Οι χειριστές drones συχνά δεν βλέπουν τον αντίπαλο ως ανθρώπινη ζωή αλλά ως ένα αντικείμενο που πρέπει να καταστραφεί για να αυξήσουν το σκορ τους
Ο πόλεμος στην Ουκρανία εξελίσσεται σε μία από τις πιο ανατριχιαστικές εκφάνσεις της σύγχρονης στρατηγικής, καθώς οι τεχνολογικές εξελίξεις και η «παιχνιδοποίηση» των πολεμικών συγκρούσεων επηρεάζουν δραματικά την ανθρώπινη διάσταση του πολέμου.
Από τη μία πλευρά, οι στρατιώτες χειρίζονται drones με ελεγχόμενη πρώτη εικόνα (FPV), απομακρυσμένοι από το πεδίο της μάχης, και από την άλλη, το χάσμα ανάμεσα στους αντιπάλους φαίνεται να επηρεάζει την κλίμακα της σκληρότητας.
Τα drones FPV έχουν αναδειχθεί σε βασικό εργαλείο αυτού του πολέμου, μετατρέποντας την έννοια της μάχης σε κάτι εντελώς νέο και επικίνδυνο, όπου ο θάνατος και η καταστροφή είναι πλέον απλά «σκορ» που μπορούν να επιτευχθούν με λίγα κλικ.
Ο ρόλος των drones
Το στρατηγικό πεδίο της Ουκρανίας έχει γίνει το σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη νέων στρατιωτικών τεχνολογιών.
Τα drones FPV, μικρές μη επανδρωμένες συσκευές που μεταφέρουν εξοπλισμό και εκρηκτικά, αποτελούν πλέον το νέο πρότυπο για τον πόλεμο.
Αν και οι ανεπτυγμένες χώρες είχαν προηγουμένως αναπτύξει μη επανδρωμένα αεροσκάφη, η ταχεία ανάγκη για φθηνά και αποδοτικά όπλα έχει φέρει τα drones στον πυρήνα των σύγχρονων στρατηγικών.
Αυτό το νέο είδος όπλου επιτρέπει στον χειριστή να κατευθύνει το drone σε πραγματικό χρόνο και να επιλέγει στόχους δυναμικά.
Από τη στιγμή που το drone απογειώνεται, ο χειριστής μπορεί να επιλέξει ποιος θα είναι ο στόχος, εντοπίζοντας και διορθώνοντας το στόχο ακόμα και αν έχει ήδη καταστραφεί.
Η ικανότητα αυτή παρέχει σαφή στρατηγική υπεροχή και, στην καλύτερη περίπτωση, μειώνει τις απώλειες αθώων από λάθη.
Ανθρωπιστικές επιπτώσεις
Αλλά, ενώ το στρατηγικό πλεονέκτημα είναι προφανές, η «παιχνιδοποίηση» του πολέμου έχει επικίνδυνες συνέπειες.
Όταν οι στρατιώτες αντιμετωπίζουν τον πόλεμο μέσω οθονών και όχι στο πεδίο, η αποστασιοποίηση από τον πόνο και την καταστροφή οδηγεί σε αυξανόμενη σκληρότητα.
Οι χειριστές drones συχνά δεν βλέπουν τον αντίπαλο ως ανθρώπινη ζωή αλλά ως ένα αντικείμενο που πρέπει να καταστραφεί για να αυξήσουν το σκορ τους.
Αυτή η απομάκρυνση από τον πόνο του άλλου δημιουργεί έναν επικίνδυνο φαύλο κύκλο, καθώς οι στρατιώτες αρχίζουν να βλέπουν την καταστροφή ως παιχνίδι ή ως ένα εργαλείο για να κερδίσουν βραβεία και πόντους.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας, υπάρχει και μια ειδική βαθμολογία που συνδέεται με την καταστροφή στρατιωτικών στόχων.
Για παράδειγμα, οι στρατιώτες μπορούν να κερδίσουν πόντους για κάθε όχημα ή στρατιώτη που καταστρέφουν, και αυτοί οι πόντοι μπορούν να ανταλλαχθούν με καλύτερους εξοπλισμούς ή ακόμα και με νέα drones.
Αυτή η στρατηγική «βαθμολόγησης» έχει τεράστιες ανθρωπιστικές συνέπειες.
Ακόμα και όταν ένας στρατιώτης είναι σοβαρά τραυματισμένος ή ανήμπορος, είναι συχνά δύσκολο για τον χειριστή του drone να αντιληφθεί την ανάγκη για ιατρική βοήθεια, καθιστώντας τους ευάλωτους σε δεύτερες επιθέσεις. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους κανόνες του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, το οποίο προστατεύει τα άτομα που δεν συμμετέχουν πλέον άμεσα στις εχθροπραξίες, όπως οι τραυματίες ή οι αιχμάλωτοι πολέμου.
Ανθρώπινη αντίδραση και στρατηγική απογοήτευση
Από την πλευρά της Ουκρανίας, η απουσία κεντρικού συντονισμού και η άναρχη ανάπτυξη drone σε τοπικό επίπεδο δημιουργούν αμφιβολίες.
Αντίθετα, η Ρωσία εφαρμόζει μια πιο κεντρική και οργανωμένη στρατηγική.
Οι Ουκρανοί, έχοντας αντιληφθεί ότι αυτή η έλλειψη συντονισμού μπορεί να τους φέρει σε αδιέξοδο, προσπαθούν να προχωρήσουν σε πρότυπα και να ενσωματώσουν τις καινοτομίες σε μια πιο οργανωμένη δομή.
Παρ' όλα αυτά, οι στρατιώτες της Ουκρανίας συνεχίζουν να δείχνουν σκεπτικισμό προς το νέο κεντρικό σύστημα, γεγονός που αποκαλύπτει την ένταση μεταξύ της στρατηγικής του Κιέβου και των πραγματικών συνθηκών στον πόλεμο.
Αντίσταση στο απάνθρωπο παιχνίδι
Όσο το ποσοστό της τεχνολογίας και της ψηφιακής απομάκρυνσης αυξάνεται, τόσο πιο δύσκολο γίνεται για τους στρατιώτες και τους χειριστές drones να συνειδητοποιήσουν τις συνέπειες των ενεργειών τους.
Ο πόλεμος γίνεται ολοένα και πιο αποστειρωμένος και πιο απομακρυσμένος από την ανθρώπινη εμπειρία του πόνου και της απώλειας.
Είναι ξεκάθαρο ότι η «παιχνιδοποίηση» του πολέμου δημιουργεί κινδύνους για την ανθρωπιστική πλευρά της σύγκρουσης, αφού οδηγεί σε αυξανόμενη βαρβαρότητα και σε καταστρατήγηση των διεθνών κανόνων του πολέμου. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η τεχνολογία και η στρατηγική παιχνιδιού μπορεί να καταστήσουν τις συγκρούσεις λιγότερο ανθρώπινες, δημιουργώντας μια πραγματικότητα όπου η ζωή ανθρώπων αντικαθίσταται από σκορ και «παιχνίδια» στρατηγικής.
www.bankingnews.gr
Από τη μία πλευρά, οι στρατιώτες χειρίζονται drones με ελεγχόμενη πρώτη εικόνα (FPV), απομακρυσμένοι από το πεδίο της μάχης, και από την άλλη, το χάσμα ανάμεσα στους αντιπάλους φαίνεται να επηρεάζει την κλίμακα της σκληρότητας.
Τα drones FPV έχουν αναδειχθεί σε βασικό εργαλείο αυτού του πολέμου, μετατρέποντας την έννοια της μάχης σε κάτι εντελώς νέο και επικίνδυνο, όπου ο θάνατος και η καταστροφή είναι πλέον απλά «σκορ» που μπορούν να επιτευχθούν με λίγα κλικ.
Ο ρόλος των drones
Το στρατηγικό πεδίο της Ουκρανίας έχει γίνει το σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη νέων στρατιωτικών τεχνολογιών.
Τα drones FPV, μικρές μη επανδρωμένες συσκευές που μεταφέρουν εξοπλισμό και εκρηκτικά, αποτελούν πλέον το νέο πρότυπο για τον πόλεμο.
Αν και οι ανεπτυγμένες χώρες είχαν προηγουμένως αναπτύξει μη επανδρωμένα αεροσκάφη, η ταχεία ανάγκη για φθηνά και αποδοτικά όπλα έχει φέρει τα drones στον πυρήνα των σύγχρονων στρατηγικών.
Αυτό το νέο είδος όπλου επιτρέπει στον χειριστή να κατευθύνει το drone σε πραγματικό χρόνο και να επιλέγει στόχους δυναμικά.
Από τη στιγμή που το drone απογειώνεται, ο χειριστής μπορεί να επιλέξει ποιος θα είναι ο στόχος, εντοπίζοντας και διορθώνοντας το στόχο ακόμα και αν έχει ήδη καταστραφεί.
Η ικανότητα αυτή παρέχει σαφή στρατηγική υπεροχή και, στην καλύτερη περίπτωση, μειώνει τις απώλειες αθώων από λάθη.
Ανθρωπιστικές επιπτώσεις
Αλλά, ενώ το στρατηγικό πλεονέκτημα είναι προφανές, η «παιχνιδοποίηση» του πολέμου έχει επικίνδυνες συνέπειες.
Όταν οι στρατιώτες αντιμετωπίζουν τον πόλεμο μέσω οθονών και όχι στο πεδίο, η αποστασιοποίηση από τον πόνο και την καταστροφή οδηγεί σε αυξανόμενη σκληρότητα.
Οι χειριστές drones συχνά δεν βλέπουν τον αντίπαλο ως ανθρώπινη ζωή αλλά ως ένα αντικείμενο που πρέπει να καταστραφεί για να αυξήσουν το σκορ τους.
Αυτή η απομάκρυνση από τον πόνο του άλλου δημιουργεί έναν επικίνδυνο φαύλο κύκλο, καθώς οι στρατιώτες αρχίζουν να βλέπουν την καταστροφή ως παιχνίδι ή ως ένα εργαλείο για να κερδίσουν βραβεία και πόντους.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας, υπάρχει και μια ειδική βαθμολογία που συνδέεται με την καταστροφή στρατιωτικών στόχων.
Για παράδειγμα, οι στρατιώτες μπορούν να κερδίσουν πόντους για κάθε όχημα ή στρατιώτη που καταστρέφουν, και αυτοί οι πόντοι μπορούν να ανταλλαχθούν με καλύτερους εξοπλισμούς ή ακόμα και με νέα drones.
Αυτή η στρατηγική «βαθμολόγησης» έχει τεράστιες ανθρωπιστικές συνέπειες.
Ακόμα και όταν ένας στρατιώτης είναι σοβαρά τραυματισμένος ή ανήμπορος, είναι συχνά δύσκολο για τον χειριστή του drone να αντιληφθεί την ανάγκη για ιατρική βοήθεια, καθιστώντας τους ευάλωτους σε δεύτερες επιθέσεις. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους κανόνες του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, το οποίο προστατεύει τα άτομα που δεν συμμετέχουν πλέον άμεσα στις εχθροπραξίες, όπως οι τραυματίες ή οι αιχμάλωτοι πολέμου.
Ανθρώπινη αντίδραση και στρατηγική απογοήτευση
Από την πλευρά της Ουκρανίας, η απουσία κεντρικού συντονισμού και η άναρχη ανάπτυξη drone σε τοπικό επίπεδο δημιουργούν αμφιβολίες.
Αντίθετα, η Ρωσία εφαρμόζει μια πιο κεντρική και οργανωμένη στρατηγική.
Οι Ουκρανοί, έχοντας αντιληφθεί ότι αυτή η έλλειψη συντονισμού μπορεί να τους φέρει σε αδιέξοδο, προσπαθούν να προχωρήσουν σε πρότυπα και να ενσωματώσουν τις καινοτομίες σε μια πιο οργανωμένη δομή.
Παρ' όλα αυτά, οι στρατιώτες της Ουκρανίας συνεχίζουν να δείχνουν σκεπτικισμό προς το νέο κεντρικό σύστημα, γεγονός που αποκαλύπτει την ένταση μεταξύ της στρατηγικής του Κιέβου και των πραγματικών συνθηκών στον πόλεμο.
Αντίσταση στο απάνθρωπο παιχνίδι
Όσο το ποσοστό της τεχνολογίας και της ψηφιακής απομάκρυνσης αυξάνεται, τόσο πιο δύσκολο γίνεται για τους στρατιώτες και τους χειριστές drones να συνειδητοποιήσουν τις συνέπειες των ενεργειών τους.
Ο πόλεμος γίνεται ολοένα και πιο αποστειρωμένος και πιο απομακρυσμένος από την ανθρώπινη εμπειρία του πόνου και της απώλειας.
Είναι ξεκάθαρο ότι η «παιχνιδοποίηση» του πολέμου δημιουργεί κινδύνους για την ανθρωπιστική πλευρά της σύγκρουσης, αφού οδηγεί σε αυξανόμενη βαρβαρότητα και σε καταστρατήγηση των διεθνών κανόνων του πολέμου. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η τεχνολογία και η στρατηγική παιχνιδιού μπορεί να καταστήσουν τις συγκρούσεις λιγότερο ανθρώπινες, δημιουργώντας μια πραγματικότητα όπου η ζωή ανθρώπων αντικαθίσταται από σκορ και «παιχνίδια» στρατηγικής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών