Αν όλα είναι νόμιμα τότε γιατί η εταιρεία δεν μεταβιβάστηκε άμεσα στον τελικό αγοραστή; - Γιατί χρειάστηκαν εταιρικά σχήματα σε Σλοβενία, Κύπρο και Ελλάδα με ενδιάμεσα funds και SPVs;
Μια νέα ..διάσταση στην πολύκροτη υπόθεση των Μαρμάρων Παυλίδη, δίνει ο επιχειρηματίας Χριστόφορος Παυλίδης, δηλώνοντας πλέον “θύμα”, την στιγμή που η οικογενειακή εταιρεία πέρασε με «μαγικό» και ανεξήγητο μέχρι σήμερα τρόπο μέσα σε μόλις λίγους μήνες το 2023 στα χέρια του.
Τώρα κατηγορεί τα αδέλφια του για “ζηλοφθονία”, την ώρα που επίσημα έγγραφα αφήνουν βαριές σκιές για το πώς προσδιορίστηκε η αξία της εταιρείας στην πιο καλοστημένη υπόθεση στην ιστορία του ελληνικού μαρμάρου και όχι μόνο.
Η τελευταία εξέλιξη στην υπόθεση της πώλησης της «Μάρμαρα Παυλίδη» ήρθε στις 30 Οκτωβρίου 2025, όταν ο Χριστόφορος Παυλίδης κατέθεσε υπόμνημα στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Δράμας, απαντώντας στις κατηγορίες των αδελφών του περί απάτης με επίκεντρο την αποτίμηση της εταιρείας.
Όμως, αντί το υπόμνημα να ξεκαθαρίσει το τοπίο, άνοιξε εκ νέου τη συζήτηση, καθώς περιέχει αντιφάσεις που συγκρούονται με τα ίδια τα στοιχεία που επικαλείται.
Στο υπόμνημα ο κ. Παυλίδης υποστηρίζει ότι η αποτίμηση της εταιρείας δεν αποτελεί αντικειμενικό γεγονός, αλλά υποκειμενική κρίση. Άρα, όπως λέει, δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει απάτη.
Ωστόσο, επικαλείται ως έγκυρη και “αντικειμενική” ακριβώς μία αποτίμηση, την έκθεση της Grant Thornton, και παρουσιάζει ως επιστημονική τεκμηρίωση την παράλληλη έκθεση του καθηγητή Ρεφενέ.
Με απλά λόγια, όταν οι εκτιμήσεις οδηγούν σε αυτό που ο ίδιος υποστηρίζει είναι επιστήμη.
Όταν δεν συμβαίνει αυτό, είναι γνώμη.
Η αντιφατική αυτή επιχειρηματολογία είναι σήμερα το κεντρικό σημείο συζήτησης στη νομική και οικονομική κοινότητα.
Η ημερομηνία-κλειδί
Ο Χριστόφορος Παυλίδης δηλώνει ότι η 31/12/2021 δεν μπορεί να είναι βάση αποτίμησης, γιατί το τίμημα δεν είχε «κλειδώσει».
Λίγες σειρές μετά… υπερασπίζεται την αποτίμηση της Grant Thornton που βασίζεται ακριβώς στην 31/12/2021.
Το ίδιο στοιχείο είναι λάθος όταν το χρησιμοποιούν οι πραγματογνώμονες. Και σωστό όταν τον εξυπηρετεί.
Ο Χριστόφορος Παυλίδης υποστηρίζει ότι οι προβλέψεις που κατατέθηκαν στην τράπεζα για τη λήψη δανείου ήταν «μη ρεαλιστικές».
Όμως η δική του πλευρά, χρησιμοποίησε επίσης προβλέψεις, βασιζόμενος σε μελλοντικές παραδοχές 5 έως 10 ετών. Αλλά παρουσιάζει τις δικές του εκτιμήσεις ως αντικειμενικές.
Το γεγονός ότι προβολές για το μέλλον γίνονται αποδεκτές μόνο όταν παράγουν το “σωστό” αποτέλεσμα είναι στοιχείο που δεν διαφεύγει ούτε από πρωτοετή φοιτητή Οικονομικών.
Για την ώρα ωστόσο φαίνεται να μην απορρίπτεται από τον φυσικό του δικαστή.
Οι προσωπικές επιθέσεις
Το υπόμνημα καταλήγει με προσωπικές επιθέσεις στους αδελφούς του, με φράσεις όπως «ζηλοφθονία», «άδικη καταδίωξη», «σκοτεινά κίνητρα».
Κατηγορεί τα αδέρφια του ότι «επιζητούν αθέμιτο πλουτισμό» και ότι «τροφοδοτούν τα ΜΜΕ».
Όμως τα αδέρφια του ήταν αυτά που υπέγραψαν την πώληση επειδή στηρίχτηκαν στην αποτίμηση που ο ίδιος προώθησε.
Στο νέο υπόμνημα, αντί να δώσει αριθμούς και συγκεκριμένα στοιχεία για την κραυγαλέα υποτίμηση της αξίας της εταιρείας κατά την πρώτη μεταβίβαση της, επέλεξε τους χαρακτηρισμούς.
Και όμως, τα ερωτήματα παραμένουν, καθώς στην καρδιά της υπόθεσης βρίσκεται μια ξεκάθαρη και από πολλές πηγές υπολογισμένη, απόκλιση αξίας άνω των 150 εκατ. ευρώ.
Οι Μεταβιβάσεις μέσω Funds
Το άλλο μεγάλο ερώτημα που επίσης δεν απαντά το υπόμνημα, είναι και αν όλα είναι νόμιμα τότε γιατί η εταιρεία δεν μεταβιβάστηκε άμεσα στον τελικό αγοραστή. Γιατί χρειάστηκαν εταιρικά σχήματα σε Σλοβενία, Κύπρο και Ελλάδα με ενδιάμεσα funds και SPVs (εταιρείες ειδικού σκοπού).
Μέχρι σήμερα δεν απαντά κανείς ποιος είχε τελικό έλεγχο και πραγματική οικονομική ωφέλεια από όλες αυτές τις συναλλαγές.
Αφήνει ξεκάθαρα ανοιχτό το ζήτημα του ποιος κέρδισε και πόσα.
Το υπόμνημα δεν αγγίζει αυτό το σημείο.
Δεν το εξηγεί. Δεν το αναφέρει καν. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η καρδιά της υπόθεσης.
Η καθυστέρηση της δικαιοσύνης
Στο επίκεντρο της υπόθεσης μπαίνει όσο περνάει ο καιρός και η καθυστέρηση που παρατηρείται σε δικαστικό επίπεδο.
Η υπόθεση προχωρά εξαιρετικά αργά, παρά το ότι υπήρχαν ήδη τεχνικές εκθέσεις εκατέρωθεν και παρά το ότι η μεταβίβαση είχε ολοκληρωθεί εμπορικά.
Αυτή η κατάσταση όσο διαρκεί πυροδοτεί συζητήσεις για πιθανές παρεμβάσεις, τραπεζικές εξαρτήσεις, προσπάθεια εξασφάλισης υπάρχοντων συμβολαίων πριν ανοίξει η υπόθεση και βέβαια η δημιουργία τετελεσμένων μέσα στην εταιρεία.
www.bankingnews.gr
Τώρα κατηγορεί τα αδέλφια του για “ζηλοφθονία”, την ώρα που επίσημα έγγραφα αφήνουν βαριές σκιές για το πώς προσδιορίστηκε η αξία της εταιρείας στην πιο καλοστημένη υπόθεση στην ιστορία του ελληνικού μαρμάρου και όχι μόνο.
Η τελευταία εξέλιξη στην υπόθεση της πώλησης της «Μάρμαρα Παυλίδη» ήρθε στις 30 Οκτωβρίου 2025, όταν ο Χριστόφορος Παυλίδης κατέθεσε υπόμνημα στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Δράμας, απαντώντας στις κατηγορίες των αδελφών του περί απάτης με επίκεντρο την αποτίμηση της εταιρείας.
Όμως, αντί το υπόμνημα να ξεκαθαρίσει το τοπίο, άνοιξε εκ νέου τη συζήτηση, καθώς περιέχει αντιφάσεις που συγκρούονται με τα ίδια τα στοιχεία που επικαλείται.
Στο υπόμνημα ο κ. Παυλίδης υποστηρίζει ότι η αποτίμηση της εταιρείας δεν αποτελεί αντικειμενικό γεγονός, αλλά υποκειμενική κρίση. Άρα, όπως λέει, δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει απάτη.
Ωστόσο, επικαλείται ως έγκυρη και “αντικειμενική” ακριβώς μία αποτίμηση, την έκθεση της Grant Thornton, και παρουσιάζει ως επιστημονική τεκμηρίωση την παράλληλη έκθεση του καθηγητή Ρεφενέ.
Με απλά λόγια, όταν οι εκτιμήσεις οδηγούν σε αυτό που ο ίδιος υποστηρίζει είναι επιστήμη.
Όταν δεν συμβαίνει αυτό, είναι γνώμη.
Η αντιφατική αυτή επιχειρηματολογία είναι σήμερα το κεντρικό σημείο συζήτησης στη νομική και οικονομική κοινότητα.
Η ημερομηνία-κλειδί
Ο Χριστόφορος Παυλίδης δηλώνει ότι η 31/12/2021 δεν μπορεί να είναι βάση αποτίμησης, γιατί το τίμημα δεν είχε «κλειδώσει».
Λίγες σειρές μετά… υπερασπίζεται την αποτίμηση της Grant Thornton που βασίζεται ακριβώς στην 31/12/2021.
Το ίδιο στοιχείο είναι λάθος όταν το χρησιμοποιούν οι πραγματογνώμονες. Και σωστό όταν τον εξυπηρετεί.
Ο Χριστόφορος Παυλίδης υποστηρίζει ότι οι προβλέψεις που κατατέθηκαν στην τράπεζα για τη λήψη δανείου ήταν «μη ρεαλιστικές».
Όμως η δική του πλευρά, χρησιμοποίησε επίσης προβλέψεις, βασιζόμενος σε μελλοντικές παραδοχές 5 έως 10 ετών. Αλλά παρουσιάζει τις δικές του εκτιμήσεις ως αντικειμενικές.
Το γεγονός ότι προβολές για το μέλλον γίνονται αποδεκτές μόνο όταν παράγουν το “σωστό” αποτέλεσμα είναι στοιχείο που δεν διαφεύγει ούτε από πρωτοετή φοιτητή Οικονομικών.
Για την ώρα ωστόσο φαίνεται να μην απορρίπτεται από τον φυσικό του δικαστή.
Οι προσωπικές επιθέσεις
Το υπόμνημα καταλήγει με προσωπικές επιθέσεις στους αδελφούς του, με φράσεις όπως «ζηλοφθονία», «άδικη καταδίωξη», «σκοτεινά κίνητρα».
Κατηγορεί τα αδέρφια του ότι «επιζητούν αθέμιτο πλουτισμό» και ότι «τροφοδοτούν τα ΜΜΕ».
Όμως τα αδέρφια του ήταν αυτά που υπέγραψαν την πώληση επειδή στηρίχτηκαν στην αποτίμηση που ο ίδιος προώθησε.
Στο νέο υπόμνημα, αντί να δώσει αριθμούς και συγκεκριμένα στοιχεία για την κραυγαλέα υποτίμηση της αξίας της εταιρείας κατά την πρώτη μεταβίβαση της, επέλεξε τους χαρακτηρισμούς.
Και όμως, τα ερωτήματα παραμένουν, καθώς στην καρδιά της υπόθεσης βρίσκεται μια ξεκάθαρη και από πολλές πηγές υπολογισμένη, απόκλιση αξίας άνω των 150 εκατ. ευρώ.
Οι Μεταβιβάσεις μέσω Funds
Το άλλο μεγάλο ερώτημα που επίσης δεν απαντά το υπόμνημα, είναι και αν όλα είναι νόμιμα τότε γιατί η εταιρεία δεν μεταβιβάστηκε άμεσα στον τελικό αγοραστή. Γιατί χρειάστηκαν εταιρικά σχήματα σε Σλοβενία, Κύπρο και Ελλάδα με ενδιάμεσα funds και SPVs (εταιρείες ειδικού σκοπού).
Μέχρι σήμερα δεν απαντά κανείς ποιος είχε τελικό έλεγχο και πραγματική οικονομική ωφέλεια από όλες αυτές τις συναλλαγές.
Αφήνει ξεκάθαρα ανοιχτό το ζήτημα του ποιος κέρδισε και πόσα.
Το υπόμνημα δεν αγγίζει αυτό το σημείο.
Δεν το εξηγεί. Δεν το αναφέρει καν. Κι όμως, εκεί βρίσκεται η καρδιά της υπόθεσης.
Η καθυστέρηση της δικαιοσύνης
Στο επίκεντρο της υπόθεσης μπαίνει όσο περνάει ο καιρός και η καθυστέρηση που παρατηρείται σε δικαστικό επίπεδο.
Η υπόθεση προχωρά εξαιρετικά αργά, παρά το ότι υπήρχαν ήδη τεχνικές εκθέσεις εκατέρωθεν και παρά το ότι η μεταβίβαση είχε ολοκληρωθεί εμπορικά.
Αυτή η κατάσταση όσο διαρκεί πυροδοτεί συζητήσεις για πιθανές παρεμβάσεις, τραπεζικές εξαρτήσεις, προσπάθεια εξασφάλισης υπάρχοντων συμβολαίων πριν ανοίξει η υπόθεση και βέβαια η δημιουργία τετελεσμένων μέσα στην εταιρεία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών