Αρχής γενομένης από το 2023, τα όπλα αποτελούν εξοπλισμό των πιλότων που επιχειρούν σε πολεμική ζώνη
Από το ξεκίνημα των αεροπορικών μαχών πριν έναν αιώνα, μέχρι σήμερα, τα πληρώματα των αεροσκαφών πετούν σε καιρό επιχειρήσεων οπλισμένα.
Σε περίπτωση που αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σκάφη τους πρέπει να κατέχουν τα μέσα αυτοπροστασίας που θα τους κρατήσουν ζωντανούς μέχρι τη διάσωση από φίλιες δυνάμεις. Αυτό είναι φυσικό αν λάβει κανείς υπόψη οτι οι αεροπόροι που τυχόν πέσουν στα χέρια εχθρικού πληθυσμού θα αντιμετωπίσουν βαριά αντίποινα.
Οι περισσότερες αεροπορίες, επηρεασμένες από παλαιότερα δόγματα, εξόπλιζαν μέχρι πρόσφατα τα πληρώματα με στοιχειώδη τυφέκια μικρού διαμετρήματος με σκοπό την “επιβίωση” και “θήρα”. Αυτή η ιδέα είναι μάλλον
αλλοπρόσαλη, αφού ο αμεσότερος κίνδυνος για τους άνδρες που προσγειώνονται άθελα τους σε μια πολεμική ζώνη είναι… άλλοι οπλισμένοι άντρες με πρόθεση να τους εξολοθρεύσουν.
Ο περιορισμένος χώρος και διαθέσιμο βάρος περιορίζουν τις επιλογές. Για παράδειγμα η ελληνική αεροπορία “χρεώνει” στους πιλότους της πιστόλια των 9Χ19mm (όπως το ΗΚ Ρ7).
Οι Ρώσοι για πολλά χρόνια βασίζονταν στο ΡΜ Makarov. Μετά την εμπλοκή τους στη Συρία άρχισαν να χρησιμοποιούν το AKSU-74. Ήταν μια προσωρινή λύση μέχρι την επιλογή ένός καταλληλότερου μέσου.
Βάρος: ο κρίσιμος παράγων
Το ΡΡ-2000 (κυρτιλικά ΠΠ-2000) χαρακτηρίζεται ως υποπολυβόλο.
Αναπτύχθηκε από το Γραφείο Σχεδίασης της οπλοβιομηχανίας της Τούλα (ΚΡΒ) με στόχο το χαμηλότερο δυνατό βάρος. Αρχικά προοριζόταν για χρήση από σωματοφύλακες και αστυνομικούς σε περιορισμένους χώρους.
Τα πρωτότυπα δοκιμάστηκαν το 2004. Με την ενσωμάτωση συνθετικού κορμού και κλείστρου χαμηλής μάζας, το όπλο ζύγιζε μόλις 1,4 κιλά. Υιοθετώντας μια διάταξη όπου η χειρολαβή περιέχει το γεμιστήρα (όπως πχ, τα Uzi και Ingram) το συνολικό μήκος ήταν μόλις 35cm – εκ των οποίων 18cm καταλαμβάνει η κάνη.
Τα αρχικά μοντέλα είχαν τη μορφή “αυτόματων πιστολιών” και στερούνταν κοντακίου. Αντί αυτού υπήρχε η πρόβλεψη πρόσδεσης ενός εφεδρικού γεμιστήρα (χωρητικότητας 44 φυσιγγίων) στο πίσω μέρος του κορμού.
Θεωρητικά ο χειριστής θα στήριζε το όπλο στον ώμο του με αυτό, “επωμίζοντας” για να πετύχει καλύτερη ευστοχία.
Στην πράξη προέκυψε ένα απλό πρόβλημα: τι γίνεται όταν αναλωθούν τα φυσίγγια του πρώτου γεμιστήρα. Ο χειριστής θα πρέπει να αφαιρέσει τον κενό γεμιστήρα από τη λαβή, να ξεκουμπώσει το γεμάτο από τον κορμό, να επαναγεμίσει το όπλο και κατόπιν να τοποθετήσει τον άδειο στην υποδοχή του “κοντακίου”. Κάτι τέτοιο ήταν απίθανο να εκτελεστεί επιτυχώς εν μέσω ένοπλης συμπλοκής.
Αναπτύχθηκε ένα πτυσόμενο, “συρμάτινο” κοντάκιο που τοποθετήθηκε εκ των υστέρων στα παλαιότερα ΡΡ-2000 και σε όλα τα υποδείγματα νέας παραγωγής. Η διευθέτηση έλυσε το πρόβλημα με τίμημα την αύξηση βάρους κατά 100 γραμμάρια.
Σχεδιασμός
Με την πρώτη ματιά, το ΡΡ-2000 είναι ένα αυτόματο όπλο που λειτουργεί με την αρχή της άμεσης οπισθοδρόμησης.
Ο τρόπος όμως με τον οποίο το επιτυγχάνει είναι μοναδικός. Συνήθως τέτοια υποπολυβόλα βασίζονται σε ένα κλείστρο με μεγάλη μάζα, ώστε να μειώνουν την ταχυβολία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το κλείστρο είναι πολύ ελαφρό και αυτό συνεπάγεται λιγότερο κραδασμό κατά την παλινδρόμηση του εντός του κορμού.
Την έλλειψη μάζας αντισταθμίζει η ράβδος του μοχλού όπλισης (που λειτουργεί και ως οδηγός της διαδρομής του κλείστρου) και το ισχυρό επανατατικό ελατήριο που επιβραδύνει την οπισθοδρόμηση.
Δευτερευόντως η εσωτερική σφύρα έχει ασυνήθιστα μεγάλη μάζα, συμβάλλοντας στην επιβράδυνση του κλείστρου, το οποίο την ωθεί (και την οπλίζει) κάθε φορά που κινείται. Έτσι η ταχυβολία παραμένει στις πολύ ελέγξιμες 600-800 βολές ανά λεπτό, αναλόγως της ισχύος των πυρομαχικών.
Αναφερόμαστε σε τούτη τη λεπτομέρεια διότι εκτός από τα συμβατικά φυσίγγια 9Χ19mm NATO, το μικρό αυτόματο βάλλει και τα ενισχυμένα διατρητικά 7Ν21 και 7Ν31. Οι βολίδες από ατσάλι και αλουμίνιο είναι αποτελεσματικές εναντίον βαλλιστικών θωράκων και αυξάνουν το βεληνεκές ως τα 200 μέτρα.
Εργονομία
Με μέγεθος που παραπέμπει σε πιστόλι το PP-2000 είναι εύκολο στη μεταφορά/απόκρυψη αλλά απαιτεί και προσοχή στο χειρισμό. Ιδιαίτερα όταν αυτός γίνεται σε κλειστούς και συνωστισμένους χώρους.
Μικρότεροι γεμιστήρες χωρητικότητας 20 φυσιγγίων (που δεν προεξέχουν της λαβής) χρησιμοποιούνται όταν απαιτείται απόκρυψη.
Οι μικρές διαστάσεις εγκυμονούν κίνδυνο “κάλυψης” φίλιων ή και μελών του σώματος του χειριστή από τη κάνη του όπλου, φέρνοντας τα σε πιθανή γωνία βολής από απρόσεκτο χειρισμό.
Η χρήση του κοντακίου βελτιώνει την κατάσταση για τον περίγυρο, ενώ η εμπρόσθια λαβή που σχηματίζει ο σκελετός δημιουργεί ένα ασφαλές σημείο στήριξης για το βοηθητικό χέρι του χειριστή.
Ο επιλογέας πυρός/ασφάλειας βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του κορμού (προσβάσιμος από τον αντίχειρα δεξιόχειρος χρήστη).
Ο μοχλός όπλισης βρίσκεται πίσω από το στόχαστρο και περιστρέφεται αμφίπλευρα, εξυπηρετώντας όπλιση από δεξιά ή αριστερά.
Η απόρριξη καλύκων γίνεται μόνο από τα δεξιά.
Παρόλο που το όπλο διαθέτει “μηχανικά” σκόπευτρα, συνδυάζεται σχεδόν πάντοτε με κάποιο οπτικό τύπου red dot που διευκολύνει την ταχεία σκόπευση.
Εναλλακτικά, οι ρωσική αστυνομία αξιοποιεί την ύπαρξη ράγας εξοπλισμού στο κάλυμμα του κλείστρου για να τοποθετήσει πομπό ορατού λέηζερ.
Στο πλευρό των αεροπόρων
Οι συμπαγείς διαστάσεις και το χαμηλό βάρος του ΡΡ-2000 τράβηξαν το ενδιαφέρον της ρωσικής αεροπορίας.
Αρχής γενομένης από το 2023, τα όπλα αποτελούν εξοπλισμό των πιλότων που επιχειρούν σε πολεμική ζώνη.
Πακετάρονται στο εκτοξευόμενο κάθισμα των μαχητικών ως μέρος της συλλογής “επιβίωσης-διαφυγής”.
Σε μεγαλύτερα αεροσκάφη μεταφέρονται στο εσωτερικό της καμπίνας ασφαλισμένα με ιμάντες πάνω στο σώμα. Μέρος της ίδιας συλλογής είναι και ο αφαιρούμενος σιγαστήρας που μειώνει την πιθανότητα αποκάλυψης της θέσης του πιλότου όταν πυροβολεί.
www.bankingnews.gr
Σε περίπτωση που αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σκάφη τους πρέπει να κατέχουν τα μέσα αυτοπροστασίας που θα τους κρατήσουν ζωντανούς μέχρι τη διάσωση από φίλιες δυνάμεις. Αυτό είναι φυσικό αν λάβει κανείς υπόψη οτι οι αεροπόροι που τυχόν πέσουν στα χέρια εχθρικού πληθυσμού θα αντιμετωπίσουν βαριά αντίποινα.
Οι περισσότερες αεροπορίες, επηρεασμένες από παλαιότερα δόγματα, εξόπλιζαν μέχρι πρόσφατα τα πληρώματα με στοιχειώδη τυφέκια μικρού διαμετρήματος με σκοπό την “επιβίωση” και “θήρα”. Αυτή η ιδέα είναι μάλλον
αλλοπρόσαλη, αφού ο αμεσότερος κίνδυνος για τους άνδρες που προσγειώνονται άθελα τους σε μια πολεμική ζώνη είναι… άλλοι οπλισμένοι άντρες με πρόθεση να τους εξολοθρεύσουν.
Ο περιορισμένος χώρος και διαθέσιμο βάρος περιορίζουν τις επιλογές. Για παράδειγμα η ελληνική αεροπορία “χρεώνει” στους πιλότους της πιστόλια των 9Χ19mm (όπως το ΗΚ Ρ7).
Οι Ρώσοι για πολλά χρόνια βασίζονταν στο ΡΜ Makarov. Μετά την εμπλοκή τους στη Συρία άρχισαν να χρησιμοποιούν το AKSU-74. Ήταν μια προσωρινή λύση μέχρι την επιλογή ένός καταλληλότερου μέσου.
Βάρος: ο κρίσιμος παράγων
Το ΡΡ-2000 (κυρτιλικά ΠΠ-2000) χαρακτηρίζεται ως υποπολυβόλο.
Αναπτύχθηκε από το Γραφείο Σχεδίασης της οπλοβιομηχανίας της Τούλα (ΚΡΒ) με στόχο το χαμηλότερο δυνατό βάρος. Αρχικά προοριζόταν για χρήση από σωματοφύλακες και αστυνομικούς σε περιορισμένους χώρους.
Τα πρωτότυπα δοκιμάστηκαν το 2004. Με την ενσωμάτωση συνθετικού κορμού και κλείστρου χαμηλής μάζας, το όπλο ζύγιζε μόλις 1,4 κιλά. Υιοθετώντας μια διάταξη όπου η χειρολαβή περιέχει το γεμιστήρα (όπως πχ, τα Uzi και Ingram) το συνολικό μήκος ήταν μόλις 35cm – εκ των οποίων 18cm καταλαμβάνει η κάνη.
Τα αρχικά μοντέλα είχαν τη μορφή “αυτόματων πιστολιών” και στερούνταν κοντακίου. Αντί αυτού υπήρχε η πρόβλεψη πρόσδεσης ενός εφεδρικού γεμιστήρα (χωρητικότητας 44 φυσιγγίων) στο πίσω μέρος του κορμού.
Θεωρητικά ο χειριστής θα στήριζε το όπλο στον ώμο του με αυτό, “επωμίζοντας” για να πετύχει καλύτερη ευστοχία.
Στην πράξη προέκυψε ένα απλό πρόβλημα: τι γίνεται όταν αναλωθούν τα φυσίγγια του πρώτου γεμιστήρα. Ο χειριστής θα πρέπει να αφαιρέσει τον κενό γεμιστήρα από τη λαβή, να ξεκουμπώσει το γεμάτο από τον κορμό, να επαναγεμίσει το όπλο και κατόπιν να τοποθετήσει τον άδειο στην υποδοχή του “κοντακίου”. Κάτι τέτοιο ήταν απίθανο να εκτελεστεί επιτυχώς εν μέσω ένοπλης συμπλοκής.
Αναπτύχθηκε ένα πτυσόμενο, “συρμάτινο” κοντάκιο που τοποθετήθηκε εκ των υστέρων στα παλαιότερα ΡΡ-2000 και σε όλα τα υποδείγματα νέας παραγωγής. Η διευθέτηση έλυσε το πρόβλημα με τίμημα την αύξηση βάρους κατά 100 γραμμάρια.
Σχεδιασμός
Με την πρώτη ματιά, το ΡΡ-2000 είναι ένα αυτόματο όπλο που λειτουργεί με την αρχή της άμεσης οπισθοδρόμησης.
Ο τρόπος όμως με τον οποίο το επιτυγχάνει είναι μοναδικός. Συνήθως τέτοια υποπολυβόλα βασίζονται σε ένα κλείστρο με μεγάλη μάζα, ώστε να μειώνουν την ταχυβολία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το κλείστρο είναι πολύ ελαφρό και αυτό συνεπάγεται λιγότερο κραδασμό κατά την παλινδρόμηση του εντός του κορμού.
Την έλλειψη μάζας αντισταθμίζει η ράβδος του μοχλού όπλισης (που λειτουργεί και ως οδηγός της διαδρομής του κλείστρου) και το ισχυρό επανατατικό ελατήριο που επιβραδύνει την οπισθοδρόμηση.
Δευτερευόντως η εσωτερική σφύρα έχει ασυνήθιστα μεγάλη μάζα, συμβάλλοντας στην επιβράδυνση του κλείστρου, το οποίο την ωθεί (και την οπλίζει) κάθε φορά που κινείται. Έτσι η ταχυβολία παραμένει στις πολύ ελέγξιμες 600-800 βολές ανά λεπτό, αναλόγως της ισχύος των πυρομαχικών.
Αναφερόμαστε σε τούτη τη λεπτομέρεια διότι εκτός από τα συμβατικά φυσίγγια 9Χ19mm NATO, το μικρό αυτόματο βάλλει και τα ενισχυμένα διατρητικά 7Ν21 και 7Ν31. Οι βολίδες από ατσάλι και αλουμίνιο είναι αποτελεσματικές εναντίον βαλλιστικών θωράκων και αυξάνουν το βεληνεκές ως τα 200 μέτρα.
Εργονομία
Με μέγεθος που παραπέμπει σε πιστόλι το PP-2000 είναι εύκολο στη μεταφορά/απόκρυψη αλλά απαιτεί και προσοχή στο χειρισμό. Ιδιαίτερα όταν αυτός γίνεται σε κλειστούς και συνωστισμένους χώρους.
Μικρότεροι γεμιστήρες χωρητικότητας 20 φυσιγγίων (που δεν προεξέχουν της λαβής) χρησιμοποιούνται όταν απαιτείται απόκρυψη.
Οι μικρές διαστάσεις εγκυμονούν κίνδυνο “κάλυψης” φίλιων ή και μελών του σώματος του χειριστή από τη κάνη του όπλου, φέρνοντας τα σε πιθανή γωνία βολής από απρόσεκτο χειρισμό.
Η χρήση του κοντακίου βελτιώνει την κατάσταση για τον περίγυρο, ενώ η εμπρόσθια λαβή που σχηματίζει ο σκελετός δημιουργεί ένα ασφαλές σημείο στήριξης για το βοηθητικό χέρι του χειριστή.
Ο επιλογέας πυρός/ασφάλειας βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του κορμού (προσβάσιμος από τον αντίχειρα δεξιόχειρος χρήστη).
Ο μοχλός όπλισης βρίσκεται πίσω από το στόχαστρο και περιστρέφεται αμφίπλευρα, εξυπηρετώντας όπλιση από δεξιά ή αριστερά.
Η απόρριξη καλύκων γίνεται μόνο από τα δεξιά.
Παρόλο που το όπλο διαθέτει “μηχανικά” σκόπευτρα, συνδυάζεται σχεδόν πάντοτε με κάποιο οπτικό τύπου red dot που διευκολύνει την ταχεία σκόπευση.
Εναλλακτικά, οι ρωσική αστυνομία αξιοποιεί την ύπαρξη ράγας εξοπλισμού στο κάλυμμα του κλείστρου για να τοποθετήσει πομπό ορατού λέηζερ.
Στο πλευρό των αεροπόρων
Οι συμπαγείς διαστάσεις και το χαμηλό βάρος του ΡΡ-2000 τράβηξαν το ενδιαφέρον της ρωσικής αεροπορίας.
Αρχής γενομένης από το 2023, τα όπλα αποτελούν εξοπλισμό των πιλότων που επιχειρούν σε πολεμική ζώνη.
Πακετάρονται στο εκτοξευόμενο κάθισμα των μαχητικών ως μέρος της συλλογής “επιβίωσης-διαφυγής”.
Σε μεγαλύτερα αεροσκάφη μεταφέρονται στο εσωτερικό της καμπίνας ασφαλισμένα με ιμάντες πάνω στο σώμα. Μέρος της ίδιας συλλογής είναι και ο αφαιρούμενος σιγαστήρας που μειώνει την πιθανότητα αποκάλυψης της θέσης του πιλότου όταν πυροβολεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών