Η COLT ήταν ο αρχικός κατασκευαστής του μοντέλου 1911 και για 70 χρόνια οι πελάτες ήταν χαρούμενοι και οι πωλήσεις ανοδικές. Όλοι ήξεραν ότι το 1911 ήταν το καλύτερο όπλο του κόσμου και το φυσίγγιο .45 ACP είχε αποκαλυφθεί στον Κόσμο από τον ίδιο το Θεό, μέσω του πιστού του απόστολου John Moses Browning. Δεν υπήρχε λόγος για κάποια πρόοδο.
Η αρχή του 10mm
Κάποιοι τύποι στο απομακρυσμένο Paulden της Αριζόνα είχαν άλλη γνώμη. Έψαχναν πως θα φέρουν τα ημιαυτόματα πιστόλι στο ίδιο επίπεδο ισχύος με τα περίστροφα μάγκνουμ. Με επικεφαλή τον Jeff Cooper (Τζεφ Κούπερ) και την τεχνική υποστήριξη από τη παραγωγό φυσιγγίων Norma κατέληξαν σε ένα φυσίγγιο διαμετήματος 10Χ25mm που ξεπερνούσε τα βαλιστικά χαρακτηριστικά του .357 Magnum και πλησίαζε το ισχυρότερο .41 Magnum. Ως πλατφόρμα επέλεξαν το “άτυχο” BREN 10, το οποίο ποτέ δεν κατάφερε να γίνει εμπορική επιτυχία.
Η παρέμβαση του FBI
Το εγχείρημα θα είχε καταλήξει άδοξα, αν δε μεσολαβούσε το 1986 ένα συμβάν στο Μαϊάμι. Μια ομάδα πρακτόρων συνεπλάκη με δύο βαριά οπλισμένους ληστές και κυριολεκτικά σφαγιάστηκαν.
Διερευνώντας την παταγώδη αποτυχία, η ηγεσία εστίασε στην ακαταλληλότητα των όπλων και φυσιγγίων που χορηγούνταν στους πράκτορες. Εκείνη την εποχή ήταν πιστόλια των 9mm και περίστροφα .38+Ρ (αμφότερα από τη Smith-Wesson).
Ξεκίνησε μια τεράστια τεχνική μελέτη για τη δημιουργία του “τέλειου” φυσιγγίου με τα κατάλληλα χαρακτηριστικά ισχύος, διάτρησης και διαστολής που θα μεγιστοποιούσαν τη φονικότητα. Εκατομμύρια δολλάρια δαπανήθηκαν για τη δημιουργία αυτού που παραμένει μέχρι σήμερα ως “Πρωτόκολο FBI” και υποτίθεται ότι είναι το απόλυτο μέτρο σύγκρισης για ένα αμυντικό φυσίγγιο.
Για μια σειρά λόγων που είχαν να κάνουν με τις δεξιότητες και τις προτιμήσεις των αξιολογητών, το διαμέτρημα 10mm (γνωστό πλέον ως 10mm Auto) θεωρήθηκε ιδανικό για να εξοπλίσει τους χιλιάδες πράκτορες. Οι Smith-Wesson, Glock και Colt, αγωνίστηκαν για το “ζουμερό” συμβόλαιο με το “1076” της πρώτης να κερδίζει στο τέλος.
Η πορεία του 10mm ήταν σύντομη, καθώς οι (κυρίως δικηγόροι και λογιστές) πράκτορες, είχαν δυσκολία να περάσουν τις αξιολογήσεις με ικανοποιητικό ποσοστό ευστοχίας. Το FBI έκανε ένα βήμα προς το βολικότερο .40 SW και έχει πλέον επανέλθει στο 9mm Para.
Ταχύτερα, μακρύτερα, ισχυρότερα
Η πρόταση της Colt ήταν ένα 1911 τροποποιημένο για το 10mm. Το αρχικό Delta Elite παραγόταν μεταξύ 1987 και 1996. Ήταν ένα ολομεταλλικό πιστόλι με κάνη μήκους 12,5 εκατοστών που ζύγιζε ένα κιλό με κενό γεμιστήρα. Η σκανδάλη λειτουργούσε με τη μέθοδο της “μονής ενέργειας”, δηλαδή η πίεση της από το χειριστή απλώς απελευθερώνει τη σφύρα από την οπλισμένη θέση. Για το λόγο αυτό απαιτείται η ύπαρξη ενός μηχανισμού που να κλειδώνει τη σφύρα ασφαλή σε υψωμένη θέση. Το ρόλο αυτό σε όλα τα 1911 παίζει η “ασφάλεια αντίχειρα” ο μοχλός που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του κορμού, εκεί που ο αντίχειρας του χειριστή θα ακουμπήσει φυσικά. Ταυτόχρονα ακινητοποιεί και το κλείστρο. Συμπληρώνεται από δύο ακόμη μηχανισμούς: την “ασφάλεια λαβής” που αποκλείει την κίνηση της σφύρας αν ο χειριστής δε κλείνει την παλάμη του γύρω από τη λαβή και την “ασφάλεια πτώσης” που αποτρέπει την επαφή του επικρουστήρα με το φυσίγγιο, αν δεν πιεστεί η σκανδάλη.
Το συνολικό μήκος των .45 ACP και 10mm Auto είναι πρακτικά ίδιο, με το δεύτερο να είναι σχεδόν 1,3mm λεπτότερο. Αυτό επιτρέπει τη μετατροπή των γεμιστήρων που δέχονται 8 (αντί 7) φυσίγγια σε μονή στήλη. Ξεχωρίζουν από τους “σαρανταπεντάρηδες” από ένα νεύρο που διατρέχει τις πλευρές κατά μήκος.
Η πραγματική διαφορά γίνεται αισθητή όταν πυροδοτηθεί ένα φυσίγγιο. Η στάνταρ γόμωση 10mm παράγει 30-35% περισσότερη “ιπποδύναμη” από το .45, ωθώντας μια ελάχιστα ελαφρότερη βολίδα πολύ ταχύτερα. Η τροχιά είναι πολύ πιο επίπεδη (επιτρέποντας άνετη ευστοχία μέχρι τα 100 μέτρα) και η διάτρηση επαρκεί για να καταβάλλει ζώα μεγέθους αρκούδας. Σε αμυντικό ρόλο, με τη χρήση βολίδων κοίλης αιχμής, ξεπερνά σε αποτελεσματικότητα το .357 magnum. Ως μπόνους, το λεπτού προφίλ πιστόλι μεταφέρεται ευκολότερα, χωρά 50% φυσίγγια (8+1 αντί 6 των περιστρόφων) και γεμίζεται ταχύτερα λόγω γεμιστήρων.
Η δύναμη έχει αντίτιμο. Το Delta Elite “κλωτσούσε” αισθητά σε σχέση με τα 1911. Ένα σετ λαστιχένιες λαβές που κάλυπταν το εμπρός μέρος και τα πλάγια βοηθούσαν στην απορρόφηση της ανάκρουσης. Διακοσμούνταν με ένα κόκκινο τρίγωνο, το ομώνυμο “Δέλτα” που χαράσσονταν και στο κλείστρο.
Οι αρχικοί σκελετοί συχνά παρουσίαζαν ρωγμές μετά από συνεχή χρήση πλήρων γομώσεων και η Colt εισήγαγε βελτιώσεις γύρω στο 1990. Διπλά επανατατικά ελατήρια και απορροφητήρες κραδασμών περιόριζαν την ανάκρουση.
Η διαδρομή συνεχίζεται
Η συνολική παραγωγή του δεν υπήρξε μεγάλη και μερικές πολύ σπάνιες εκδόσεις του δεν αριθμούν πάνω από 400 πιστόλια. Το πλέον ενδιαφέρον είναι το Gold Cup με ρυθμιζόμενο κλισιοσκόπιο και σκανδάλη για αγώνες.
Τα περισσότερα Delta κατασκευάζονταν από ανοξείδωτο ατσάλι. Ελάχιστα βγήκαν σε κλασσικό μαύρο φινίρισμα που θυμίζει στρατιωτικά όπλα του Β’ παγκοσμίου.
Το 2016 εμφανίστηκε ένα ριζικά αναβαθμισμένο μοντέλο που βασίζεται στο σύγχρονο πρότυπο XSE. Διαθέτει αγωνιστικού τύπου ουρά στη λαβή, σκόπευτρα Novak, νέα σκανδάλη και μοχλούς ασφάλειας. Η παραλλαγή Rail Gun έχει επιπλέον ενισχυμένο σκελετό με ράγα ανάρτησης φακού. Είναι εξαιρετικό πιστόλι για μεταφορά στο ύπαιθρο και ικανό για μεγάλη ακρίβεια. Τα σημερινά Delta Elite είναι ίσως τα καλύτερα που βγήκαν ποτέ από το αμερικανικό εργοστάσιο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών