Σε πλήρη αποσύνθεση βρίσκεται η γαλλική Αριστέρα, ενόψει των προεδρικών εκλογών το 2027.
Ο «νέος» που ακούει στο όνομα Raphaël Glucksmann και ο «παλιός» (Jean-Luc Mélenchon) της παράταξης συγκρούονται ανοιχτά για την ηγεσία, μετατρέποντας μια εσωτερική διαφωνία σε... εμφύλιο που παραλύει κάθε προσπάθεια συνεννόησης. Κι ενώ οι δύο αντίπαλες πτέρυγες αλληλοϋπονομεύονται, ο μόνος που βγαίνει πραγματικά ενισχυμένος είναι ο εθνικιστής Jordan Bardella, ο οποίος διευρύνει το προβάδισμά του στην κοινή γνώμη.
Διχάζεται η Αριστερά
Ο «παλιάς κοπής Αριστερός» Jean-Luc Mélenchon και ο πιο... κεντρώος υπέρ του ΝΑΤΟ Raphaël Glucksmann, βρίσκονται σε σύγκρουση, ενώ αρκετοί αναλυτές που παρακολουθούν την προεκλογική κούρσα προβλέπουν ότι το βάθος της αντιπαλότητας ανάμεσα στους δύο άνδρες μπορεί να διχάσει περαιτέρω την Αριστερά -υπονομεύοντας τις πιθανότητες νίκης το 2027- αντί να οδηγήσει στην ανάδειξη ενός υποψηφίου συναίνεσης για τον κρίσιμο δεύτερο γύρο προς το Ελιζέ. Εκτός αν ο ένας καταφέρει να επισκιάσει πλήρως τον άλλο, η Αριστερά θα παραμείνει εγκλωβισμένη σε έναν εμφύλιο για τον επόμενο χρόνο.
«Προηγούμενες προεδρικές εκλογές έχουν δείξει ότι δύο υποψήφιοι δεν μπορούν να συνυπάρξουν στην Αριστερά χωρίς να δημιουργούν προβλήματα ο ένας στον άλλον», δήλωσε ο Erwan Lestrohan, διευθυντής ερευνών στο γαλλικό ινστιτούτο δημοσκοπήσεων Odoxa.
Οι δύο άνδρες δύσκολα θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί. Ο Mélenchon είναι ένας 74χρονος αδιάλλακτος αριστερός, ο οποίος έχει κατέβει τρεις φορές για την προεδρία, φτάνοντας κοντά στον δεύτερο γύρο το 2022 με μια εκστρατεία που ζητούσε αύξηση του κατώτατου μισθού, μείωση του ορίου συνταξιοδότησης στα 60 και αποχώρηση από το ΝΑΤΟ.
Στον αντίποδα, ο Glucksmann, 46 ετών, είναι ευρωβουλευτής και ένθερμος υποστηρικτής της ενίσχυσης της στρατιωτικής ισχύος της Ευρώπης. Είναι επίσης ανοιχτός σε περικοπές δαπανών ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ για να ευθυγραμμιστούν τα προβληματικά δημόσια οικονομικά της Γαλλίας και πιστεύει ότι το αμφιλεγόμενο συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας πρέπει να αναμορφωθεί.
Δεδομένων των ιδεολογικών τους διαφορών, ο τόνος της αναμέτρησης δεν προκαλεί έκπληξη που έχει κατρακυλήσει στη λασπολογία. Στο αγαπημένο του μέσο επικοινωνίας -το μπλογκ του- ο Mélenchon έχει χαρακτηρίσει τον Glucksmann «φανατικό πολεμοκάπηλο» και «χαϊδεμένο παιδί της δημοσιογραφικής κενολογίας».
Αντεπιτιθέμενος στα social media και σε συνεντεύξεις, ο Glucksmann έχει αποκαλέσει τον Mélenchon «ψεύτικο πατριώτη που προτιμά την προπαγάνδα του Κρεμλίνου» και έχει παρουσιάσει τη μεταξύ τους σύγκρουση ως μια μάχη για «το όραμα της δημοκρατίας», κατηγορώντας τον ηγέτη της ακροαριστερής France Unbowed για ωραιοποιημένες απόψεις σχετικά με τα αυταρχικά καθεστώτα στη Μόσχα και το Πεκίνο.
Κίνδυνος στις δημοσκοπήσεις
Τις τελευταίες εβδομάδες, δημοσκόπηση μετά από δημοσκόπηση δείχνει ότι η ακροδεξιά θα μπορούσε να αντιμετωπίσει έναν αριστερό υποψήφιο στον δεύτερο γύρο την άνοιξη του 2027.
«Υπάρχει μια βάσιμη προοπτική να περάσει ένας αριστερός στον δεύτερο γύρο», δήλωσε ο Lestrohan.
Για τον Mélenchon ή τον Glucksmann, η πρόκριση στον δεύτερο γύρο θα ήταν μια τεράστια στιγμή. Θα είχαν την ευκαιρία όχι μόνο να διεκδικήσουν το Ελιζέ, αλλά και να διαμορφώσουν το μέλλον της γαλλικής αριστεράς, εντασσόμενοι στο πάνθεον των ιστορικών προοδευτικών μορφών όπως ο Jean Jaurès και ο François Mitterrand.
Προς το παρόν, όμως, το πιθανότερο σενάριο είναι ότι θα μπορούσαν να γίνουν οι πρώτοι υποψήφιοι της σύγχρονης γαλλικής ιστορίας που χάνουν από την ακροδεξιά. Κανείς τους δεν φαίνεται ικανός να νικήσει τον Bardella, ο οποίος θεωρείται πιθανός υποψήφιος λόγω του αποκλεισμού της Le Pen.
Ένα χρόνο και μισό πριν την ψηφοφορία, ο Glucksmann φαίνεται ισχυρότερος στον δεύτερο γύρο. Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Odoxa που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, εμφανίζεται να χάνει με 42% έναντι 58% από τον Bardella, ενώ ο Mélenchon προβλέπεται να ηττηθεί συντριπτικά με 26% έναντι 74%.
Όλοι οι πιθανοί υποψήφιοι από τον κεντροδεξιό κυβερνητικό συνασπισμό φαίνεται ότι θα εξαλειφθούν από τον πρώτο γύρο, με εξαίρεση τον Édouard Philippe -τον πρώτο πρωθυπουργό του Emmanuel Macron το 2017- αν και τα ποσοστά του έχουν υποχωρήσει αισθητά τον τελευταίο χρόνο.
Ουσία και στρατηγική
Με ριζικά διαφορετικές απόψεις έρχονται και ριζικά διαφορετικές στρατηγικές.
Ο Glucksmann είναι πεπεισμένος ότι η αριστερά μπορεί να κερδίσει προσελκύοντας πίσω τους μετριοπαθείς και τους πρώην Σοσιαλιστές που εγκατέλειψαν το κόμμα για το κεντρώο κίνημα του Macron το 2017. Έρευνα της Ipsos έδειξε ότι ο Glucksmann κατάφερε να προσελκύσει το 17% των ψηφοφόρων που είχαν ψηφίσει Macron όταν ηγήθηκε μιας κοινής λίστας με τους Σοσιαλιστές και τερμάτισε τρίτος με αξιώσεις στις ευρωεκλογές του 2024.
Ο Mélenchon, από την άλλη, πιστεύει ότι οι καθοριστικές ψήφοι βρίσκονται στις εργατικές αστικές περιοχές όπου η συμμετοχή είναι χαμηλή, αλλά όσοι τελικά ψηφίζουν τον στηρίζουν μαζικά τα τελευταία χρόνια.
Αληθινός προς τη φιλοσοφία του «αργά και σταθερά» -ο Mélenchon αποκαλεί τον εαυτό του «εκλογική χελώνα» και κρατάει στην αίθουσα του γραφείου του μικρά αγαλματίδια χελωνών- έχει αυξήσει το ποσοστό του σε κάθε προεδρική κούρσα, παρά τον ιδιότροπο χαρακτήρα του.
Και οι δύο προσεγγίσεις έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Ο Mélenchon μπορεί να υπονομευθεί από τη φήμη του ως διχαστικός εμπρηστικός ρήτορας, σημειώνει ο Lestrohan.
«Όσο για τον Raphaël Glucksmann, η ευαλωτότητά του προκύπτει από το γεγονός ότι παραμένει σχετικά άγνωστος και δεν γνωρίζουμε ακόμη πόσο ικανός είναι να κάνει εκστρατεία, να προωθήσει ιδέες και, κυρίως, να επιβληθεί απέναντι στην αντιπολίτευση», πρόσθεσε. Αυτή η ανησυχία για τον Glucksmann έχει ήδη αρχίσει να διαχέεται στις τάξεις των Σοσιαλιστών. Αν και το κόμμα στήριξε τον ευρωβουλευτή στις δύο τελευταίες ευρωεκλογές, η ιδέα να προωθηθεί ένας υποψήφιος εκτός κόμματος -ο Glucksmann ηγείται της δικής του πολιτικής πλατφόρμας, Place Publique- έχει προκαλέσει καχυποψία.
Έπειτα από εβδομάδες απουσίας από τα μέσα, ο Glucksmann επανεμφανίστηκε τον περασμένο μήνα όταν αναμετρήθηκε σε debate με τον ακροδεξιό πρώην υποψήφιο Éric Zemmour. Η επίδοσή του κρίθηκε απογοητευτική, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου, ο οποίος παραδέχθηκε ότι «θα μπορούσε να τα είχε πάει καλύτερα».
«Υπάρχει ένα σενάριο όπου όλα αυτά μετατρέπονται σε εφιάλτη», είπε στο Politico ένας σύμβουλος των Σοσιαλιστών που αντιτίθεται στην υποψηφιότητα Glucksmann, μιλώντας ανώνυμα. «Ο Glucksmann θα συνθλιβεί από ένα πολιτικό θηρίο όπως ο Mélenchon. Αλλά δεν υπάρχει καμία πιθανότητα ο Mélenchon να περάσει μπροστά από τον Bardella».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών