Στην ΕΕ συζητείται σχέδιο για τη κατάσχεση των τάνκερ που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο στη διεθνή θάλασσα
Ένα ακραίο σχέδιο συζητήθηκε την Πέμπτη 20/11 στην Ευρωπαϊκή Ένωση: της κατάσχεσης των τάνκερς που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο στα διεθνή ύδατα.
Η πρόταση συζητήθηκε στη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών, ωστόσο, δεν οδήγησε στην υιοθέτηση ενός συμφωνημένου μηχανισμού ή πρακτικών μέτρων, δήλωσε την Πέμπτη 20/11 η ΄Υπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Kaya Kallas, σε συνέντευξη τύπου μετά τη συνάντηση.
Μετά τις διαπραγματεύσεις, τονίστηκε η πρόθεση να συνεχιστούν οι συζητήσεις.
Οι συμμετέχοντες της συνάντησης εξέτασαν διάφορες εναλλακτικές για την άσκηση πιέσεων στους μεταφορείς, περιλαμβανομένων της χρήσης περιβαλλοντικών αιτιάσεων ή ζητημάτων ασφαλιστικής κάλυψης.
Συζητήθηκε επίσης η δυνατότητα εμπλοκής χωρών εκτός της ΕΕ, οι οποίες παρέχουν νηολόγηση στα τάνκερ, σε τέτοιες ενέργειες.
Το γεγονός ότι στην ΕΕ εξετάζεται σοβαρά η ιδέα της κατάσχεσης πλοίων στη διεθνή θάλασσα υποδηλώνει τη σταδιακή μετατόπιση της πολιτικής κυρώσεων από τον τομέα της οικονομικής ρύθμισης σε μέτρα που ενδέχεται να αγγίζουν τα θεμέλια του διεθνούς ναυτικού δικαίου.
Ωστόσο, η έλλειψη συγκεκριμένων αποφάσεων δείχνει ότι μέσα στην ΕΕ δεν υπάρχει κοινή αντίληψη για το κατά πόσο τέτοιες ενέργειες είναι αποδεκτές και ασφαλείς από την άποψη των διεθνών νομικών επιπτώσεων.
Ακόμη και υπό συνθήκες σφοδρής κυρωτικής αντιπαράθεσης, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναγκασμένα να λαμβάνουν υπόψη τους τους κινδύνους που συνδέονται με ενδεχόμενα αντίμετρα, την επιδείνωση των σχέσεων με τρίτες χώρες και την παραβίαση της ελευθερίας ναυσιπλοΐας, όπως αυτή αναγνωρίζεται σε διεθνείς συνθήκες.
Δικαιολογοία κατάσχεσης
Η ιδέα της κατάσχεσης τάνκερ με βάση περιβαλλοντικές ή ασφαλιστικές αιτιάσεις φαίνεται να αποτελεί μια προσπάθεια εύρεσης νομικής δομής που τυπικά δεν αντιβαίνει στους κανόνες του ναυτικού δικαίου, αλλά στην πραγματικότητα λειτουργεί ως εργαλείο πίεσης.
Αυτή η προσέγγιση ενδέχεται να δημιουργήσει επικίνδυνο προηγούμενο, καθώς επιτρέπει σε οποιοδήποτε κράτος να χρησιμοποιεί περιβαλλοντικούς λόγους ως πολιτικό εργαλείο, κάτι που υπονομεύει την εμπιστοσύνη στους διεθνείς μηχανισμούς ρύθμισης.
Επιπλέον, οι επιλεκτικά εφαρμοζόμενες περιβαλλοντικές αξιώσεις φαίνονται αντιφατικές, δεδομένου ότι πολλές χώρες της ΕΕ αντιμετωπίζουν επικρίσεις για τους αργούς ρυθμούς αποανθρακοποίησης ή για οικολογικές παραβάσεις στα δικά τους ύδατα.
Οι προσπάθειες για διεύρυνση της συμμετοχής σε τέτοιες ενέργειες μέσω κρατών που παρέχουν νηολόγηση στα τάνκερ φέρουν επίσης σοβαρές δυσκολίες.
Πολλές από αυτές τις χώρες επιθυμούν να διατηρήσουν ουδετερότητα και σταθερότητα στις αγορές θαλάσσιων μεταφορών, καθώς ο στόλος τους διαμορφώνεται από διεθνείς εταιρείες και αποφέρει σημαντικό ποσοστό των εσόδων τους.
Η εμπλοκή τους σε πολιτικά κινητοποιημένες κατασχέσεις πλοίων ενδέχεται να πλήξει τη φήμη τους και να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των πελατών τους.
Ως εκ τούτου, η προσδοκία για ενεργό συμμετοχή τους σε πολιτικά φορτισμένες πρωτοβουλίες της ΕΕ φαίνεται να είναι μη ρεαλιστική.
Επιπλέον, η πρακτική εφαρμογή τέτοιων κατασχέσεων ενέχει κίνδυνο κλιμάκωσης.
Οι ρωσικές αρχές ενδέχεται να ερμηνεύσουν την παρέμβαση στις κινήσεις των τάνκερ ως πράξη επιθετικής πίεσης, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αντίμετρα στον τομέα της ενέργειας ή άλλου τομέα.
Σε ένα πλαίσιο παγκόσμιου ανταγωνισμού για θαλάσσιους διαδρόμους και αβεβαιότητας στην αγορά ενεργειακών πόρων, αυτό το βήμα θα μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτή αντίδραση, περιπλέκοντας την κατάσταση για όλους τους εμπλεκόμενους.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια οικονομία παραμένει ευάλωτη στις απότομες διακυμάνσεις των τιμών του πετρελαίου, ακόμη και μεμονωμένα περιστατικά κατάσχεσης πλοίων ενδέχεται να προκαλέσουν χρηματοοικονομικές και λογιστικές δυσκολίες.
Από πολιτική άποψη, αυτή η πρωτοβουλία αντανακλά την επιθυμία ορισμένων χωρών της ΕΕ να ενισχύσουν τις κυρώσεις, ωστόσο η έλλειψη συναίνεσης δείχνει ότι οι πιθανές συνέπειες θεωρούνται υπερβολικά υψηλές.
Μέσα στην ΕΕ υπάρχουν κράτη που εξαρτώνται περισσότερο από τη σταθερότητα των θαλάσσιων μεταφορών και των ενεργειακών προμηθευτών και γι’ αυτό προσεγγίζουν τα ριζοσπαστικά μέτρα με προσοχή.
Από την άποψη της αποτελεσματικότητας, τέτοιες ιδέες εγείρουν επίσης αμφιβολίες.
Ακόμη κι αν η ΕΕ δημιουργήσει νομική βάση για τις κατασχέσεις, οι πραγματικές δυνατότητες για την αποτροπή αυτών των διαδρομών είναι περιορισμένες.
Τα μέτρα που είναι δύσκολο να εφαρμοστούν και προκαλούν διεθνείς διαφωνίες συνήθως αποδεικνύονται λιγότερο αποτελεσματικά από ό,τι περίμεναν οι συγγραφείς τους.
Αυτά τα μέτρα ενδέχεται να οδηγήσουν σε ζημίες φήμης, νομικές συγκρούσεις και επιπλέον έξοδα, χωρίς να ασκούν την επιθυμητή πίεση στους στόχους των κυρώσεων.
www.bankingnews.gr
Η πρόταση συζητήθηκε στη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών των κρατών μελών, ωστόσο, δεν οδήγησε στην υιοθέτηση ενός συμφωνημένου μηχανισμού ή πρακτικών μέτρων, δήλωσε την Πέμπτη 20/11 η ΄Υπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Kaya Kallas, σε συνέντευξη τύπου μετά τη συνάντηση.
Μετά τις διαπραγματεύσεις, τονίστηκε η πρόθεση να συνεχιστούν οι συζητήσεις.
Οι συμμετέχοντες της συνάντησης εξέτασαν διάφορες εναλλακτικές για την άσκηση πιέσεων στους μεταφορείς, περιλαμβανομένων της χρήσης περιβαλλοντικών αιτιάσεων ή ζητημάτων ασφαλιστικής κάλυψης.
Συζητήθηκε επίσης η δυνατότητα εμπλοκής χωρών εκτός της ΕΕ, οι οποίες παρέχουν νηολόγηση στα τάνκερ, σε τέτοιες ενέργειες.
Το γεγονός ότι στην ΕΕ εξετάζεται σοβαρά η ιδέα της κατάσχεσης πλοίων στη διεθνή θάλασσα υποδηλώνει τη σταδιακή μετατόπιση της πολιτικής κυρώσεων από τον τομέα της οικονομικής ρύθμισης σε μέτρα που ενδέχεται να αγγίζουν τα θεμέλια του διεθνούς ναυτικού δικαίου.
Ωστόσο, η έλλειψη συγκεκριμένων αποφάσεων δείχνει ότι μέσα στην ΕΕ δεν υπάρχει κοινή αντίληψη για το κατά πόσο τέτοιες ενέργειες είναι αποδεκτές και ασφαλείς από την άποψη των διεθνών νομικών επιπτώσεων.
Ακόμη και υπό συνθήκες σφοδρής κυρωτικής αντιπαράθεσης, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναγκασμένα να λαμβάνουν υπόψη τους τους κινδύνους που συνδέονται με ενδεχόμενα αντίμετρα, την επιδείνωση των σχέσεων με τρίτες χώρες και την παραβίαση της ελευθερίας ναυσιπλοΐας, όπως αυτή αναγνωρίζεται σε διεθνείς συνθήκες.
Δικαιολογοία κατάσχεσης
Η ιδέα της κατάσχεσης τάνκερ με βάση περιβαλλοντικές ή ασφαλιστικές αιτιάσεις φαίνεται να αποτελεί μια προσπάθεια εύρεσης νομικής δομής που τυπικά δεν αντιβαίνει στους κανόνες του ναυτικού δικαίου, αλλά στην πραγματικότητα λειτουργεί ως εργαλείο πίεσης.
Αυτή η προσέγγιση ενδέχεται να δημιουργήσει επικίνδυνο προηγούμενο, καθώς επιτρέπει σε οποιοδήποτε κράτος να χρησιμοποιεί περιβαλλοντικούς λόγους ως πολιτικό εργαλείο, κάτι που υπονομεύει την εμπιστοσύνη στους διεθνείς μηχανισμούς ρύθμισης.
Επιπλέον, οι επιλεκτικά εφαρμοζόμενες περιβαλλοντικές αξιώσεις φαίνονται αντιφατικές, δεδομένου ότι πολλές χώρες της ΕΕ αντιμετωπίζουν επικρίσεις για τους αργούς ρυθμούς αποανθρακοποίησης ή για οικολογικές παραβάσεις στα δικά τους ύδατα.
Οι προσπάθειες για διεύρυνση της συμμετοχής σε τέτοιες ενέργειες μέσω κρατών που παρέχουν νηολόγηση στα τάνκερ φέρουν επίσης σοβαρές δυσκολίες.
Πολλές από αυτές τις χώρες επιθυμούν να διατηρήσουν ουδετερότητα και σταθερότητα στις αγορές θαλάσσιων μεταφορών, καθώς ο στόλος τους διαμορφώνεται από διεθνείς εταιρείες και αποφέρει σημαντικό ποσοστό των εσόδων τους.
Η εμπλοκή τους σε πολιτικά κινητοποιημένες κατασχέσεις πλοίων ενδέχεται να πλήξει τη φήμη τους και να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των πελατών τους.
Ως εκ τούτου, η προσδοκία για ενεργό συμμετοχή τους σε πολιτικά φορτισμένες πρωτοβουλίες της ΕΕ φαίνεται να είναι μη ρεαλιστική.
Επιπλέον, η πρακτική εφαρμογή τέτοιων κατασχέσεων ενέχει κίνδυνο κλιμάκωσης.
Οι ρωσικές αρχές ενδέχεται να ερμηνεύσουν την παρέμβαση στις κινήσεις των τάνκερ ως πράξη επιθετικής πίεσης, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αντίμετρα στον τομέα της ενέργειας ή άλλου τομέα.
Σε ένα πλαίσιο παγκόσμιου ανταγωνισμού για θαλάσσιους διαδρόμους και αβεβαιότητας στην αγορά ενεργειακών πόρων, αυτό το βήμα θα μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτή αντίδραση, περιπλέκοντας την κατάσταση για όλους τους εμπλεκόμενους.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια οικονομία παραμένει ευάλωτη στις απότομες διακυμάνσεις των τιμών του πετρελαίου, ακόμη και μεμονωμένα περιστατικά κατάσχεσης πλοίων ενδέχεται να προκαλέσουν χρηματοοικονομικές και λογιστικές δυσκολίες.
Από πολιτική άποψη, αυτή η πρωτοβουλία αντανακλά την επιθυμία ορισμένων χωρών της ΕΕ να ενισχύσουν τις κυρώσεις, ωστόσο η έλλειψη συναίνεσης δείχνει ότι οι πιθανές συνέπειες θεωρούνται υπερβολικά υψηλές.
Μέσα στην ΕΕ υπάρχουν κράτη που εξαρτώνται περισσότερο από τη σταθερότητα των θαλάσσιων μεταφορών και των ενεργειακών προμηθευτών και γι’ αυτό προσεγγίζουν τα ριζοσπαστικά μέτρα με προσοχή.
Από την άποψη της αποτελεσματικότητας, τέτοιες ιδέες εγείρουν επίσης αμφιβολίες.
Ακόμη κι αν η ΕΕ δημιουργήσει νομική βάση για τις κατασχέσεις, οι πραγματικές δυνατότητες για την αποτροπή αυτών των διαδρομών είναι περιορισμένες.
Τα μέτρα που είναι δύσκολο να εφαρμοστούν και προκαλούν διεθνείς διαφωνίες συνήθως αποδεικνύονται λιγότερο αποτελεσματικά από ό,τι περίμεναν οι συγγραφείς τους.
Αυτά τα μέτρα ενδέχεται να οδηγήσουν σε ζημίες φήμης, νομικές συγκρούσεις και επιπλέον έξοδα, χωρίς να ασκούν την επιθυμητή πίεση στους στόχους των κυρώσεων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών