Το Vepr 12 είναι ένα οπλοπολυβόλο RPK, που μετατράπηκε ώστε να ρίχνει φυσίγγια κυνηγίου
Ας το ξεκαθαρίσουμε εξαρχής: σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο αυτογεμές λειόκανο cal. 12, το Molot “παίζει σε δική του κλάση”.
Όλα τα υπόλοιπα τουφέκια για πρακτική σκοποβολή ή αμυντική χρήση είναι τροποποιημένα κυνηγετικά όπλα.
Το Vepr 12 είναι ένα οπλοπολυβόλο RPK, που μετατράπηκε ώστε να ρίχνει φυσίγγια κυνηγίου.
Έχει βρεί τη θέση του στη σκοπευτική αλλά και περιορισμένη παραστρατιωτική χρήση με τις ομάδες εσωτερικής ασφαλείας ΟΜΟΝ της Ρωσίας.
Πριν κάποια χρόνια η Ε.Κ.Α.Μ. είχε αγοράσει μέσω της γερμανικής Schumacher μια ποσότητα Vepr 12 με κάνες 36 εκατοστών για χρήση σε κλειστούς χώρους.
Παρόμοια όπλα έχουν θεαθεί και στα χέρια των κομμάντος της γαλλικής GIGN κατά τη διάρκεια των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Γαλλία.
Πίσω στον Καλάσνικωφ λοιπόν...
Το RPK σχεδιάστηκε από τον Μιχαήλ Καλάσνικωφ για να υποστηρίζει με πυρά του σοβιετικούς στρατιώτες μέσα στην ομάδα μάχης.
Εφόσον προοριζόταν για μεγάλο όγκο αυτόματου πυρός, κατασκευαζόταν από παχύτερο φύλλο μετάλλου πάχους 1,5mm (το ΑΚ47 έχει πάχος 1mm ) και με ενισχύσεις στη βάση της κάνης και του επανατατικού ελατηρίου.
Αυτά τα δύο σημεία δέχονται τον κραδασμό και το στρες από τις πυροδοτήσεις και το φρενάρισμα του κείστρου που παλινδρομεί εκατοντάδες φορές το λεπτό.
Βαρύτεροι εγκάρσιοι πίροι και ενισχυτικά “νεύρα” στο μέταλλο εγγυόνται απαράμιλλη αντοχή. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα μοιράζεται και το Vepr 12, το οποίο σχεδιάστηκε από το εργοστάσιο Izhmash (αργότερα μετονομάστηκε σε Kalashnikov Group).
Εκείνη την εποχή, η Kalashnikov παρήγαγε ήδη ένα “λειόκανο ΑΚ” στη μορφή του Saiga 12 και θεώρησαν ότι υπήρχε χώρος στην αγορά για ένα αναβαθμισμένο μοντέλο.
Από το Saiga 12 το Vepr 12
H Molot ή αλλιώς “Μηχανουργικό Εργοστάσιο Vyatskie Polyany”, είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με το αχανές Izmash (τη σημερινή Kalashnikov).
Έχει όμως την ειδίκευση για να κατασκευάζει όπλα υψηλότερων προδιαγραφών.
Παίρνοντας ώς βάση το Saiga 12-03, χρησιμοποίησαν τον ενισχυμένο σκελετό του RPK και ενσωμάτωσαν μια σειρά από αναβαθμίσεις.
Η εμφανέστερη είναι πως τα Vepr 12 τροφοδοτούν από γεμιστήρες όκτώ φυσιγγίων, που τοποθετούνται απευθείας σε “κανάλι”.
Στα Saiga (όπως και στα AK47/74), ο γρμιστήρας πρέπει να τοποθετηθεί λοξά και κατόπι να περιστραφεί ώστε να κλειδώσει στη θέση του.
Αντίστοιχα, οι κενοί γεμιστήρες πέφτουν ελεύθερα με την ενεργοποίηση του αναστολέα τους, επιταχύνοντας έτσι τη διαδικασία.
Το σύστημα αερίων είναι βελτιωμένο.
Χρησιμοποιεί το πιστόνι μακράς οπισθοδρόμησης του Καλάσνικωφ.
Μια αυτόρυθμιζόμενη βαλβίδα επιτρέπει χρήση φυσιγγίων 70 και 76mm (δηλαδή απλές αλλά και μάγκνουμ γομώσεις) χωρίς ανάγκη ρύθμισης από το χρήστη, σε αντίθεση με το Saiga πού διαθέτει παλιότερη βαλβίδα δύο θέσεων.
Επίσης βελτιωμένα είναι τα σκοπευτικά.
Το Molot διατηρεί ένα πλήρως ρυθμιζόμενο σετ (πανομοιότυπο με το RPK) με ακίδα τύπου Kalashnikov και κλισιοσκόπιο που ρυθμίζεται κατα διεύθυνση και ύψος.
Επιπρόσθετα, μια ράγα picatinny πάνω στο κάλυμμα του άνω κορμού, επιτρέπει τη χρήση οπτικών σκόπευτρων τύπου red dot.
Ο μοχλός ασφάλειας είναι αμφιδέξιος -αν και λίγο σφιχτός στη χρήση – και το τουφέκι διαθέτει καλύτερη πιστολοειδή λαβή και ξυστό.
Εσωτερικά, η θαλάμη, ο αυλός της κάνης και το πιστόνι αερίων είναι επιχρωμιωμένα για μέγιστη αντοχή στη διάβρωση και αξιοπιστία.
Ο μηχανισμός πυροδότησης και το κλείστρο έρχονται από το ΑΚ47, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις ώστε να λειτουργούν με το τεράστιο κάλυκα του φυσιγγίου cal. 12.
Οι κάνες έχουν για την πολιτική αγορά μήκος 52 εκατοστά, αλλά υπάρχουν και άλλες επιλογές όπως 42 και 66 εκατοστών.
Το όπλο εξοπλίζεται με ένα “συρμάτινο” κοντάκι στη βασική του έκδοση, αλλά υπάρχουν και αγωνιστικά μοντέλα με πτυσσόμενο κοντάκιο τύπου Colt M4.
Τέρας αξιοπιστίας αλλά και ιδιόμορφο
Δεν θα το δείς στο γήπεδο του τραπ αλλά κυριαρχεί στην “μεγάλη” κατηγορία Open της πρακτικής σκοποβολής IPSC.
Εκεί τα όπλα με αποσπώμενο γεμιστήρα αγωνίζονται ξεχωριστά από τα υπόλοιπα διότι έχουν πλεονέκτημα έναντι των συμβατικών.
Αν και οι στάνταρ γεμιστήρες χωρούν 8 φυσίγγια, υπάρχουν αγωνιστικοί που παίρνουν 10, 20 ή και 25.
Αυτό που ξεχωρίζει το Vepr 12 είναι η διαφορετική του εργονομία και το βάρος του.
Ζυγίζει κενό 4,2 κιλά, χωρίς προσθήκες όπως είναι το χαλινωτήριο στην κάνη και το οπτικό στόχαστρο.
Σε συνδυασμό με το αποτελεσματικό σύστημα αερίων, η ανάκρουση είναι ελάχιστη για όπλο διαμετρήματος cal. 12.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 που πρωτοεμφανίστηκε, το Vepr 12 τάραξε το χώρο της πρακτικής σκοποβολής, όπως κανένα αλλο όπλο πριν.
Σήμερα πλέον είναι αυτονόητο ότι οι κορυφαίοι σκοπευτές το χρησιμοποιούν.
Μετά το 2016 και το εμπάργκο της Ε.Ε, προς τη Ρωσία (ελέω Κριμαίας) η ροή τέτοιων όπλων από τη Ρωσία σταμάτησε.
Ως αποτέλεσμα, τουρκικές και κινεζικές εταιρείες βρήκαν την ευκαιρία να αντιγράψουν το Vepr και να παρουσιάσουν δικές τους (λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένες) εκδοχές.
Όπως είναι φυσικό, οι τιμές των αυθεντικών Molot έχουν “εκτοξευτεί” μεταξύ αυτών που που αναζητούν ένα κορυφαίο και ιδιαίτερο σύγχρονο λειόκανο.
www.bankingnews.gr
Όλα τα υπόλοιπα τουφέκια για πρακτική σκοποβολή ή αμυντική χρήση είναι τροποποιημένα κυνηγετικά όπλα.
Το Vepr 12 είναι ένα οπλοπολυβόλο RPK, που μετατράπηκε ώστε να ρίχνει φυσίγγια κυνηγίου.
Έχει βρεί τη θέση του στη σκοπευτική αλλά και περιορισμένη παραστρατιωτική χρήση με τις ομάδες εσωτερικής ασφαλείας ΟΜΟΝ της Ρωσίας.
Πριν κάποια χρόνια η Ε.Κ.Α.Μ. είχε αγοράσει μέσω της γερμανικής Schumacher μια ποσότητα Vepr 12 με κάνες 36 εκατοστών για χρήση σε κλειστούς χώρους.
Παρόμοια όπλα έχουν θεαθεί και στα χέρια των κομμάντος της γαλλικής GIGN κατά τη διάρκεια των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Γαλλία.
Πίσω στον Καλάσνικωφ λοιπόν...
Το RPK σχεδιάστηκε από τον Μιχαήλ Καλάσνικωφ για να υποστηρίζει με πυρά του σοβιετικούς στρατιώτες μέσα στην ομάδα μάχης.
Εφόσον προοριζόταν για μεγάλο όγκο αυτόματου πυρός, κατασκευαζόταν από παχύτερο φύλλο μετάλλου πάχους 1,5mm (το ΑΚ47 έχει πάχος 1mm ) και με ενισχύσεις στη βάση της κάνης και του επανατατικού ελατηρίου.
Αυτά τα δύο σημεία δέχονται τον κραδασμό και το στρες από τις πυροδοτήσεις και το φρενάρισμα του κείστρου που παλινδρομεί εκατοντάδες φορές το λεπτό.
Βαρύτεροι εγκάρσιοι πίροι και ενισχυτικά “νεύρα” στο μέταλλο εγγυόνται απαράμιλλη αντοχή. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά τα μοιράζεται και το Vepr 12, το οποίο σχεδιάστηκε από το εργοστάσιο Izhmash (αργότερα μετονομάστηκε σε Kalashnikov Group).
Εκείνη την εποχή, η Kalashnikov παρήγαγε ήδη ένα “λειόκανο ΑΚ” στη μορφή του Saiga 12 και θεώρησαν ότι υπήρχε χώρος στην αγορά για ένα αναβαθμισμένο μοντέλο.
Από το Saiga 12 το Vepr 12
H Molot ή αλλιώς “Μηχανουργικό Εργοστάσιο Vyatskie Polyany”, είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με το αχανές Izmash (τη σημερινή Kalashnikov).
Έχει όμως την ειδίκευση για να κατασκευάζει όπλα υψηλότερων προδιαγραφών.
Παίρνοντας ώς βάση το Saiga 12-03, χρησιμοποίησαν τον ενισχυμένο σκελετό του RPK και ενσωμάτωσαν μια σειρά από αναβαθμίσεις.
Η εμφανέστερη είναι πως τα Vepr 12 τροφοδοτούν από γεμιστήρες όκτώ φυσιγγίων, που τοποθετούνται απευθείας σε “κανάλι”.
Στα Saiga (όπως και στα AK47/74), ο γρμιστήρας πρέπει να τοποθετηθεί λοξά και κατόπι να περιστραφεί ώστε να κλειδώσει στη θέση του.
Αντίστοιχα, οι κενοί γεμιστήρες πέφτουν ελεύθερα με την ενεργοποίηση του αναστολέα τους, επιταχύνοντας έτσι τη διαδικασία.
Το σύστημα αερίων είναι βελτιωμένο.
Χρησιμοποιεί το πιστόνι μακράς οπισθοδρόμησης του Καλάσνικωφ.
Μια αυτόρυθμιζόμενη βαλβίδα επιτρέπει χρήση φυσιγγίων 70 και 76mm (δηλαδή απλές αλλά και μάγκνουμ γομώσεις) χωρίς ανάγκη ρύθμισης από το χρήστη, σε αντίθεση με το Saiga πού διαθέτει παλιότερη βαλβίδα δύο θέσεων.
Επίσης βελτιωμένα είναι τα σκοπευτικά.
Το Molot διατηρεί ένα πλήρως ρυθμιζόμενο σετ (πανομοιότυπο με το RPK) με ακίδα τύπου Kalashnikov και κλισιοσκόπιο που ρυθμίζεται κατα διεύθυνση και ύψος.
Επιπρόσθετα, μια ράγα picatinny πάνω στο κάλυμμα του άνω κορμού, επιτρέπει τη χρήση οπτικών σκόπευτρων τύπου red dot.
Ο μοχλός ασφάλειας είναι αμφιδέξιος -αν και λίγο σφιχτός στη χρήση – και το τουφέκι διαθέτει καλύτερη πιστολοειδή λαβή και ξυστό.
Εσωτερικά, η θαλάμη, ο αυλός της κάνης και το πιστόνι αερίων είναι επιχρωμιωμένα για μέγιστη αντοχή στη διάβρωση και αξιοπιστία.
Ο μηχανισμός πυροδότησης και το κλείστρο έρχονται από το ΑΚ47, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις ώστε να λειτουργούν με το τεράστιο κάλυκα του φυσιγγίου cal. 12.
Οι κάνες έχουν για την πολιτική αγορά μήκος 52 εκατοστά, αλλά υπάρχουν και άλλες επιλογές όπως 42 και 66 εκατοστών.
Το όπλο εξοπλίζεται με ένα “συρμάτινο” κοντάκι στη βασική του έκδοση, αλλά υπάρχουν και αγωνιστικά μοντέλα με πτυσσόμενο κοντάκιο τύπου Colt M4.
Τέρας αξιοπιστίας αλλά και ιδιόμορφο
Δεν θα το δείς στο γήπεδο του τραπ αλλά κυριαρχεί στην “μεγάλη” κατηγορία Open της πρακτικής σκοποβολής IPSC.
Εκεί τα όπλα με αποσπώμενο γεμιστήρα αγωνίζονται ξεχωριστά από τα υπόλοιπα διότι έχουν πλεονέκτημα έναντι των συμβατικών.
Αν και οι στάνταρ γεμιστήρες χωρούν 8 φυσίγγια, υπάρχουν αγωνιστικοί που παίρνουν 10, 20 ή και 25.
Αυτό που ξεχωρίζει το Vepr 12 είναι η διαφορετική του εργονομία και το βάρος του.
Ζυγίζει κενό 4,2 κιλά, χωρίς προσθήκες όπως είναι το χαλινωτήριο στην κάνη και το οπτικό στόχαστρο.
Σε συνδυασμό με το αποτελεσματικό σύστημα αερίων, η ανάκρουση είναι ελάχιστη για όπλο διαμετρήματος cal. 12.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 που πρωτοεμφανίστηκε, το Vepr 12 τάραξε το χώρο της πρακτικής σκοποβολής, όπως κανένα αλλο όπλο πριν.
Σήμερα πλέον είναι αυτονόητο ότι οι κορυφαίοι σκοπευτές το χρησιμοποιούν.
Μετά το 2016 και το εμπάργκο της Ε.Ε, προς τη Ρωσία (ελέω Κριμαίας) η ροή τέτοιων όπλων από τη Ρωσία σταμάτησε.
Ως αποτέλεσμα, τουρκικές και κινεζικές εταιρείες βρήκαν την ευκαιρία να αντιγράψουν το Vepr και να παρουσιάσουν δικές τους (λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένες) εκδοχές.
Όπως είναι φυσικό, οι τιμές των αυθεντικών Molot έχουν “εκτοξευτεί” μεταξύ αυτών που που αναζητούν ένα κορυφαίο και ιδιαίτερο σύγχρονο λειόκανο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών