γράφει : Ελένη Μπότα
Η Ελλάδα είναι από τους πλέον ωφελημένους από πλευράς εισπράξεων (κοινοτικών κονδυλίων), αλλά και πρωταθλήτρια επιστροφών εξαιτίας κακοδιαχείρισης
Δεκάδες δημόσια έργα που έχουν παγώσει, ισχυρός κατασκευαστικός Όμιλος που για πρώτη φορά κυρήσσεται έκπτωτος από δημόσιο έργο, οφειλές εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, απλήρωτοι εργαζόμενοι είναι η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο κατασκευαστικός κλάδος στη χώρα μας, ένας από τους ισχυρότερους και πιο δυναμικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας την περασμένη δεκαετία.
Τότε όμως ήταν η εποχή του μαθηματικού τύπου που εφαρμοζόταν στα δημόσια έργα, προκαλώντας τεράστια ζημιά για το Δημόσιο και μεγάλα οφέλη σε όλους εκείνους που συμμετείχαν στο στήσιμο των δημοπρασιών.
Τώρα πλέον η Ελλάδα είναι η χώρα του μνημονίου, όπου οι πληρωμές για την κατασκευή των έργων έχουν σταματήσει εδώ και καιρό, νέες προκυρήξεις έργων δεν γίνονται, ενώ δίνονται συνεχείς παρατάσεις αποπεράτωσης μεγάλων έργων, όπως για παράδειγμα στον ατοκινητόδρομο Άκτιο -Αμβρακία, η δημοπράτηση του οποίου έγινε το 2009 και η ολοκλήρωσή του παίρνει παράταση για το 2020!
Σήμερα το σύνολο του κατασκευαστικού κλάδου αντιμετωπίζει σημαντικά οικονομικά προβλήματα, ενώ στελέχη της αγοράς δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να δούμε και τρανταχτό λουκέτο κατασκευαστικού Ομίλου ο οποίος έχει βρεθεί στο "κόκκινο".
Τί έγιναν όμως τα χρήματα που έβγαλαν οι κατασκευαστές την εποχή ὀπου το χρήμα έρρρεε άφθονο στα ταμεία τους;
Η Ελλάδα, όπως καταδεικνύουν και τα επίσημα στοιχεία, είναι από τους πλέον ωφελημένους από πλευράς εισπράξεων (κοινοτικών κονδυλίων), αλλά και πρωταθλήτρια επιστροφών εξαιτίας κακοδιαχείρισης.
Από τις εκθέσεις της Κομισιόν τα τελευταία 20 χρόνια προκύπτει πως σχεδόν σε όλα τα μεγάλα έργα που έγιναν στη χώρα μας υπήρξαν σημαντικές υπερβάσεις προϋπολογισμού, ενώ το μεγάλο κόλπο συνεχίζουν να αποτελούν οι απαλλοτριώσεις, όπου το κόστος εκτοξεύεται στα ύψη.
Έτσι, ακόμα και σήμερα είναι αδύνατον να υπολογίσουν οι πολίτες το πραγματικό τελικό κόστος ενός έργου επειδή το τελικό φυσικό αντικείμενο είναι σπανίως το ίδιο με αυτό που σχεδιάστηκε αρχικά!
Και αυτό, εξαιτίας της προχειρότητας των μελετών και της «αγωνίας» των αρμοδίων να εντάξουν όπως-όπως μεγάλο αριθμό έργων ώστε να σιγουρευτούν πως θα πιάσουν τους στόχους απορρόφησης των κοινοτικών πόρων.
Ο κατάλογος με περιπτώσεις που προκαλούν την οργή του έλληνα φορολογούμενου, ο οποίος συνεχίζει να πληρώνει τα έργα αυτά, είναι μακρύς:
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της υποθαλάσσιας αρτηρίας Θεσσαλονίκης, ένα έργο προϋπολογισμού 472 εκατ. ευρώ με ανάδοχο την κοινοπραξία Άκτωρ Παραχωρήσεις, Archirodon Group και Boscalis, που ποτέ δεν έγινε, καθώς οι τράπεζες μαζί με τις εταιρείες κατήγγειλαν τη σύμβαση.
Έτσι στην κοινοπραξία επιδικάστηκε το ποσό των 70 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση.
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015
Τότε όμως ήταν η εποχή του μαθηματικού τύπου που εφαρμοζόταν στα δημόσια έργα, προκαλώντας τεράστια ζημιά για το Δημόσιο και μεγάλα οφέλη σε όλους εκείνους που συμμετείχαν στο στήσιμο των δημοπρασιών.
Τώρα πλέον η Ελλάδα είναι η χώρα του μνημονίου, όπου οι πληρωμές για την κατασκευή των έργων έχουν σταματήσει εδώ και καιρό, νέες προκυρήξεις έργων δεν γίνονται, ενώ δίνονται συνεχείς παρατάσεις αποπεράτωσης μεγάλων έργων, όπως για παράδειγμα στον ατοκινητόδρομο Άκτιο -Αμβρακία, η δημοπράτηση του οποίου έγινε το 2009 και η ολοκλήρωσή του παίρνει παράταση για το 2020!
Σήμερα το σύνολο του κατασκευαστικού κλάδου αντιμετωπίζει σημαντικά οικονομικά προβλήματα, ενώ στελέχη της αγοράς δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να δούμε και τρανταχτό λουκέτο κατασκευαστικού Ομίλου ο οποίος έχει βρεθεί στο "κόκκινο".
Τί έγιναν όμως τα χρήματα που έβγαλαν οι κατασκευαστές την εποχή ὀπου το χρήμα έρρρεε άφθονο στα ταμεία τους;
Η Ελλάδα, όπως καταδεικνύουν και τα επίσημα στοιχεία, είναι από τους πλέον ωφελημένους από πλευράς εισπράξεων (κοινοτικών κονδυλίων), αλλά και πρωταθλήτρια επιστροφών εξαιτίας κακοδιαχείρισης.
Από τις εκθέσεις της Κομισιόν τα τελευταία 20 χρόνια προκύπτει πως σχεδόν σε όλα τα μεγάλα έργα που έγιναν στη χώρα μας υπήρξαν σημαντικές υπερβάσεις προϋπολογισμού, ενώ το μεγάλο κόλπο συνεχίζουν να αποτελούν οι απαλλοτριώσεις, όπου το κόστος εκτοξεύεται στα ύψη.
Έτσι, ακόμα και σήμερα είναι αδύνατον να υπολογίσουν οι πολίτες το πραγματικό τελικό κόστος ενός έργου επειδή το τελικό φυσικό αντικείμενο είναι σπανίως το ίδιο με αυτό που σχεδιάστηκε αρχικά!
Και αυτό, εξαιτίας της προχειρότητας των μελετών και της «αγωνίας» των αρμοδίων να εντάξουν όπως-όπως μεγάλο αριθμό έργων ώστε να σιγουρευτούν πως θα πιάσουν τους στόχους απορρόφησης των κοινοτικών πόρων.
Ο κατάλογος με περιπτώσεις που προκαλούν την οργή του έλληνα φορολογούμενου, ο οποίος συνεχίζει να πληρώνει τα έργα αυτά, είναι μακρύς:
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της υποθαλάσσιας αρτηρίας Θεσσαλονίκης, ένα έργο προϋπολογισμού 472 εκατ. ευρώ με ανάδοχο την κοινοπραξία Άκτωρ Παραχωρήσεις, Archirodon Group και Boscalis, που ποτέ δεν έγινε, καθώς οι τράπεζες μαζί με τις εταιρείες κατήγγειλαν τη σύμβαση.
Έτσι στην κοινοπραξία επιδικάστηκε το ποσό των 70 εκατ. ευρώ ως αποζημίωση.
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών