H εμπλοκή της Ρωσίας στην ενεργειακή ανάπτυξη στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να επιτρέψει όχι μόνο τις άμεσες εξαγωγές φυσικού αερίου στο Ιράν αλλά και σε χώρες της Νότιας Ασίας
Η Ρωσία επενδύει 8 δισ. δολάρια σε ιρανικές επιχειρήσεις φυσικού αερίου, με περίπου 5 δισ. δολάρια από το ποσό αυτό να έχουν ήδη εξασφαλιστεί μέσω επίσημων συμφωνιών, ανακοίνωσε ο πρέσβης της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν στη Μόσχα Kazem Jalali.
Οι εμπειρογνώμονες που ερωτήθηκαν από τη Izvestia πιστεύουν ότι η εμπλοκή της Ρωσίας στην ενεργειακή ανάπτυξη στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να επιτρέψει όχι μόνο τις άμεσες εξαγωγές φυσικού αερίου στο Ιράν αλλά και σε χώρες της Νότιας Ασίας.
Κατά την άποψή τους, οι ποσότητες αυτές θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιστάθμιση της απώλειας της ευρωπαϊκής αγοράς φυσικού αερίου, η οποία προηγουμένως αντιπροσώπευε πάνω από 100 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως.
Βασική στρατηγική για τη διεύρυνση των οδών εξαγωγής φυσικού αερίου της Ρωσίας
Τον Ιούνιο του 2024, η Gazprom και η Εθνική Ιρανική Εταιρεία Φυσικού Αερίου υπέγραψαν στρατηγικό μνημόνιο για τη διερεύνηση της οργάνωσης των παραδόσεων ρωσικού φυσικού αερίου στο Ιράν.
Ένα μήνα αργότερα, ο Ιρανός υπουργός Πετρελαίου Javad Owji ανακοίνωσε ότι το μνημόνιο προβλέπει 30ετές συμβόλαιο μεταξύ των μερών για εξαγωγές αερίου μέσω αγωγού στο Ιράν, ύψους περίπου 110 δισ. κυβικών μέτρων ετησίως, μαζί με την κατασκευή ενός νέου συστήματος μεταφοράς αερίου.
Οι ειδικοί θεωρούν την εμβάθυνση της συνεργασίας με το Ιράν στον τομέα του φυσικού αερίου, παράλληλα με την πρωτοβουλία για τη δημιουργία κόμβου φυσικού αερίου στην Τουρκία, ως βασική στρατηγική για τη διεύρυνση των οδών εξαγωγής φυσικού αερίου της Ρωσίας.
Σύμφωνα με τον Valery Andrianov, αναπληρωτή καθηγητή στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο που υπάγεται στη ρωσική κυβέρνηση, ο ακριβής όγκος των εξαγωγών θα εξαρτηθεί από τις εγχώριες ανάγκες του Ιράν σε φυσικό αέριο, καθώς και από τις διαθέσιμες υποδομές για τη μεταφορά φυσικού αερίου από το Ιράν σε τρίτες χώρες.
"Δεν είναι μυστικό ότι το Ιράν θεωρείται όχι μόνο ως τελικός καταναλωτής του ρωσικού φυσικού αερίου αλλά και ως διάδρομος διέλευσης.
Πρωτίστως, αυτό αφορά την προτεινόμενη κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Mir από την Ισλαμική Δημοκρατία προς το Πακιστάν και περαιτέρω προς την Ινδία, συνολικού μήκους 2.700 χιλιομέτρων και δυναμικότητας διέλευσης 55 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων", δήλωσε στη Izvestia.
Δεν ρισκάρει η Gazprom
Η Ekaterina Kosareva, διευθύνουσα σύμβουλος της WMT Consult, πιστεύει ότι αν και δεν έχει υπάρξει επίσημη επιβεβαίωση, η Gazprom είναι απρόθυμη να διακινδυνεύσει περαιτέρω επενδύσεις για την ενίσχυση των προμηθειών φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
"Η Gazprom θα μπορούσε να επιστρέψει στην ευρωπαϊκή αγορά εάν οι χώρες αυτές επέλεγαν να επανασυνδεθούν.
Ωστόσο, προς το παρόν, είναι πιο λογικό να επικεντρωθούμε σε εναλλακτικά κανάλια εξαγωγών που μπορούν να αντισταθμίσουν την απώλεια αυτής της αγοράς", δήλωσε.
www.bankingnews.gr
Οι εμπειρογνώμονες που ερωτήθηκαν από τη Izvestia πιστεύουν ότι η εμπλοκή της Ρωσίας στην ενεργειακή ανάπτυξη στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να επιτρέψει όχι μόνο τις άμεσες εξαγωγές φυσικού αερίου στο Ιράν αλλά και σε χώρες της Νότιας Ασίας.
Κατά την άποψή τους, οι ποσότητες αυτές θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιστάθμιση της απώλειας της ευρωπαϊκής αγοράς φυσικού αερίου, η οποία προηγουμένως αντιπροσώπευε πάνω από 100 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως.
Βασική στρατηγική για τη διεύρυνση των οδών εξαγωγής φυσικού αερίου της Ρωσίας
Τον Ιούνιο του 2024, η Gazprom και η Εθνική Ιρανική Εταιρεία Φυσικού Αερίου υπέγραψαν στρατηγικό μνημόνιο για τη διερεύνηση της οργάνωσης των παραδόσεων ρωσικού φυσικού αερίου στο Ιράν.
Ένα μήνα αργότερα, ο Ιρανός υπουργός Πετρελαίου Javad Owji ανακοίνωσε ότι το μνημόνιο προβλέπει 30ετές συμβόλαιο μεταξύ των μερών για εξαγωγές αερίου μέσω αγωγού στο Ιράν, ύψους περίπου 110 δισ. κυβικών μέτρων ετησίως, μαζί με την κατασκευή ενός νέου συστήματος μεταφοράς αερίου.
Οι ειδικοί θεωρούν την εμβάθυνση της συνεργασίας με το Ιράν στον τομέα του φυσικού αερίου, παράλληλα με την πρωτοβουλία για τη δημιουργία κόμβου φυσικού αερίου στην Τουρκία, ως βασική στρατηγική για τη διεύρυνση των οδών εξαγωγής φυσικού αερίου της Ρωσίας.
Σύμφωνα με τον Valery Andrianov, αναπληρωτή καθηγητή στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο που υπάγεται στη ρωσική κυβέρνηση, ο ακριβής όγκος των εξαγωγών θα εξαρτηθεί από τις εγχώριες ανάγκες του Ιράν σε φυσικό αέριο, καθώς και από τις διαθέσιμες υποδομές για τη μεταφορά φυσικού αερίου από το Ιράν σε τρίτες χώρες.
"Δεν είναι μυστικό ότι το Ιράν θεωρείται όχι μόνο ως τελικός καταναλωτής του ρωσικού φυσικού αερίου αλλά και ως διάδρομος διέλευσης.
Πρωτίστως, αυτό αφορά την προτεινόμενη κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Mir από την Ισλαμική Δημοκρατία προς το Πακιστάν και περαιτέρω προς την Ινδία, συνολικού μήκους 2.700 χιλιομέτρων και δυναμικότητας διέλευσης 55 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων", δήλωσε στη Izvestia.
Δεν ρισκάρει η Gazprom
Η Ekaterina Kosareva, διευθύνουσα σύμβουλος της WMT Consult, πιστεύει ότι αν και δεν έχει υπάρξει επίσημη επιβεβαίωση, η Gazprom είναι απρόθυμη να διακινδυνεύσει περαιτέρω επενδύσεις για την ενίσχυση των προμηθειών φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
"Η Gazprom θα μπορούσε να επιστρέψει στην ευρωπαϊκή αγορά εάν οι χώρες αυτές επέλεγαν να επανασυνδεθούν.
Ωστόσο, προς το παρόν, είναι πιο λογικό να επικεντρωθούμε σε εναλλακτικά κανάλια εξαγωγών που μπορούν να αντισταθμίσουν την απώλεια αυτής της αγοράς", δήλωσε.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών