Η τακτική των υποτιμολογήσεων, τα μεγάλα κέρδη και τα ευφάνταστα σενάρια
Σε μια χώρα αχανή όπως η Κίνα όπου έχουν επιβληθεί capital controls, οι πλούσιοι για τα ευρωπαϊκά δεδομένα πολίτες αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και η δίψα των πολιτών να βγάλουν χρήματα στο εξωτερικό ή να αποκτήσουν περιουσία είναι τεράστια είναι προφανές ότι υπάρχουν «ευκαιρίες».
Η περίπτωση των αγορών ακινήτων με POS ίσως να αποτελεί μια παρωνυχίδα μπροστά στα όσα μπορούν να διαδραματίζονται ειδικά σε επίπεδο μεγάλων ή και μικρών ή και μικρότερων επιχειρήσεων.
Και φαίνεται ότι πεδίο για αετονύχηδες υπάρχει και μάλιστα τεράστιο.
Ξαφνικά πέφτουν από τον ουρανό οι έξυπνοι ταλαντούχοι επιχειρηματίες που κάνουν μια βόλτα έως την Κίνα και ψωνίζουν από φθηνά έως εξευτελιστικά και πουλούν στην Ελλάδα με πολύ μεγάλο κέρδος.
Και όταν το κέρδος είναι το ζητούμενο είναι όλοι χαρούμενοι.
Οι μέτοχοι της εταιρίας και φυσικά το ελληνικό δημόσιο που εισπράττει φόρους.
Είναι όμως έτσι ακριβώς τα πράγματα; Η απάντηση είναι πως η Κίνα έχει ακόμα ευκαιρίες αλλά όχι τόσο μεγάλες να αγοράζεις πολύ φθηνά και να πουλάς ακριβά.
Εκτός κι αν έχεις βρει άλλες μεθόδους.
Μεθόδους που βοηθούν τους Κινέζους να σπάνε τα capital controls και να βγάζουν χρήμα εκτός Κίνας. Άλλωστε στην Ελλάδα έχουμε τεχνογνωσία όχι τόσο από τα capital controls όσο από την περίοδο προς την εισόδου στην ΟΝΕ όπου απαγορευόταν η εξαγωγή συναλλάγματος.
Τι έκαναν τότε οι πολυμήχανοι Έλληνες επιχειρηματίες;
Όταν πουλούσαν εμπόρευμα στο εξωτερικό το υποτιμολογούσαν και στη συνέχεια έπαιρναν τη διαφορά στο εξωτερικό σε μαύρα με το κατάλληλο και ευκολότερο τότε «πλύσιμο» των χρημάτων μιας και δεν υπήρχαν οι σημερινοί αυστηροί μηχανισμοί και ελεγκτικές διαδικασίες στην κυκλοφορία του χρήματος.
Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει και σήμερα στην Ελλάδα με υποτιμολογήσεις αγορών στην Κίνα.
Δηλαδή, θεωρητικά εκεί που πρόκειται ένας επιχειρηματίας να πληρώσει 5 εκ. ευρώ για εμπόρευμα που θα αγοράσει, να συνεννοηθεί με τον Κινέζο που θέλει να βγάλει χρήμα στο εξωτερικό να κοπούν τιμολόγια 3 εκ ευρώ και αντί για 2 εκ ευρώ που λείπουν να του δώσει 1,5 εκ ευρώ «μαύρα» στην Ελλάδα αφού κάνει μια στάση ενδιάμεσων τιμολογήσεων στην Κύπρο ή καλύτερα σε φορολογικούς παραδείσους.
Βέβαια αυτό δεν είναι τόσο απλό όσο δείχνει γιατί ναι μεν τα περιθώρια κέρδους που προκύπτουν είναι τεράστια αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα στην εξεύρεση των μαύρων που θα πληρωθεί ο Κινέζος.
Άρα με κάποιο τρόπο τα χρήματα πρέπει να βγουν από την εταιρία.
Και αυτό μπορεί να γίνεται μέσω δαπανών για διάφορες επενδύσεις.
Δαπανών που δεν είναι και εύκολο να ελεγχθούν όπως για παράδειγμα οι αγορές ακινήτων με συνεχείς προσθήκες και συντηρήσεις που εμπεριέχουν υπερτιμολόγηση και σταδιακό ξέπλυμα κεφαλαίων.
Μπορεί να γίνονται τριγωνικές συναλλαγές με εξωχώριες εταιρίες αγνώστου ταυτότητας και τα χρήματα πριν επιστραφούν στους Κινέζους να χάνονται από πλευράς τυχόν προσπάθειας εντοπισμού της διαδρομής τους.
Άλλωστε μπορεί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να έχουν προχωρήσει τα τελευταία χρόνια αλλά ως γνωστόν το όποιο έγκλημα πάντα προπορεύεται των μηχανισμών πριν εντοπιστεί.
Βέβαια όλα αυτά μπορεί και να αποτελούν ευφάνταστα σενάρια και να μην συμβαίνουν στην Ελλάδα. Μπορεί όμως κάποιος να το πει με σιγουριά.
Προφανώς και όχι μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης με τα POS που ξεπερνά ακόμα και τα πιο ευφάνταστα σενάρια.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Η περίπτωση των αγορών ακινήτων με POS ίσως να αποτελεί μια παρωνυχίδα μπροστά στα όσα μπορούν να διαδραματίζονται ειδικά σε επίπεδο μεγάλων ή και μικρών ή και μικρότερων επιχειρήσεων.
Και φαίνεται ότι πεδίο για αετονύχηδες υπάρχει και μάλιστα τεράστιο.
Ξαφνικά πέφτουν από τον ουρανό οι έξυπνοι ταλαντούχοι επιχειρηματίες που κάνουν μια βόλτα έως την Κίνα και ψωνίζουν από φθηνά έως εξευτελιστικά και πουλούν στην Ελλάδα με πολύ μεγάλο κέρδος.
Και όταν το κέρδος είναι το ζητούμενο είναι όλοι χαρούμενοι.
Οι μέτοχοι της εταιρίας και φυσικά το ελληνικό δημόσιο που εισπράττει φόρους.
Είναι όμως έτσι ακριβώς τα πράγματα; Η απάντηση είναι πως η Κίνα έχει ακόμα ευκαιρίες αλλά όχι τόσο μεγάλες να αγοράζεις πολύ φθηνά και να πουλάς ακριβά.
Εκτός κι αν έχεις βρει άλλες μεθόδους.
Μεθόδους που βοηθούν τους Κινέζους να σπάνε τα capital controls και να βγάζουν χρήμα εκτός Κίνας. Άλλωστε στην Ελλάδα έχουμε τεχνογνωσία όχι τόσο από τα capital controls όσο από την περίοδο προς την εισόδου στην ΟΝΕ όπου απαγορευόταν η εξαγωγή συναλλάγματος.
Τι έκαναν τότε οι πολυμήχανοι Έλληνες επιχειρηματίες;
Όταν πουλούσαν εμπόρευμα στο εξωτερικό το υποτιμολογούσαν και στη συνέχεια έπαιρναν τη διαφορά στο εξωτερικό σε μαύρα με το κατάλληλο και ευκολότερο τότε «πλύσιμο» των χρημάτων μιας και δεν υπήρχαν οι σημερινοί αυστηροί μηχανισμοί και ελεγκτικές διαδικασίες στην κυκλοφορία του χρήματος.
Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει και σήμερα στην Ελλάδα με υποτιμολογήσεις αγορών στην Κίνα.
Δηλαδή, θεωρητικά εκεί που πρόκειται ένας επιχειρηματίας να πληρώσει 5 εκ. ευρώ για εμπόρευμα που θα αγοράσει, να συνεννοηθεί με τον Κινέζο που θέλει να βγάλει χρήμα στο εξωτερικό να κοπούν τιμολόγια 3 εκ ευρώ και αντί για 2 εκ ευρώ που λείπουν να του δώσει 1,5 εκ ευρώ «μαύρα» στην Ελλάδα αφού κάνει μια στάση ενδιάμεσων τιμολογήσεων στην Κύπρο ή καλύτερα σε φορολογικούς παραδείσους.
Βέβαια αυτό δεν είναι τόσο απλό όσο δείχνει γιατί ναι μεν τα περιθώρια κέρδους που προκύπτουν είναι τεράστια αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα στην εξεύρεση των μαύρων που θα πληρωθεί ο Κινέζος.
Άρα με κάποιο τρόπο τα χρήματα πρέπει να βγουν από την εταιρία.
Και αυτό μπορεί να γίνεται μέσω δαπανών για διάφορες επενδύσεις.
Δαπανών που δεν είναι και εύκολο να ελεγχθούν όπως για παράδειγμα οι αγορές ακινήτων με συνεχείς προσθήκες και συντηρήσεις που εμπεριέχουν υπερτιμολόγηση και σταδιακό ξέπλυμα κεφαλαίων.
Μπορεί να γίνονται τριγωνικές συναλλαγές με εξωχώριες εταιρίες αγνώστου ταυτότητας και τα χρήματα πριν επιστραφούν στους Κινέζους να χάνονται από πλευράς τυχόν προσπάθειας εντοπισμού της διαδρομής τους.
Άλλωστε μπορεί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να έχουν προχωρήσει τα τελευταία χρόνια αλλά ως γνωστόν το όποιο έγκλημα πάντα προπορεύεται των μηχανισμών πριν εντοπιστεί.
Βέβαια όλα αυτά μπορεί και να αποτελούν ευφάνταστα σενάρια και να μην συμβαίνουν στην Ελλάδα. Μπορεί όμως κάποιος να το πει με σιγουριά.
Προφανώς και όχι μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης με τα POS που ξεπερνά ακόμα και τα πιο ευφάνταστα σενάρια.
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών