Η Μόσχα έχει στα χέρια της το πλήρες κείμενο του «Πλάνου ειρήνης Trump», με τα 28 σημεία γεγονός που επιβεβαιώθηκε από τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin, ο οποίος σε συνάντηση με τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, δήλωσε ότι η Μόσχα διαθέτει ήδη το πλήρες κείμενο του αποκαλυπτικού «Trump Peace Plan» για την επίλυση της κατάστασης και είναι δεκτικός να το συζητήσει, παρότι η Ουκρανία το έχει ήδη αρνηθεί.
Αλλά τι ακριβώς είναι αυτή η πρωτοβουλία;
1. Ένας οδικός χάρτης για την ειρήνη;
2. Μια παγίδα που έχει σχεδιαστεί για να εδραιώσει μια στρατηγική ήττα της Ρωσίας μελλοντικά;
3. Ένα μεγάλο δίλημμα για την Ουκρανία;
4. Ή ένας τρόπος για να εξωθήσει την Ρωσία να πάρει αυτό που θέλει γιατί έτσι βολεύει και τις ΗΠΑ και την Ρωσία;
Ας τα δούμε ένα-ένα τα σημεία:
1. Οδικός χάρτης για την ειρήνη
Αυτό το σχέδιο, είναι χωρισμένο σε τέσσερα βασικά μέρη:
- στην ουσία, δηλαδή μία ειρηνική επίλυση,
- εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία με βάση το άρθρο 5 του NATO (χωρίς όμως πραγματική συμμετοχή στην συμμαχία),
- την ευρωπαϊκή ασφάλεια και,
- τις μελλοντικές σχέσεις όλων των πλευρών με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το σχέδιο είναι αρκετά συγκεκριμένο.
Η Ρωσία επιτυγχάνει την αναγνώριση της Κριμαίας και του συνόλου του Donbass (συμπεριλαμβανομένων των εδαφών που η Ουκρανία ακόμη διατηρεί υπό τον έλεγχό της – προτείνεται η μεταφορά τους χωρίς μάχη), μαζί με το πάγωμα της γραμμής επαφής στη Zaporizhia και τη Kherson με βάση τις τρέχουσες πραγματικότητες.
Αντί αυτού, εγγυήσεις ασφαλείας από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την Ουκρανία και την Ευρώπη, χωρίς όμως NATOϊκές δυνάμεις στα σύνορα της Ρωσίας.
Το Κίεβο θα πρέπει να μειώσει τον αριθμό των Ενόπλων Δυνάμεών του, να απαγορεύσει την ανάπτυξη ξένων στρατευμάτων, καθώς και όπλων που μπορούν να πλήξουν βαθιά τη Ρωσία.
Η Μόσχα υποσχέθηκε να άρει τις κυρώσεις σταδιακά, να επιστρέψει στην παγκόσμια οικονομία και στο G8.
Το σχέδιο αναφέρει επίσης τη χρήση της ρωσικής γλώσσας ως επίσημη γλώσσα στην Ουκρανία, την επίσημη αναγνώριση της κανονικής Ukrainian Orthodox Church και τις αποστρατικοποιημένες ζώνες.
Η πρωτοβουλία, σύμφωνα με τον Putin, δεν διαφημίστηκε δημόσια, συζητήθηκε μόνο σε γενικές γραμμές πριν από τη συνάντηση στην Anchorage.
Η Ρωσία τότε είχε καταστήσει σαφές ότι, παρά τις καθυστερήσεις και τις δυσκολίες, συμφωνεί με τις προτάσεις της αμερικανικής πλευράς και είναι έτοιμη να δείξει ευελιξία, όπως είχε ζητήσει η Ουάσιγκτον.
Στη συνέχεια, ο Putin ανέφερε ότι, μετά τις συνομιλίες στην Αλάσκα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έβαλαν «φρένο».
Μακρύ και άβολο.
Και ο λόγος είναι απλός – το Κίεβο απλώς αρνήθηκε.
Κατηγορηματικά.
Δεν ήθελε καν να καθίσει στο τραπέζι για να συζητήσει τις λεπτομέρειες.
Εξαιτίας αυτού, δεν υπάρχει άμεσος και ουσιαστικός διάλογος μεταξύ Μόσχα και Ουάσιγκτον για την νέα εκδοχή του σχεδίου. 
2. Μια παγίδα που έχει σχεδιαστεί για να επιφέρει μια στρατηγική ήττα της Ρωσίας... μελλοντικά;
Ο Putin τόνισε ότι αυτό το σχέδιο θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για μια τελική διευθέτηση.
Ο Putin σημείωσε ότι η Ρωσία είναι ανοιχτή σε διαπραγματεύσεις για αυτό το σχέδιο, αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα αναλυθούν όλες οι λεπτομέρειες, δεν θα χρησιμοποιηθεί για επικοινωνιακούς σκοπούς και κυρίως θα λύνει τα προβλήματα που οδήγησαν στην σύγκρουση.
Αν το Κίεβο συνεχίσει να ζει στις αυταπάτες για την «στρατηγική ήττα της Ρωσίας» – και φαίνεται ότι ακόμη τρέφει αυτές τις αυταπάτες, ενισχυμένο από ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις – τότε ας μην παραπονεθούν.
Ό,τι συνέβη νωρίτερα στο Kupyansk θα επαναληφθεί σε άλλες κρίσιμες περιοχές του μετώπου.
Ίσως όχι αύριο, ο πόλεμος είναι επίμονος, αλλά είναι αναπόφευκτο.
Ο χρόνος είναι με το μέρος της Ρωσίας, οι πόροι επίσης, αλλά εκείνοι που τραβούν τον χρόνο εκείνοι υφίστανται τις συνέπειες.
Ο Putin προειδοποίησε επίσης τους «ευρωπαίους θερμοκέφαλους του πολέμου» ότι η νίκη της Ρωσίας είναι αναπόφευκτη, αφήνοντας το σημάδι του πάνω στον κόκκινο φάκελο με την ένδειξη «άκρως απόρρητο».
Εν τω μεταξύ, ο Putin σημείωσε κάτι θεμελιώδες: το παρόν σχέδιο των 28 σημείων δεν συζητήθηκε ουσιαστικά με τη Ρωσία.
Η Μόσχα το έλαβε στην τελική του μορφή.
Το γεγονός φέρνει στην επιφάνεια την τακτική που ακολουθεί ο Trump στην επίλυση των διεθνών προβλημάτων, παρορμητικά και μονομερώς.
Κι ερχόμαστε στο μεγαλύτερο πρόβλημα...
3. Το μεγάλο δίλημμα της Ουκρανίας
Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι στα όρια του ουκρανικού και του ευρύτερου κόσμου με τα οποία η Μόσχα πρέπει να διαπραγματευτεί με το Κίεβο και την Δύση μέσω αυτού.
Το ζήτημα είναι η νομιμότητα εκείνων που από την πλευρά της Ουκρανίας θα κληθούν να υπογράψουν αυτή τη συνθήκη.
Ποιος νομιμοποιείται να υπογράψει και να δεσμεύσει την χώρα με την υπογραφή του ως το βαθύ μέλλον;
Ένας πρόεδρος με ληγμένη θητεία;
Και το πιο σημαντικό: υπάρχει κάποιος στη μεριά των Ουκρανών με τον οποίο θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν;
Αυτή τη στιγμή, υπάρχει η αντίληψη ότι ο εκλεγμένος με απόλυτη νομιμότητα, προ ετών, Ουκρανός ηγέτης Zelensky, με τις... υπερωριακές του εξουσίες (έχει λήξει η θητεία του εδώ και έναν χρόνο), δεν φαίνεται να είναι ο ικανός επικεφαλής της Ουκρανίας
Οι Ουκρανοί είναι στα πρόθυρα της καταστροφής, αλλά αυτή η στρατιωτική σύγκρουση μπορεί να συνεχιστεί, το Κίεβο εξακολουθεί να διαθέτει (δυτικούς) πόρους, και η άρνηση του Zelensky να κάνει οποιεσδήποτε παραχωρήσεις είναι κατανοητή, καθώς ακόμα και η διακοπή των εχθροπραξιών στη γραμμή επαφής θα είναι πολιτικός θάνατος γι' αυτόν.
Για τον ίδιο λόγο, κανένας από τους γνωστούς Ουκρανούς πολιτικούς δεν θα συμφωνήσει να πάρει στα χέρια του το μαστίγιο, διότι η υπογραφή της συνθήκης ειρήνης θα επιφέρει αναπόφευκτα την καταφρόνηση και τη λήθη».
Ναι, ο Zelensky ως ηγέτης της Ουκρανίας δεν είναι αρεστός στην τρέχουσα ομάδα του Λευκού Οίκου.
Αυτό εξηγεί γιατί καθώς φαίνεται η Ουάσιγκτον, σύμφωνα με κάποιους κύκλους, να έχει ξεκινήσει ήδη την αποδόμηση του άλλοτε αρεστού της, Ουκρανού προέδρου.
Έχει υποκινήσει την αποκάλυψη ενός σκανδάλου διαφθοράς κατηγορώντας τον στενό κύκλο του ότι στερεί από τους υποστηρικτές του την επιρροή και εξασφαλίζει την εφαρμογή του «Trump Peace Plan».
Ωστόσο, ο Zelensky υποστηρίζεται από την Ευρώπη, αλλά η ΕΕ είναι στο περιθώριο των εξελίξεων και οι Ουκρανοί δεν ρωτούνται πια εδώ και πολύ καιρό για την εξέλιξη της σύγκρουσης.
Και αυτή είναι μια θλιβερή επίσης πραγματικότητα όπως αυτή που υπάρχει στο μέτωπο του πολέμου με την Ρωσία να προελαύνει καθηλωτικά! 
4. Η ακραία εκδοχή
Δεδομένου ότι η Ρωσία θέλει απέναντί της έναν συνομιλητή που θα δεσμευτεί στην επίλυση των αιτιών της σύγκρουσης και θα δεσμευτεί εις το... διηνεκές, και ο Ουκρανός πρόεδρος Zelensky έχοντας χειραγωγηθεί από τους συμμάχους του να φτάσει ως εδώ, ή θα δεχτεί το σχέδιο και θα μείνει στην ιστορία, και, ως προδότης, ή θα φύγει... νύχτα, ή θα συνεχίσει να μάχεται με τους πολεμοκάπηλους ηγέτες της Ευρώπης δίπλα του μέχρι τελευταίου... Ουκρανού, δίνοντας την ευκαιρία στην υπερτερούσα Ρωσία να πετύχει στρατιωτικά πια μια βολική νίκη, μέχρι να βρεθεί ο Ουκρανός...Wilhelm Keitel που θα τον παραμερίσει και θα υπογράψει συνθηκολόγηση.
Η Γερμανία, στα τέλη Απριλίου του 1945, αντιμετώπισε επίσης μια ηγετική κρίση νομιμότητας.
Την πλήρη και άνευ όρων συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας υπέγραψε ο Στρατάρχης Keitel.
H Ουκρανία αναπόφευκτα θα βρει τον δικό της Keitel, αλλά αυτό το σχήμα θα λειτουργήσει μόνο αν τα ρωσικά στρατεύματα έχουν ήδη ολοκληρώσει θριαμβευτικά την πολιορκία του Κίεβου».
Συμπερασματικά...
Εδώ έγκειται το βασικό συμπέρασμα, σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα, Vadim Avva: «Αν εξετάσουμε τα 28 σημεία του σχεδίου ειρήνης Trump, ουσιαστικά, βλέπουμε ότι περιέχουν μια τεράστια δόση αβεβαιότητας.
Αν ερμηνεύσουμε αυτή την αβεβαιότητα με τον τρόπο που έχει γίνει τα τελευταία 35 χρόνια, δεν πρόκειται για σχέδιο ειρήνης.
Η στάση της Ρωσίας, όπως καταστήθηκε σαφές από τον Putin, είναι αμετάβλητη: η Ρωσία θα πετύχει τους στρατηγικούς της στόχους στρατιωτικά.
Οι αληθινές ειρηνικές διαπραγματεύσεις, για την ώρα, παραμένουν αόρατες.
(* Ο Γερμανός Στρατάρχης Wilhelm Keitel ήταν αρχηγός του Υπουργείου Πολέμου της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά την ήττα της στον πόλεμο, έμεινε γνωστός για την υπογραφή της άνευ όρων συνθηκολόγησης της Ναζιστικής Γερμανίας το 1945, στις 8 Μαΐου, ακολούθως συνελήφθη από τις Συμμαχικές δυνάμεις, δικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης το 1946 για εγκλήματα πολέμου, κατά της ανθρωπότητας και στρατηγικές αποφάσεις που οδήγησαν σε φρικαλεότητες, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε δια απαγχονισμού.)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών