενισμός” από πτώση ή χτύπημα.
Πριν την εφεύρεση του Novak, τα στόχαστρα στα Μ 1911 σφηνώνονταν πάνω στο κλείστρο και “ασφάλιζαν” με σφυροκόπημα. Δεν είναι σπάνιο σε παλιότερα όπλα, να χαλαρώνουν και να “εκτοξεύονται” στη διάρκεια μια βολής.
Ο οπλουργός δίπλα στον οποίο μαθήτευσε ο Novak ήταν ο Armand Swenson (Αρμάν Σβένσον). Προσπάθησε να λύσει το πρόβλημα συγκολλώντας μια ακίδα απευθείας στο κλείστρο και φρεζάροντας το πίσω μέρος για να ταιριάξει ένα κλισιοσκόπιο από περίστροφο Smith & Wesson.
Ήταν μια επίπονη κσι χρονοβόρα διαδικασία. Ο μαθητευόμενος του την απλοποίησε και τη βελτίωσε, γενόμενος… πλούσιος στην πορεία. Μέχρι στιγμής η εταιρεία του έχει πουλήσει πάνω από 4.000.000 σετ σκοπευτικών LoMount (το εμπορικό όνομα της πατέντας). Οι μεγαλύτερες εταιρείες όπλων τα τοποθετούν στα ανώτερα μοντέλα και πολλοί “σοβαροί” χρήστες – (αντιτρομοκρατικές μονάδες και ειδικές δυνάμεις) τα προδιαγράφουν στις απαιτήσεις τους.
Πέρα από το στόχαστρο
Ο “μάστορας” Wayne Novak είναι ένας από τους τρείς σπουδαιότερους οπλουργούς 1911 που ζούν σήμερα. Οι Richard Heinie και Bill Wilson είναι οι άλλοι δύο. Αλλά εκείνοι εστίασαν στην ανάπτυξη του M 1911 για σκοποβολή.
O Novak -επηρεασμένος ίσως από το μέντορα του εστίαζε πάντα στο πιστόλι ως μαχητικό εργαλείο. Έμαθε από το Swenson πως να “γεμίζει” και να ξανακόβει τα κλειδιά της κάνης στο 1911 για τέλειο κλείδωμα με το κλείστρο.
Πως να επεμβαίνει στον κύκλο τροφοδοσίας, γυαλίζοντας και σχηματίζοντας επιφάνειας, ώστε να λειτουργούν αξιόπιστα με βολίδες κοίλης αιχμής ή πως να φτιάχνει πιστόλια που θα “βάζουν” 10 φυσίγγια σε κυκλο 4 εκατοστών ενώ είναι ικανά να επιβιώσουν μιας πτώσης από τον... τρίτο όροφο.
Αν και η οικονομική του επιτυχία είναι αναμφισβήτητη και το όπλουργείο του παραμένει πάντα απασχολημένο, ο Novak ποτέ στη μακρόχρονη καριέρα του δεν έγινε “κατασκευαστής” όπλων. Τουλάχιστον όχι υπό την έννοια του να αγοράζει κύρια απάρτια (κάνες, κλείστρα, κορμούς) από ανώνυμους παραγωγούς, να τα συναρμολογεί και να τα προσφέρει ως δικά του σε μαζική κλίμακα.
Άλλοι οπλουργοί όπως ο Ed Brown και ο Bill Wilson στράφηκαν πρός αυτή την κατεύθυνση και κατέληξαν να διοικούν βιοτεχνίες (ή μεσαίου μεγέθους βιομηχανίες) που παράγουν σε μαζικότερη κλίμακα. Αυτό δεν αποτελεί ψόγο για τους προαναφερθέντες.
Τα όπλα που παράγουν είναι αποδειγμένα υψηλής ποιότητας και δε χρειάζονται την επιβεβαίωση κάποιου τυχαίου αρθρογράφου στην άλλη άκρη του κόσμου. Τους αναφέρουμε μόνο σε αντιδιαστολή με το Wayne Novak, ο οποίος ακολουθεί τον παραδοσιακό τρόπο.
Δουλεύει πάνω σε όπλα που έρχονται μέσα σε κουτιά που γράφουν “Colt”, “Browning”, “Smith & Wesson”. Οι οπλομάστορες που τα παραλαμβάνουν έχουν μαζί και μια λίστα με τις προσωπικές επιθυμίες του κατόχου για τις βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν.
Τα αποσυναρμολογούν, διορθώνουν ατέλειες, τοποθετούν LoMount, ταιριάζουν κάνες υψηλής ακρίβειας (Kart ή Barsto). Θα ταιριάξουν από την αρχή το μηχανισμό πυροδότησης με υψηλής ποιότητας ανταλλακτικά, βελτιώνοντας την αίσθηση και τη διαδρομή της σκανδάλης. Όταν τελειώσουν με τις μηχανικές παρεμβάσεις, θα λειάνουν τις εξωτερικές ακμές ώστε να μην υπάρχουν κοφτερές γωνίες και προεξοχές.
Όταν πια θα χαράξουν στο κλείστρο το λογότυπο NOVAK’S το πιστόλι θα έχει αποκτήσει την καλύτερη δυνατή μορφή του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών