Ο αμερικανικός πύραυλος LRSO είναι περισσότερο όμοιος με τον ρωσικό πύραυλο Kh-102 ισχύος 250 κιλοτόνων, που φέρουν τα μακράς εμβέλειας βομβαρδιστικά Tu-160.
Οι δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump ότι οι Αμερικανοί θα προχωρήσουν σε πυρηνικές δοκιμές όπως κάνουν και άλλες χώρες, ήταν το έναυσμα για να αναζωπυρωθεί ο πυρηνικός ανταγωνισμός…
Σε μια κίνηση που αποκαλύπτει την ένταση της στρατηγικής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρουσίασαν το πρωτότυπο του υπερσύγχρονου πυραύλου AGM-181 LRSO, ο οποίος είναι ικανός να χτυπήσει στόχους χιλιάδων χιλιομέτρων μακριά ενώ ρυθμούς ανέβασε και η Γαλλία, δοκιμάζοντας τον εκσυγχρονισμένο ASMP-R και βάζοντας τις βάσεις για τον υπερηχητικό ASN4G, με ταχύτητες που ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Η νέα γενιά πυρηνικών όπλων αλλά και οι επόμενες κινήσεις των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη οδηγούν την παγκόσμια ισορροπία σε ένα εκρηκτικό σταυροδρόμι, όπου η τεχνολογία και η ταχύτητα αποφασίζουν ποιος θα έχει το πάνω χέρι.
Η απάντηση στον Oreshnik
Στα δυτικά μέσα ενημέρωσης εμφανίστηκε φωτογραφία του νεότερου αμερικανικού πυρηνικού πυραύλου, να βρίσκεται κάτω από το φτερό του στρατηγικού βομβαρδιστικού B-52H.
Πρόκειται για το πρωτότυπο AGM-181 LRSO (Long-Range Stand-off — πύραυλος μεγάλης εμβέλειας).
Το Πεντάγωνο τον παρουσιάζει ως απάντηση στο σύστημα «Oreshnik» της Ρωσίας.
Το πρώτο συμβόλαιο για τον μελλοντικό πύραυλο AGM-181 για την στρατηγική αεροπορία των ΗΠΑ είχε προγραμματιστεί ήδη από το 2015.
Ωστόσο τότε στο Κογκρέσο και στο Πεντάγωνο υπήρχαν πολλοί αντίπαλοι, που υποστήριζαν ότι αυτό το όπλο είναι πολύ ακριβό και αναποτελεσματικό σε σύγκριση με άλλα μέσα μεταφοράς πυρηνικής κεφαλής.
Παρ’ όλα αυτά, το 2017 το Υπουργείο Άμυνας παρήγγειλε από τις εταιρείες Raytheon και Lockheed Martin δύο εκδόσεις του πυραύλου.

Έτοιμος το 2027
Στις αρχές Ιουλίου 2021, ως κύριος και μοναδικός κατασκευαστής επιλέχθηκε η Raytheon, και διατέθηκαν 2 δισεκατομμύρια δολάρια για τον σχεδιασμό, τις δοκιμές πτήσης και την προετοιμασία μαζικής παραγωγής.
Το σύστημα προγραμματίζεται να εισαχθεί σε υπηρεσία έως το 2027, με μαζικές παραδόσεις στις ένοπλες δυνάμεις τη δεκαετία του 2030.
Το Πεντάγωνο υπολογίζει να αποκτήσει τουλάχιστον 1.000 AGM-181 για τα στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52 και τα νεότερα B-21.

Χαρακτηριστικά
Για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του πυραύλου είναι γνωστά λίγα.
Αμερικανοί στρατηγοί έχουν δηλώσει επανειλημμένα ότι η στρατηγική αεροπορία πρέπει να διαθέτει όπλα ικανά να υπερνικούν τις σύγχρονες συστοιχίες αντιαεροπορικής άμυνας.
Αυτό σημαίνει ότι ο AGM-181 χρησιμοποιεί σύνθετα υλικά και άλλα στοιχεία της λεγόμενης τεχνολογίας stealth.
Σύμφωνα με ειδικούς, η εμβέλεια πτήσης είναι 2.500 με 3.000 χιλιόμετρα και η ταχύτητα τους 800 με 850 χλμ/ώρα.
Δύο εκδόσεις
Το Πεντάγωνο σχεδίαζε δύο εκδόσεις του AGM-181 — πυρηνική και συμβατική.
Ωστόσο, η συμβατική έκδοση εγκαταλείφθηκε, καθώς ουσιαστικά θα επαναλαμβάνονταν τα ήδη υπάρχοντα AGM-158 JASSM.
Η πυρηνική κεφαλή για τον LRSO έχει ήδη επιλεγεί - πρόκειται για την καλά γνωστή βιομηχανικά W80 της τελευταίας έκδοσης mod 4.
Είχε ανακοινωθεί ότι η πρώτη W80-4 θα συναρμολογηθεί έως τον Σεπτέμβριο του 2025.
Η ισχύς της κεφαλής κυμαίνεται από 5 έως 150 κιλοτόνους, επιτρέποντας αποτελεσματική καταστροφή τόσο μεμονωμένων στόχων (π.χ. πυραυλικές σήραγγες) όσο και εκτάσεων.
Συγκρίσεις με Ρωσία
Στη Ουάσιγκτον έχουν δηλώσει επανειλημμένα ότι οι ΗΠΑ πρέπει να εκσυγχρονίσουν την πυρηνική τους τριάδα, για να μην μείνουν πίσω από τη Ρωσία.
Ο AGM-181 παρουσιάζεται ως απάντηση στο «Oreshnik».
Ωστόσο, πρόκειται για ασύμμετρα συστήματα.
Το ρωσικό σύστημα έχει εμβέλεια έως 5.500 χλμ και διαθέτει διαχωριζόμενη κεφαλή με μπλοκ ατομικής καθοδήγησης.
Ο LRSO είναι περισσότερο όμοιος με τον ρωσικό πύραυλο Kh-102 ισχύος 250 κιλοτόνων, που φέρουν τα μακράς εμβέλειας βομβαρδιστικά Tu-160.
Μακρύ χέρι
Το ζήτημα του εκσυγχρονισμού του πυρηνικού οπλοστασίου για τις ΗΠΑ δεν είναι καθόλου αμελητέο.
Οι LRSO πρέπει να αντικαταστήσουν τους πυραύλους AGM-86B, που αναπτύχθηκαν πριν σχεδόν μισό αιώνα και εισήχθησαν σε υπηρεσία το 1981.
Όπως παραδέχονται στην Αεροπορία των ΗΠΑ, με τα χρόνια η συντήρηση αυτών των όπλων γίνεται όλο και πιο δύσκολη λόγω της παλαιότητας των ηλεκτρονικών τους στοιχείων.
Επιπλέον, τα σύγχρονα ρωσικά και κινεζικά αντιαεροπορικά συστήματα μπορούν εύκολα να εντοπίσουν και να καταρρίψουν τους σχετικά αργούς AGM-86B.

Τρομερό όπλο
Ωστόσο, την εποχή τους αυτοί οι πύραυλοι ήταν τρομερό όπλο.
Ο AGM-86B διανύει περίπου 2.500 χλμ.
Ο κινητήρας του επιταχύνει τη βόμβα έως 1.000 χλμ/ώρα.
Τα πτερύγια και τα πηδάλια είναι αναδιπλούμενα και ανοίγουν από το σώμα δύο δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση.
Η πτήση καθοδηγείται από αδρανειακό σύστημα πλοήγησης: ψηφιακό υπολογιστή πτήσης, αδρανειακή πλατφόρμα και βαρομετρικό υψόμετρο.
Ο πύραυλος είναι αρκετά ακριβής — η κυκλική πιθανή απόκλιση από τον στόχο δεν υπερβαίνει τα 80 μέτρα, κάτι μη κρίσιμο για πυρηνική κεφαλή.

Τα βομβαρδιστικά Β-52
Τους AGM-86B φέρουν τα στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52, με δυνατότητα μεταφοράς έως 20 πυραύλων: 8 στον θάλαμο βομβών και 12 κάτω από τα φτερά.
Ωστόσο, για τα σύγχρονα μακράς εμβέλειας βομβαρδιστικά B-1 και B-2, οι AGM-86B είναι πολύ μεγάλοι.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που το Πεντάγωνο αποφάσισε να εκσυγχρονίσει το οπλοστάσιο.
Το B-52 βρίσκεται σε υπηρεσία πάνω από μισό αιώνα — από τον Φεβρουάριο του 1955.
Αν και η χρήση τους επεκτάθηκε έως το 2030, τα αεροσκάφη είναι σαφώς παλιά και θα αντικατασταθούν, αφήνοντας τις ΗΠΑ με περιορισμένες δυνατότητες μεταφοράς πυρηνικών πυραύλων.
«Χρυσός» φορέας
Κύριοι φορείς των LRSO θα είναι τα «αόρατα» B-21 Raider.
Το νέο στρατηγικό βομβαρδιστικό αναπτύσσεται από το 2016 από τη Northrop Grumman.
Η συναρμολόγηση του πρώτου πτητικού δείγματος ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο 2019 και παρουσιάστηκε στο κοινό τον Δεκέμβριο 2022 στο εργοστάσιο της εταιρείας στο Palmdale.
Τον Σεπτέμβριο 2025 ξεκίνησαν οι δοκιμές πτήσης του δεύτερου πρωτοτύπου, για την ενσωμάτωση όπλων και συστημάτων ελέγχου.
Υπάρχουν περίπου δέκα βομβαρδιστικά σε διάφορα στάδια κατασκευής.
Το B-21 Raider έχει σχεδιασμό «ιπτάμενου φτερού» και μοιάζει εξωτερικά με το B-2, αλλά είναι πιο συμπαγές: άνοιγμα φτερών 45 μ αντί 52 μ.
Οι πλήρεις τεχνικές λεπτομέρειες δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, αλλά είναι υποηχητικό και μπορεί να μεταφέρει έως 9 τόνους όπλων — από πύραυλους JASSM-ER έως πυρηνικές βόμβες B-61.
Το Πεντάγωνο σχεδιάζει να παραγγείλει έως 145 αεροσκάφη, αλλά η υψηλή τιμή μπορεί να περιορίσει τον αριθμό.

Γαλλική πρεμιέρα
Εκτός από τις ΗΠΑ, και οι Γάλλοι παρουσίασαν νέο πυρηνικό όπλο.
Τα ΜΜΕ έδειξαν Rafale, εξοπλισμένο με πύραυλο ASMPA-R, εκσυγχρονισμένη έκδοση ASMP-A (σε υπηρεσία από το 2009, εξέλιξη του ASMP από το 1986).
Ο ASMP-R είναι πύραυλος με πυρηνική κεφαλή ισχύος έως 300 κιλοτόνων και εμβέλεια 500–600 χλμ.
Θα αποτελέσει τη βάση της αεροπορικής συνιστώσας του γαλλικού πυρηνικού οπλοστασίου.
Εισήχθη σε υπηρεσία το 2024 και συμμετείχε σε ασκήσεις Operation Durandal.
Η Γαλλία αναπτύσσει πύραυλο επόμενης γενιάς — υπερηχηκό ASN4G, με την ίδια κεφαλή, εμβέλεια 1.000 χλμ και ταχύτητα 6–7 Mach.
Το Rafale F5 θα τροποποιηθεί για αυτόν.
Ο νέος πύραυλος αναμένεται σε υπηρεσία το 2035.
Η Ρωσία ήδη χρησιμοποιεί ενεργά και με επιτυχία το αντίστοιχο - υπερηχητικό Kinzhal - κατά στόχων στην Ουκρανία.
www.bankingnews.gr
Σε μια κίνηση που αποκαλύπτει την ένταση της στρατηγικής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρουσίασαν το πρωτότυπο του υπερσύγχρονου πυραύλου AGM-181 LRSO, ο οποίος είναι ικανός να χτυπήσει στόχους χιλιάδων χιλιομέτρων μακριά ενώ ρυθμούς ανέβασε και η Γαλλία, δοκιμάζοντας τον εκσυγχρονισμένο ASMP-R και βάζοντας τις βάσεις για τον υπερηχητικό ASN4G, με ταχύτητες που ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Η νέα γενιά πυρηνικών όπλων αλλά και οι επόμενες κινήσεις των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη οδηγούν την παγκόσμια ισορροπία σε ένα εκρηκτικό σταυροδρόμι, όπου η τεχνολογία και η ταχύτητα αποφασίζουν ποιος θα έχει το πάνω χέρι.
Η απάντηση στον Oreshnik
Στα δυτικά μέσα ενημέρωσης εμφανίστηκε φωτογραφία του νεότερου αμερικανικού πυρηνικού πυραύλου, να βρίσκεται κάτω από το φτερό του στρατηγικού βομβαρδιστικού B-52H.
Πρόκειται για το πρωτότυπο AGM-181 LRSO (Long-Range Stand-off — πύραυλος μεγάλης εμβέλειας).
Το Πεντάγωνο τον παρουσιάζει ως απάντηση στο σύστημα «Oreshnik» της Ρωσίας.
Το πρώτο συμβόλαιο για τον μελλοντικό πύραυλο AGM-181 για την στρατηγική αεροπορία των ΗΠΑ είχε προγραμματιστεί ήδη από το 2015.
Ωστόσο τότε στο Κογκρέσο και στο Πεντάγωνο υπήρχαν πολλοί αντίπαλοι, που υποστήριζαν ότι αυτό το όπλο είναι πολύ ακριβό και αναποτελεσματικό σε σύγκριση με άλλα μέσα μεταφοράς πυρηνικής κεφαλής.
Παρ’ όλα αυτά, το 2017 το Υπουργείο Άμυνας παρήγγειλε από τις εταιρείες Raytheon και Lockheed Martin δύο εκδόσεις του πυραύλου.
Έτοιμος το 2027
Στις αρχές Ιουλίου 2021, ως κύριος και μοναδικός κατασκευαστής επιλέχθηκε η Raytheon, και διατέθηκαν 2 δισεκατομμύρια δολάρια για τον σχεδιασμό, τις δοκιμές πτήσης και την προετοιμασία μαζικής παραγωγής.
Το σύστημα προγραμματίζεται να εισαχθεί σε υπηρεσία έως το 2027, με μαζικές παραδόσεις στις ένοπλες δυνάμεις τη δεκαετία του 2030.
Το Πεντάγωνο υπολογίζει να αποκτήσει τουλάχιστον 1.000 AGM-181 για τα στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52 και τα νεότερα B-21.

Χαρακτηριστικά
Για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του πυραύλου είναι γνωστά λίγα.
Αμερικανοί στρατηγοί έχουν δηλώσει επανειλημμένα ότι η στρατηγική αεροπορία πρέπει να διαθέτει όπλα ικανά να υπερνικούν τις σύγχρονες συστοιχίες αντιαεροπορικής άμυνας.
Αυτό σημαίνει ότι ο AGM-181 χρησιμοποιεί σύνθετα υλικά και άλλα στοιχεία της λεγόμενης τεχνολογίας stealth.
Σύμφωνα με ειδικούς, η εμβέλεια πτήσης είναι 2.500 με 3.000 χιλιόμετρα και η ταχύτητα τους 800 με 850 χλμ/ώρα.
Δύο εκδόσεις
Το Πεντάγωνο σχεδίαζε δύο εκδόσεις του AGM-181 — πυρηνική και συμβατική.
Ωστόσο, η συμβατική έκδοση εγκαταλείφθηκε, καθώς ουσιαστικά θα επαναλαμβάνονταν τα ήδη υπάρχοντα AGM-158 JASSM.
Η πυρηνική κεφαλή για τον LRSO έχει ήδη επιλεγεί - πρόκειται για την καλά γνωστή βιομηχανικά W80 της τελευταίας έκδοσης mod 4.
Είχε ανακοινωθεί ότι η πρώτη W80-4 θα συναρμολογηθεί έως τον Σεπτέμβριο του 2025.
Η ισχύς της κεφαλής κυμαίνεται από 5 έως 150 κιλοτόνους, επιτρέποντας αποτελεσματική καταστροφή τόσο μεμονωμένων στόχων (π.χ. πυραυλικές σήραγγες) όσο και εκτάσεων.
Συγκρίσεις με Ρωσία
Στη Ουάσιγκτον έχουν δηλώσει επανειλημμένα ότι οι ΗΠΑ πρέπει να εκσυγχρονίσουν την πυρηνική τους τριάδα, για να μην μείνουν πίσω από τη Ρωσία.
Ο AGM-181 παρουσιάζεται ως απάντηση στο «Oreshnik».
Ωστόσο, πρόκειται για ασύμμετρα συστήματα.
Το ρωσικό σύστημα έχει εμβέλεια έως 5.500 χλμ και διαθέτει διαχωριζόμενη κεφαλή με μπλοκ ατομικής καθοδήγησης.
Ο LRSO είναι περισσότερο όμοιος με τον ρωσικό πύραυλο Kh-102 ισχύος 250 κιλοτόνων, που φέρουν τα μακράς εμβέλειας βομβαρδιστικά Tu-160.
Μακρύ χέρι
Το ζήτημα του εκσυγχρονισμού του πυρηνικού οπλοστασίου για τις ΗΠΑ δεν είναι καθόλου αμελητέο.
Οι LRSO πρέπει να αντικαταστήσουν τους πυραύλους AGM-86B, που αναπτύχθηκαν πριν σχεδόν μισό αιώνα και εισήχθησαν σε υπηρεσία το 1981.
Όπως παραδέχονται στην Αεροπορία των ΗΠΑ, με τα χρόνια η συντήρηση αυτών των όπλων γίνεται όλο και πιο δύσκολη λόγω της παλαιότητας των ηλεκτρονικών τους στοιχείων.
Επιπλέον, τα σύγχρονα ρωσικά και κινεζικά αντιαεροπορικά συστήματα μπορούν εύκολα να εντοπίσουν και να καταρρίψουν τους σχετικά αργούς AGM-86B.

Τρομερό όπλο
Ωστόσο, την εποχή τους αυτοί οι πύραυλοι ήταν τρομερό όπλο.
Ο AGM-86B διανύει περίπου 2.500 χλμ.
Ο κινητήρας του επιταχύνει τη βόμβα έως 1.000 χλμ/ώρα.
Τα πτερύγια και τα πηδάλια είναι αναδιπλούμενα και ανοίγουν από το σώμα δύο δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση.
Η πτήση καθοδηγείται από αδρανειακό σύστημα πλοήγησης: ψηφιακό υπολογιστή πτήσης, αδρανειακή πλατφόρμα και βαρομετρικό υψόμετρο.
Ο πύραυλος είναι αρκετά ακριβής — η κυκλική πιθανή απόκλιση από τον στόχο δεν υπερβαίνει τα 80 μέτρα, κάτι μη κρίσιμο για πυρηνική κεφαλή.

Τα βομβαρδιστικά Β-52
Τους AGM-86B φέρουν τα στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52, με δυνατότητα μεταφοράς έως 20 πυραύλων: 8 στον θάλαμο βομβών και 12 κάτω από τα φτερά.
Ωστόσο, για τα σύγχρονα μακράς εμβέλειας βομβαρδιστικά B-1 και B-2, οι AGM-86B είναι πολύ μεγάλοι.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που το Πεντάγωνο αποφάσισε να εκσυγχρονίσει το οπλοστάσιο.
Το B-52 βρίσκεται σε υπηρεσία πάνω από μισό αιώνα — από τον Φεβρουάριο του 1955.
Αν και η χρήση τους επεκτάθηκε έως το 2030, τα αεροσκάφη είναι σαφώς παλιά και θα αντικατασταθούν, αφήνοντας τις ΗΠΑ με περιορισμένες δυνατότητες μεταφοράς πυρηνικών πυραύλων.
«Χρυσός» φορέας
Κύριοι φορείς των LRSO θα είναι τα «αόρατα» B-21 Raider.
Το νέο στρατηγικό βομβαρδιστικό αναπτύσσεται από το 2016 από τη Northrop Grumman.
Η συναρμολόγηση του πρώτου πτητικού δείγματος ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο 2019 και παρουσιάστηκε στο κοινό τον Δεκέμβριο 2022 στο εργοστάσιο της εταιρείας στο Palmdale.
Τον Σεπτέμβριο 2025 ξεκίνησαν οι δοκιμές πτήσης του δεύτερου πρωτοτύπου, για την ενσωμάτωση όπλων και συστημάτων ελέγχου.
Υπάρχουν περίπου δέκα βομβαρδιστικά σε διάφορα στάδια κατασκευής.
Το B-21 Raider έχει σχεδιασμό «ιπτάμενου φτερού» και μοιάζει εξωτερικά με το B-2, αλλά είναι πιο συμπαγές: άνοιγμα φτερών 45 μ αντί 52 μ.
Οι πλήρεις τεχνικές λεπτομέρειες δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, αλλά είναι υποηχητικό και μπορεί να μεταφέρει έως 9 τόνους όπλων — από πύραυλους JASSM-ER έως πυρηνικές βόμβες B-61.
Το Πεντάγωνο σχεδιάζει να παραγγείλει έως 145 αεροσκάφη, αλλά η υψηλή τιμή μπορεί να περιορίσει τον αριθμό.

Γαλλική πρεμιέρα
Εκτός από τις ΗΠΑ, και οι Γάλλοι παρουσίασαν νέο πυρηνικό όπλο.
Τα ΜΜΕ έδειξαν Rafale, εξοπλισμένο με πύραυλο ASMPA-R, εκσυγχρονισμένη έκδοση ASMP-A (σε υπηρεσία από το 2009, εξέλιξη του ASMP από το 1986).
Ο ASMP-R είναι πύραυλος με πυρηνική κεφαλή ισχύος έως 300 κιλοτόνων και εμβέλεια 500–600 χλμ.
Θα αποτελέσει τη βάση της αεροπορικής συνιστώσας του γαλλικού πυρηνικού οπλοστασίου.
Εισήχθη σε υπηρεσία το 2024 και συμμετείχε σε ασκήσεις Operation Durandal.
Η Γαλλία αναπτύσσει πύραυλο επόμενης γενιάς — υπερηχηκό ASN4G, με την ίδια κεφαλή, εμβέλεια 1.000 χλμ και ταχύτητα 6–7 Mach.
Το Rafale F5 θα τροποποιηθεί για αυτόν.
Ο νέος πύραυλος αναμένεται σε υπηρεσία το 2035.
Η Ρωσία ήδη χρησιμοποιεί ενεργά και με επιτυχία το αντίστοιχο - υπερηχητικό Kinzhal - κατά στόχων στην Ουκρανία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών