Μελέτη του Stanford Medicine εξηγεί γιατί τα mRNA εμβόλια για την COVID-19 μπορούν να προκαλέσουν μυοκαρδίτιδα
Νέα μελέτη του Stanford Medicine ρίχνει φως στον βιολογικό μηχανισμό μέσω του οποίου τα mRNA εμβόλια κατά της COVID-19 μπορεί, σε σπάνιες περιπτώσεις, να προκαλέσουν μυοκαρδίτιδα σε νεαρούς άνδρες και εφήβους, ενώ παράλληλα προτείνει έναν πιθανό τρόπο μείωσης του κινδύνου.
Οι ερευνητές εντόπισαν μια διαδικασία δύο σταδίων, κατά την οποία τα mRNA εμβόλια ενεργοποιούν έναν τύπο ανοσοκυττάρων, τα οποία με τη σειρά τους διεγείρουν έναν δεύτερο τύπο.
Η αλληλουχία αυτή οδηγεί σε έντονη φλεγμονώδη αντίδραση που προκαλεί άμεση βλάβη στα καρδιακά μυϊκά κύτταρα και πυροδοτεί περαιτέρω φλεγμονή.
Τα mRNA εμβόλια κατά της COVID-19, τα οποία έχουν χορηγηθεί πλέον δισεκατομμύρια φορές παγκοσμίως, έχουν ελεγχθεί εκτενώς ως προς την ασφάλειά τους και θεωρούνται εξαιρετικά ασφαλή, δήλωσε ο Joseph Wu, MD, PhD, διευθυντής του Stanford Cardiovascular Institute.
«Τα mRNA εμβόλια έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον περιορισμό της πανδημίας», ανέφερε ο Wu, καθηγητής Ιατρικής και Ακτινολογίας και κάτοχος της έδρας Simon H. Stertzer, MD.
«Χωρίς αυτά, περισσότεροι άνθρωποι θα είχαν νοσήσει σοβαρά και περισσότεροι θα είχαν χάσει τη ζωή τους».
Σπάνιος αλλά υπαρκτός κίνδυνος
Τα mRNA εμβόλια θεωρούνται επανάσταση, επειδή μπορούν να παραχθούν γρήγορα και να προσαρμοστούν σε νέες παραλλαγές παθογόνων.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει με όλα τα εμβόλια, δεν έχουν όλοι οι εμβολιαζόμενοι απολύτως ήπιες αντιδράσεις.
Ένας σπάνιος αλλά πραγματικός κίνδυνος είναι η μυοκαρδίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή του καρδιακού μυός.
Τα συμπτώματα —πόνος στο στήθος, δύσπνοια, πυρετός και αίσθημα παλμών— εμφανίζονται χωρίς την παρουσία ιογενούς λοίμωξης και συνήθως εντός μίας έως τριών ημερών μετά τον εμβολιασμό.
Οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν αυξημένα επίπεδα cardiac troponin στο αίμα, ενός αξιόπιστου δείκτη βλάβης του καρδιακού μυός.
Η μυοκαρδίτιδα που σχετίζεται με τον εμβολιασμό εμφανίζεται περίπου σε έναν ανά 140.000 εμβολιαζόμενους μετά την πρώτη δόση και σε έναν ανά 32.000 μετά τη δεύτερη.
Η συχνότητα κορυφώνεται στους άνδρες ηλικίας έως 30 ετών, με περίπου ένα περιστατικό ανά 16.750 εμβολιαζόμενους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η έκβαση είναι καλή, σημείωσε ο Wu, με πλήρη διατήρηση ή αποκατάσταση της καρδιακής λειτουργίας και ταχεία ανάρρωση.
«Δεν πρόκειται για έμφραγμα με την κλασική έννοια», εξήγησε. «Δεν υπάρχουν αποφράξεις αγγείων.
Όταν τα συμπτώματα είναι ήπια και δεν υπάρχει δομική βλάβη στην καρδιά, παρακολουθούμε απλώς τους ασθενείς μέχρι να αναρρώσουν».
Ωστόσο, σε σοβαρότερες περιπτώσεις, η φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει σημαντική καρδιακή βλάβη, οδηγώντας σε νοσηλείες, εισαγωγές σε ΜΕΘ και, σπανίως, σε θανάτους.
«Παρόλα αυτά, η ίδια η COVID είναι χειρότερη», τόνισε ο Wu.
«Η λοίμωξη COVID-19 είναι περίπου δέκα φορές πιο πιθανό να προκαλέσει μυοκαρδίτιδα σε σχέση με τον εμβολιασμό».
Η επιστημονική εξήγηση
Ο Wu είναι συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στις 10 Δεκεμβρίου στο Science Translational Medicine, μαζί με τον Masataka Nishiga, MD, PhD, πλέον καθηγητή στο The Ohio State University. Πρώτος συγγραφέας είναι ο Xu Cao, PhD.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα αίματος από εμβολιασμένα άτομα, συγκρίνοντας όσους εμφάνισαν μυοκαρδίτιδα με όσους δεν εμφάνισαν.
Διαπίστωσαν αυξημένα επίπεδα δύο πρωτεϊνών: CXCL10 και IFN-gamma.
Οι δύο αυτές ουσίες ανήκουν στην κατηγορία των cytokines — μορίων-αγγελιοφόρων που χρησιμοποιούν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού για να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Σύμφωνα με τον Wu, αποτελούν τους βασικούς «οδηγούς» της φλεγμονώδους αντίδρασης.
Πειράματα σε εργαστηριακά καλλιεργημένα ανθρώπινα ανοσοκύτταρα έδειξαν ότι τα μακροφάγα, όταν εκτίθενται στα mRNA εμβόλια, παράγουν μεγάλες ποσότητες CXCL10.
Στη συνέχεια, τα T cells διεγείρονται και απελευθερώνουν IFN-gamma, ενισχύοντας περαιτέρω τη φλεγμονή.
Επιβεβαίωση σε ζωικά μοντέλα
Σε πειράματα σε νεαρά αρσενικά ποντίκια, ο εμβολιασμός οδήγησε σε αυξημένα επίπεδα cardiac troponin και σε διείσδυση μακροφάγων και neutrophils στον καρδιακό ιστό — εικόνα αντίστοιχη με αυτή που παρατηρείται σε ανθρώπους με μεταεμβολιαστική μυοκαρδίτιδα.
Όταν οι ερευνητές ανέστειλαν τη δράση των CXCL10 και IFN-gamma, η καρδιακή βλάβη μειώθηκε σημαντικά, ενώ η ανοσολογική απόκριση στο εμβόλιο παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ακέραιη.
Ο ρόλος της genistein
Ο Wu εξέτασε επίσης τον ρόλο της genistein, μιας ουσίας φυτικής προέλευσης από τη σόγια με ήπια οιστρογονική και αντιφλεγμονώδη δράση, την οποία είχε μελετήσει παλαιότερα.
Σε πειράματα όπου κύτταρα, καρδιακά «σφαιρίδια» και ποντίκια προθεραπεύτηκαν με genistein, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση των φλεγμονωδών και καρδιοτοξικών επιδράσεων τόσο των mRNA εμβολίων όσο και του συνδυασμού CXCL10/IFN-gamma.
Η ουσία που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη ήταν πιο καθαρή και συμπυκνωμένη από τα συνήθη συμπληρώματα διατροφής.
Τι σημαίνουν τα ευρήματα
Σύμφωνα με τον Wu, η έντονη φλεγμονώδης αντίδραση που προκαλείται από τα mRNA εμβόλια ενδέχεται να επηρεάζει και άλλα όργανα, όπως οι πνεύμονες, το ήπαρ και οι νεφροί — κάτι που έχει ήδη παρατηρηθεί σε ορισμένες μελέτες.
Η IFN-gamma αποτελεί βασικό μηχανισμό άμυνας του οργανισμού απέναντι σε ιούς, αλλά σε υψηλές συγκεντρώσεις μπορεί να καταστεί τοξική.
«Το σώμα χρειάζεται αυτές τις κυτοκίνες για να αντιμετωπίζει τους ιούς», σημείωσε. «Όμως, σε υπερβολικές ποσότητες, μπορούν να προκαλέσουν βλάβες».
Ο κίνδυνος αυτός δεν περιορίζεται αποκλειστικά στα mRNA εμβόλια κατά της COVID-19, αν και σε αυτά έχει δοθεί ιδιαίτερη δημοσιότητα.
Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από τα National Institutes of Health και το Gootter-Jensen Foundation.
www.bankingnews.gr
Οι ερευνητές εντόπισαν μια διαδικασία δύο σταδίων, κατά την οποία τα mRNA εμβόλια ενεργοποιούν έναν τύπο ανοσοκυττάρων, τα οποία με τη σειρά τους διεγείρουν έναν δεύτερο τύπο.
Η αλληλουχία αυτή οδηγεί σε έντονη φλεγμονώδη αντίδραση που προκαλεί άμεση βλάβη στα καρδιακά μυϊκά κύτταρα και πυροδοτεί περαιτέρω φλεγμονή.
Τα mRNA εμβόλια κατά της COVID-19, τα οποία έχουν χορηγηθεί πλέον δισεκατομμύρια φορές παγκοσμίως, έχουν ελεγχθεί εκτενώς ως προς την ασφάλειά τους και θεωρούνται εξαιρετικά ασφαλή, δήλωσε ο Joseph Wu, MD, PhD, διευθυντής του Stanford Cardiovascular Institute.
«Τα mRNA εμβόλια έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον περιορισμό της πανδημίας», ανέφερε ο Wu, καθηγητής Ιατρικής και Ακτινολογίας και κάτοχος της έδρας Simon H. Stertzer, MD.
«Χωρίς αυτά, περισσότεροι άνθρωποι θα είχαν νοσήσει σοβαρά και περισσότεροι θα είχαν χάσει τη ζωή τους».
Σπάνιος αλλά υπαρκτός κίνδυνος
Τα mRNA εμβόλια θεωρούνται επανάσταση, επειδή μπορούν να παραχθούν γρήγορα και να προσαρμοστούν σε νέες παραλλαγές παθογόνων.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει με όλα τα εμβόλια, δεν έχουν όλοι οι εμβολιαζόμενοι απολύτως ήπιες αντιδράσεις.
Ένας σπάνιος αλλά πραγματικός κίνδυνος είναι η μυοκαρδίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή του καρδιακού μυός.
Τα συμπτώματα —πόνος στο στήθος, δύσπνοια, πυρετός και αίσθημα παλμών— εμφανίζονται χωρίς την παρουσία ιογενούς λοίμωξης και συνήθως εντός μίας έως τριών ημερών μετά τον εμβολιασμό.
Οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν αυξημένα επίπεδα cardiac troponin στο αίμα, ενός αξιόπιστου δείκτη βλάβης του καρδιακού μυός.
Η μυοκαρδίτιδα που σχετίζεται με τον εμβολιασμό εμφανίζεται περίπου σε έναν ανά 140.000 εμβολιαζόμενους μετά την πρώτη δόση και σε έναν ανά 32.000 μετά τη δεύτερη.
Η συχνότητα κορυφώνεται στους άνδρες ηλικίας έως 30 ετών, με περίπου ένα περιστατικό ανά 16.750 εμβολιαζόμενους.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η έκβαση είναι καλή, σημείωσε ο Wu, με πλήρη διατήρηση ή αποκατάσταση της καρδιακής λειτουργίας και ταχεία ανάρρωση.
«Δεν πρόκειται για έμφραγμα με την κλασική έννοια», εξήγησε. «Δεν υπάρχουν αποφράξεις αγγείων.
Όταν τα συμπτώματα είναι ήπια και δεν υπάρχει δομική βλάβη στην καρδιά, παρακολουθούμε απλώς τους ασθενείς μέχρι να αναρρώσουν».
Ωστόσο, σε σοβαρότερες περιπτώσεις, η φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει σημαντική καρδιακή βλάβη, οδηγώντας σε νοσηλείες, εισαγωγές σε ΜΕΘ και, σπανίως, σε θανάτους.
«Παρόλα αυτά, η ίδια η COVID είναι χειρότερη», τόνισε ο Wu.
«Η λοίμωξη COVID-19 είναι περίπου δέκα φορές πιο πιθανό να προκαλέσει μυοκαρδίτιδα σε σχέση με τον εμβολιασμό».
Η επιστημονική εξήγηση
Ο Wu είναι συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στις 10 Δεκεμβρίου στο Science Translational Medicine, μαζί με τον Masataka Nishiga, MD, PhD, πλέον καθηγητή στο The Ohio State University. Πρώτος συγγραφέας είναι ο Xu Cao, PhD.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα αίματος από εμβολιασμένα άτομα, συγκρίνοντας όσους εμφάνισαν μυοκαρδίτιδα με όσους δεν εμφάνισαν.
Διαπίστωσαν αυξημένα επίπεδα δύο πρωτεϊνών: CXCL10 και IFN-gamma.
Οι δύο αυτές ουσίες ανήκουν στην κατηγορία των cytokines — μορίων-αγγελιοφόρων που χρησιμοποιούν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού για να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Σύμφωνα με τον Wu, αποτελούν τους βασικούς «οδηγούς» της φλεγμονώδους αντίδρασης.
Πειράματα σε εργαστηριακά καλλιεργημένα ανθρώπινα ανοσοκύτταρα έδειξαν ότι τα μακροφάγα, όταν εκτίθενται στα mRNA εμβόλια, παράγουν μεγάλες ποσότητες CXCL10.
Στη συνέχεια, τα T cells διεγείρονται και απελευθερώνουν IFN-gamma, ενισχύοντας περαιτέρω τη φλεγμονή.
Επιβεβαίωση σε ζωικά μοντέλα
Σε πειράματα σε νεαρά αρσενικά ποντίκια, ο εμβολιασμός οδήγησε σε αυξημένα επίπεδα cardiac troponin και σε διείσδυση μακροφάγων και neutrophils στον καρδιακό ιστό — εικόνα αντίστοιχη με αυτή που παρατηρείται σε ανθρώπους με μεταεμβολιαστική μυοκαρδίτιδα.
Όταν οι ερευνητές ανέστειλαν τη δράση των CXCL10 και IFN-gamma, η καρδιακή βλάβη μειώθηκε σημαντικά, ενώ η ανοσολογική απόκριση στο εμβόλιο παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ακέραιη.
Ο ρόλος της genistein
Ο Wu εξέτασε επίσης τον ρόλο της genistein, μιας ουσίας φυτικής προέλευσης από τη σόγια με ήπια οιστρογονική και αντιφλεγμονώδη δράση, την οποία είχε μελετήσει παλαιότερα.
Σε πειράματα όπου κύτταρα, καρδιακά «σφαιρίδια» και ποντίκια προθεραπεύτηκαν με genistein, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση των φλεγμονωδών και καρδιοτοξικών επιδράσεων τόσο των mRNA εμβολίων όσο και του συνδυασμού CXCL10/IFN-gamma.
Η ουσία που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη ήταν πιο καθαρή και συμπυκνωμένη από τα συνήθη συμπληρώματα διατροφής.
Τι σημαίνουν τα ευρήματα
Σύμφωνα με τον Wu, η έντονη φλεγμονώδης αντίδραση που προκαλείται από τα mRNA εμβόλια ενδέχεται να επηρεάζει και άλλα όργανα, όπως οι πνεύμονες, το ήπαρ και οι νεφροί — κάτι που έχει ήδη παρατηρηθεί σε ορισμένες μελέτες.
Η IFN-gamma αποτελεί βασικό μηχανισμό άμυνας του οργανισμού απέναντι σε ιούς, αλλά σε υψηλές συγκεντρώσεις μπορεί να καταστεί τοξική.
«Το σώμα χρειάζεται αυτές τις κυτοκίνες για να αντιμετωπίζει τους ιούς», σημείωσε. «Όμως, σε υπερβολικές ποσότητες, μπορούν να προκαλέσουν βλάβες».
Ο κίνδυνος αυτός δεν περιορίζεται αποκλειστικά στα mRNA εμβόλια κατά της COVID-19, αν και σε αυτά έχει δοθεί ιδιαίτερη δημοσιότητα.
Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από τα National Institutes of Health και το Gootter-Jensen Foundation.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών