Το .357 Magnum κατέφθασε το 1935 με εξαιρετικό θόρυβο καί μεγάλη ταχύτητα. Όταν εμφανίστηκε, ήταν το ισχυρότερο φυσίγγιο χειρός. Μέχρι τότε, τα διαμετρήματα περιστρόφων (.38 Special, .455 Webbley, .44 Special) ήταν υποηχητικά, δηλαδή κινούνταν με λιγότερα από 340 m/sec. To .357 ξεπερνούσε τα 450 m/sec.
Επειδή “η κινητική ενέργεια είναι συνάρτηση του τετραγώνου της ταχύτητας” το νέο διαμέτρημα ήταν ικανό για απαράμιλλη ισχύ. Ακόμη και σήμερα, συγκρινόμενο με το διαδομένο 9mm Para (9X19mm), το .357 Magnum ωθεί βολίδες παρόμοιας διαμέτρου (9,3mm) και κατά 30% βαρύτερες με ως και 20% μεγαλύτερη ταχύτητα. Η διαφορά δύναμης είναι ξεκάθαρη υπέρ του περιστρόφου.
Ο Daniel B. Wesson χρησιμοποίησε ένα από τα πρώτα περίστροφα Smith & Wesson “.357 Registered Magnum” για κυνήγι μαύρης αρκούδας, αποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητά του ως κυνηγετικού διαμετρήματος. Ικανό για μεγάλη διάτρηση και άμεση καταβολή των θηραμάτων. Ειρωνικά, το “πρόβλημα” του διαμετρήματος (τουλάχιστον σε αμυντική χρήση) είναι η περίσσεια ισχύος που εκδηλώνεται ως “υπερδιάτρηση”. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 40 χρόνια και να εμφανιστούν οι βολίδες κοίλης αιχμής ώστε να φανεί η αποτελεσματικότητα του .357 για άμυνα.
Συμβιβασμοί
Το διαμέτρημα τράβηξε το ενδιαφέρον των σωμάτων ασφαλείας. Όμως απαιτούνται βαριά και μεγάλα όπλα για να το διαχειριστούν. Τα πρώτα περίστροφα για .357 ζύγιζαν πάνω από 1.300 γραμμάρια, κάνοντάς τα δυσβάσταχτα για αστυνομικούς. Στη δεκαετία του 1980 εμφανίστηκαν εξελιγμένα περίστροφα μεσαίου μεγέθους (900-1.100 γραμμάρια), η “χρυσή τομή” για το διαμέτρημα. Χωρούσαν 6-7 φυσίγγια. Αντίθετα, οι προσπάθειες για ελαφρά περίστροφα οπλοφορίας (500-600 γραμμάρια) είχαν αμφίβολη επιτυχία: φτιαγμένα από κράματα τιτανίου, σκανδίου και αλουμινίου, ήταν σχεδόν επώδυνα στη βολή, με έντονη διάσειση και ανάκρουση.
.357 SiG – Δύναμη σε μικρότερο πακέτο
Στις αρχές του 1990, τα πιστόλια σε 9mm Para και .40 SW κυριαρχούσαν. Πολλοί αναπολούσαν την αποτελεσματικότητα του .357 Magnum· ανάμεσά τους και η Μυστική Υπηρεσία (Secret Service).
Η Sig Sauer και η Federal Ammunition ανέπτυξαν το .357 Sig (9X22mm), βασισμένο σε κάλυκα 10mm Auto με στενεμένο στόμιο, που έδινε βολίδα 9 χιλ. με 420-430 m/sec. Βαλλιστικά ήταν όμοιο με το .357 Magnum από βραχύκανα περίστροφα, με το πλεονέκτημα της μεγάλης αναχορηγίας (13-15 φυσίγγια) και της ευκολίας απόκρυψης.
Η Sig παρουσίασε το P229 (σε .357 Sig και .40 SW) με ενισχυμένο κλείστρο, το οποίο έγινε το όπλο της Secret Service (1995–2020) και των Texas Rangers. Παράλληλα, η Glock παρουσίασε τα G31, G32 και G33, αντίστοιχα με τα G22, G23 και G27 σε .40 SW. Στην Ελλάδα, η ΕΚΑΜ απέκτησε τέτοια όπλα στις αρχές του 2000.
Σπάνια αποτελεσματικότητα
Η υψηλή ταχύτητα βοηθά στη διαστολή βολίδων κοίλης αιχμής, εξασφαλίζοντας “βίαιη” μεταφορά ενέργειας στον στόχο. Το φυσίγγιο είναι ιδιαίτερα ακριβές, με σταθερή τροχιά σε αποστάσεις πέρα από τα 50 μέτρα – σπάνιο για όπλα χειρός. Η ανάκρουση είναι παρόμοια με του .40 SW, ενώ το “μπουκαλοειδές” σχήμα του κάλυκα εξασφαλίζει αξιοπιστία τροφοδοσίας.
Από τεχνική άποψη, το .357 Sig είναι απόλυτα επιτυχημένο: συνδύασε τα καλύτερα του .357 Magnum με σύγχρονα, ελαφρύτερα όπλα. Το απέδειξαν και πραγματικά περιστατικά, με πιο γνωστό την 29η Δεκεμβρίου 2019, όταν ο Τζακ Γουίλσον εξουδετέρωσε με μία βολή έναν τρομοκράτη μέσα σε εκκλησία στο Τέξας.
Ωστόσο, σήμερα το .357 Sig έχει σχεδόν εκλείψει. Ο βασικός λόγος είναι το κόστος: ακόμη και η Μυστική Υπηρεσία επέστρεψε στο 9mm, κρίνoντας ότι η βελτίωση στις επιδόσεις δεν δικαιολογούσε το αυξημένο οικονομικό βάρος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών