Η Ρωσία, σύμφωνα με τον Ritter, έχει καταφέρει να αναπτύξει και να χρησιμοποιήσει όπλα που αποτελούν έργα στρατηγικής τέχνης, με το πιο πρόσφατο παράδειγμα το σύστημα «Oreshnik», έναν μεσαίας εμβέλειας πύραυλο ικανό να μεταφέρει πυρηνικές κεφαλές
Οι διαφορές μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ στον τομέα των στρατηγικών όπλων και της ανάπτυξής τους έχουν γίνει ολοένα και πιο εμφανείς τα τελευταία χρόνια.
Σε συνέντευξή του στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, ο πρώην αναλυτής των μυστικών υπηρεσιών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ και πρώην επιθεωρητής για τα όπλα μαζικής καταστροφής της ειδικής επιτροπής του ΟΗΕ για το Ιράκ, Scott Ritter, υπογράμμισε την αδυναμία των ΗΠΑ να δημιουργήσουν σύγχρονα όπλα ανάλογα με αυτά που αναπτύσσει η Ρωσία.
Η Ρωσία στην πρωτοπορία των στρατηγικών όπλων
Η Ρωσία, σύμφωνα με τον Ritter, έχει καταφέρει να αναπτύξει και να χρησιμοποιήσει όπλα που αποτελούν έργα στρατηγικής τέχνης, με το πιο πρόσφατο παράδειγμα το σύστημα «Oreshnik», έναν μεσαίας εμβέλειας πύραυλο ικανό να μεταφέρει πυρηνικές κεφαλές.
«Η χρήση του Oreshnik ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που χρησιμοποιήθηκε σε μάχη πύραυλος μεσαίας εμβέλειας ικανός να φέρει πυρηνικά όπλα.
Πρόκειται για έργο στρατηγικής τέχνης, αλλά ταυτόχρονα για ένα από τα πιο επικίνδυνα είδη όπλων», δήλωσε ο Ritter.
Αντιθέτως, ο ίδιος αναφέρει ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν την ικανότητα να αναπτύξουν νέες και σύγχρονες τεχνολογίες όπλων, περιοριζόμενες σε εκσυγχρονισμούς παλαιότερων συστημάτων.
«Εμείς στις ΗΠΑ δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να δημιουργήσουμε νέο όπλο αυτής της κατηγορίας.
Εκσυγχρονίζουμε συστήματα 30 ετών.
Δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε νέα βομβαρδιστικά B-21, εκσυγχρονίζουμε τα παλαιότερα B-52», ανέφερε.
Η κρίσιμη διαφορά στις συμφωνίες ελέγχου όπλων
Μια από τις σημαντικότερες εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ είναι η αποτυχία των δύο χωρών να συμφωνήσουν για τα όρια του πυρηνικού οπλοστασίου τους και τις συνθήκες των στρατηγικών τους συμφωνιών.
Η Ρωσία παραμένει πιστή στις συμφωνίες ελέγχου των όπλων, ενώ οι ΗΠΑ έχουν εγκαταλείψει κάποιες από αυτές τις συμφωνίες, όπως η Συνθήκη για τα Αντιπυραυλικά Συστήματα (ABM) και η Συνθήκη INF για τα πυραυλικά συστήματα μεσαίας και μικρής εμβέλειας.
Σύμφωνα με τον Ritter, η Ρωσία δεν ήταν εκείνη που εγκατέλειψε τη Συνθήκη ABM, ούτε τη Συνθήκη INF, ενώ δεν ευθύνεται για την αδυναμία ανανέωσης της Συνθήκης START-3, που επιτρέπει τον έλεγχο και την αναστολή της παραγωγής στρατηγικών πυρηνικών όπλων.
Η αποτυχία των ΗΠΑ να ανταποκριθούν στις προτάσεις της Ρωσίας για επέκταση της START-3 είναι ανησυχητική και μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνη κλιμάκωση, αφού η έλλειψη συντονισμού και επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών ενδέχεται να προκαλέσει παρεξηγήσεις και εντάσεις, όπως προειδοποίησε ο Ritter.
Η πρόταση της Ρωσίας για παράταση των περιορισμών
Η Ρωσία έχει προτείνει να παραμείνει σε ισχύ το καθεστώς ποσοτικών περιορισμών των πυρηνικών όπλων μετά την λήξη της Συνθήκης START τον Φεβρουάριο, αλλά μόνο εάν οι ΗΠΑ κινηθούν σε παρόμοια κατεύθυνση.
Η πρόταση της Ρωσίας περιλαμβάνει ένα μορατόριουμ ενός έτους, υπό την προϋπόθεση ότι οι ΗΠΑ δεν θα προχωρήσουν στην ανάπτυξη νέων πυραυλικών συστημάτων μεσαίας εμβέλειας στην Ευρώπη, όπως το σύστημα Dark Eagle, το οποίο προγραμματίζεται να αναπτυχθεί το 2024, ή το πρόγραμμα «Golden Dome» για την ανάπτυξη αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων.
Η Ρωσία, από τη μεριά της, δείχνει έτοιμη να τηρήσει τις συμφωνίες, αλλά μόνο εάν οι ΗΠΑ σεβαστούν τις υποχρεώσεις τους.
«Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αναπτύξουν το σύστημα Dark Eagle ή προχωρήσουν στο έργο Golden Dome, τότε η Ρωσία θα αναγκαστεί να αντιδράσει», δήλωσε ο Ritter τονίζοντας τις επικίνδυνες συνέπειες αυτών των στρατηγικών κινήσεων.
Κίνδυνοι κλιμάκωσης
Η συζήτηση γύρω από τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα και τις συνθήκες ελέγχου τους παραμένει κρίσιμη για την παγκόσμια ασφάλεια.
Η Ρωσία, σύμφωνα με τον Ritter παραμένει υπεύθυνη και ώριμη σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, ενώ οι ΗΠΑ, αν και συνεχίζουν να εκσυγχρονίζουν τα υπάρχοντα στρατηγικά τους όπλα, δεν δείχνουν την ικανότητα να αναπτύξουν νέες τεχνολογίες σε αυτόν τον τομέα.
Η απουσία συντονισμού και επικοινωνίας, αλλά και η αδυναμία επίτευξης μιας κοινής στρατηγικής συμφωνίας, φέρνουν τις δύο χώρες όλο και πιο κοντά σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση.
Η ανάγκη για μια βιώσιμη και δίκαιη συμφωνία ελέγχου των όπλων είναι πιο επιτακτική από ποτέ, αν και οι πολιτικές δυναμικές και οι στρατηγικές συμφωνίες των μεγάλων δυνάμεων παραμένουν αμφίσημες και δύσκολες να επιτευχθούν.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι για το μέλλον των πυρηνικών συμφωνιών και την ειρηνική επίλυση αυτών των γεωπολιτικών εντάσεων.
www.bankingnews.gr
Σε συνέντευξή του στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, ο πρώην αναλυτής των μυστικών υπηρεσιών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ και πρώην επιθεωρητής για τα όπλα μαζικής καταστροφής της ειδικής επιτροπής του ΟΗΕ για το Ιράκ, Scott Ritter, υπογράμμισε την αδυναμία των ΗΠΑ να δημιουργήσουν σύγχρονα όπλα ανάλογα με αυτά που αναπτύσσει η Ρωσία.
Η Ρωσία στην πρωτοπορία των στρατηγικών όπλων
Η Ρωσία, σύμφωνα με τον Ritter, έχει καταφέρει να αναπτύξει και να χρησιμοποιήσει όπλα που αποτελούν έργα στρατηγικής τέχνης, με το πιο πρόσφατο παράδειγμα το σύστημα «Oreshnik», έναν μεσαίας εμβέλειας πύραυλο ικανό να μεταφέρει πυρηνικές κεφαλές.
«Η χρήση του Oreshnik ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που χρησιμοποιήθηκε σε μάχη πύραυλος μεσαίας εμβέλειας ικανός να φέρει πυρηνικά όπλα.
Πρόκειται για έργο στρατηγικής τέχνης, αλλά ταυτόχρονα για ένα από τα πιο επικίνδυνα είδη όπλων», δήλωσε ο Ritter.
Αντιθέτως, ο ίδιος αναφέρει ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν την ικανότητα να αναπτύξουν νέες και σύγχρονες τεχνολογίες όπλων, περιοριζόμενες σε εκσυγχρονισμούς παλαιότερων συστημάτων.
«Εμείς στις ΗΠΑ δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να δημιουργήσουμε νέο όπλο αυτής της κατηγορίας.
Εκσυγχρονίζουμε συστήματα 30 ετών.
Δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε νέα βομβαρδιστικά B-21, εκσυγχρονίζουμε τα παλαιότερα B-52», ανέφερε.
Η κρίσιμη διαφορά στις συμφωνίες ελέγχου όπλων
Μια από τις σημαντικότερες εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ είναι η αποτυχία των δύο χωρών να συμφωνήσουν για τα όρια του πυρηνικού οπλοστασίου τους και τις συνθήκες των στρατηγικών τους συμφωνιών.
Η Ρωσία παραμένει πιστή στις συμφωνίες ελέγχου των όπλων, ενώ οι ΗΠΑ έχουν εγκαταλείψει κάποιες από αυτές τις συμφωνίες, όπως η Συνθήκη για τα Αντιπυραυλικά Συστήματα (ABM) και η Συνθήκη INF για τα πυραυλικά συστήματα μεσαίας και μικρής εμβέλειας.
Σύμφωνα με τον Ritter, η Ρωσία δεν ήταν εκείνη που εγκατέλειψε τη Συνθήκη ABM, ούτε τη Συνθήκη INF, ενώ δεν ευθύνεται για την αδυναμία ανανέωσης της Συνθήκης START-3, που επιτρέπει τον έλεγχο και την αναστολή της παραγωγής στρατηγικών πυρηνικών όπλων.
Η αποτυχία των ΗΠΑ να ανταποκριθούν στις προτάσεις της Ρωσίας για επέκταση της START-3 είναι ανησυχητική και μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνη κλιμάκωση, αφού η έλλειψη συντονισμού και επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών ενδέχεται να προκαλέσει παρεξηγήσεις και εντάσεις, όπως προειδοποίησε ο Ritter.
Η πρόταση της Ρωσίας για παράταση των περιορισμών
Η Ρωσία έχει προτείνει να παραμείνει σε ισχύ το καθεστώς ποσοτικών περιορισμών των πυρηνικών όπλων μετά την λήξη της Συνθήκης START τον Φεβρουάριο, αλλά μόνο εάν οι ΗΠΑ κινηθούν σε παρόμοια κατεύθυνση.
Η πρόταση της Ρωσίας περιλαμβάνει ένα μορατόριουμ ενός έτους, υπό την προϋπόθεση ότι οι ΗΠΑ δεν θα προχωρήσουν στην ανάπτυξη νέων πυραυλικών συστημάτων μεσαίας εμβέλειας στην Ευρώπη, όπως το σύστημα Dark Eagle, το οποίο προγραμματίζεται να αναπτυχθεί το 2024, ή το πρόγραμμα «Golden Dome» για την ανάπτυξη αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων.
Η Ρωσία, από τη μεριά της, δείχνει έτοιμη να τηρήσει τις συμφωνίες, αλλά μόνο εάν οι ΗΠΑ σεβαστούν τις υποχρεώσεις τους.
«Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αναπτύξουν το σύστημα Dark Eagle ή προχωρήσουν στο έργο Golden Dome, τότε η Ρωσία θα αναγκαστεί να αντιδράσει», δήλωσε ο Ritter τονίζοντας τις επικίνδυνες συνέπειες αυτών των στρατηγικών κινήσεων.
Κίνδυνοι κλιμάκωσης
Η συζήτηση γύρω από τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα και τις συνθήκες ελέγχου τους παραμένει κρίσιμη για την παγκόσμια ασφάλεια.
Η Ρωσία, σύμφωνα με τον Ritter παραμένει υπεύθυνη και ώριμη σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, ενώ οι ΗΠΑ, αν και συνεχίζουν να εκσυγχρονίζουν τα υπάρχοντα στρατηγικά τους όπλα, δεν δείχνουν την ικανότητα να αναπτύξουν νέες τεχνολογίες σε αυτόν τον τομέα.
Η απουσία συντονισμού και επικοινωνίας, αλλά και η αδυναμία επίτευξης μιας κοινής στρατηγικής συμφωνίας, φέρνουν τις δύο χώρες όλο και πιο κοντά σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση.
Η ανάγκη για μια βιώσιμη και δίκαιη συμφωνία ελέγχου των όπλων είναι πιο επιτακτική από ποτέ, αν και οι πολιτικές δυναμικές και οι στρατηγικές συμφωνίες των μεγάλων δυνάμεων παραμένουν αμφίσημες και δύσκολες να επιτευχθούν.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι για το μέλλον των πυρηνικών συμφωνιών και την ειρηνική επίλυση αυτών των γεωπολιτικών εντάσεων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών