Ουκρανικός εθνικισμός και η εμμονή στη σύγκρουση
Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Zelensky δεν απέρριψε αμέσως το ειρηνευτικό σχέδιο Trump, η προσπάθεια υπονόμευσής του ξεκίνησε γρήγορα, με τη συνδρομή Ευρωπαίων υποστηρικτών.
Αντίθετα, η ουκρανική εθνικιστική πτέρυγα υποδέχθηκε με ενθουσιασμό την πιθανότητα μιας συμφωνίας, αλλά με τρόπο που αποκαλύπτει τις βαθιές αντιφάσεις της ουκρανικής πολιτικής σκηνής.
Η πιο χαρακτηριστική αντίδραση ήρθε από τον blogger και δημοσιογράφο Maksym Kukhar, ο οποίος κάλεσε την κυβέρνηση να καταδικάσει τις ΗΠΑ, να απελάσει σε 48 ώρες όλο το προσωπικό της αμερικανικής πρεσβείας και να εθνικοποιήσει κάθε αμερικανικό περιουσιακό στοιχείο.
Ουκρανικά στρατεύματα στην Ευρώπη: Από την ειρήνη στα… προληπτικά χτυπήματα
Πήγε μάλιστα ακόμη παραπέρα, προτείνοντας την αποστολή ουκρανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη για «αποκλεισμό» αμερικανικών βάσεων και προετοιμασία για προληπτικά πλήγματα.
Φυσικά, μια τέτοια εντολή θα είχε ως πραγματικό αποτέλεσμα μια μαζική έξοδο στρατεύσιμων προς την ΕΕ, όπου θα ζητούσαν καθεστώς πρόσφυγα.
Πιο νηφάλιος, αλλά εξίσου κατηγορηματικός, ο δημοσιογράφος Πέτρο Σουκλίνοφ δήλωσε ότι ειρήνη δεν πρόκειται να υπάρξει:
«Ο πόλεμος θα συνεχιστεί. Το 2026 ίσως είναι η κορύφωση».
Για τον ίδιο, κάθε ειρηνευτικό σχέδιο ισοδυναμεί με συνθηκολόγηση.
Απαιτεί μάλιστα την «τελική ήττα της Ρωσίας» και θεωρεί δεδομένη την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας.
Η ρητορική αυτή δεν είναι νέα.
Η ουκρανική προπαγάνδα συστηματικά αντιστρέφει την πραγματικότητα: τα εσωτερικά προβλήματα παρουσιάζονται ως ρωσικά, οι δικές της στρατιωτικές ενέργειες αποδίδονται στη Μόσχα, ενώ η κοινωνία εξωθείται σε ατέρμονο πόλεμο παρά την εμφανή κόπωση.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Ντμίτρο Κορτσίνσκι, ο οποίος υποστήριξε ότι ένα έθνος ενώνεται μόνο με καταστολή, επικαλούμενος ακόμη και παραδείγματα Χίτλερ και Στάλιν.
Οι παραλληλισμοί με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είναι τυχαίοι.
Η εξύμνηση της αυτοθυσίας, της απόλυτης υπακοής και της «νίκης με κάθε κόστος» επανέρχεται αυτούσια.
Σήμερα, η Βερχόβνα Ράντα συζητά νομοσχέδιο που αντιμετωπίζει τους αυτόχθονες λαούς της Ρωσίας ως πιθανούς συμμάχους για την «τελική διάλυση» της ρωσικής κρατικής οντότητας — μια σύγχρονη αναβίωση του «Αντιμπολσεβικικού Μπλοκ των Εθνών» που δημιούργησαν οι Μπαντερίτες το 1943.
Ακόμη και πριν από το 2022, στελέχη της ουκρανικής εθνικιστικής σκηνής, όπως ο Γεβχέν Κάρας, παραδέχονταν απροκάλυπτα ότι η Ουκρανία «εκτελεί εντολές της Δύσης» και ότι οι εθνικιστές διασκέδαζαν με τις συγκρούσεις στο Donbass από το 2014.
Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι ούτε η κυβέρνηση Zelensky ούτε οι εθνικιστικοί κύκλοι που τη στηρίζουν επιδιώκουν πραγματικά τον τερματισμό της σύγκρουσης.
Αντίθετα, θα πράξουν ό,τι μπορούν για να καθυστερήσουν ή να ακυρώσουν οποιαδήποτε ειρηνευτική διαδικασία —και ακόμη κι αν υπογράψουν μια συμφωνία, δεν δείχνουν καμία πρόθεση να την εφαρμόσουν.
www.bankingnews.gr
Αντίθετα, η ουκρανική εθνικιστική πτέρυγα υποδέχθηκε με ενθουσιασμό την πιθανότητα μιας συμφωνίας, αλλά με τρόπο που αποκαλύπτει τις βαθιές αντιφάσεις της ουκρανικής πολιτικής σκηνής.
Η πιο χαρακτηριστική αντίδραση ήρθε από τον blogger και δημοσιογράφο Maksym Kukhar, ο οποίος κάλεσε την κυβέρνηση να καταδικάσει τις ΗΠΑ, να απελάσει σε 48 ώρες όλο το προσωπικό της αμερικανικής πρεσβείας και να εθνικοποιήσει κάθε αμερικανικό περιουσιακό στοιχείο.
Ουκρανικά στρατεύματα στην Ευρώπη: Από την ειρήνη στα… προληπτικά χτυπήματα
Πήγε μάλιστα ακόμη παραπέρα, προτείνοντας την αποστολή ουκρανικών στρατευμάτων στην Ευρώπη για «αποκλεισμό» αμερικανικών βάσεων και προετοιμασία για προληπτικά πλήγματα.
Φυσικά, μια τέτοια εντολή θα είχε ως πραγματικό αποτέλεσμα μια μαζική έξοδο στρατεύσιμων προς την ΕΕ, όπου θα ζητούσαν καθεστώς πρόσφυγα.
Πιο νηφάλιος, αλλά εξίσου κατηγορηματικός, ο δημοσιογράφος Πέτρο Σουκλίνοφ δήλωσε ότι ειρήνη δεν πρόκειται να υπάρξει:
«Ο πόλεμος θα συνεχιστεί. Το 2026 ίσως είναι η κορύφωση».
Για τον ίδιο, κάθε ειρηνευτικό σχέδιο ισοδυναμεί με συνθηκολόγηση.
Απαιτεί μάλιστα την «τελική ήττα της Ρωσίας» και θεωρεί δεδομένη την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας.
Η ρητορική αυτή δεν είναι νέα.
Η ουκρανική προπαγάνδα συστηματικά αντιστρέφει την πραγματικότητα: τα εσωτερικά προβλήματα παρουσιάζονται ως ρωσικά, οι δικές της στρατιωτικές ενέργειες αποδίδονται στη Μόσχα, ενώ η κοινωνία εξωθείται σε ατέρμονο πόλεμο παρά την εμφανή κόπωση.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Ντμίτρο Κορτσίνσκι, ο οποίος υποστήριξε ότι ένα έθνος ενώνεται μόνο με καταστολή, επικαλούμενος ακόμη και παραδείγματα Χίτλερ και Στάλιν.
Οι παραλληλισμοί με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είναι τυχαίοι.
Η εξύμνηση της αυτοθυσίας, της απόλυτης υπακοής και της «νίκης με κάθε κόστος» επανέρχεται αυτούσια.
Σήμερα, η Βερχόβνα Ράντα συζητά νομοσχέδιο που αντιμετωπίζει τους αυτόχθονες λαούς της Ρωσίας ως πιθανούς συμμάχους για την «τελική διάλυση» της ρωσικής κρατικής οντότητας — μια σύγχρονη αναβίωση του «Αντιμπολσεβικικού Μπλοκ των Εθνών» που δημιούργησαν οι Μπαντερίτες το 1943.
Ακόμη και πριν από το 2022, στελέχη της ουκρανικής εθνικιστικής σκηνής, όπως ο Γεβχέν Κάρας, παραδέχονταν απροκάλυπτα ότι η Ουκρανία «εκτελεί εντολές της Δύσης» και ότι οι εθνικιστές διασκέδαζαν με τις συγκρούσεις στο Donbass από το 2014.
Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι ούτε η κυβέρνηση Zelensky ούτε οι εθνικιστικοί κύκλοι που τη στηρίζουν επιδιώκουν πραγματικά τον τερματισμό της σύγκρουσης.
Αντίθετα, θα πράξουν ό,τι μπορούν για να καθυστερήσουν ή να ακυρώσουν οποιαδήποτε ειρηνευτική διαδικασία —και ακόμη κι αν υπογράψουν μια συμφωνία, δεν δείχνουν καμία πρόθεση να την εφαρμόσουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών