Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen και ο συμπατριώτης της, Γερμανός Καγκελάριος Friedrich Merz, απέτυχαν να επιτύχουν συναίνεση για αυτή την πρωτοφανή κίνηση
Αναμφισβήτητα προκάλεσε ανεπανόρθωτη ζημιά στη φήμη της Ένωσης ως ασφαλούς τόπου όπου αλλοδαποί από όλο τον κόσμο θα μπορούσαν να αποθηκεύουν και να επενδύουν τα χρηματοοικονομικά τους περιουσιακά στοιχεία, αφού μέλη της δεν άφησαν καμία αμφιβολία για την επιθυμία τους να κλέψουν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία, σηματοδοτώντας έτσι ότι ενδέχεται να επιχειρήσουν να κλέψουν και τα περιουσιακά στοιχεία άλλων χωρών στο μέλλον.
Την περασμένη εβδομάδα εκτιμήθηκε ότι «Η νέα πολιτική της ΕΕ απέναντι στα κατασχεμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας δεν αφορά τη βοήθεια προς την Ουκρανία», αφού επιδραστικά μέλη της Ένωσης κινήθηκαν είτε προς την πλήρη κατάσχεση τουλάχιστον μέρους των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για να τα παραχωρήσουν στην Ουκρανία είτε προς τη χρήση τουλάχιστον μέρους τους ως εγγύηση για δάνειο προς αυτήν.
Όπως γράφτηκε, ο πραγματικός σκοπός ήταν να στερηθούν οι ΗΠΑ την πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια για κοινά έργα με τη Ρωσία, σύμφωνα με το σημείο 14 της ειρηνευτικής συμφωνίας 28 σημείων του Trump, και όχι ο εξοπλισμός της Ουκρανίας ή η ανοικοδόμησή της.
Πρωτοφανής κίνηση
Όσο και αν προσπάθησαν η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen και ο συμπατριώτης της, Γερμανός Καγκελάριος Friedrich Merz, απέτυχαν να επιτύχουν συναίνεση για αυτή την πρωτοφανή κίνηση, η οποία θα είχε προκαλέσει την οργή των ΗΠΑ, όπως εξηγήθηκε στην παραπάνω ανάλυση.
Αντ’ αυτού, κατέληξαν σε έναν συμβιβασμό, σύμφωνα με τον οποίο τα κράτη-μέλη, εξαιρουμένων της Τσεχίας, της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας, θα αυξήσουν το κοινό τους χρέος για να χρηματοδοτήσουν ένα δάνειο ύψους 90 δισ. ευρώ προς την Ουκρανία τα επόμενα δύο χρόνια, διαιωνίζοντας έτσι τη σύγκρουση.
Αυτή ήταν μια προσπάθεια «διάσωσης προσχημάτων» μετά τις εξαντλητικές 16ωρες συνομιλίες τους επί του ζητήματος, καθώς η πλήρης απουσία αποτελέσματος θα εξέθετε την ανικανότητα της Ένωσης.
Ωστόσο, ο Economist κατέληξε ότι οι ΗΠΑ θα το εκλάβουν και πάλι έτσι, αφού οι δύο ισχυρότεροι πολιτικοί της Ευρώπης τελικά δεν πέτυχαν τον στόχο τους.
Για να προστεθεί τραυματισμός στη φήμη του Γερμανού Καγκελαρίου, οι Financial Times επικαλέστηκαν στη συνέχεια πηγή που ισχυρίστηκε ότι «ο Macron πρόδωσε τον Merz» μη στηρίζοντας το σχέδιό του.
Η αποτυχημένη προσπάθεια της ΕΕ να κλέψει τα κατασχεμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας ήταν, επομένως, αυτο-απαξιωτική τόσο για τον ίδιο τον Merz όσο και για τη von der Leyen προσωπικά, αλλά και για την ΕΕ στο σύνολό της, καθώς προκάλεσε ανεπανόρθωτη ζημιά στη φήμη της Ένωσης ως ασφαλούς τόπου όπου αλλοδαποί από όλο τον κόσμο μπορούν να αποθηκεύουν και να επενδύουν τα χρηματοοικονομικά τους περιουσιακά στοιχεία.
Παρότι τα κατασχεμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία δεν κλάπηκαν (ακόμη;), δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι μέλη της ΕΕ είχαν την πρόθεση να το πράξουν.
Υπερσύνδεση
Όπως προαναφέρθηκε, «οι ξένοι επενδυτές ενδέχεται να τρομοκρατηθούν, φοβούμενοι ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν είναι πλέον ασφαλή, και έτσι να τα αποσύρουν από τις τράπεζες της ΕΕ και να μην καταθέτουν νέα στο μέλλον.
Η Ένωση θα μπορούσε, επομένως, να χάσει τελικά εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, ίσως και πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ή ακόμη περισσότερα με την πάροδο του χρόνου».
Άλλωστε, αφού προσπάθησαν να κλέψουν τα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας, θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να κλέψουν και τα περιουσιακά στοιχεία άλλων χωρών με τις οποίες ενδέχεται να έχουν προβλήματα στο μέλλον.
Σε αντίθεση με τη Ρωσία, ωστόσο, σχετικά λιγότερο σημαντικά κράτη ενδέχεται να μην έχουν την ευκαιρία να καταλήξουν σε συμφωνία παρόμοια με την προτεινόμενη από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία ένα μέρος αυτών των περιουσιακών στοιχείων θα επιστρεφόταν υπό τη μορφή κοινών επενδύσεων, εφόσον πληρούνταν άλλες προϋποθέσεις.
Ακόμη κι έτσι, η ΕΕ θα έπρεπε να διαβεί τον Ρουβίκωνα, εγκρίνοντας την κλοπή των κατασχεμένων περιουσιακών στοιχείων αυτών των χωρών και, το σημαντικότερο, να υπερασπιστεί αυτή την απόφαση στο δικαστήριο όταν αυτή θα αμφισβητηθεί νομικά, με μια υποστηρικτική απόφαση να επιφέρει καίριο πλήγμα στη φήμη της Ένωσης.
Κορυφαίες μη δυτικές χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες ενδέχεται να αποτελέσουν στόχους ευρωπαϊκής πολιτικής (και ίσως άλλων μορφών) επιθετικότητας μετά τη Ρωσία, μπορεί να μη θελήσουν να διακινδυνεύσουν κάτι τέτοιο και έτσι να αρχίσουν να μεταφέρουν μέρος των περιουσιακών τους στοιχείων που βρίσκονται στην ΕΕ, αποφεύγοντας παράλληλα να καταθέτουν περισσότερα (τουλάχιστον σε μεγάλη κλίμακα) στο μέλλον.
Μένει να φανεί πόσο οικονομικά επιζήμια ήταν η αποτυχημένη προσπάθεια της ΕΕ να κλέψει τα κατασχεμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ήταν αυτο-απαξιωτική, γεγονός που σε κάθε περίπτωση πλήττει τη φήμη της Ένωσης.
www.bankingnews.gr
Την περασμένη εβδομάδα εκτιμήθηκε ότι «Η νέα πολιτική της ΕΕ απέναντι στα κατασχεμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας δεν αφορά τη βοήθεια προς την Ουκρανία», αφού επιδραστικά μέλη της Ένωσης κινήθηκαν είτε προς την πλήρη κατάσχεση τουλάχιστον μέρους των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για να τα παραχωρήσουν στην Ουκρανία είτε προς τη χρήση τουλάχιστον μέρους τους ως εγγύηση για δάνειο προς αυτήν.
Όπως γράφτηκε, ο πραγματικός σκοπός ήταν να στερηθούν οι ΗΠΑ την πρόσβαση σε αυτά τα κεφάλαια για κοινά έργα με τη Ρωσία, σύμφωνα με το σημείο 14 της ειρηνευτικής συμφωνίας 28 σημείων του Trump, και όχι ο εξοπλισμός της Ουκρανίας ή η ανοικοδόμησή της.
Πρωτοφανής κίνηση
Όσο και αν προσπάθησαν η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen και ο συμπατριώτης της, Γερμανός Καγκελάριος Friedrich Merz, απέτυχαν να επιτύχουν συναίνεση για αυτή την πρωτοφανή κίνηση, η οποία θα είχε προκαλέσει την οργή των ΗΠΑ, όπως εξηγήθηκε στην παραπάνω ανάλυση.
Αντ’ αυτού, κατέληξαν σε έναν συμβιβασμό, σύμφωνα με τον οποίο τα κράτη-μέλη, εξαιρουμένων της Τσεχίας, της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας, θα αυξήσουν το κοινό τους χρέος για να χρηματοδοτήσουν ένα δάνειο ύψους 90 δισ. ευρώ προς την Ουκρανία τα επόμενα δύο χρόνια, διαιωνίζοντας έτσι τη σύγκρουση.
Αυτή ήταν μια προσπάθεια «διάσωσης προσχημάτων» μετά τις εξαντλητικές 16ωρες συνομιλίες τους επί του ζητήματος, καθώς η πλήρης απουσία αποτελέσματος θα εξέθετε την ανικανότητα της Ένωσης.
Ωστόσο, ο Economist κατέληξε ότι οι ΗΠΑ θα το εκλάβουν και πάλι έτσι, αφού οι δύο ισχυρότεροι πολιτικοί της Ευρώπης τελικά δεν πέτυχαν τον στόχο τους.
Για να προστεθεί τραυματισμός στη φήμη του Γερμανού Καγκελαρίου, οι Financial Times επικαλέστηκαν στη συνέχεια πηγή που ισχυρίστηκε ότι «ο Macron πρόδωσε τον Merz» μη στηρίζοντας το σχέδιό του.
Η αποτυχημένη προσπάθεια της ΕΕ να κλέψει τα κατασχεμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας ήταν, επομένως, αυτο-απαξιωτική τόσο για τον ίδιο τον Merz όσο και για τη von der Leyen προσωπικά, αλλά και για την ΕΕ στο σύνολό της, καθώς προκάλεσε ανεπανόρθωτη ζημιά στη φήμη της Ένωσης ως ασφαλούς τόπου όπου αλλοδαποί από όλο τον κόσμο μπορούν να αποθηκεύουν και να επενδύουν τα χρηματοοικονομικά τους περιουσιακά στοιχεία.
Παρότι τα κατασχεμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία δεν κλάπηκαν (ακόμη;), δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι μέλη της ΕΕ είχαν την πρόθεση να το πράξουν.
Υπερσύνδεση
Όπως προαναφέρθηκε, «οι ξένοι επενδυτές ενδέχεται να τρομοκρατηθούν, φοβούμενοι ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν είναι πλέον ασφαλή, και έτσι να τα αποσύρουν από τις τράπεζες της ΕΕ και να μην καταθέτουν νέα στο μέλλον.
Η Ένωση θα μπορούσε, επομένως, να χάσει τελικά εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, ίσως και πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ή ακόμη περισσότερα με την πάροδο του χρόνου».
Άλλωστε, αφού προσπάθησαν να κλέψουν τα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας, θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να κλέψουν και τα περιουσιακά στοιχεία άλλων χωρών με τις οποίες ενδέχεται να έχουν προβλήματα στο μέλλον.
Σε αντίθεση με τη Ρωσία, ωστόσο, σχετικά λιγότερο σημαντικά κράτη ενδέχεται να μην έχουν την ευκαιρία να καταλήξουν σε συμφωνία παρόμοια με την προτεινόμενη από τις ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία ένα μέρος αυτών των περιουσιακών στοιχείων θα επιστρεφόταν υπό τη μορφή κοινών επενδύσεων, εφόσον πληρούνταν άλλες προϋποθέσεις.
Ακόμη κι έτσι, η ΕΕ θα έπρεπε να διαβεί τον Ρουβίκωνα, εγκρίνοντας την κλοπή των κατασχεμένων περιουσιακών στοιχείων αυτών των χωρών και, το σημαντικότερο, να υπερασπιστεί αυτή την απόφαση στο δικαστήριο όταν αυτή θα αμφισβητηθεί νομικά, με μια υποστηρικτική απόφαση να επιφέρει καίριο πλήγμα στη φήμη της Ένωσης.
Κορυφαίες μη δυτικές χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες ενδέχεται να αποτελέσουν στόχους ευρωπαϊκής πολιτικής (και ίσως άλλων μορφών) επιθετικότητας μετά τη Ρωσία, μπορεί να μη θελήσουν να διακινδυνεύσουν κάτι τέτοιο και έτσι να αρχίσουν να μεταφέρουν μέρος των περιουσιακών τους στοιχείων που βρίσκονται στην ΕΕ, αποφεύγοντας παράλληλα να καταθέτουν περισσότερα (τουλάχιστον σε μεγάλη κλίμακα) στο μέλλον.
Μένει να φανεί πόσο οικονομικά επιζήμια ήταν η αποτυχημένη προσπάθεια της ΕΕ να κλέψει τα κατασχεμένα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ήταν αυτο-απαξιωτική, γεγονός που σε κάθε περίπτωση πλήττει τη φήμη της Ένωσης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών