Μια ''μαγική'' ουσιαστικά λύση ψάχνουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες για την κρίση της ευρωζώνης, χωρίς όμως να καταλήγουν σε ένα κοινό μέτωπο δράσης. Αντίθετα, αναλώνονται σε ατέρμονες συναντήσεις, συνομιλίες και δηλώσεις τη στιγμή που η ανάγκη για λύση είναι πιο επικτακτική από ποτέ. Η πρόταση της Κομισιόν για τραπεζική ένωση έχει ήδη βρει πιο πολλούς επικριτές απ' ότι υποστηρικτές και φαίνεται να χάνει έδαφος.
Η τραπεζική ένωση της Ευρώπης μπορεί να φαίνεται ως πανάκεια αλλά θα βοηθήσει ελάχιστα στην επίλυση της κρίσης στην ευρωζώνη, βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον, προειοδοποιεί η αναλυτής του Stratfor Kristen Cooper.
'Οπως υποστηρίζει η Cooper, το επίπεδο ενοποίησης που απαιτείται για να επιτχυχθεί τέτοια συμφωνία θα πάρει χρόνια. Η πικρή αλήθεια, σημειώνει, είναι ότι τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι ηγέτες ασχολούνται με ένα ακόμα ''grand plan'', δείχνοντας ότι κάτι κάνουν, μια τραπεζική ένωση δεν θα βοηθούσε στην αντιμετώπιση της υπερβολικά υψηλής ανεργίας, ούτε θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στο ισπανικό τραπεζικό σύστημα.
Το ζήτημα είναι "για πόσο καιρό ακόμα θα μπορεί η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ να επικεντρώνεται σε μακροπρόθεσμα πλάνα επίλυσης της κρίσης χρέους και τραπεζών προτού ξεσπάσει μία γνήσια κοινωνική κρίση,''καταλήγει.
Την θέση ότι μια τραπεζική ένωση στην Ευρώπη είναι ανέφικτη υποστηρίζει άλλωστε και το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF), επισημαίνοντας ότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους θα αποτελέσει τροχοπέδη για την παγκόσμια οικονομία.
Θετικά αποτιμά αντίθετα την πρόταση της Κομισιόν για τις τράπεζες ο διεθνής οίκος αξιολόγησης, Fitch Ratings, τονίζοντας ότι μακροπρόθεσμα θα συμβάλλει στη μείωση της κρατικής στήριξης προς τις τράπεζες.
"Η πρόταση της Κομισιόν για την αποφυγή μελλοντικών τραπεζικών διασώσεων αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα στις πρωτοβουλίες για τη μείωση των συστημικών κινδύνων που προκύπτουν στην τραπεζική βιομηχανία. Η πρόταση παραμένει ουσιαστική, ακόμη και αν δεν εφαρμοστεί ως το 2018.
Η Βρετανία, από την πλευρά της, έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα συμμετάσχει σε τραπεζική ένωση της ευρωζώνης, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα διασφαλίσει μηχανισμό προστασίας των τραπεζών της.
''Δεν τίθεται θέμα συμμετοχής της Βρετανίας σε οποιαδήποτε τραπεζική ένωση της ευρωζώνης... Θεωρώ ότι η Βρετανία θα απαιτήσει κάποιους προστατευτικούς μηχανισμούς, εάν υπάρξει μία τραπεζική ένωση σε πλήρη ανάπτυξη,'' δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Τζορτζ Όζμπορν.
Ο ίδιος κάλεσε πάντως την ευρωζώνη να χρησιμοποιήσει τους πόρους του EFSF για να χρηματοδοτήσει την ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών τραπεζών.
Σε τέσσερις πυλώνες θα βασίζεται η τραπεζική ένωση της ΕΕ
Σε τέσσερις πυλώνες βασίζεται η πρόταση της Κομισιόν για τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, σύμφωνα με τις πρώτες διαρροές που έχουν υπάρξει για τη εγκαθίδρυση της τραπεζικής ένωσης της ΕΕ.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο πρώτος πυλώνας αφορά τον μηχανισμό εγγύησης των καταθέσεων για όλες τις τράπεζες, ο δεύτερος πυλώνας στη δημιουργία ενιαίας εποπτικής αρχής αρμόδιας για τη λήψη αποφάσεων, ο τρίτος θα ρυθμίζει ένα ταμείο για την εξυγίανση των συστημικών τραπεζών, και ο τέταρτος ένα σύστημα κανονισμών για την εποπτεία όλων των τραπεζών.
Τα προτεινόμενα εργαλεία χωρίζονται σε εξουσίες «πρόληψης», «έγκαιρης παρέμβασης» και «εξυγίανσης», ενώ η παρέμβαση των αρχών γίνεται όλο και πιο διεισδυτική όσο επιδεινώνεται η κατάσταση.
1) Προετοιμασία και πρόληψη:
* Πρώτον, το πλαίσιο επιβάλλει στις τράπεζες να καταρτίζουν σχέδια ανάκαμψης στα οποία προβλέπονται μέτρα που θα ενεργοποιηθούν σε περίπτωση επιδείνωσης της χρηματοοικονομικής τους κατάστασης, προκειμένου να αποκατασταθεί η βιωσιμότητά τους.
* Δεύτερον, οι αρχές που έχουν επιφορτιστεί με την ευθύνη της εξυγίανσης τραπεζών υποχρεούνται να καταρτίζουν σχέδια εξυγίανσης με επιλογές για την αντιμετώπιση τραπεζών σε κρίσιμη κατάσταση οι οποίες δεν είναι πλέον βιώσιμες (όπως λεπτομέρειες σχετικά με την εφαρμογή εργαλείων εξυγίανσης και τρόπων διασφάλισης της συνέχειας των λειτουργιών κρίσιμης σημασίας). Τα σχέδια διάσωσης και εξυγίανσης πρόκειται να καταρτίζονται τόσο σε επίπεδο ομίλου όσο και για τα επιμέρους ιδρύματα που ανήκουν στον όμιλο.
* Τρίτον, εάν οι αρχές εντοπίσουν τυχόν εμπόδια για τη δυνατότητα εξυγίανσης κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας σχεδιασμού, μπορούν να απαιτήσουν από μια τράπεζα να τροποποιήσει τις νομικές ή τις λειτουργικές δομές της για να εξασφαλιστεί ότι μπορεί να εξυγιανθεί με τα διαθέσιμα εργαλεία κατά τρόπο που δεν θέτει σε κίνδυνο τις κρίσιμης σημασίας λειτουργίες, δεν απειλεί τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ούτε συνεπάγεται κόστος για τον φορολογούμενο.
* Τέλος, οι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι μπορούν να συνάπτουν ενδοομιλικές συμφωνίες υποστήριξης, προκειμένου να περιορίζεται η ανάπτυξη των κρίσεων και να ενισχύεται γρήγορα η χρηματοπιστωτική σταθερότητα του ομίλου ως συνόλου. Υπό την προϋπόθεση της έγκρισης από τις εποπτικές αρχές και τους μετόχους της κάθε οντότητας που είναι συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας, τα ιδρύματα που λειτουργούν στο πλαίσιο ενός ομίλου θα είναι συνεπώς σε θέση να παρέχουν χρηματοδοτική στήριξη (υπό μορφή δανείων, παροχής εγγυήσεων, ή παροχής περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται ως εμπράγματη ασφάλεια σε συναλλαγές) σε άλλες οντότητες του ομίλου που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.
2) Έγκαιρη παρέμβαση
Η έγκαιρη επέμβαση των εποπτικών αρχών θα εξασφαλίσει ότι οι οικονομικές δυσκολίες αντιμετωπίζονται μόλις αυτές εμφανιστούν. Οι εξουσίες έγκαιρης παρέμβασης ενεργοποιούνται όταν ένα ίδρυμα δεν πληροί ή ενδέχεται να παραβιάζει τις ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις. Οι αρχές μπορούν να απαιτήσουν από το ίδρυμα να εφαρμόσει μέτρα που προβλέπονται στο σχέδιο ανάκαμψης, να καταρτίσει πρόγραμμα δράσης και χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή του, να απαιτήσουν τη σύγκληση συνέλευσης των μετόχων για να ληφθούν επείγουσες αποφάσεις, και να απαιτήσουν από το ίδρυμα να καταρτίσει σχέδιο για την αναδιάρθρωση του χρέους με τους πιστωτές του.
Επιπλέον, οι εποπτικές αρχές θα έχουν την εξουσία να διορίζουν ειδικό διαχειριστή σε μια τράπεζα για περιορισμένο χρονικό διάστημα, όταν υπάρχει σημαντική επιδείνωση της οικονομικής της κατάστασης και τα εργαλεία που αναφέρονται ανωτέρω δεν επαρκούν ώστε να αντιστραφεί η κατάσταση. Η πρωταρχική αποστολή του ειδικού διαχειριστή είναι να αποκαταστήσει την οικονομική κατάσταση της τράπεζας και την ορθή και συνετή διαχείριση των δραστηριοτήτων της.
3) Εξουσίες και εργαλεία εξυγίανσης
Η εξυγίανση πραγματοποιείται εάν τα προληπτικά μέτρα και τα μέτρα έγκαιρης παρέμβασης δεν καταφέρουν να επανορθώσουν την κατάσταση και αυτή επιδεινώνεται μέχρι το σημείο της πτώχευσης ή της πιθανής πτώχευσης της τράπεζας. Εάν η αρχή θεωρεί ότι κανένα εναλλακτικό μέτρο δεν μπορεί να συμβάλει στην αποφυγή της πτώχευσης της τράπεζας, και ότι διακυβεύεται το δημόσιο συμφέρον (πρόσβαση σε κρίσιμης σημασίας τραπεζικές λειτουργίες, χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ακεραιότητα των δημοσίων οικονομικών κ.λπ.), οι αρχές θα πρέπει να αναλάβουν τον έλεγχο του ιδρύματος και να αναλάβουν αποφασιστική δράση για την εξυγίανσή του.
Τα εναρμονισμένα εργαλεία και εξουσίες εξυγίανσης, μαζί με τα σχέδια εξυγίανσης που έχουν καταρτιστεί εκ των προτέρων τόσο για τις τράπεζες που λειτουργούν σε εθνικό επίπεδο όσο και για τις διασυνοριακές τράπεζες, θα εξασφαλίσουν ότι οι εθνικές αρχές σε όλα τα κράτη μέλη διαθέτουν μια κοινή δέσμη «εργαλείων» και έναν χάρτη πορείας για τη διαχείριση της πτώχευσης των τραπεζών. Η παρεμβολή στα δικαιώματα των μετόχων και των πιστωτών, που είναι αναπόφευκτη συνέπεια των εργαλείων, δικαιολογείται από την επιτακτική ανάγκη προστασίας της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, των καταθετών και των φορολογουμένων, και συνοδεύεται από διασφαλίσεις για να εξασφαλιστεί ότι τα εργαλεία εξυγίανσης δεν χρησιμοποιούνται αντικανονικά.
Τα κύρια εργαλεία εξυγίανσης είναι τα εξής:
* Το εργαλείο πώλησης δραστηριοτήτων, βάσει του οποίου οι αρχές πωλούν το σύνολο ή μέρος της υπό πτώχευση τράπεζας σε άλλη τράπεζα.
* Το εργαλείο μεταβατικού ιδρύματος, το οποίο συνίσταται στον προσδιορισμό των υγιών περιουσιακών στοιχείων ή των βασικών λειτουργιών της τράπεζας και στον διαχωρισμό τους σε μια νέα τράπεζα (μεταβατική τράπεζα), που θα πωληθεί σε άλλη οικονομική οντότητα. Στη συνέχεια, η παλαιά τράπεζα με τα επισφαλή περιουσιακά στοιχεία ή τις μη βασικές λειτουργίες εκκαθαρίζεται με την κανονική πτωχευτική διαδικασία.
* Το εργαλείο διαχωρισμού περιουσιακών στοιχείων, με το οποίο τα επισφαλή περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας μεταβιβάζονται σε έναν φορέα διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων. Το εν λόγω εργαλείο καθαρίζει τον ισολογισμό της τράπεζας. Προκειμένου να αποφευχθεί η χρήση του εν λόγω εργαλείου αποκλειστικά ως μέτρου κρατικής ενίσχυσης, το πλαίσιο ορίζει ότι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε συνδυασμό με άλλο εργαλείο (μεταβατική τράπεζα, πώληση δραστηριοτήτων ή απομείωση). Αυτό εξασφαλίζει ότι, ενώ η τράπεζα λαμβάνει στήριξη, υφίσταται ταυτόχρονα αναδιάρθρωση.
* Το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα, με το οποίο η τράπεζα προβαίνει σε ανακεφαλαιοποίηση με διαγραφή ή αποδυνάμωση των μετόχων, ενώ οι απαιτήσεις των πιστωτών μειώνονται ή μετατρέπονται σε μετοχές. Με τον τρόπο αυτόν, ένα ίδρυμα για το οποίο δεν έχει βρεθεί ιδιώτης αγοραστής, ή το οποίο θα είναι περίπλοκο να διαχωριστεί, θα μπορούσε έτσι να συνεχίσει να παρέχει βασικές υπηρεσίες, χωρίς να υπάρχει ανάγκη διάσωσης με δημόσιο χρήμα, και οι αρχές θα έχουν χρόνο για την αναδιοργάνωσή του ή τη μείωση τμημάτων των δραστηριοτήτων του με μεθοδευμένο τρόπο. Για τον σκοπό αυτόν, οι τράπεζες θα πρέπει να διαθέτουν ένα ελάχιστο ποσοστό των συνολικών υποχρεώσεών τους υπό τη μορφή μέσων που είναι επιλέξιμα για διάσωση με ίδια μέσα. Εάν ενεργοποιηθεί το εν λόγω εργαλείο, τα μέσα αυτά θα απομειώνονται με προκαθορισμένη σειρά όσον αφορά την εξοφλητική προτεραιότητα των απαιτήσεων έτσι ώστε το ίδρυμα να ανακτήσει τη βιωσιμότητά του.
www.bankingnews.gr
'Οπως υποστηρίζει η Cooper, το επίπεδο ενοποίησης που απαιτείται για να επιτχυχθεί τέτοια συμφωνία θα πάρει χρόνια. Η πικρή αλήθεια, σημειώνει, είναι ότι τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι ηγέτες ασχολούνται με ένα ακόμα ''grand plan'', δείχνοντας ότι κάτι κάνουν, μια τραπεζική ένωση δεν θα βοηθούσε στην αντιμετώπιση της υπερβολικά υψηλής ανεργίας, ούτε θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στο ισπανικό τραπεζικό σύστημα.
Το ζήτημα είναι "για πόσο καιρό ακόμα θα μπορεί η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ να επικεντρώνεται σε μακροπρόθεσμα πλάνα επίλυσης της κρίσης χρέους και τραπεζών προτού ξεσπάσει μία γνήσια κοινωνική κρίση,''καταλήγει.
Την θέση ότι μια τραπεζική ένωση στην Ευρώπη είναι ανέφικτη υποστηρίζει άλλωστε και το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF), επισημαίνοντας ότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους θα αποτελέσει τροχοπέδη για την παγκόσμια οικονομία.
Θετικά αποτιμά αντίθετα την πρόταση της Κομισιόν για τις τράπεζες ο διεθνής οίκος αξιολόγησης, Fitch Ratings, τονίζοντας ότι μακροπρόθεσμα θα συμβάλλει στη μείωση της κρατικής στήριξης προς τις τράπεζες.
"Η πρόταση της Κομισιόν για την αποφυγή μελλοντικών τραπεζικών διασώσεων αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα στις πρωτοβουλίες για τη μείωση των συστημικών κινδύνων που προκύπτουν στην τραπεζική βιομηχανία. Η πρόταση παραμένει ουσιαστική, ακόμη και αν δεν εφαρμοστεί ως το 2018.
Η Βρετανία, από την πλευρά της, έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα συμμετάσχει σε τραπεζική ένωση της ευρωζώνης, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα διασφαλίσει μηχανισμό προστασίας των τραπεζών της.
''Δεν τίθεται θέμα συμμετοχής της Βρετανίας σε οποιαδήποτε τραπεζική ένωση της ευρωζώνης... Θεωρώ ότι η Βρετανία θα απαιτήσει κάποιους προστατευτικούς μηχανισμούς, εάν υπάρξει μία τραπεζική ένωση σε πλήρη ανάπτυξη,'' δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Τζορτζ Όζμπορν.
Ο ίδιος κάλεσε πάντως την ευρωζώνη να χρησιμοποιήσει τους πόρους του EFSF για να χρηματοδοτήσει την ανακεφαλαιοποίηση των ισπανικών τραπεζών.
Σε τέσσερις πυλώνες θα βασίζεται η τραπεζική ένωση της ΕΕ
Σε τέσσερις πυλώνες βασίζεται η πρόταση της Κομισιόν για τον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο, σύμφωνα με τις πρώτες διαρροές που έχουν υπάρξει για τη εγκαθίδρυση της τραπεζικής ένωσης της ΕΕ.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο πρώτος πυλώνας αφορά τον μηχανισμό εγγύησης των καταθέσεων για όλες τις τράπεζες, ο δεύτερος πυλώνας στη δημιουργία ενιαίας εποπτικής αρχής αρμόδιας για τη λήψη αποφάσεων, ο τρίτος θα ρυθμίζει ένα ταμείο για την εξυγίανση των συστημικών τραπεζών, και ο τέταρτος ένα σύστημα κανονισμών για την εποπτεία όλων των τραπεζών.
Τα προτεινόμενα εργαλεία χωρίζονται σε εξουσίες «πρόληψης», «έγκαιρης παρέμβασης» και «εξυγίανσης», ενώ η παρέμβαση των αρχών γίνεται όλο και πιο διεισδυτική όσο επιδεινώνεται η κατάσταση.
1) Προετοιμασία και πρόληψη:
* Πρώτον, το πλαίσιο επιβάλλει στις τράπεζες να καταρτίζουν σχέδια ανάκαμψης στα οποία προβλέπονται μέτρα που θα ενεργοποιηθούν σε περίπτωση επιδείνωσης της χρηματοοικονομικής τους κατάστασης, προκειμένου να αποκατασταθεί η βιωσιμότητά τους.
* Δεύτερον, οι αρχές που έχουν επιφορτιστεί με την ευθύνη της εξυγίανσης τραπεζών υποχρεούνται να καταρτίζουν σχέδια εξυγίανσης με επιλογές για την αντιμετώπιση τραπεζών σε κρίσιμη κατάσταση οι οποίες δεν είναι πλέον βιώσιμες (όπως λεπτομέρειες σχετικά με την εφαρμογή εργαλείων εξυγίανσης και τρόπων διασφάλισης της συνέχειας των λειτουργιών κρίσιμης σημασίας). Τα σχέδια διάσωσης και εξυγίανσης πρόκειται να καταρτίζονται τόσο σε επίπεδο ομίλου όσο και για τα επιμέρους ιδρύματα που ανήκουν στον όμιλο.
* Τρίτον, εάν οι αρχές εντοπίσουν τυχόν εμπόδια για τη δυνατότητα εξυγίανσης κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας σχεδιασμού, μπορούν να απαιτήσουν από μια τράπεζα να τροποποιήσει τις νομικές ή τις λειτουργικές δομές της για να εξασφαλιστεί ότι μπορεί να εξυγιανθεί με τα διαθέσιμα εργαλεία κατά τρόπο που δεν θέτει σε κίνδυνο τις κρίσιμης σημασίας λειτουργίες, δεν απειλεί τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ούτε συνεπάγεται κόστος για τον φορολογούμενο.
* Τέλος, οι χρηματοπιστωτικοί όμιλοι μπορούν να συνάπτουν ενδοομιλικές συμφωνίες υποστήριξης, προκειμένου να περιορίζεται η ανάπτυξη των κρίσεων και να ενισχύεται γρήγορα η χρηματοπιστωτική σταθερότητα του ομίλου ως συνόλου. Υπό την προϋπόθεση της έγκρισης από τις εποπτικές αρχές και τους μετόχους της κάθε οντότητας που είναι συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας, τα ιδρύματα που λειτουργούν στο πλαίσιο ενός ομίλου θα είναι συνεπώς σε θέση να παρέχουν χρηματοδοτική στήριξη (υπό μορφή δανείων, παροχής εγγυήσεων, ή παροχής περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται ως εμπράγματη ασφάλεια σε συναλλαγές) σε άλλες οντότητες του ομίλου που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες.
2) Έγκαιρη παρέμβαση
Η έγκαιρη επέμβαση των εποπτικών αρχών θα εξασφαλίσει ότι οι οικονομικές δυσκολίες αντιμετωπίζονται μόλις αυτές εμφανιστούν. Οι εξουσίες έγκαιρης παρέμβασης ενεργοποιούνται όταν ένα ίδρυμα δεν πληροί ή ενδέχεται να παραβιάζει τις ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις. Οι αρχές μπορούν να απαιτήσουν από το ίδρυμα να εφαρμόσει μέτρα που προβλέπονται στο σχέδιο ανάκαμψης, να καταρτίσει πρόγραμμα δράσης και χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή του, να απαιτήσουν τη σύγκληση συνέλευσης των μετόχων για να ληφθούν επείγουσες αποφάσεις, και να απαιτήσουν από το ίδρυμα να καταρτίσει σχέδιο για την αναδιάρθρωση του χρέους με τους πιστωτές του.
Επιπλέον, οι εποπτικές αρχές θα έχουν την εξουσία να διορίζουν ειδικό διαχειριστή σε μια τράπεζα για περιορισμένο χρονικό διάστημα, όταν υπάρχει σημαντική επιδείνωση της οικονομικής της κατάστασης και τα εργαλεία που αναφέρονται ανωτέρω δεν επαρκούν ώστε να αντιστραφεί η κατάσταση. Η πρωταρχική αποστολή του ειδικού διαχειριστή είναι να αποκαταστήσει την οικονομική κατάσταση της τράπεζας και την ορθή και συνετή διαχείριση των δραστηριοτήτων της.
3) Εξουσίες και εργαλεία εξυγίανσης
Η εξυγίανση πραγματοποιείται εάν τα προληπτικά μέτρα και τα μέτρα έγκαιρης παρέμβασης δεν καταφέρουν να επανορθώσουν την κατάσταση και αυτή επιδεινώνεται μέχρι το σημείο της πτώχευσης ή της πιθανής πτώχευσης της τράπεζας. Εάν η αρχή θεωρεί ότι κανένα εναλλακτικό μέτρο δεν μπορεί να συμβάλει στην αποφυγή της πτώχευσης της τράπεζας, και ότι διακυβεύεται το δημόσιο συμφέρον (πρόσβαση σε κρίσιμης σημασίας τραπεζικές λειτουργίες, χρηματοπιστωτική σταθερότητα, ακεραιότητα των δημοσίων οικονομικών κ.λπ.), οι αρχές θα πρέπει να αναλάβουν τον έλεγχο του ιδρύματος και να αναλάβουν αποφασιστική δράση για την εξυγίανσή του.
Τα εναρμονισμένα εργαλεία και εξουσίες εξυγίανσης, μαζί με τα σχέδια εξυγίανσης που έχουν καταρτιστεί εκ των προτέρων τόσο για τις τράπεζες που λειτουργούν σε εθνικό επίπεδο όσο και για τις διασυνοριακές τράπεζες, θα εξασφαλίσουν ότι οι εθνικές αρχές σε όλα τα κράτη μέλη διαθέτουν μια κοινή δέσμη «εργαλείων» και έναν χάρτη πορείας για τη διαχείριση της πτώχευσης των τραπεζών. Η παρεμβολή στα δικαιώματα των μετόχων και των πιστωτών, που είναι αναπόφευκτη συνέπεια των εργαλείων, δικαιολογείται από την επιτακτική ανάγκη προστασίας της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, των καταθετών και των φορολογουμένων, και συνοδεύεται από διασφαλίσεις για να εξασφαλιστεί ότι τα εργαλεία εξυγίανσης δεν χρησιμοποιούνται αντικανονικά.
Τα κύρια εργαλεία εξυγίανσης είναι τα εξής:
* Το εργαλείο πώλησης δραστηριοτήτων, βάσει του οποίου οι αρχές πωλούν το σύνολο ή μέρος της υπό πτώχευση τράπεζας σε άλλη τράπεζα.
* Το εργαλείο μεταβατικού ιδρύματος, το οποίο συνίσταται στον προσδιορισμό των υγιών περιουσιακών στοιχείων ή των βασικών λειτουργιών της τράπεζας και στον διαχωρισμό τους σε μια νέα τράπεζα (μεταβατική τράπεζα), που θα πωληθεί σε άλλη οικονομική οντότητα. Στη συνέχεια, η παλαιά τράπεζα με τα επισφαλή περιουσιακά στοιχεία ή τις μη βασικές λειτουργίες εκκαθαρίζεται με την κανονική πτωχευτική διαδικασία.
* Το εργαλείο διαχωρισμού περιουσιακών στοιχείων, με το οποίο τα επισφαλή περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας μεταβιβάζονται σε έναν φορέα διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων. Το εν λόγω εργαλείο καθαρίζει τον ισολογισμό της τράπεζας. Προκειμένου να αποφευχθεί η χρήση του εν λόγω εργαλείου αποκλειστικά ως μέτρου κρατικής ενίσχυσης, το πλαίσιο ορίζει ότι αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε συνδυασμό με άλλο εργαλείο (μεταβατική τράπεζα, πώληση δραστηριοτήτων ή απομείωση). Αυτό εξασφαλίζει ότι, ενώ η τράπεζα λαμβάνει στήριξη, υφίσταται ταυτόχρονα αναδιάρθρωση.
* Το εργαλείο διάσωσης με ίδια μέσα, με το οποίο η τράπεζα προβαίνει σε ανακεφαλαιοποίηση με διαγραφή ή αποδυνάμωση των μετόχων, ενώ οι απαιτήσεις των πιστωτών μειώνονται ή μετατρέπονται σε μετοχές. Με τον τρόπο αυτόν, ένα ίδρυμα για το οποίο δεν έχει βρεθεί ιδιώτης αγοραστής, ή το οποίο θα είναι περίπλοκο να διαχωριστεί, θα μπορούσε έτσι να συνεχίσει να παρέχει βασικές υπηρεσίες, χωρίς να υπάρχει ανάγκη διάσωσης με δημόσιο χρήμα, και οι αρχές θα έχουν χρόνο για την αναδιοργάνωσή του ή τη μείωση τμημάτων των δραστηριοτήτων του με μεθοδευμένο τρόπο. Για τον σκοπό αυτόν, οι τράπεζες θα πρέπει να διαθέτουν ένα ελάχιστο ποσοστό των συνολικών υποχρεώσεών τους υπό τη μορφή μέσων που είναι επιλέξιμα για διάσωση με ίδια μέσα. Εάν ενεργοποιηθεί το εν λόγω εργαλείο, τα μέσα αυτά θα απομειώνονται με προκαθορισμένη σειρά όσον αφορά την εξοφλητική προτεραιότητα των απαιτήσεων έτσι ώστε το ίδρυμα να ανακτήσει τη βιωσιμότητά του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών