γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Η απειλή περί «νομισματικού πολέμου», οι επιθετικές κινήσεις στην αγορά συναλλάγματος μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, καθώς και η αβεβαιότητα αναφορικά με την πορεία του ευρώ αν έχουν ένα αποτέλεσμα… αυτό είναι η διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των αναπτυγμένων και των αναδυόμενων αγορών, συναινεί μεγάλη μερίδα αναλυτών.
«Βρισκόμαστε στο μέσον ενός διεθνούς νομισματικού πολέμου, βιώνοντας μια γενικευμένη υποτίμηση των νομισμάτων» δήλωνε τον περασμένο Σεπτέμβρη ο υπουργός Οικονομικών της Βραζιλίας, Guido Mantega.
Το δίχως άλλο οι διαφορετικές προσεγγίσεις όσον αφορά στη νομισματική πολιτική των χωρών διεθνώς δεν μπορούν να υποτιμηθούν, εκτιμούν οι αναλυτές. Κίνα, Γερμανία, Ιαπωνία αποτελούν τους μεγαλύτερους εξαγωγείς. ΗΠΑ και Ευρωζώνη πασχίζουν να κάνουν περισσότερα.
Η σημαντικότερη απόφαση της χρονιάς όσον αφορά στην αγορά συναλλάγματος ήταν, χωρίς αμφιβολία, εκείνη της κεντρικής τράπεζας της Κίνας, τον περασμένο Ιούνιο, να επιτρέψει μια πιο ελεύθερη διαπραγμάτευση της ισοτιμίας γουάν- δολαρίου. Τα αποτελέσματα της εν λόγω κίνησης μεικτά, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Δεν έκανε τίποτα προκειμένου να τιθασεύσει τον ανοιχτό «πόλεμο» των αμερικανικών αρχών ενάντια στην πολιτική του Πεκίνου. Υπενθυμίζεται ότι οι ΗΠΑ κατηγόρησαν ανοιχτά την Κίνα ότι διατηρεί υποτιμημένο το νόμισμά της, προκειμένου να λάβει ένα «άδικο» προβάδισμα στο διεθνές εμπορικό σκηνικό.
«Η νομισματική πολιτική της Κίνας είναι συνεπής και υπεύθυνη» δήλωνε τότε ο Κινέζος πρόεδρος Hu Jintao.
«Εάν το γουάν ανατιμηθεί απότομα, τότε μεγάλος αριθμός κινεζικών εξαγωγικών επιχειρήσεων θα οδηγηθεί στη χρεοκοπία και οι εργαζόμενοι θα χάσουν τις δουλειές τους, καθιστώντας ανέφικτη τη διατήρηση της σταθερότητας στην κοινωνία», τόνιζε, στο ίδιο μήκος κύματος, ο Κινέζος Πρωθυπουργός Wen Jiabao.
Στους έξι μήνες που ακολούθησαν την κινεζική απόφαση το γουάν έχει ανατιμηθεί κάτι λιγότερο από 2,5% έναντι του δολαρίου. «Το κινεζικό νόμισμα παραμένει σημαντικά υποτιμημένο» εκτιμά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Κι ενώ το δολάριο έχει εξασθενήσει έναντι των κυριότερων «αντιπάλων» του, το γουάν έχει υποχωρήσει σχεδόν κατά 3% έναντι του ευρώ και περίπου κατά 5% έναντι του ιαπωνικού γεν.
Εάν πραγματικά λαμβάνει χώρα ένας «νομισματικός πόλεμος», τότε τα πραγματικά του θύματα είναι οι Ευρωπαίοι και οι Ιάπωνες, εκτιμούν οι αναλυτές.
Οι χώρες της Ευρωζώνης δεν έχουν ακόμη φθάσει στο τέλος της κρίσης, ενώ κράτη όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία «υποφέρουν» που μοιράζονται το ίδιο νόμισμα με τη Γερμανία, συναινεί επίσης μεγάλη μερίδα αναλυτών. Έτσι κάτι το οποίο κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί το 2009 – η συζήτηση περί διάσπασης της Ευρωζώνης – αποτέλεσε το μέγα ερώτημα του 2010.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο η ιαπωνική κυβέρνηση παρενέβη στην αγορά συναλλάγματος, προκειμένου να συγκρατήσει την άνοδο του γεν. Τότε το ιαπωνικό νόμισμα έχει ανέλθει στα υψηλότερα επίπεδα έναντι του δολαρίου σε διάστημα 15 (!) χρόνων.
Για σχεδόν 40 χρόνια ο κόσμος συμβιώνει με νομίσματα τα οποία κινούνται ελεύθερα στις αγορές, καθώς και με άλλα, η πορεία των οποίων ελέγχεται από τις κεντρικές τράπεζες. Ωστόσο αυτό το σύστημα μοιάζει να έχει φτάσει στα όριά του.
Όπως εξηγεί στο βιβλίο του «Uncontrollable Liquidity (Ανεξέλεγκτη Ρευστότητα)» ο Γάλλος οικονομολόγος Patrick Artus «το εν λόγω νομισματικό σύστημα οδηγεί τις χώρες στη δημιουργία υπερβολικού χρήματος. Οι ΗΠΑ απολαμβάνουν να ρίχνουν στην κυκλοφορία ένα νόμισμα, η ζήτηση για το οποίο μοιάζει ακόρεστη. Αντίθετα, οι κεντρικές τράπεζες αναγκάζονται να εμποδίζουν την ανατίμηση των νομισμάτων αγοράζοντας δολάρια, επανεπενδύοντας σε αποθέματα. Αυτό το σύστημα μοιάζει μη βιώσιμο πια… Και οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει να το αντιλαμβάνονται».
«Το διεθνές νομισματικό σύστημα έχει ένα δομικό ελάττωμα» δήλωνε τον περασμένο Νοέμβριο ο διοικητής της Fed, Ben Bernanke.
www.bankingnews.gr
Το δίχως άλλο οι διαφορετικές προσεγγίσεις όσον αφορά στη νομισματική πολιτική των χωρών διεθνώς δεν μπορούν να υποτιμηθούν, εκτιμούν οι αναλυτές. Κίνα, Γερμανία, Ιαπωνία αποτελούν τους μεγαλύτερους εξαγωγείς. ΗΠΑ και Ευρωζώνη πασχίζουν να κάνουν περισσότερα.
Η σημαντικότερη απόφαση της χρονιάς όσον αφορά στην αγορά συναλλάγματος ήταν, χωρίς αμφιβολία, εκείνη της κεντρικής τράπεζας της Κίνας, τον περασμένο Ιούνιο, να επιτρέψει μια πιο ελεύθερη διαπραγμάτευση της ισοτιμίας γουάν- δολαρίου. Τα αποτελέσματα της εν λόγω κίνησης μεικτά, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Δεν έκανε τίποτα προκειμένου να τιθασεύσει τον ανοιχτό «πόλεμο» των αμερικανικών αρχών ενάντια στην πολιτική του Πεκίνου. Υπενθυμίζεται ότι οι ΗΠΑ κατηγόρησαν ανοιχτά την Κίνα ότι διατηρεί υποτιμημένο το νόμισμά της, προκειμένου να λάβει ένα «άδικο» προβάδισμα στο διεθνές εμπορικό σκηνικό.
«Η νομισματική πολιτική της Κίνας είναι συνεπής και υπεύθυνη» δήλωνε τότε ο Κινέζος πρόεδρος Hu Jintao.
«Εάν το γουάν ανατιμηθεί απότομα, τότε μεγάλος αριθμός κινεζικών εξαγωγικών επιχειρήσεων θα οδηγηθεί στη χρεοκοπία και οι εργαζόμενοι θα χάσουν τις δουλειές τους, καθιστώντας ανέφικτη τη διατήρηση της σταθερότητας στην κοινωνία», τόνιζε, στο ίδιο μήκος κύματος, ο Κινέζος Πρωθυπουργός Wen Jiabao.
Στους έξι μήνες που ακολούθησαν την κινεζική απόφαση το γουάν έχει ανατιμηθεί κάτι λιγότερο από 2,5% έναντι του δολαρίου. «Το κινεζικό νόμισμα παραμένει σημαντικά υποτιμημένο» εκτιμά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Κι ενώ το δολάριο έχει εξασθενήσει έναντι των κυριότερων «αντιπάλων» του, το γουάν έχει υποχωρήσει σχεδόν κατά 3% έναντι του ευρώ και περίπου κατά 5% έναντι του ιαπωνικού γεν.
Εάν πραγματικά λαμβάνει χώρα ένας «νομισματικός πόλεμος», τότε τα πραγματικά του θύματα είναι οι Ευρωπαίοι και οι Ιάπωνες, εκτιμούν οι αναλυτές.
Οι χώρες της Ευρωζώνης δεν έχουν ακόμη φθάσει στο τέλος της κρίσης, ενώ κράτη όπως η Ελλάδα και η Ιρλανδία «υποφέρουν» που μοιράζονται το ίδιο νόμισμα με τη Γερμανία, συναινεί επίσης μεγάλη μερίδα αναλυτών. Έτσι κάτι το οποίο κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί το 2009 – η συζήτηση περί διάσπασης της Ευρωζώνης – αποτέλεσε το μέγα ερώτημα του 2010.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο η ιαπωνική κυβέρνηση παρενέβη στην αγορά συναλλάγματος, προκειμένου να συγκρατήσει την άνοδο του γεν. Τότε το ιαπωνικό νόμισμα έχει ανέλθει στα υψηλότερα επίπεδα έναντι του δολαρίου σε διάστημα 15 (!) χρόνων.
Για σχεδόν 40 χρόνια ο κόσμος συμβιώνει με νομίσματα τα οποία κινούνται ελεύθερα στις αγορές, καθώς και με άλλα, η πορεία των οποίων ελέγχεται από τις κεντρικές τράπεζες. Ωστόσο αυτό το σύστημα μοιάζει να έχει φτάσει στα όριά του.
Όπως εξηγεί στο βιβλίο του «Uncontrollable Liquidity (Ανεξέλεγκτη Ρευστότητα)» ο Γάλλος οικονομολόγος Patrick Artus «το εν λόγω νομισματικό σύστημα οδηγεί τις χώρες στη δημιουργία υπερβολικού χρήματος. Οι ΗΠΑ απολαμβάνουν να ρίχνουν στην κυκλοφορία ένα νόμισμα, η ζήτηση για το οποίο μοιάζει ακόρεστη. Αντίθετα, οι κεντρικές τράπεζες αναγκάζονται να εμποδίζουν την ανατίμηση των νομισμάτων αγοράζοντας δολάρια, επανεπενδύοντας σε αποθέματα. Αυτό το σύστημα μοιάζει μη βιώσιμο πια… Και οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει να το αντιλαμβάνονται».
«Το διεθνές νομισματικό σύστημα έχει ένα δομικό ελάττωμα» δήλωνε τον περασμένο Νοέμβριο ο διοικητής της Fed, Ben Bernanke.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών