O ROBOCOP είναι μια γυαλιστερή μηχανή από μέταλλο που ζυγίζει 400 κιλά
Οι ταινίες του Ολλανδού σκηνοθέτη Paul Verhoeven (Πολ Βερχόφεν) συχνά διακρίνονται για τη δυστοπική και σκληρή άποψη για την κοινωνία.
Το 1987, μας μετέφερε σε ένα κοντινό μέλλον στο οποίο η οικονομική κρίση, η διάσπαση των κοινωνικών θεσμών και η εγκληματικότητα έχουν μετατρέψει τις μεγαλουπόλεις σε “πολεμικές ζώνες”.
Το Ντητρόϊτ (ΗΠΑ) είναι μια απο αυτές.
Η τήρηση του Νόμου έχει ιδιωτικοποιηθεί και η Αστυνομία ανήκει στον όμιλο OCP, μια πολυεθνική με δραστηριότητα στην πολεμική βιομηχανία, τις τεχνολογίες παρακολούθησης και τη ρομποτική.
Το πλάνο της OCP για την πόλη είναι να κατεδαφίσει τις πλέον υποβαθμισμένες γειτονιές για να “εκδιώξει το έγκλημα”, χτίζοντας στη θέση τους αναβαθμισμένες οικιστικές ζώνες που θα πουληθούν σε επενδυτές.
Κάπου στη διάρκεια ο θεατής ανακαλύπτει πως στελέχη της OCP υποκινούν τους επικεφαλείς ταραχοποιούς, ώστε να αποσπάσουν τη συγκατάθεση του δημοτικού συμβουλίου για περισσότερη (και κερδοφόρα για την OCP) στυνόμευση και παράλληλα για να ρίξουν τις τιμές των προς απόκτηση ακινήτων.
Ο μηχανικός Αστυνομικός
Με το Ντητρόϊτ να καίγεται από τις ταραχές και τους αστυνομικούς να απεργούν, η OCP προτείνει τη χρησιμοποίηση του ρομποτικού συστήματος ED-209, ενός αυτοκινούμενου επίγειου drone (πριν καν εφευρεθεί ο όρος) οπλισμένου με πολυβόλα και ρουκέτες, για χρήση κατά των ταραχοποιών.
Η επίδειξη του ρομπότ δεν πηγαίνει ιδιαίτερα καλά, όταν από ένα λάθος στο λογισμικό… σκοτώνει ένα διευθυντή της εταιρείας μέσα στην αίθουσα συνεδριάσων.
Ο πρόεδρος της OCP τρομάζει για την επίπτωση που θά έχει το συμβάν στα κέρδη εξαμήνου και την καθυστέρηση του προγράμματος.
Ένα φιλόδοξο, χαμηλόβαθμο στέλεχος αρπάζει την ευκαιρία. Θα παρουσιάσει τη δική του εναλλακτική πρόταση, καθώς ο νεκρός συνάδελφος του μεταφέρεται από την αίθουσα του συμβουλίου.
Αντί για μηχανή, να χρησιμοποιηθεί ένα CYBORG -σύνθεση ανθρώπινων και ρομποτικών μερών σε ένα ελαφρότερο και φθηνότερο να κατασκευαστεί σασί που θα είναι λειτουργικό εντός 90 ημερών.
Ο κύβος έχει ριφθεί: τώρα το μόνο που μένει είναι να βρεθεί ένας “δότης”. Ένας πραγματικός αστυνομικός ο εγκέφαλος και η συνείδηση του οποίου θα μεταφερθεί στο πρότζεκτ ROBOCOP.
Σε ένα “τυχαίο” περιστατικό που εκτυλίσσεται τις επόμενες ημέρες, ο αστυφύλακας Alex Murphy (Άλεξ Μέρφυ) τραυματίζεται βαριά, ακρωτηριάζεται και το σώμα του θα χρησιμοποιηθεί ως βάση για να εκπληρωθεί το σχέδιο.
Το έργο εξελίσσεται ως μια μελλοντολογική περιπέτεια, αλλά και μια κριτική για τη νοοτροπία των μεγάλων επιχειρήσεων και την προσπάθεια του πρωταγωνιστή να ανακτήσει ανθρώπινη συνείδηση.
Ακόμη και 35 χρόνια αργότερα, αξίζει κανείς να το δεί.
OCP Auto-9
O ROBOCOP είναι μια γυαλιστερή μηχανή από μέταλλο που ζυγίζει 400 κιλά.
Όταν βγαίνει στο δρόμο για να πολεμήσει το έγκλημα, χρειάζεται το ανάλογο όπλο.
Αρχικά η παραγωγή σχεδίαζε να εξοπλίσει τον μηχανικό ήρωα με ένα πιστόλι Desert Eagle .357.
Αλλά με τις πρώτες σκηνές ο Verhoeven αποφάσισε ότι το όπλο φαινόταν πολύ μικρό σε σχέση με το σώμα του cyborg και κοινότυπο.
Ο οπλουργός της παραγωγής Randy Moore αναζήτησε κάτι εντυπωσιακότερο.
Πρότεινε την εισαγωγή του Beretta 93R, ενός “αυτομάτου πιστολιού” (machine pistol) που βασίζεται στο διαδομένο 92S.
Εκμεταλλευόμενη ένα κενό στον Νόμο που το καταλόγιζε ως “πιστόλι”, η Beretta προμήθευε με αυτό τις διπλωματικές φρουρές και τις ειδικές αστυνομικές μονάδες της χώρας της.
Η ιδιαίτερότητα του όπλου (το οποίο η ιταλική εταιρεία κατασκεύαζε μεταξύ του 1979 και του 1993) είναι πως διαθέτει επιλογέα βολής.
Τοποθετώντας τον στη δεύτερη θέση, βάλλει ριπές τριών φυσιγγίων.
Εξοπλίζεται με φλογοκρύπτη και συνδυάζεται με ένα μεταλλικό πτυσσόμενο κοντάκι που το μετατρέπει σε μικρού μεγέθος υποπολυβόλο.
Επειδή το όπλο αυτό στις ΗΠΑ θεωρείται πολυβόλο, χρειάστηκε να εισαχθεί με ειδικές άδειες από την Ιταλία.
Όταν αποκτήθηκε έπρεπε να τροποποιηθεί ώστε να ταιριάζει με το ύφος που επιθυμούσε ο σκηνοθέτης.
Ο Moore τοποθέτησε ένα κάλυμμα με οπές εκτόνωσης εμπρός από το κλείστρο, μεγαλώνοντας το μήκος.
Όταν πυροδοτούνταν, εντυπωσιακές φλόγες αναπηδούσαν από τα πλευρά της κάνης.
Τροποποίησε το μηχανισμό, ώστε να εκτελεί και ριπές 7 φυσιγγίων με κάθε πάτημα της σκανδάλης.
Ο μοχλός αγκίστρωσης του κλείστρου απενεργοποιήθηκε.
Δεν έμενε πλέον ανοιχτό μετά την τελευταία βολή για να μη “γράφει άσχημα” στην οθόνη.
Χρησιμοποιήθηκαν γεμιστήρες 20 φυσιγγίων και ένα ακόμη στη θαλάμη για να ρίξει 7 συνεχείς ριπές των 3 βολών.
Αυτό ήταν απαραίτητο για να μη σταματούν οι βολές κατά την κινηματογράφηση.
Σύμφωνα με το σενάριο το OCP Auto-9 δέχεται γεμιστήρες 50 (!) φυσιγγίων και ο Moore έπρεπε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση.
Το όπλο λειτουργούσε με άσφαιρα φυσίγγια των 9Χ19 χιλιοστών, ενισχυμένα για να δημιουργούν μεγάλη λάμψη.
Ο ήχος των πυροβολισμών που βιώνουμε στην οθόνη, προστέθηκε στο μοντάζ.
Για χρήση στις σκηνές δράσης που δεν απαιτούσαν πυροβολισμούς, κατασκευάστηκε ένας αριθμός λαστιχένιων αντιγράφων.
Εμφανής ήρωας
Η κινηματογράφηση του ROBOCOP ήταν ένας τεχνικός άθλος, την εποχή που δεν υπήρχαν οι δυνατότητες για ψηφιακά εφέ.
Ο πρωταγωνιστής Peter Weller χρειαζόταν τουλάχιστον μιάμιση ώρα για να φορέσει το μεταλλικό κουστούμι του χαρακτήρα και έχανε ως και δύο κιλά ιδρώτα σε κάθε ημέρα γυρισμάτων.
Το πιστόλι του ασφαλιζόταν σε μια πτυσόμενη θήκη που κρυβόταν στο δεξιό μηρό. Όταν το Auto-9 “έριχνε” τραβούσε την προσοχή όλων.
Υποτίθεται ότι το σύστημα σκόπευσης μέσα στον εγκέφαλο του αστυφύλακα/cyborg επέτρεπε να ευστοχεί υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Σύμφωνα με το σενάριο, το πιστόλι χρησιμοποιούσε συμβατικά και εκρηκτικά βλήματα, ανάλογα με την επιλογή του χρήστη και ζύγιζε πάνω από δύο κιλά.
Ρίχνοντας 1.100 βλήματα ανά λεπτό, θα παρουσίαζε τεράστια ανάκρουση.
Ο Verhoeven φρόντισε να περιλάβει αρκετές εντυπωσιακές λήψεις όπου το πιστόλι εκτελεί ριπές αλλά παραμένει σταθερό στο χέρι του ROBOCOP.
Αυτό επιδείκνυε την τρομερή δύναμη του ρομποτικού αστυνομικού, αλλά και την ισχύ πυρός του όπλου.
Στην πραγματικότητα επιτεύχθηκε τη χρήση άβολίδωτων φυσιγγίων με μηδενική ανάκρουση.
Μας χάρισε όμως μερικές από τις πιο γνωστές σκηνές που έχουν γυριστεί σε κλειστό σκοπευτήριο.
Α! Και κάτι τελευταίο.
Σήμερα ένα αυθεντικό Beretta 93R κοστίζει μεταξύ 75.000 και 100.000 χιλιάδων δολλαρίων.
Οπότε αν θέλετε να αντιγράψετε το όπλο του ROBOCOP, αρχίστε τις οικονομίες...
www.bankingnews.gr
Το 1987, μας μετέφερε σε ένα κοντινό μέλλον στο οποίο η οικονομική κρίση, η διάσπαση των κοινωνικών θεσμών και η εγκληματικότητα έχουν μετατρέψει τις μεγαλουπόλεις σε “πολεμικές ζώνες”.
Το Ντητρόϊτ (ΗΠΑ) είναι μια απο αυτές.
Η τήρηση του Νόμου έχει ιδιωτικοποιηθεί και η Αστυνομία ανήκει στον όμιλο OCP, μια πολυεθνική με δραστηριότητα στην πολεμική βιομηχανία, τις τεχνολογίες παρακολούθησης και τη ρομποτική.
Το πλάνο της OCP για την πόλη είναι να κατεδαφίσει τις πλέον υποβαθμισμένες γειτονιές για να “εκδιώξει το έγκλημα”, χτίζοντας στη θέση τους αναβαθμισμένες οικιστικές ζώνες που θα πουληθούν σε επενδυτές.
Κάπου στη διάρκεια ο θεατής ανακαλύπτει πως στελέχη της OCP υποκινούν τους επικεφαλείς ταραχοποιούς, ώστε να αποσπάσουν τη συγκατάθεση του δημοτικού συμβουλίου για περισσότερη (και κερδοφόρα για την OCP) στυνόμευση και παράλληλα για να ρίξουν τις τιμές των προς απόκτηση ακινήτων.
Ο μηχανικός Αστυνομικός
Με το Ντητρόϊτ να καίγεται από τις ταραχές και τους αστυνομικούς να απεργούν, η OCP προτείνει τη χρησιμοποίηση του ρομποτικού συστήματος ED-209, ενός αυτοκινούμενου επίγειου drone (πριν καν εφευρεθεί ο όρος) οπλισμένου με πολυβόλα και ρουκέτες, για χρήση κατά των ταραχοποιών.
Η επίδειξη του ρομπότ δεν πηγαίνει ιδιαίτερα καλά, όταν από ένα λάθος στο λογισμικό… σκοτώνει ένα διευθυντή της εταιρείας μέσα στην αίθουσα συνεδριάσων.
Ο πρόεδρος της OCP τρομάζει για την επίπτωση που θά έχει το συμβάν στα κέρδη εξαμήνου και την καθυστέρηση του προγράμματος.
Ένα φιλόδοξο, χαμηλόβαθμο στέλεχος αρπάζει την ευκαιρία. Θα παρουσιάσει τη δική του εναλλακτική πρόταση, καθώς ο νεκρός συνάδελφος του μεταφέρεται από την αίθουσα του συμβουλίου.
Αντί για μηχανή, να χρησιμοποιηθεί ένα CYBORG -σύνθεση ανθρώπινων και ρομποτικών μερών σε ένα ελαφρότερο και φθηνότερο να κατασκευαστεί σασί που θα είναι λειτουργικό εντός 90 ημερών.
Ο κύβος έχει ριφθεί: τώρα το μόνο που μένει είναι να βρεθεί ένας “δότης”. Ένας πραγματικός αστυνομικός ο εγκέφαλος και η συνείδηση του οποίου θα μεταφερθεί στο πρότζεκτ ROBOCOP.
Σε ένα “τυχαίο” περιστατικό που εκτυλίσσεται τις επόμενες ημέρες, ο αστυφύλακας Alex Murphy (Άλεξ Μέρφυ) τραυματίζεται βαριά, ακρωτηριάζεται και το σώμα του θα χρησιμοποιηθεί ως βάση για να εκπληρωθεί το σχέδιο.
Το έργο εξελίσσεται ως μια μελλοντολογική περιπέτεια, αλλά και μια κριτική για τη νοοτροπία των μεγάλων επιχειρήσεων και την προσπάθεια του πρωταγωνιστή να ανακτήσει ανθρώπινη συνείδηση.
Ακόμη και 35 χρόνια αργότερα, αξίζει κανείς να το δεί.
OCP Auto-9
O ROBOCOP είναι μια γυαλιστερή μηχανή από μέταλλο που ζυγίζει 400 κιλά.
Όταν βγαίνει στο δρόμο για να πολεμήσει το έγκλημα, χρειάζεται το ανάλογο όπλο.
Αρχικά η παραγωγή σχεδίαζε να εξοπλίσει τον μηχανικό ήρωα με ένα πιστόλι Desert Eagle .357.
Αλλά με τις πρώτες σκηνές ο Verhoeven αποφάσισε ότι το όπλο φαινόταν πολύ μικρό σε σχέση με το σώμα του cyborg και κοινότυπο.
Ο οπλουργός της παραγωγής Randy Moore αναζήτησε κάτι εντυπωσιακότερο.
Πρότεινε την εισαγωγή του Beretta 93R, ενός “αυτομάτου πιστολιού” (machine pistol) που βασίζεται στο διαδομένο 92S.
Εκμεταλλευόμενη ένα κενό στον Νόμο που το καταλόγιζε ως “πιστόλι”, η Beretta προμήθευε με αυτό τις διπλωματικές φρουρές και τις ειδικές αστυνομικές μονάδες της χώρας της.
Η ιδιαίτερότητα του όπλου (το οποίο η ιταλική εταιρεία κατασκεύαζε μεταξύ του 1979 και του 1993) είναι πως διαθέτει επιλογέα βολής.
Τοποθετώντας τον στη δεύτερη θέση, βάλλει ριπές τριών φυσιγγίων.
Εξοπλίζεται με φλογοκρύπτη και συνδυάζεται με ένα μεταλλικό πτυσσόμενο κοντάκι που το μετατρέπει σε μικρού μεγέθος υποπολυβόλο.
Επειδή το όπλο αυτό στις ΗΠΑ θεωρείται πολυβόλο, χρειάστηκε να εισαχθεί με ειδικές άδειες από την Ιταλία.
Όταν αποκτήθηκε έπρεπε να τροποποιηθεί ώστε να ταιριάζει με το ύφος που επιθυμούσε ο σκηνοθέτης.
Ο Moore τοποθέτησε ένα κάλυμμα με οπές εκτόνωσης εμπρός από το κλείστρο, μεγαλώνοντας το μήκος.
Όταν πυροδοτούνταν, εντυπωσιακές φλόγες αναπηδούσαν από τα πλευρά της κάνης.
Τροποποίησε το μηχανισμό, ώστε να εκτελεί και ριπές 7 φυσιγγίων με κάθε πάτημα της σκανδάλης.
Ο μοχλός αγκίστρωσης του κλείστρου απενεργοποιήθηκε.
Δεν έμενε πλέον ανοιχτό μετά την τελευταία βολή για να μη “γράφει άσχημα” στην οθόνη.
Χρησιμοποιήθηκαν γεμιστήρες 20 φυσιγγίων και ένα ακόμη στη θαλάμη για να ρίξει 7 συνεχείς ριπές των 3 βολών.
Αυτό ήταν απαραίτητο για να μη σταματούν οι βολές κατά την κινηματογράφηση.
Σύμφωνα με το σενάριο το OCP Auto-9 δέχεται γεμιστήρες 50 (!) φυσιγγίων και ο Moore έπρεπε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση.
Το όπλο λειτουργούσε με άσφαιρα φυσίγγια των 9Χ19 χιλιοστών, ενισχυμένα για να δημιουργούν μεγάλη λάμψη.
Ο ήχος των πυροβολισμών που βιώνουμε στην οθόνη, προστέθηκε στο μοντάζ.
Για χρήση στις σκηνές δράσης που δεν απαιτούσαν πυροβολισμούς, κατασκευάστηκε ένας αριθμός λαστιχένιων αντιγράφων.
Εμφανής ήρωας
Η κινηματογράφηση του ROBOCOP ήταν ένας τεχνικός άθλος, την εποχή που δεν υπήρχαν οι δυνατότητες για ψηφιακά εφέ.
Ο πρωταγωνιστής Peter Weller χρειαζόταν τουλάχιστον μιάμιση ώρα για να φορέσει το μεταλλικό κουστούμι του χαρακτήρα και έχανε ως και δύο κιλά ιδρώτα σε κάθε ημέρα γυρισμάτων.
Το πιστόλι του ασφαλιζόταν σε μια πτυσόμενη θήκη που κρυβόταν στο δεξιό μηρό. Όταν το Auto-9 “έριχνε” τραβούσε την προσοχή όλων.
Υποτίθεται ότι το σύστημα σκόπευσης μέσα στον εγκέφαλο του αστυφύλακα/cyborg επέτρεπε να ευστοχεί υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Σύμφωνα με το σενάριο, το πιστόλι χρησιμοποιούσε συμβατικά και εκρηκτικά βλήματα, ανάλογα με την επιλογή του χρήστη και ζύγιζε πάνω από δύο κιλά.
Ρίχνοντας 1.100 βλήματα ανά λεπτό, θα παρουσίαζε τεράστια ανάκρουση.
Ο Verhoeven φρόντισε να περιλάβει αρκετές εντυπωσιακές λήψεις όπου το πιστόλι εκτελεί ριπές αλλά παραμένει σταθερό στο χέρι του ROBOCOP.
Αυτό επιδείκνυε την τρομερή δύναμη του ρομποτικού αστυνομικού, αλλά και την ισχύ πυρός του όπλου.
Στην πραγματικότητα επιτεύχθηκε τη χρήση άβολίδωτων φυσιγγίων με μηδενική ανάκρουση.
Μας χάρισε όμως μερικές από τις πιο γνωστές σκηνές που έχουν γυριστεί σε κλειστό σκοπευτήριο.
Α! Και κάτι τελευταίο.
Σήμερα ένα αυθεντικό Beretta 93R κοστίζει μεταξύ 75.000 και 100.000 χιλιάδων δολλαρίων.
Οπότε αν θέλετε να αντιγράψετε το όπλο του ROBOCOP, αρχίστε τις οικονομίες...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών