Ο σιγαστήρας σχεδίασης της Bell Laboratories μείωνε το θόρυβο του πυροβολισμού σε επίπεδα μεταξύ 20-25 ντεσιμπέλ
Λίγα στρατιωτικά πιστόλια είναι τόσο γνωστά και συνάμα σπάνια όσο το σιγασμένο High Standard HD-M/S.
Το κουβαλούσαν οι πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας OSS (Office of Strategic Studies) στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Επέζησε του πολέμου και παρέμεινε στο οπλοστάσιο της CIA και των Special Forces επί πέντε δεκαετίες, μέχρι τουλάχιστον την εισβολή στον Παναμά και το Ιράκ.
Κάποια από αυτά δώθηκαν ως βοήθεια και σε συμμαχικές χώρες.
Ένας πολύ μικρός αριθμός βρισκόταν στο απόθεμα των ελληνικών Δυνάμεων Καταδρομών μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1990, για εξουδετέρωση σκοπών.
Από τη σκοποβολή στον πόλεμο
Κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου ο αμερικανικός στρατός επεκτάθηκε στο δεκαπλάσιο της προηγούμενης δύναμης του.
Αυτό έφερε την ανάγκη για ταχύρυθμη εκπαίδευση δώδεκα εκατομμυρίων νέων οπλιτών.
Κάθε κατάλληλο όπλο αγοράστηκε για τον εξοπλισμό αυτής της τεράστιας δύναμης.
Η High Standard Manufacturing Company ιδρύθηκε στο New Haven (Νιού Χέηβεν) την πολιτεία Κονέκτικατ από τον Σουηδό Carl Swebilius (Κάρλ Σουμπίλιους) και συναδέλφους του μηχανουργούς με εργασιακή εμπειρία στη γειτονική Winchester Arms.
Μεταξύ των προϊόντων τους ήταν και ένα αξιόπιστο πιστόλι διαμετρήματος .22LR με τον κωδικό HD.
Ο Στρατός παρήγγειλε σχεδόν 40.000 αντίγραφα, με χαμηλότερης ποιότητας φινίρισμα για εξοικείωση στη σκοποβολή. Κωδικοποιήθηκαν ως HD-M(Military), για να διαφοροποιηθούν από την παλαιότερη πολιτική παραγωγή.
OSS- Οι κατάσκοποι στρατιώτες
Η ανάγκη για μυστικές επιχειρήσεις και σαμποτάζ οδήγησε στη δημιουργία μιας νέας υπηρεσίας που υπαγόταν απευθείας στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Franklin Έλαβε τον παραπλανητικό τίτλο OSS (Office of Strategic Studies) και τέθηκε υπό τη δίοικηση του ήρωα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, συνταγματάρχη William Joseph Donovan (Γουίλιαμ Τζόζεφ Ντόνοβαν).
Η υπηρεσία ήταν πρόδρομος της CIA.
Ο Ντόνοβαν ήταν δικηγόρος και ταυτόχρονα σκληροτράχηλος πολεμιστής (ο μοναδικός αξιωματικός που είχε λάβει και τα τέσσερα ανώτατα παράσημα του έθνους του).
Επηρεασμένος από τους Βρετανούς ομολόγους του, ζήτησε από την High Standard μια σιγασμένη έκδοση του HD-M.
Το τροποποίησαν με ένα εξωτερικό χιτώνιο που περιέβαλλε την κάνη.
Σαραντατέσσερις οπές στα τοιχώματα διέρρεαν τα καυσαέρια των φυσιγγίων περιμετρικά κατά μήκος της πορείας της βολίδας.
Ο ενδιάμεσος χώρος γέμιζε από μια σφιχτοπλεγμένη μεταλλική σίτα που δρούσε ώς παγίδα για τα αέρια πυροδότησης.
Έτσι ψύχονταν και επιβραδύνονταν πριν έρθούν σε επαφή με το περιβάλλον. Το αποτέλεσμα ονομάστηκε HD-M/S (Silenced=Σιγασμένο).
Ο Ντόνοβαν ήταν τόσο ενθουσιασμένος που για να εντυπωσιάσει το “αφεντικό” του πρόεδρο Ρούζβελτ έφερε ένα πρωτότυπο στο Οβάλ Γραφείο.
Ενώ ο Ρούζβελτ υπαγόρευε ένα κείμενο στη γραμματέα του, ο αρχιπράκτορας τοποθέτησε μια παγίδα βλημάτων από άμμο στο πάτωμα, έβγαλε το πιστόλι και πυροβόλησε δέκα φορές.
Στο σημείο αυτό φώναξε τον Ρούζβελτ που δεν είχε αντιληφθεί το παραμικρό, του εξήγησε την πράξη του και παρουσίασε το νέο πιστόλι.
Ο Φράνκλιν Ρούζβελτ ενέκρινε το σχέδιο επιτόπου!
Ο σιγαστήρας σχεδίασης της Bell Laboratories μείωνε το θόρυβο του πυροβολισμού σε επίπεδα μεταξύ 20-25 ντεσιμπέλ.
Η ένταση αυτή αντιστοιχεί σε χαμηλόφωνο ψίθυρο ή το θρόϊσμα φύλλων.
Οι πράκτορες εκπαιδεύονταν να προσθέτουν στο σιγαστήρα κάποιο υγρό (πχ. μερικές σταγόνες νερού ή λαδιού) βελτιώνοντας και άλλο την επίδοση.
Λειτουργία
Το HD-M αξιοποιεί μια σταθερή κάνη διαμετρήματος .22LR.
Ο ολισθητήρας (κλείστρο) παλινδρομεί πάνω σε ράγες του σκελετού, εκτελώντας τη λειτουργία της τροφοδοσίας και απόρριψης καλύκων.
Ένας μηχανισμός μπορεί προαιρετικά να κλειδώνει την κίνηση του κλείστρου, ώστε να εξαλειφθεί κάθε μηχανικός θόρυβος.
Ο γεμιστήρας χωρά δέκα από τα μικρά φυσίγγια.
Στην αριστερή πλευρά του κορμού υπάρχει μια ασφάλεια που θυμίζει εκείνη του 1911 ως προς τη θέση και τον τρόπο λειτουργίας.
Η σφύρα είναι εξωτερική και η σκανδάλη λειτουργεί μόνο ως μονής ενέργειας.
Η αξιοζήλευτη μείωση της “ηχητικής υπογραφής” φειλόταν τόσο στην ευφυή σχεδίαση της διάτρητης κάνης αλλά και το αδύναμο υποηχητικό φυσίγγιο.
Το πρακτικό βεληνεκές δε ξεπερνά τα 15 μέτρα και η OSS συμβούλευε τους πράκτορες να πυροβολούν εξ’ επαφής.
Τα υλικά του σιγαστήρα απαιτούσαν αντικατάσταση μετά από 200-250 βολές, αλλά για την προοριζόμενη χρήση αυτό ήταν δευτερεύον πρόβλημα.
Χρήση σε υπηρεσία
Μέχρι το Μάρτιο του 1944, περίπου 2600 σιωπηλά HD-M είχαν βγεί από το εργοστάσιο της High Standard.
Τα πιστόλια παραδίδονταν μαζί με “ειδικά” φυσίγγια .22 που διέθεταν επιχαλκωμένα βλήματα.
Η επικάλυψη χαλκού μείωνε τη συσσώρευση βρωμιάς εντός του σιγαστήρα και επιπλέον βελτίωνε τη διατρητικότητα του βλήματος.
Μετά τον πόλεμο τα όπλα μεταβιβάστηκαν στη νεοσύστατη CIA.
Οι στρατιώτες της Mac-V-Sog στο Βιετνάμ τα χρησιμοποίησαν για εκτελέσεις αξωματούχων στο Λάος και τη Καμπότζη.
Λέγεται ότι ακόμη και στη δεκαετία του 1990, αποτελούσε μέρος του οπλισμού των ομάδων “κυνηγών πυραύλων SCUD” που δρούσαν στην ιρακινή έρημο.
Σύμφωνα με το αντίστοιχο γραφείο ελέγχου όπλων της αμερικανικής κυβέρνησης (BATFE) μόλις δέκα σιγασμένα High Standard HD-M/S υπάρχουν σε χέρια ιδιωτών.
Αυτό τα καθιστά εξαιρετικά σπάνια και συλλεκτικά δείγματα μιας -κάποτε- απόρρητης τεχνολογίας.
www.bankingnews.gr
Το κουβαλούσαν οι πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας OSS (Office of Strategic Studies) στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Επέζησε του πολέμου και παρέμεινε στο οπλοστάσιο της CIA και των Special Forces επί πέντε δεκαετίες, μέχρι τουλάχιστον την εισβολή στον Παναμά και το Ιράκ.
Κάποια από αυτά δώθηκαν ως βοήθεια και σε συμμαχικές χώρες.
Ένας πολύ μικρός αριθμός βρισκόταν στο απόθεμα των ελληνικών Δυνάμεων Καταδρομών μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1990, για εξουδετέρωση σκοπών.
Από τη σκοποβολή στον πόλεμο
Κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου ο αμερικανικός στρατός επεκτάθηκε στο δεκαπλάσιο της προηγούμενης δύναμης του.
Αυτό έφερε την ανάγκη για ταχύρυθμη εκπαίδευση δώδεκα εκατομμυρίων νέων οπλιτών.
Κάθε κατάλληλο όπλο αγοράστηκε για τον εξοπλισμό αυτής της τεράστιας δύναμης.
Η High Standard Manufacturing Company ιδρύθηκε στο New Haven (Νιού Χέηβεν) την πολιτεία Κονέκτικατ από τον Σουηδό Carl Swebilius (Κάρλ Σουμπίλιους) και συναδέλφους του μηχανουργούς με εργασιακή εμπειρία στη γειτονική Winchester Arms.
Μεταξύ των προϊόντων τους ήταν και ένα αξιόπιστο πιστόλι διαμετρήματος .22LR με τον κωδικό HD.
Ο Στρατός παρήγγειλε σχεδόν 40.000 αντίγραφα, με χαμηλότερης ποιότητας φινίρισμα για εξοικείωση στη σκοποβολή. Κωδικοποιήθηκαν ως HD-M(Military), για να διαφοροποιηθούν από την παλαιότερη πολιτική παραγωγή.
OSS- Οι κατάσκοποι στρατιώτες
Η ανάγκη για μυστικές επιχειρήσεις και σαμποτάζ οδήγησε στη δημιουργία μιας νέας υπηρεσίας που υπαγόταν απευθείας στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Franklin Έλαβε τον παραπλανητικό τίτλο OSS (Office of Strategic Studies) και τέθηκε υπό τη δίοικηση του ήρωα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, συνταγματάρχη William Joseph Donovan (Γουίλιαμ Τζόζεφ Ντόνοβαν).
Η υπηρεσία ήταν πρόδρομος της CIA.
Ο Ντόνοβαν ήταν δικηγόρος και ταυτόχρονα σκληροτράχηλος πολεμιστής (ο μοναδικός αξιωματικός που είχε λάβει και τα τέσσερα ανώτατα παράσημα του έθνους του).
Επηρεασμένος από τους Βρετανούς ομολόγους του, ζήτησε από την High Standard μια σιγασμένη έκδοση του HD-M.
Το τροποποίησαν με ένα εξωτερικό χιτώνιο που περιέβαλλε την κάνη.
Σαραντατέσσερις οπές στα τοιχώματα διέρρεαν τα καυσαέρια των φυσιγγίων περιμετρικά κατά μήκος της πορείας της βολίδας.
Ο ενδιάμεσος χώρος γέμιζε από μια σφιχτοπλεγμένη μεταλλική σίτα που δρούσε ώς παγίδα για τα αέρια πυροδότησης.
Έτσι ψύχονταν και επιβραδύνονταν πριν έρθούν σε επαφή με το περιβάλλον. Το αποτέλεσμα ονομάστηκε HD-M/S (Silenced=Σιγασμένο).
Ο Ντόνοβαν ήταν τόσο ενθουσιασμένος που για να εντυπωσιάσει το “αφεντικό” του πρόεδρο Ρούζβελτ έφερε ένα πρωτότυπο στο Οβάλ Γραφείο.
Ενώ ο Ρούζβελτ υπαγόρευε ένα κείμενο στη γραμματέα του, ο αρχιπράκτορας τοποθέτησε μια παγίδα βλημάτων από άμμο στο πάτωμα, έβγαλε το πιστόλι και πυροβόλησε δέκα φορές.
Στο σημείο αυτό φώναξε τον Ρούζβελτ που δεν είχε αντιληφθεί το παραμικρό, του εξήγησε την πράξη του και παρουσίασε το νέο πιστόλι.
Ο Φράνκλιν Ρούζβελτ ενέκρινε το σχέδιο επιτόπου!
Ο σιγαστήρας σχεδίασης της Bell Laboratories μείωνε το θόρυβο του πυροβολισμού σε επίπεδα μεταξύ 20-25 ντεσιμπέλ.
Η ένταση αυτή αντιστοιχεί σε χαμηλόφωνο ψίθυρο ή το θρόϊσμα φύλλων.
Οι πράκτορες εκπαιδεύονταν να προσθέτουν στο σιγαστήρα κάποιο υγρό (πχ. μερικές σταγόνες νερού ή λαδιού) βελτιώνοντας και άλλο την επίδοση.
Λειτουργία
Το HD-M αξιοποιεί μια σταθερή κάνη διαμετρήματος .22LR.
Ο ολισθητήρας (κλείστρο) παλινδρομεί πάνω σε ράγες του σκελετού, εκτελώντας τη λειτουργία της τροφοδοσίας και απόρριψης καλύκων.
Ένας μηχανισμός μπορεί προαιρετικά να κλειδώνει την κίνηση του κλείστρου, ώστε να εξαλειφθεί κάθε μηχανικός θόρυβος.
Ο γεμιστήρας χωρά δέκα από τα μικρά φυσίγγια.
Στην αριστερή πλευρά του κορμού υπάρχει μια ασφάλεια που θυμίζει εκείνη του 1911 ως προς τη θέση και τον τρόπο λειτουργίας.
Η σφύρα είναι εξωτερική και η σκανδάλη λειτουργεί μόνο ως μονής ενέργειας.
Η αξιοζήλευτη μείωση της “ηχητικής υπογραφής” φειλόταν τόσο στην ευφυή σχεδίαση της διάτρητης κάνης αλλά και το αδύναμο υποηχητικό φυσίγγιο.
Το πρακτικό βεληνεκές δε ξεπερνά τα 15 μέτρα και η OSS συμβούλευε τους πράκτορες να πυροβολούν εξ’ επαφής.
Τα υλικά του σιγαστήρα απαιτούσαν αντικατάσταση μετά από 200-250 βολές, αλλά για την προοριζόμενη χρήση αυτό ήταν δευτερεύον πρόβλημα.
Χρήση σε υπηρεσία
Μέχρι το Μάρτιο του 1944, περίπου 2600 σιωπηλά HD-M είχαν βγεί από το εργοστάσιο της High Standard.
Τα πιστόλια παραδίδονταν μαζί με “ειδικά” φυσίγγια .22 που διέθεταν επιχαλκωμένα βλήματα.
Η επικάλυψη χαλκού μείωνε τη συσσώρευση βρωμιάς εντός του σιγαστήρα και επιπλέον βελτίωνε τη διατρητικότητα του βλήματος.
Μετά τον πόλεμο τα όπλα μεταβιβάστηκαν στη νεοσύστατη CIA.
Οι στρατιώτες της Mac-V-Sog στο Βιετνάμ τα χρησιμοποίησαν για εκτελέσεις αξωματούχων στο Λάος και τη Καμπότζη.
Λέγεται ότι ακόμη και στη δεκαετία του 1990, αποτελούσε μέρος του οπλισμού των ομάδων “κυνηγών πυραύλων SCUD” που δρούσαν στην ιρακινή έρημο.
Σύμφωνα με το αντίστοιχο γραφείο ελέγχου όπλων της αμερικανικής κυβέρνησης (BATFE) μόλις δέκα σιγασμένα High Standard HD-M/S υπάρχουν σε χέρια ιδιωτών.
Αυτό τα καθιστά εξαιρετικά σπάνια και συλλεκτικά δείγματα μιας -κάποτε- απόρρητης τεχνολογίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών