Το Glock 18 δεν είναι παρά μια υποσημείωση -ενδιαφέρουσα μεν αλλά άχρηστη δε – στην εξέλιξη των φορητών όπλων
Λίγα χρόνια αφότου ο Γκαστόν Γκλοκ είχε καταφέρει να πείσει τον αυστριακό στρατό για τη βιωσιμότητα ένος πιστολιού με πλαστικό σκελετό, μια καινούργια πρόκληση αναδείχτηκε.
Το 1982 η ειδική αντιτρομοκρατική ομάδα ΕΚΟ (Einsatzkommando) Cobra απαίτησε ένα πιστόλι ικανό για αυτόματη βολή.
Maschinenpistole
Ο ρόλος της Cobra περιλαμβάνει αποστολές προστασίας, απελευθερώσεις ομήρων και σύλληψη/εξουδετέρωση βίαιων εγκληματιών ή τρομοκρατών.
Συχνά τα μέλη της κυκλοφορούν με πολιτική περιβολή.
Το 1982 αναζητούσαν ένα εύκολα αποκρύψιμο όπλο ικανό να καλύψει με πυρά μια μικρή ομάδα οπλισμένη μόνο με πιστόλια.
Απευθύνθηκαν στη Glock, της οποίας το μοντέλο G17 των 9Χ19mm ήδη βρισκόταν στο οπλοστάσιο τους.
Με βάση τον ίδιο σκελετό, οι μηχανικοί της εταιρείας σχεδίασαν ένα όπλο ομοίων εξωτερικών διαστάσεων, του οποίου η μακρύτερη κάνη εξείχε πέρα από το κλείστρο.
Στο πίσω αριστερό μέρος του κλείστρου υπάρχει ένας απλός μοχλός που μοιάζει με “ασφάλεια”.
Στην πραγματικότητα μετακινεί την τροποποιημένη σχαστηρία του μηχανισμού.
Τοποθετώντας τον στη θέση “..”, το πιστόλι πυροδοτεί αυτόματα για όσο πιέζεται η σκανδάλη.
Λόγω του μικρού βάρους του κλείστρου και της βραχείας διαδρομής, η θεωρητική ταχυβολία ξεπερνά τα 1.200 βλήματα το λεπτό.
Στην πραγματικότητα, οι γεμιστήρες των 17 φυσιγγίων του G17 άδειαζαν σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο.
Έτσι η Glock κατασκεύασε μακρύτερους γεμιστήρες που χωρούν 33 φυσίγγια σε διπλή στήλη και εξέχουν κάτω από τη λαβή.
Υψηλή ταχυβολία
Ο συνδυασμός ενός όπλου που ζυγίζει κενό 700 περίπου γραμμάρια με υψηλή ταχυβολία, δυσκόλευε τον έλεγχο των ριπών.
Για να μειώσουν την αναπήδηση, μια σειρά από εγκοπές στο εκτεθειμένο άκρο της κάνης κατεύθυναν ένα τζετ αερίων προς τα επάνω και ωθούσαν το πιστόλι στην αντίθετη κατεύθυνση.
Στη δεύτερη γενιά του όπλου, η προέκταση στην κάνη καταργήθηκε.
Αντικαταστάθηκε από οπές αυξανόμενης διαμέτρου στην κανονικού μήκους κάνη που συνδυάζονται με ένα οβάλ κόψιμο στο πάνω μέρος του κλείστρου.
Τα αέρια πλέον διέρχονται από την ανοικτή κορυφή του και διαχέονται εκατέρωθεν του στοχάστρου.
Έτσι προέκυψε το νεώτερο μοντέλο 18C (Compensator: Αντισταθμιστής).
Ο έλεγχος βελτιώθηκε, αλλά οι φλόγες που εκτρέπονται πλέον πίσω από το στόχαστρο δυσχεραίνουν τη στόχευση σε σχέση με την αρχική διάταξη.
Το Glock 18 αποδείχτηκε αρκετά επιτυχημένο λόγω του συνδυασμού μικρού όγκου και μεγάλης ισχύος πυρός.
Παρόμοια όπλα την ίδια εποχή επιχείρησε να προωθήσει η Beretta (93R) και η CZ (75B FA) κυρίως για διπλωματικές αποστολές και ομάδες προστασίας VIP.
Όλα αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα ελέγχου λόγω υψηλού ρυθμού βολής.
Η λύση που βρήκαν οι Αυστριακοί ήταν η δημιουργία ενός πλαστικού κοντακίου που ταίριαζε στη λαβή του G18 και το μετέτρεπε σε ένα μικρό υποπολυβόλο.
Βάλλοντας σύντομες ριπές από τον ώμο, ένας έμπειρος χειριστής κρατούσε τις βολές στο περίγραμμα ενός ανδρείκελου μέχρι τα 20-25 μέτρα.
Περιορισμένο είδος
Αρχικά το Glock 18 αντιμετωπίστηκε νομικά όπως κάθε άλλο πιστόλι και -τουλάχιστον στην Ευρώπη- αρκετά πωλήθηκαν σε κατόχους αδειών οπλοφορίας.
Τουλάχιστον δύο πρώην υπουργοί συντηρητικών κυβερνήσεων στη χώρα μας κατείχαν τέτοια και αρέσκονταν να τα επιδεικνύουν σε πεδία βολής.
Παρόλο που κανένα δεν έχει εμπλακεί σε αξιόποινες πράξεις, σταδιακά η στάση των Αρχών άλλαξε και σιωπηρά τα όπλα κατασχέθηκαν στις περισσότερες περιπτώσεις.
Παρόμοια στάση παρατηρήθηκε και στην Αμερική, όπου το Glock 18 είναι διαθέσιμο πλέον μόνο για πώληση σε κρατικές υπηρεσίες.
Αυτό με τη σειρά του έχει καταστήσει τα λιγοστά που υπάρχουν ακόμη σε χέρια ιδιωτών “συλλεκτικά αντικείμενα” που κοστίζουν πενταψήφια νούμερα.
Για να αποφύγει τη μετατροπή ημιαυτομάτων Glock 17 σε μίνι-πολυβόλα, η αυστριακή εταιρεία έκανε μια σειρά από μηχανικές αλλαγές.
Αν και φαίνονται όμοια, τα δύο μοντέλα διαφέρουν σε διαστάσεις, τόσο ώστε τα κλείστρα και οι κορμοί να μην είναι πλέον εναλλάξιμοι.
Έτσι ο μηχανισμός ελέγχου πυρός του G18 δε μπορεί να χωρέσει στο ημιαυτόματο G17.
Έχει νόημα;
Η ιδέα του αυτόματου πιστολιού δεν είναι κάτι νέο.
Εμφανίζεται περιοδικά από την εποχή του Mauser Schnellfeuer και αργότερα του Stechkin APS.
Η κατάληξη είναι πάντα η ίδια.
Το επωμιζώμενο όπλο (αραβίδα ή υποπολυβόλο) είναι πάντα ανώτερο και δε μπορεί να αντικατασταθεί.
Ταυτόχρονα οι ανεξέλεγκτες ριπές από αστυνομικούς σε κατοικημένες περιοχές ενέχουν υψηλό ρίσκου τραυματισμού αθώων, καθιστώντας τη χρήση αυτομάτων όπλων απαράδεκτη.
Οπότε, το Glock 18 δεν είναι παρά μια υποσημείωση -ενδιαφέρουσα μεν αλλά άχρηστη δε – στην εξέλιξη των φορητών όπλων.
www.bankingnews.gr
Το 1982 η ειδική αντιτρομοκρατική ομάδα ΕΚΟ (Einsatzkommando) Cobra απαίτησε ένα πιστόλι ικανό για αυτόματη βολή.
Maschinenpistole
Ο ρόλος της Cobra περιλαμβάνει αποστολές προστασίας, απελευθερώσεις ομήρων και σύλληψη/εξουδετέρωση βίαιων εγκληματιών ή τρομοκρατών.
Συχνά τα μέλη της κυκλοφορούν με πολιτική περιβολή.
Το 1982 αναζητούσαν ένα εύκολα αποκρύψιμο όπλο ικανό να καλύψει με πυρά μια μικρή ομάδα οπλισμένη μόνο με πιστόλια.
Απευθύνθηκαν στη Glock, της οποίας το μοντέλο G17 των 9Χ19mm ήδη βρισκόταν στο οπλοστάσιο τους.
Με βάση τον ίδιο σκελετό, οι μηχανικοί της εταιρείας σχεδίασαν ένα όπλο ομοίων εξωτερικών διαστάσεων, του οποίου η μακρύτερη κάνη εξείχε πέρα από το κλείστρο.
Στο πίσω αριστερό μέρος του κλείστρου υπάρχει ένας απλός μοχλός που μοιάζει με “ασφάλεια”.
Στην πραγματικότητα μετακινεί την τροποποιημένη σχαστηρία του μηχανισμού.
Τοποθετώντας τον στη θέση “..”, το πιστόλι πυροδοτεί αυτόματα για όσο πιέζεται η σκανδάλη.
Λόγω του μικρού βάρους του κλείστρου και της βραχείας διαδρομής, η θεωρητική ταχυβολία ξεπερνά τα 1.200 βλήματα το λεπτό.
Στην πραγματικότητα, οι γεμιστήρες των 17 φυσιγγίων του G17 άδειαζαν σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο.
Έτσι η Glock κατασκεύασε μακρύτερους γεμιστήρες που χωρούν 33 φυσίγγια σε διπλή στήλη και εξέχουν κάτω από τη λαβή.
Υψηλή ταχυβολία
Ο συνδυασμός ενός όπλου που ζυγίζει κενό 700 περίπου γραμμάρια με υψηλή ταχυβολία, δυσκόλευε τον έλεγχο των ριπών.
Για να μειώσουν την αναπήδηση, μια σειρά από εγκοπές στο εκτεθειμένο άκρο της κάνης κατεύθυναν ένα τζετ αερίων προς τα επάνω και ωθούσαν το πιστόλι στην αντίθετη κατεύθυνση.
Στη δεύτερη γενιά του όπλου, η προέκταση στην κάνη καταργήθηκε.
Αντικαταστάθηκε από οπές αυξανόμενης διαμέτρου στην κανονικού μήκους κάνη που συνδυάζονται με ένα οβάλ κόψιμο στο πάνω μέρος του κλείστρου.
Τα αέρια πλέον διέρχονται από την ανοικτή κορυφή του και διαχέονται εκατέρωθεν του στοχάστρου.
Έτσι προέκυψε το νεώτερο μοντέλο 18C (Compensator: Αντισταθμιστής).
Ο έλεγχος βελτιώθηκε, αλλά οι φλόγες που εκτρέπονται πλέον πίσω από το στόχαστρο δυσχεραίνουν τη στόχευση σε σχέση με την αρχική διάταξη.
Το Glock 18 αποδείχτηκε αρκετά επιτυχημένο λόγω του συνδυασμού μικρού όγκου και μεγάλης ισχύος πυρός.
Παρόμοια όπλα την ίδια εποχή επιχείρησε να προωθήσει η Beretta (93R) και η CZ (75B FA) κυρίως για διπλωματικές αποστολές και ομάδες προστασίας VIP.
Όλα αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα ελέγχου λόγω υψηλού ρυθμού βολής.
Η λύση που βρήκαν οι Αυστριακοί ήταν η δημιουργία ενός πλαστικού κοντακίου που ταίριαζε στη λαβή του G18 και το μετέτρεπε σε ένα μικρό υποπολυβόλο.
Βάλλοντας σύντομες ριπές από τον ώμο, ένας έμπειρος χειριστής κρατούσε τις βολές στο περίγραμμα ενός ανδρείκελου μέχρι τα 20-25 μέτρα.
Περιορισμένο είδος
Αρχικά το Glock 18 αντιμετωπίστηκε νομικά όπως κάθε άλλο πιστόλι και -τουλάχιστον στην Ευρώπη- αρκετά πωλήθηκαν σε κατόχους αδειών οπλοφορίας.
Τουλάχιστον δύο πρώην υπουργοί συντηρητικών κυβερνήσεων στη χώρα μας κατείχαν τέτοια και αρέσκονταν να τα επιδεικνύουν σε πεδία βολής.
Παρόλο που κανένα δεν έχει εμπλακεί σε αξιόποινες πράξεις, σταδιακά η στάση των Αρχών άλλαξε και σιωπηρά τα όπλα κατασχέθηκαν στις περισσότερες περιπτώσεις.
Παρόμοια στάση παρατηρήθηκε και στην Αμερική, όπου το Glock 18 είναι διαθέσιμο πλέον μόνο για πώληση σε κρατικές υπηρεσίες.
Αυτό με τη σειρά του έχει καταστήσει τα λιγοστά που υπάρχουν ακόμη σε χέρια ιδιωτών “συλλεκτικά αντικείμενα” που κοστίζουν πενταψήφια νούμερα.
Για να αποφύγει τη μετατροπή ημιαυτομάτων Glock 17 σε μίνι-πολυβόλα, η αυστριακή εταιρεία έκανε μια σειρά από μηχανικές αλλαγές.
Αν και φαίνονται όμοια, τα δύο μοντέλα διαφέρουν σε διαστάσεις, τόσο ώστε τα κλείστρα και οι κορμοί να μην είναι πλέον εναλλάξιμοι.
Έτσι ο μηχανισμός ελέγχου πυρός του G18 δε μπορεί να χωρέσει στο ημιαυτόματο G17.
Έχει νόημα;
Η ιδέα του αυτόματου πιστολιού δεν είναι κάτι νέο.
Εμφανίζεται περιοδικά από την εποχή του Mauser Schnellfeuer και αργότερα του Stechkin APS.
Η κατάληξη είναι πάντα η ίδια.
Το επωμιζώμενο όπλο (αραβίδα ή υποπολυβόλο) είναι πάντα ανώτερο και δε μπορεί να αντικατασταθεί.
Ταυτόχρονα οι ανεξέλεγκτες ριπές από αστυνομικούς σε κατοικημένες περιοχές ενέχουν υψηλό ρίσκου τραυματισμού αθώων, καθιστώντας τη χρήση αυτομάτων όπλων απαράδεκτη.
Οπότε, το Glock 18 δεν είναι παρά μια υποσημείωση -ενδιαφέρουσα μεν αλλά άχρηστη δε – στην εξέλιξη των φορητών όπλων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών