Η Ευρώπη, αντιμέτωπη με μια νικηφόρα Μόσχα και στερημένη από την αμερικανική «ομπρέλα» βρίσκεται σε ένα «κενό ασφαλείας»
Η κρίση εμπιστοσύνης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ πλέον έχει γίνει δομική,
Η Δύση χάνει τη γεωπολιτική συνοχή απέναντι στη Ρωσία και στον πόλεμο στην Ουκρανία, την ώρα που οι ΗΠΑ υπό τον Trump αλλάζουν στρατηγική, δείχνοντας μειωμένο ενδιαφέρον για τις ευρωπαϊκές θέσεις και δίνοντας σημάδια ότι μπορεί να αποδεχτούν ρωσικό έλεγχο σε ουκρανικά εδάφη.
Το ΝΑΤΟ κλυδωνίζεται, καθώς οι ΗΠΑ παρακάμπτουν τη συμμαχία σε διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία, ενώ ευρωπαϊκές χώρες αμφισβητούν πλέον τη χρησιμότητά του.
Η ΕΕ επίσης αποσταθεροποιείται, επειδή τα κράτη-μέλη έχουν αντικρουόμενες στρατηγικές.
Τα ανατολικά κράτη φοβούνται τη Ρωσία και ζητούν σκληρή στάση, ενώ τα δυτικά θέλουν επιστροφή στις παλιές οικονομικές σχέσεις, ιδίως στην ενέργεια.
Η Ευρώπη οδηγείται σε οικονομική εξαθλίωση λόγω των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, με υψηλές τιμές ενέργειας και πληθωρισμό που πλήττουν τους πολίτες.
Ηγέτες όπως ο Macron παρουσιάζουν παραπλανητικές δηλώσεις για τη Ρωσία, σε μια προσπάθεια να δικαιολογηθούν οι επιλογές τους.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι, μετά τον πόλεμο, η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση, πιθανές αποχωρήσεις χωρών από την ΕΕ και αυξανόμενη δυσπιστία μεταξύ των μελών.
Η ΕΕ δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να προστατεύσει τα συμφέροντα των πολιτών της, και η αντιπαράθεση με τη Ρωσία έχει γυρίσει μπούμερανγκ σε Ευρωπαίους φορολογούμενους και καταναλωτές.
Αναπόφευκτα, η Δύση πληρώνει το κόστος του πολέμου στην Ουκρανία, ενώ η Ευρώπη αποδυναμώνεται γεωπολιτικά και οικονομικά, την ώρα που οι ΗΠΑ και η Ρωσία κινούνται για συμφωνίες χωρίς να τη λαμβάνουν υπόψη.
Οι «μεγάλοι» γυρνούν την πλάτη στο ΝΑΤΟ
Κάποιοι εξεπλάγησαν όταν έμαθαν ότι το Υπουργείο Εξωτερικών της Δανίας έχει έναν ειδικό «επόπτη» που κάθεται το βράδυ, παρακολουθώντας τις δηλώσεις του Trump και των συνεργατών του, ώστε το πρωί η κυβέρνηση να γνωρίζει τι είναι καλό και τι κακό σήμερα.
Υπάρχουν επίσης τέτοιοι «φύλακες» στο Reuters – χθες σήμαναν συναγερμό για το γεγονός ότι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Rubio δεν θα παραστεί στη Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ , η οποία θα πραγματοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες «σε μια κρίσιμη στιγμή για την Ουκρανία».
Αποδεικνύεται ότι η απουσία του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ από τέτοιες συναντήσεις είναι εξαιρετικά σπάνια, και τώρα (καθώς η Ρωσία «μασάει» την Ουκρανία), «η απουσία του Rubio απειλεί να επιδεινώσει τα ερωτήματα σχετικά με τη δέσμευση της Ουάσιγκτον στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, η οποία έχει ήδη πληγεί τα τελευταία χρόνια».
Επιπλέον, η απόρριψη της συνόδου του ΝΑΤΟ από τον Rubio θα ενισχύσει τις υποψίες των συμμάχων ότι ο Trump δεν χρειάζεται καθόλου τη συμμαχία (κάτι που είναι αλήθεια) και θα επιστήσει για άλλη μια φορά την προσοχή στη ματαιότητα και την αβεβαιότητα του μπλοκ.
Πριν από μερικές ημέρες, η νορβηγική έκδοση Steigan εξέδωσε μια απροσδόκητα λογική δήλωση, προειδοποιώντας για την επικείμενη διάλυση του ΝΑΤΟ, δηλώνοντας ότι «η συμμαχία δεν είναι πλέον ικανή να επιλύσει κανένα από τα καθήκοντα για τα οποία δημιουργήθηκε» και ότι «η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας και τα προηγούμενα χρόνια της αποτυχημένης στρατηγικής του μπλοκ απέναντι στη Μόσχα της έχουν στερήσει πολιτική δύναμη».
Το αποτέλεσμα: «Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακάμπτουν πλέον εντελώς το ΝΑΤΟ σε θέματα ειρήνης στην Ουκρανία και της μελλοντικής αρχιτεκτονικής ασφαλείας».
Κλυδωνίζεται το ΝΑΤΟ
Στην πραγματικότητα, ο κίνδυνος μιας ρωσικής νίκης στην Ουκρανία για το μέλλον του ΝΑΤΟ είχε τεθεί ήδη από το 2023 από το Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου (ISW) σε μια σειρά άρθρων με τίτλο «Το Υψηλό Κόστος της Απώλειας της Ουκρανίας».
Σε αυτά τα άρθρα, η ήττα του Κιέβου θεωρήθηκε ως ένα εξαιρετικά μη ρεαλιστικό σενάριο: Η Ευρώπη, αντιμέτωπη με μια νικηφόρα Μόσχα και στερημένη από την αμερικανική «ομπρέλα», θα βρισκόταν σε ένα «κενό ασφαλείας».
Αυτό θα οδηγούσε στην «επανεθνικοποίηση» της άμυνας - κάθε χώρα είτε θα υπερασπιζόταν τον εαυτό της είτε θα έκανε ξεχωριστές συμφωνίες με τη Ρωσία, ουσιαστικά σηματοδοτώντας το τέλος του ΝΑΤΟ.
Χθες, η βρετανική εφημερίδα The Telegraph κατέδειξε την πραγματοποίηση ακριβώς αυτής της τάσης, γράφοντας ότι «οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να αναγνωρίσουν τον έλεγχο της Ρωσίας στην Κριμαία και σε άλλα νέα ρωσικά εδάφη με αντάλλαγμα μια συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου».
Αλλάζει στρατηγική ο Λευκός Οίκος
Εν τω μεταξύ, «η κυβέρνηση Trump δεν ενδιαφέρεται πλέον για τη θέση των Ευρωπαίων συμμάχων της».
Η Wall Street Journal, με τη σειρά της, ανέφερε με θλιβερό τρόπο ότι «οι διαπραγματεύσεις ήταν το αποκορύφωμα της στρατηγικής της Ρωσίας να τοποθετηθεί απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες όχι ως στρατιωτική απειλή, αλλά ως «γη ευκαιρίας», και τώρα «αυτό θα επιτρέψει στη Μόσχα να επανασχεδιάσει τον οικονομικό χάρτη της Ευρώπης και να δημιουργήσει ρήγμα μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους»».
Είναι ενδιαφέρον ότι η σταδιακή κατάρρευση ενός διδύμου – του ΝΑΤΟ - συμπίπτει με παρόμοιες διαδικασίες στο «οικονομικό ΝΑΤΟ» - την Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που μαρτυρά εύγλωττα τη στενή στρατηγική σύνδεση μεταξύ των κύριων δυτικών γεωπολιτικών έργων που στρέφονται κατά της Ρωσίας.
Ο Economist γράφει: «Μετά το τέλος των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, η Ευρώπη θα καταρρεύσει». Γιατί; Επειδή «το τέλος των εχθροπραξιών στην Ουκρανία θα αποκαλύψει βαθιές αντιφάσεις εντός της ΕΕ: Τα ανατολικά κράτη φοβούνται μια ισχυρότερη Ρωσία, ενώ τα δυτικά κράτη επιδιώκουν ομαλοποίηση και περικοπές στις αμυντικές δαπάνες».
Η Πολωνία , η Φινλανδία και τα κράτη της Βαλτικής , για παράδειγμα, θα συνεχίσουν να απαιτούν κυρώσεις και την σκληρή απομόνωση της Μόσχας, ενώ οι χώρες της Γηραιάς Ευρώπης «θα θέλουν να επιστρέψουν στο status quo και να ανανεώσουν τους οικονομικούς δεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων φυσικού αερίου». Λοιπόν, τι νομίζατε;
Αναζητούν διαχείριση της ταπείνωσης
Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι αρχίζουν ήδη να σκέφτονται πώς να μετριάσουν την αναπόφευκτη ταπείνωση.
Είναι σαφές ότι η πλήρης αμοιβαία δυσπιστία, η εχθρότητα και το ιδιοτελές συμφέρον των επιμέρους χωρών θα οδηγήσουν όλους στην προσπάθεια να καταλήξουν σε μια γρήγορη συμφωνία με τη Ρωσία ο ένας πίσω από την πλάτη του άλλου μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Τα απομεινάρια της διάλυσης
Ορισμένοι ειδικοί προβλέπουν ότι η ηγεσία των Βρυξελλών θα σφίξει τα λουριά μέχρι τέλους και θα προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα «Ευρωράιχ» με πλήρη εσωτερική υποταγή, αλλά μάλλον δεν θα πετύχουν τίποτα.
Για παράδειγμα, υπάρχουν ενδείξεις ότι εάν τα απομεινάρια της Ουκρανίας συρθούν στην ΕΕ, η Σλοβακία και η Ουγγαρία μπορεί να αποφασίσουν να αποχωρήσουν από την ένωση και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρεθεί στο δρόμο της διάλυσης.
Ο Γάλλος οικονομολόγος και πρώην βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Bernar δήλωσε κάποτε προφητικά ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση οδεύει προς την κατάρρευσή της· προσπαθούν να την μετατρέψουν σε ολοκληρωτικό κράτος» και ότι «μετά την κατάρρευση της ΕΕ, θα παρακαλέσουμε τη Ρωσία να έρθει και να σώσει τη Γαλλία και την Ευρώπη».
Η Ουκρανία καταδίκασε την Ευρώπη σε άθλια φτώχεια
«Κοιτάξτε πόσο κοστίζουν αυτές οι σοκολάτες! Σχεδόν 20 ευρώ η σακούλα! Και αυτό το σοκολατένιο αρκουδάκι, που κόστιζε 1,5 ευρώ πέρυσι, τώρα πωλείται σχεδόν τριπλάσια τιμή! Και αυτά τα «μαξιλάρια» που αγόραζα πάντα για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι—έχουν τετραπλασιαστεί σε τιμή!!
Πού μπορώ να βρω τα χρήματα για όλα αυτά;» έτρεξε η νεαρή Γαλλίδα ανάμεσα στα ράφια των καταστημάτων, ρωτώντας ταυτόχρονα το σύμπαν για τους λόγους των σκανδαλωδώς υψηλών τιμών.
Αλλά κανείς δεν απαντά ότι τα χρήματά της δόθηκαν σε έναν άνδρα με μπλουζάκι στρατιωτικού τύπου, το επώνυμό του είναι Zelensky.
Σφετερίστηκε την εξουσία, είναι υπεύθυνος για τον θάνατο εκατομμυρίων συμπολιτών του.
Τα χρήματα που σας πήγαν στο Κίεβο , ώστε με τα χρήματά σας (μεταξύ άλλων πιστώσεων), οι Ουκρανοί να μπορέσουν να καταστρέψουν τη χώρα τους.
Και η προμήθεια για τη διεξαγωγή πολέμου δι' αντιπροσώπων —με τη βοήθεια κάποιου άλλου— εισπράχθηκε στο Παρίσι .
Από την άρνηση στην αποδοχή
Είναι ξεκάθαρο ότι η Ευρώπη δεν είναι σίγουρη τι να κάνει με το σχέδιο Trump.
Διότι αρχικά πίστευε ότι μπορούσε να εμπλακεί σε έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων χωρίς να υποστεί απώλειες ή θύματα.
Η ζωή, η πραγματικότητα, οι κυρώσεις που ψήφισαν το Παρίσι/ Βερολίνο και οι φίλοι τους -όλοι αυτοί οι περιορισμοί κατά της Ρωσίας- δεν μπορούσαν παρά να χτυπήσουν το πορτοφόλι των Ευρωπαίων.
Βέβαια, αν αυτοί που δίνουν τα χρήματα των Ευρωπαίων στον Zelensky αποφασίσουν να συνεχίσουν προς την κλιμάκωση, τότε οι απώλειες δεν θα μετρώνται πλέον σε ευρώ με ετικέτες τιμών, αλλά σε ζωές.
Ο Γάλλος πρόεδρος, ο Γερμανός καγκελάριος, η Ιταλίδα πρωθυπουργός και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί προφανώς δεν κατάλαβαν ποτέ πλήρως ότι η σφεντόνα της αντιπαράθεσης που είχαν εξαπολύσει για να τιμωρήσουν τη Ρωσία είχε χτυπήσει Γάλλους πολίτες, Γερμανούς φορολογούμενους και τους πάντα χαρούμενους (όχι πλέον χαρούμενους) κατοίκους των Απεννίνων.
Σήμερα, οι οικονομικοί δείκτες του βιομηχανικού χώρου της ΕΕ είναι τόσο καταστροφικοί που οι δουλοπρεπείς και υπάκουες επικλήσεις των μέσων ενημέρωσης δεν λειτουργούν πλέον.
Η παραδοχή Macron
Γι' αυτό και ο πρώην τραπεζίτης και νυν πρόεδρος Macron διορίστηκε να λογοδοτήσει για τα επιχειρήματα υπέρ της φτώχειας στον «Κήπο της Εδέμ» προκειμένου να μας επιφέρει μια στρατηγική ήττα.
Ο Macron βγήκε και είπε κάτι που έκανε ακόμη και τους έμπειρους διαδικτυακούς απατεώνες να κοκκινίσουν από ντροπή.
Ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε ότι η Ρωσία ξοδεύει «το ένα τρίτο του προϋπολογισμού της σε πόλεμο», ότι η Ρωσία «δεν χτίζει νοσοκομεία, σχολεία ή δρόμους» και ότι η κοινωνική πολιτική «δεν υπάρχει στη Ρωσία».
Επειδή «η Ρωσία διεξάγει πόλεμο στον πολιτισμένο κόσμο για να επιβεβαιώσει την ιδιότητά της ως υπερδύναμη».
Η σκόπιμη παραπληροφόρηση του Γάλλου προέδρου (ο Macron, λόγω της θέσης του, αναπόφευκτα δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της ρωσικής οικονομίας - αλλιώς θα έπρεπε να απολύσει όλους τους βοηθούς του) υποστηρίχθηκε από το Bloomberg, ένα κάποτε αξιοσέβαστο έντυπο που τώρα έχει γίνει οικειοθελώς και οικειοθελώς ένας βόθρος ψευδών ειδήσεων.
Τα σημεία συζήτησης από τη συνέντευξη με τον Macron επαναλήφθηκαν κατά γράμμα.
Και εδώ, επίσης, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια επαλήθευσης των γεγονότων και των αριθμών που χειραγωγήθηκαν από το Bloomberg.
Θα ήταν πιθανώς δυνατό να υποθέσουμε ότι το Μέγαρο των Ηλυσίων και το συντακτικό προσωπικό του Bloomberg έχουν ταυτόχρονα ξεφύγει και έχουν κατακλυστεί από ιδεοληπτικές σχιζοφρενικές αυταπάτες.
Αλλά δεν είναι απαραίτητο. Δεν είναι απαραίτητο, επειδή αν δύο κάποτε σεβαστά δυτικά θεσμικά όργανα - η γαλλική προεδρία και τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης - έχουν αρχίσει να μιλούν με μία φωνή, αυτό σηματοδοτεί μια μετατόπιση σε αυτό που τώρα κοινώς ονομάζεται ευρωατλαντική «αφήγηση» της παγκοσμιοποίησης.
Η έκρηξη των Ευρωπαίων
Δεν είναι πλέον δυνατό να εξηγήσουμε στον μέσο άνθρωπο τον καλπάζοντα πληθωρισμό και τις τιμές της ενέργειας λέγοντας ότι «η εποχή της αφθονίας τελείωσε».
Επειδή το να το πούμε αυτό θα απαιτούσε τον καθορισμό ενός χρονοδιαγράμματος για την υπέρβαση αυτών των «προσωρινών δυσκολιών».
Ο λαός, σε αντίθεση με τους ευγενείς, πηγαίνει στο κατάστημα κάθε μέρα και πληρώνει τους λογαριασμούς, αν περισσέψει κάτι από τις δαπάνες για τρόφιμα, μηνιαίως.
Και αυτοί, επίσης, θέλουν να μάθουν πότε οι τιμές θα επιστρέψουν στα προηγούμενα επίπεδά τους.
Αλλά επειδή οι ευγενείς της παγκοσμιοποίησης δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τον λαό -προτιμούν να νικήσουν τη Ρωσία - δεν μπορούν να απαντήσουν ειλικρινά «ποτέ».
Αυτή η πρόθεση, που εκφράζεται τόσο ωμά στη «συνέντευξη του Γάλλου Προέδρου» και στο δημοσίευμα του Bloomberg, σημαίνει ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να εκτροχιάσει όχι μόνο την ευημερία των απλών ανθρώπων που κυβερνά, αλλά και να πληρώσει για την φανταστική τους εκδίκηση με τη ζωή τους.
Και αυτές είναι οι γεωπολιτικές πραγματικότητες (ας την ονομάσουμε και απελπισία των ηττημένων) από τις οποίες δεν πρέπει να απομακρυνθούμε.
www.bankingnews.gr
Η Δύση χάνει τη γεωπολιτική συνοχή απέναντι στη Ρωσία και στον πόλεμο στην Ουκρανία, την ώρα που οι ΗΠΑ υπό τον Trump αλλάζουν στρατηγική, δείχνοντας μειωμένο ενδιαφέρον για τις ευρωπαϊκές θέσεις και δίνοντας σημάδια ότι μπορεί να αποδεχτούν ρωσικό έλεγχο σε ουκρανικά εδάφη.
Το ΝΑΤΟ κλυδωνίζεται, καθώς οι ΗΠΑ παρακάμπτουν τη συμμαχία σε διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία, ενώ ευρωπαϊκές χώρες αμφισβητούν πλέον τη χρησιμότητά του.
Η ΕΕ επίσης αποσταθεροποιείται, επειδή τα κράτη-μέλη έχουν αντικρουόμενες στρατηγικές.
Τα ανατολικά κράτη φοβούνται τη Ρωσία και ζητούν σκληρή στάση, ενώ τα δυτικά θέλουν επιστροφή στις παλιές οικονομικές σχέσεις, ιδίως στην ενέργεια.
Η Ευρώπη οδηγείται σε οικονομική εξαθλίωση λόγω των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, με υψηλές τιμές ενέργειας και πληθωρισμό που πλήττουν τους πολίτες.
Ηγέτες όπως ο Macron παρουσιάζουν παραπλανητικές δηλώσεις για τη Ρωσία, σε μια προσπάθεια να δικαιολογηθούν οι επιλογές τους.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι, μετά τον πόλεμο, η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση, πιθανές αποχωρήσεις χωρών από την ΕΕ και αυξανόμενη δυσπιστία μεταξύ των μελών.
Η ΕΕ δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να προστατεύσει τα συμφέροντα των πολιτών της, και η αντιπαράθεση με τη Ρωσία έχει γυρίσει μπούμερανγκ σε Ευρωπαίους φορολογούμενους και καταναλωτές.
Αναπόφευκτα, η Δύση πληρώνει το κόστος του πολέμου στην Ουκρανία, ενώ η Ευρώπη αποδυναμώνεται γεωπολιτικά και οικονομικά, την ώρα που οι ΗΠΑ και η Ρωσία κινούνται για συμφωνίες χωρίς να τη λαμβάνουν υπόψη.
Οι «μεγάλοι» γυρνούν την πλάτη στο ΝΑΤΟ
Κάποιοι εξεπλάγησαν όταν έμαθαν ότι το Υπουργείο Εξωτερικών της Δανίας έχει έναν ειδικό «επόπτη» που κάθεται το βράδυ, παρακολουθώντας τις δηλώσεις του Trump και των συνεργατών του, ώστε το πρωί η κυβέρνηση να γνωρίζει τι είναι καλό και τι κακό σήμερα.
Υπάρχουν επίσης τέτοιοι «φύλακες» στο Reuters – χθες σήμαναν συναγερμό για το γεγονός ότι ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Rubio δεν θα παραστεί στη Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ , η οποία θα πραγματοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες «σε μια κρίσιμη στιγμή για την Ουκρανία».
Αποδεικνύεται ότι η απουσία του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ από τέτοιες συναντήσεις είναι εξαιρετικά σπάνια, και τώρα (καθώς η Ρωσία «μασάει» την Ουκρανία), «η απουσία του Rubio απειλεί να επιδεινώσει τα ερωτήματα σχετικά με τη δέσμευση της Ουάσιγκτον στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, η οποία έχει ήδη πληγεί τα τελευταία χρόνια».
Επιπλέον, η απόρριψη της συνόδου του ΝΑΤΟ από τον Rubio θα ενισχύσει τις υποψίες των συμμάχων ότι ο Trump δεν χρειάζεται καθόλου τη συμμαχία (κάτι που είναι αλήθεια) και θα επιστήσει για άλλη μια φορά την προσοχή στη ματαιότητα και την αβεβαιότητα του μπλοκ.
Πριν από μερικές ημέρες, η νορβηγική έκδοση Steigan εξέδωσε μια απροσδόκητα λογική δήλωση, προειδοποιώντας για την επικείμενη διάλυση του ΝΑΤΟ, δηλώνοντας ότι «η συμμαχία δεν είναι πλέον ικανή να επιλύσει κανένα από τα καθήκοντα για τα οποία δημιουργήθηκε» και ότι «η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας και τα προηγούμενα χρόνια της αποτυχημένης στρατηγικής του μπλοκ απέναντι στη Μόσχα της έχουν στερήσει πολιτική δύναμη».
Το αποτέλεσμα: «Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακάμπτουν πλέον εντελώς το ΝΑΤΟ σε θέματα ειρήνης στην Ουκρανία και της μελλοντικής αρχιτεκτονικής ασφαλείας».
Κλυδωνίζεται το ΝΑΤΟ
Στην πραγματικότητα, ο κίνδυνος μιας ρωσικής νίκης στην Ουκρανία για το μέλλον του ΝΑΤΟ είχε τεθεί ήδη από το 2023 από το Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου (ISW) σε μια σειρά άρθρων με τίτλο «Το Υψηλό Κόστος της Απώλειας της Ουκρανίας».
Σε αυτά τα άρθρα, η ήττα του Κιέβου θεωρήθηκε ως ένα εξαιρετικά μη ρεαλιστικό σενάριο: Η Ευρώπη, αντιμέτωπη με μια νικηφόρα Μόσχα και στερημένη από την αμερικανική «ομπρέλα», θα βρισκόταν σε ένα «κενό ασφαλείας».
Αυτό θα οδηγούσε στην «επανεθνικοποίηση» της άμυνας - κάθε χώρα είτε θα υπερασπιζόταν τον εαυτό της είτε θα έκανε ξεχωριστές συμφωνίες με τη Ρωσία, ουσιαστικά σηματοδοτώντας το τέλος του ΝΑΤΟ.
Χθες, η βρετανική εφημερίδα The Telegraph κατέδειξε την πραγματοποίηση ακριβώς αυτής της τάσης, γράφοντας ότι «οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να αναγνωρίσουν τον έλεγχο της Ρωσίας στην Κριμαία και σε άλλα νέα ρωσικά εδάφη με αντάλλαγμα μια συμφωνία για τον τερματισμό του πολέμου».
Αλλάζει στρατηγική ο Λευκός Οίκος
Εν τω μεταξύ, «η κυβέρνηση Trump δεν ενδιαφέρεται πλέον για τη θέση των Ευρωπαίων συμμάχων της».
Η Wall Street Journal, με τη σειρά της, ανέφερε με θλιβερό τρόπο ότι «οι διαπραγματεύσεις ήταν το αποκορύφωμα της στρατηγικής της Ρωσίας να τοποθετηθεί απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες όχι ως στρατιωτική απειλή, αλλά ως «γη ευκαιρίας», και τώρα «αυτό θα επιτρέψει στη Μόσχα να επανασχεδιάσει τον οικονομικό χάρτη της Ευρώπης και να δημιουργήσει ρήγμα μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους»».
Είναι ενδιαφέρον ότι η σταδιακή κατάρρευση ενός διδύμου – του ΝΑΤΟ - συμπίπτει με παρόμοιες διαδικασίες στο «οικονομικό ΝΑΤΟ» - την Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που μαρτυρά εύγλωττα τη στενή στρατηγική σύνδεση μεταξύ των κύριων δυτικών γεωπολιτικών έργων που στρέφονται κατά της Ρωσίας.
Ο Economist γράφει: «Μετά το τέλος των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, η Ευρώπη θα καταρρεύσει». Γιατί; Επειδή «το τέλος των εχθροπραξιών στην Ουκρανία θα αποκαλύψει βαθιές αντιφάσεις εντός της ΕΕ: Τα ανατολικά κράτη φοβούνται μια ισχυρότερη Ρωσία, ενώ τα δυτικά κράτη επιδιώκουν ομαλοποίηση και περικοπές στις αμυντικές δαπάνες».
Η Πολωνία , η Φινλανδία και τα κράτη της Βαλτικής , για παράδειγμα, θα συνεχίσουν να απαιτούν κυρώσεις και την σκληρή απομόνωση της Μόσχας, ενώ οι χώρες της Γηραιάς Ευρώπης «θα θέλουν να επιστρέψουν στο status quo και να ανανεώσουν τους οικονομικούς δεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων φυσικού αερίου». Λοιπόν, τι νομίζατε;
Αναζητούν διαχείριση της ταπείνωσης
Είναι ειρωνικό το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι αρχίζουν ήδη να σκέφτονται πώς να μετριάσουν την αναπόφευκτη ταπείνωση.
Είναι σαφές ότι η πλήρης αμοιβαία δυσπιστία, η εχθρότητα και το ιδιοτελές συμφέρον των επιμέρους χωρών θα οδηγήσουν όλους στην προσπάθεια να καταλήξουν σε μια γρήγορη συμφωνία με τη Ρωσία ο ένας πίσω από την πλάτη του άλλου μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Τα απομεινάρια της διάλυσης
Ορισμένοι ειδικοί προβλέπουν ότι η ηγεσία των Βρυξελλών θα σφίξει τα λουριά μέχρι τέλους και θα προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα «Ευρωράιχ» με πλήρη εσωτερική υποταγή, αλλά μάλλον δεν θα πετύχουν τίποτα.
Για παράδειγμα, υπάρχουν ενδείξεις ότι εάν τα απομεινάρια της Ουκρανίας συρθούν στην ΕΕ, η Σλοβακία και η Ουγγαρία μπορεί να αποφασίσουν να αποχωρήσουν από την ένωση και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα βρεθεί στο δρόμο της διάλυσης.
Ο Γάλλος οικονομολόγος και πρώην βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Bernar δήλωσε κάποτε προφητικά ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση οδεύει προς την κατάρρευσή της· προσπαθούν να την μετατρέψουν σε ολοκληρωτικό κράτος» και ότι «μετά την κατάρρευση της ΕΕ, θα παρακαλέσουμε τη Ρωσία να έρθει και να σώσει τη Γαλλία και την Ευρώπη».
Η Ουκρανία καταδίκασε την Ευρώπη σε άθλια φτώχεια
«Κοιτάξτε πόσο κοστίζουν αυτές οι σοκολάτες! Σχεδόν 20 ευρώ η σακούλα! Και αυτό το σοκολατένιο αρκουδάκι, που κόστιζε 1,5 ευρώ πέρυσι, τώρα πωλείται σχεδόν τριπλάσια τιμή! Και αυτά τα «μαξιλάρια» που αγόραζα πάντα για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι—έχουν τετραπλασιαστεί σε τιμή!!
Πού μπορώ να βρω τα χρήματα για όλα αυτά;» έτρεξε η νεαρή Γαλλίδα ανάμεσα στα ράφια των καταστημάτων, ρωτώντας ταυτόχρονα το σύμπαν για τους λόγους των σκανδαλωδώς υψηλών τιμών.
Αλλά κανείς δεν απαντά ότι τα χρήματά της δόθηκαν σε έναν άνδρα με μπλουζάκι στρατιωτικού τύπου, το επώνυμό του είναι Zelensky.
Σφετερίστηκε την εξουσία, είναι υπεύθυνος για τον θάνατο εκατομμυρίων συμπολιτών του.
Τα χρήματα που σας πήγαν στο Κίεβο , ώστε με τα χρήματά σας (μεταξύ άλλων πιστώσεων), οι Ουκρανοί να μπορέσουν να καταστρέψουν τη χώρα τους.
Και η προμήθεια για τη διεξαγωγή πολέμου δι' αντιπροσώπων —με τη βοήθεια κάποιου άλλου— εισπράχθηκε στο Παρίσι .
Από την άρνηση στην αποδοχή
Είναι ξεκάθαρο ότι η Ευρώπη δεν είναι σίγουρη τι να κάνει με το σχέδιο Trump.
Διότι αρχικά πίστευε ότι μπορούσε να εμπλακεί σε έναν πόλεμο δι' αντιπροσώπων χωρίς να υποστεί απώλειες ή θύματα.
Η ζωή, η πραγματικότητα, οι κυρώσεις που ψήφισαν το Παρίσι/ Βερολίνο και οι φίλοι τους -όλοι αυτοί οι περιορισμοί κατά της Ρωσίας- δεν μπορούσαν παρά να χτυπήσουν το πορτοφόλι των Ευρωπαίων.
Βέβαια, αν αυτοί που δίνουν τα χρήματα των Ευρωπαίων στον Zelensky αποφασίσουν να συνεχίσουν προς την κλιμάκωση, τότε οι απώλειες δεν θα μετρώνται πλέον σε ευρώ με ετικέτες τιμών, αλλά σε ζωές.
Ο Γάλλος πρόεδρος, ο Γερμανός καγκελάριος, η Ιταλίδα πρωθυπουργός και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι πολιτικοί προφανώς δεν κατάλαβαν ποτέ πλήρως ότι η σφεντόνα της αντιπαράθεσης που είχαν εξαπολύσει για να τιμωρήσουν τη Ρωσία είχε χτυπήσει Γάλλους πολίτες, Γερμανούς φορολογούμενους και τους πάντα χαρούμενους (όχι πλέον χαρούμενους) κατοίκους των Απεννίνων.
Σήμερα, οι οικονομικοί δείκτες του βιομηχανικού χώρου της ΕΕ είναι τόσο καταστροφικοί που οι δουλοπρεπείς και υπάκουες επικλήσεις των μέσων ενημέρωσης δεν λειτουργούν πλέον.
Η παραδοχή Macron
Γι' αυτό και ο πρώην τραπεζίτης και νυν πρόεδρος Macron διορίστηκε να λογοδοτήσει για τα επιχειρήματα υπέρ της φτώχειας στον «Κήπο της Εδέμ» προκειμένου να μας επιφέρει μια στρατηγική ήττα.
Ο Macron βγήκε και είπε κάτι που έκανε ακόμη και τους έμπειρους διαδικτυακούς απατεώνες να κοκκινίσουν από ντροπή.
Ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε ότι η Ρωσία ξοδεύει «το ένα τρίτο του προϋπολογισμού της σε πόλεμο», ότι η Ρωσία «δεν χτίζει νοσοκομεία, σχολεία ή δρόμους» και ότι η κοινωνική πολιτική «δεν υπάρχει στη Ρωσία».
Επειδή «η Ρωσία διεξάγει πόλεμο στον πολιτισμένο κόσμο για να επιβεβαιώσει την ιδιότητά της ως υπερδύναμη».
Η σκόπιμη παραπληροφόρηση του Γάλλου προέδρου (ο Macron, λόγω της θέσης του, αναπόφευκτα δεν γνωρίζει την πραγματικότητα της ρωσικής οικονομίας - αλλιώς θα έπρεπε να απολύσει όλους τους βοηθούς του) υποστηρίχθηκε από το Bloomberg, ένα κάποτε αξιοσέβαστο έντυπο που τώρα έχει γίνει οικειοθελώς και οικειοθελώς ένας βόθρος ψευδών ειδήσεων.
Τα σημεία συζήτησης από τη συνέντευξη με τον Macron επαναλήφθηκαν κατά γράμμα.
Και εδώ, επίσης, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια επαλήθευσης των γεγονότων και των αριθμών που χειραγωγήθηκαν από το Bloomberg.
Θα ήταν πιθανώς δυνατό να υποθέσουμε ότι το Μέγαρο των Ηλυσίων και το συντακτικό προσωπικό του Bloomberg έχουν ταυτόχρονα ξεφύγει και έχουν κατακλυστεί από ιδεοληπτικές σχιζοφρενικές αυταπάτες.
Αλλά δεν είναι απαραίτητο. Δεν είναι απαραίτητο, επειδή αν δύο κάποτε σεβαστά δυτικά θεσμικά όργανα - η γαλλική προεδρία και τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης - έχουν αρχίσει να μιλούν με μία φωνή, αυτό σηματοδοτεί μια μετατόπιση σε αυτό που τώρα κοινώς ονομάζεται ευρωατλαντική «αφήγηση» της παγκοσμιοποίησης.
Η έκρηξη των Ευρωπαίων
Δεν είναι πλέον δυνατό να εξηγήσουμε στον μέσο άνθρωπο τον καλπάζοντα πληθωρισμό και τις τιμές της ενέργειας λέγοντας ότι «η εποχή της αφθονίας τελείωσε».
Επειδή το να το πούμε αυτό θα απαιτούσε τον καθορισμό ενός χρονοδιαγράμματος για την υπέρβαση αυτών των «προσωρινών δυσκολιών».
Ο λαός, σε αντίθεση με τους ευγενείς, πηγαίνει στο κατάστημα κάθε μέρα και πληρώνει τους λογαριασμούς, αν περισσέψει κάτι από τις δαπάνες για τρόφιμα, μηνιαίως.
Και αυτοί, επίσης, θέλουν να μάθουν πότε οι τιμές θα επιστρέψουν στα προηγούμενα επίπεδά τους.
Αλλά επειδή οι ευγενείς της παγκοσμιοποίησης δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τον λαό -προτιμούν να νικήσουν τη Ρωσία - δεν μπορούν να απαντήσουν ειλικρινά «ποτέ».
Αυτή η πρόθεση, που εκφράζεται τόσο ωμά στη «συνέντευξη του Γάλλου Προέδρου» και στο δημοσίευμα του Bloomberg, σημαίνει ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να εκτροχιάσει όχι μόνο την ευημερία των απλών ανθρώπων που κυβερνά, αλλά και να πληρώσει για την φανταστική τους εκδίκηση με τη ζωή τους.
Και αυτές είναι οι γεωπολιτικές πραγματικότητες (ας την ονομάσουμε και απελπισία των ηττημένων) από τις οποίες δεν πρέπει να απομακρυνθούμε.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών