γράφει : ΜΙΝΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Η οικονομική λαίλαπα έχει προκαλέσει την αφαίμαξη των ταμειακών διαθεσίμων ακόμη και σε εταιρείες που για πολλά χρόνια εμφάνιζαν ανάπτυξη. Η οικονομική αιμορραγία έχει φθάσει σε τέτοιο βαθμό, που ακόμη και οι επιχειρήσεις που ηγούνται στους κλάδους τους είναι έτοιμες να εκποιήσουν περιουσιακά στοιχεία εντός και εκτός Ελλάδας, που με υψηλό κόστος και δαπανώντας χρόνο δημιούργησαν, τις δύο τελευταίες δεκαετίες, ενώ αρχίζουν και οι συζητήσεις για συνενώσεις των εταιρειών από ομοειδείς κλάδους προκειμένου να επιβιώσουν.
Ωστόσο, το πιο δυσάρεστο για τις κερδοφόρες εισηγμένες είναι οι αποφάσεις των διοικητικών συμβουλίων αφενός να μη διανείμουν μέρισμα το 2011, προκειμένου να διαφυλάξουν πολύτιμη ρευστότητα, και αφετέρου να προχωρήσουν σε μειώσεις μισθών αλλά και σε νέο γύρο απολύσεων εντός του 2012. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ , οι περισσότερες εισηγμένες προβλέπουν ότι η κατάσταση στην οικονομία θα επιδεινώνεται καθόλη τη διάρκεια του 2012.
Τα πρώτα σημάδια σταθεροποίησης αναμένονται στο β΄ εξάμηνο του 2013.Μιλώντας ο κ. Στέλιος Αγγελούδης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΘ, περιέγραψε με ανησυχητικό τρόπο την εικόνα των εξαγωγικών ελληνικών επιχειρήσεων, λέγοντας ότι «είναι πράγματι απογοητευτικό να αυξάνονται οι παραγγελίες των εξαγωγών και οι ελληνικές επιχειρήσεις να ξεμένουν από ρευστότητα, καθώς αδειάζουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα και αδυνατούν να αντλήσουν κεφάλαια κίνησης». Υπάρχει η αίσθηση στον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας ότι σιγά σιγά προωθείται ένα είδος ξεκαθαρίσματος, αφού προοδευτικά γίνονται περισσότερο προφανείς οι περιπτώσεις επιχειρηματικής εγκατάλειψης εταιρειών.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι υγιείς και κερδοφόρες εισηγμένες, που δεν ξεπερνούν τις 30 σε σύνολο 265, έχουν διακόψει από το β΄ εξάμηνο του 2011 την προμήθεια προϊόντων σε πελάτες τους που δεν είχαν τη δυνατότητα να προκαταβάλουν την αξία των παραγγελιών και μάλιστα σε διάστημα 30 ή και 60 ημερών. Για τις υπόλοιπες εταιρείες, που συνεχίζουν να λειτουργούν, η παραμονή στην αγορά είναι μια μάχη με τον χρόνο, καθώς ο βαθμός δυσκολίας στην επιβίωση της πραγματικής οικονομίας έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Το 2012 είναι η χρονιά που θα αποκαλυφθεί ολόκληρη η εικόνα της κατάρρευσης επιχειρήσεων από πολλούς κλάδους της ελληνικής βιομηχανίας.
Μέχρι και το τέλος του 2011 κατεβλήθησαν προσπάθειες από τις τράπεζες να διασωθούν οι επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να παράγουν προϊόντα έστω και υπό το βάρος δανειακών υποχρεώσεων. Τώρα όμως όλα έχουν κριθεί. Τη φετινή χρονιά, υποστηρίζουν πολλοί επιχειρηματίες, θα δούμε ιστορικές εταιρείες να αφανίζονται και ακόμη περισσότερες να εισέρχονται στον λαβύρινθο της χρεοκοπίας, μέσω του άρθρου 99, απ' όπου ελάχιστες επιχειρήσεις θα καταφέρουν να επανακάμψουν.
Οι εισηγμένες εταιρείες, εκτός από την ύφεση και το εχθρικό φορολογικό περιβάλλον, έχουν να αντιμετωπίσουν και την απροθυμία των τραπεζών να χορηγήσουν δάνεια ή ακόμα χειρότερα την απομόχλευση του ισολογισμού τους καλώντας πίσω ή περιορίζοντας τις χορηγήσεις τους, όταν η δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων από τη δευτερογενή αγορά είναι μάλλον αδύνατη. Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση οικονομικής ασφυξίας αφορά τις σχέσεις των εταιρειών με τους ξένους προμηθευτές. Οι τελευταίοι δεν δέχονται εγγυητικές ελληνικών τραπεζών και ζητούν τα χρήματα πριν από την παράδοση του εμπορεύματος.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Τα πρώτα σημάδια σταθεροποίησης αναμένονται στο β΄ εξάμηνο του 2013.Μιλώντας ο κ. Στέλιος Αγγελούδης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΘ, περιέγραψε με ανησυχητικό τρόπο την εικόνα των εξαγωγικών ελληνικών επιχειρήσεων, λέγοντας ότι «είναι πράγματι απογοητευτικό να αυξάνονται οι παραγγελίες των εξαγωγών και οι ελληνικές επιχειρήσεις να ξεμένουν από ρευστότητα, καθώς αδειάζουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα και αδυνατούν να αντλήσουν κεφάλαια κίνησης». Υπάρχει η αίσθηση στον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας ότι σιγά σιγά προωθείται ένα είδος ξεκαθαρίσματος, αφού προοδευτικά γίνονται περισσότερο προφανείς οι περιπτώσεις επιχειρηματικής εγκατάλειψης εταιρειών.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι υγιείς και κερδοφόρες εισηγμένες, που δεν ξεπερνούν τις 30 σε σύνολο 265, έχουν διακόψει από το β΄ εξάμηνο του 2011 την προμήθεια προϊόντων σε πελάτες τους που δεν είχαν τη δυνατότητα να προκαταβάλουν την αξία των παραγγελιών και μάλιστα σε διάστημα 30 ή και 60 ημερών. Για τις υπόλοιπες εταιρείες, που συνεχίζουν να λειτουργούν, η παραμονή στην αγορά είναι μια μάχη με τον χρόνο, καθώς ο βαθμός δυσκολίας στην επιβίωση της πραγματικής οικονομίας έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Το 2012 είναι η χρονιά που θα αποκαλυφθεί ολόκληρη η εικόνα της κατάρρευσης επιχειρήσεων από πολλούς κλάδους της ελληνικής βιομηχανίας.
Μέχρι και το τέλος του 2011 κατεβλήθησαν προσπάθειες από τις τράπεζες να διασωθούν οι επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να παράγουν προϊόντα έστω και υπό το βάρος δανειακών υποχρεώσεων. Τώρα όμως όλα έχουν κριθεί. Τη φετινή χρονιά, υποστηρίζουν πολλοί επιχειρηματίες, θα δούμε ιστορικές εταιρείες να αφανίζονται και ακόμη περισσότερες να εισέρχονται στον λαβύρινθο της χρεοκοπίας, μέσω του άρθρου 99, απ' όπου ελάχιστες επιχειρήσεις θα καταφέρουν να επανακάμψουν.
Οι εισηγμένες εταιρείες, εκτός από την ύφεση και το εχθρικό φορολογικό περιβάλλον, έχουν να αντιμετωπίσουν και την απροθυμία των τραπεζών να χορηγήσουν δάνεια ή ακόμα χειρότερα την απομόχλευση του ισολογισμού τους καλώντας πίσω ή περιορίζοντας τις χορηγήσεις τους, όταν η δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων από τη δευτερογενή αγορά είναι μάλλον αδύνατη. Η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση οικονομικής ασφυξίας αφορά τις σχέσεις των εταιρειών με τους ξένους προμηθευτές. Οι τελευταίοι δεν δέχονται εγγυητικές ελληνικών τραπεζών και ζητούν τα χρήματα πριν από την παράδοση του εμπορεύματος.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών