Το τουφέκι με σύστημα όπλισης μοχλού είναι συνυφασμένο με την ιστορία της Browning. Αρχικά εφευρέθηκε από τον William T. Henry (Γουίλιαμ Τ. Χένρυ) που εργαζόταν για τον Winchester.
Ήταν όμως ο John Browning που το τελειοποίησε σχεδιάζοντας τα όπλα που γνωρίζουμε ως Winchester 1886 και 1894.
Παρόλα τα επιθυμητά χαρακτηριστικά τους, τα τουφέκια με μοχλό περιορίζονταν από δύο στοιχεία.
Το ένα ήταν ο κυλινδρικός γεμιστήρας κάτω από την κάνη.
Αποκλείει τη χρήση σύγχρονων πυρομαχικών γιατί οι αιχμηρές βολίδες μπορεί να έρθουν σε επαφή με το καψύλιο της επόμενης στη σειρά.
Μια τέτοια επαφή δημιουργεί αλυσιδωτή έκρηξη φυσιγγίων μέσα στην αποθήκη με σοβαρό κίνδυνο για το χρήστη.
Το δεύτερο είναι ότι οι “χαλαρές” ανοχές που απαιτούνται για να λειτουργούν οι μηχανισμοί με μοχλό, μειώνουν την ακρίβεια που επιτυγχάνουν.
Για το πρώτο ζήτημα, ο ίδιος ο Browning έδωσε μια λύση στη μορφή του κυτιόσχημου γεμιστήρα όταν σχεδίασε το μοντέλο 1895.
Ένα μεταλλικό κουτί (ίδιο με τους σημερινούς αφαιρούμενους γεμιστήρες) κρατούσε με ασφάλεια αιχμηρά φυσίγγια υψηλών επιδόσεων όπως το 30-06, ή το ρωσικό 7,62Χ54R.
Όμως στην ακρίβεια βολής, φαινόταν ότι η εφεύρεση του Mauser με το κινητό ουραίο κατείχε τα σκήπτρα.
Οι Μορμόνοι είναι επίμονοι
Χρειάστηκαν 60 χρόνια για να λύσουν το θέμα της ακρίβειας βολής, αλλά οι συνεχιστές του Browning βρήκαν τη λύση που συνδυάζει το χαμηλό βάρος και λεπτό προφίλ της καραμπίνας με μοχλό με την ευθυβολία του κινητού ουραίου. Ο μηχανικός της Browning Karl L. Lewis (Καρλ Λ. Λούις) σχεδίασε ένα περιστροφικό κλείστρο το οποίο κλειδώνει πάνω στην προέκταση της κάνης. Έξι κλειδιά κατανέμουν την πίεση της πυροδότησης σε αντίστοιχες εσοχές. Διαχέοντας τη σε περισσότερη επιφάνεια. Αυτό επιτρέπει θετικό και επαναλαμβανόμενο κλείδωμα στην ίδια θέση και ανθεκτικότητα που επιτρέπει διαχείριση ισχυρών διαμετρημάτων όπως τα 30-06 Springfield, .300 Winchester Magnum και .450 Marlin. Αντί για κινητό ουραίο παίρνει κίνηση από ένα οδοντωτό οδηγό που καταλήγει σε μοχλό στη λαβή. Η κίνηση του μοχλού μεταφέρεται μέσω ενός γραναζιού στο φορέα του κλείστρου. Σπρώχνοντας τον εμπρός, η κεφαλή ξεκλειδώνει και ανοίγει το κλείστρο, παρασύροντας τον κάλυκα. Στο τέλος της διαδρομής, τον απορρίπτει από ένα παράθυρο στη δεξιά πλευρά του κορμού. Επαναφορά εμπρός αφαιρεί το ανώτερο φυσίγγιο στο γεμιστήρα και το οδηγεί στη θαλάμη. ‘Εξι διαμήκη κανάλια κατά μήκος του κορμού λειτουργούν ώς οδηγοί για το σώμα του κλείστρου. Το σύστημα συνδυάζει τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων: λεπτό και ταχύ όπως τα όπλα μοχλού, ισχυρό και ακριβές όσο ένα όπλο κινητού ουραίου. Η ενστικτώδης κίνηση του μοχλού επιτρέπει στο σκοπευτή να μη χάνει επώμιση και οπτική επαφή με το στόχο, ενώ απαιτουνται δύο κινήσεις -αντί τεσσάρων- για την επαναγέμιση. Το μοντέλο ονομάστηκε Browning Lever Rifle (Τυφέκιο Μοχλού) – εν συντομία BLR.
Ισχυρό και ακριβές
Το BLR σχεδιάστηκε εξαρχής ως κυνηγετικό όπλο για τριχωτά θηράματα μεγέθους άλκης και αρκούδας οπότε χρειάζεται αντοχή στις δυνάμεις που αναπτύσουν τα πυρομαχικά αυτά. Ο γεμιστήρας (χωρά 3-4 φυσίγγια ανάλογα με το διαμέτρημα) επιτρέπει τη χρήση σύγχρονων βολίδων. Η Browning το παράγει στα διαμετρήματα Short Magnum της “αδελφικής” Winchester (.270, 7mm, .300, .325), εκτός από τα συνηθισμένα .223 Remington και .308. Οι κάνες έχουν μήκος 47 εκατοστά για τα απλά διαμετρήματα (.223, .308) και 53 εκατοστά για τα magnum.
Για να εκμεταλλεύεται την ισχύ και την ακρίβεια του εκτός από τα στάνταρ σιδερένια σκοπευτικά προετοιμάζεται από το εργοστάσιο για τοποθέτηση διοπτρών που επιτρέπουν βολές σε μεγάλες αποστάσεις. Έχει τη φήμη όπλου ικανού να επιτύχει διασπορά μικρότερη των 40mm στα 100 μέτρα (1,5 ΜΟΑ). Παραμένει χρήσιμο μέχρι τα 400 μέτρα, αν και η κυνηγετική ηθική περιορίζει τις βολές σε κοντινότερες αποστάσεις.
Έξυπνα διαφορετικό
Ένα κυνηγετικό τουφέκι είναι σημαντικό να μεταφέρεται εύκολα. Οι σχεδιαστές της εταιρείας έβαλαν σε καλή χρήση τα διδάγματα του John Browning. Δημιούργησαν την έκδοση TAKEDOWN, (σε απόδοση “πτυσσόμενο”). Ένα κλειδί στην πάπια του BLR επιτρέπει το διαχωρισμό του σε δύο μέρη. Κορμός και κοντάκιο παραμένουν μαζί, ενώ η κάνη με την πάπια αποτελούν το άλλο μέρος. Με συνολικό μήκος (ανάλογα με την κάνη) γύρω στο ένα μέτρο, τα δύο τμήματα είναι αρκετά μικρά ώστε να χωρούν σε μια σπαστή θήκη ή κυνηγετικό σακίδιο. Ο αλουμινένιος κορμός κρατά το βάρος χαμηλά στα 2,9 κιλά. Με αυτές τις προδιαγραφές είναι ιδανικό για κυνήγι σε δύσβατα μέρη όπου ο κυνηγός φτάνει μετά από πολύωρη πεζοπορεία αλλά και αποθηκεύεται εύκολα για ταξίδια με αεροπλάνο ή αυτοκίνητο χωρίς να καταλαμβάνει πολύ χώρο.
Το προφίλ του BLR είναι απλό χωρίς περιτούς μοχλούς. Αντί για ένα κουμπί “ασφάλειας” που μπλοκάρει τη σκανδάλη, ο μοχλός όπλισης ενσωματώνει το άγκιστρο της σκανδάλης εντός του. Κατά τη διάρκεια της όπλισης κινούνται μαζί, καθιστώντας αδύνατη τυχαία πυροδότηση. Ταυτόχρονα, η εξωτερική σφύρα “διπλώνεται” ώστε να μην ακουμπά τον επικρουστήρα όταν το επιθυμεί ο χρήστης. Οι δύο αντισυμβατικές αυτές λύσεις επιτρέπουν την ασφαλή μεταφορά του τυφεκίου με γεμάτη θαλάμη.
Παραλλαγές
Το αρχικό BLR φτιαχνόταν με ατσάλινο κορμό και ο ξυστός συνδεόταν πάνω στην κάνη με ένα περιμετρικό δακτύλιο. Η λύση αυτή επηρεάζει (ενδεχομένως σε μικρό βαθμό) την ευθυβολία γιατί εμποδίζει την ομοιόμορφη διαστολή της κάνης. Έτσι στα νεώτερα μοντέλα (από το 1990) διαθέτουν την επιλογή για πάπια τύπου σνάμπελ (όπως τα λειόκανα). Τα κοντάκια μπορεί να έχουν ίσια γραμμή (αγγλική) ή με πιστολοειδή λαβή για καλύτερο έλεγχο βαριών γομώσεων. Υπάρχουν κατηγορίες (Grades) που ποικίλουν ανάλογα με το χρώμα της βάσης (χρώμιο ή μαύρο), τα διακοσμητικά σκαλίσματα και την ποιότητα του ξύλου. Για τους πρακτικότερους, ο συνδυασμός αδιαπέραστης βαφής και λαμινέ ξύλινων μερών είναι ιδανικά για ένα “εργαλείο” που αντέχει σε υγρασία και καταπόνιση.
Άσχετα από το αισθητικό μέρος, το όπλο έχει γίνει δημοφιλές σε πολλά μέρη εκτός βόρειας Αμερικής. Σε χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία ή το Ηνωμένο Βασίλειο όπου ηγραφειοκρατία περιορίζει την κατοχή αυτογεμών, το BLR είναι η αξιόλογη εναλλακτική. Ξεπερνά σε χρηστικότητα τα όπλα κινητού ουραίου σε κάθε χρήση εκτός από τις βολές σε τεράστια απόσταση. Θα ήταν ιδανικό στα ορεινά κυνηγοτόπια της πατρίδας μας, αν δεν περιοριζόμασταν από αναχρονιστικούς και επιζήμιους θηρευτικούς κανονισμούς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών