Σύμφωνα με τον Michael Kobi, η Άγκυρα ανακοίνωσε ότι στρατολογεί 2.000 Τούρκους στρατιώτες και τους εκπαιδεύει ως ταξιαρχία που θα ενταχθεί στη Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης (ISF)…
Οι κινήσεις της Τουρκίας στη Γάζα θα μπορούσαν να περιορίσουν σοβαρά τον στρατηγικό χώρο ελιγμών του Ισραήλ, σύμφωνα με τον Ισραηλινό εμπειρογνώμονα Kobi Michael, σε μια εντυπωσιακή ανάλυση που δημοσίευσε στο Εβραϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων JNS ότι οι κινήσεις της Τουρκίας στη Γάζα θα μπορούσαν να περιορίσουν σοβαρά τον στρατηγικό χώρο ελιγμών του Ισραήλ.
Επικαλούμενη προηγούμενα δημοσιεύματα στον ισραηλινό Τύπο, η ανάλυση υπογραμμίζει ότι η Άγκυρα προετοιμάζει μια ειδική ταξιαρχία 2.000 στρατιωτών, η οποία αναμένεται να ενταχθεί στη Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης που θα αναπτυχθεί στη Γάζα, βάσει του σχεδίου κατάπαυσης του πυρός του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump.
Ο Michael Kobi σημείωσε ότι αυτό το βήμα ενισχύει την επιρροή της Τουρκίας στη Γάζα και περιορίζει την επιχειρησιακή ευελιξία του Τελ Αβίβ.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Kobi, η Άγκυρα ανακοίνωσε ότι στρατολογεί 2.000 Τούρκους στρατιώτες και τους εκπαιδεύει ως ταξιαρχία που θα ενταχθεί στη Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης (ISF), η οποία πρόκειται να αναπτυχθεί στη Λωρίδα της Γάζας στο πλαίσιο του σχεδίου εκεχειρίας του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump.
Το βήμα αυτό συνδέεται με μια ακόμη κίνηση της Τουρκίας που αποκαλύφθηκε πριν από λίγες ημέρες: την έκδοση 37 ενταλμάτων σύλληψης κατά ανώτερων Ισραηλινών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του Πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu, με κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία.
Οι εξελίξεις αυτές σημειώνονται ενώ η Άγκυρα επενδύει σημαντικούς πόρους στην αύξηση της παρουσίας της στη Γάζα μέσω τουρκικών και παλαιστινιακών ανθρωπιστικών οργανώσεων.
Τουρκικές αφίσες και σημαίες κυματίζουν σε όλη τη Λωρίδα, ακόμη και σε εκσκαφείς που απομακρύνουν ερείπια και αναζητούν νεκρούς ομήρους.
Ο Trump έχει εντάξει την Τουρκία —μαζί με το Κατάρ— στους βασικούς εταίρους της πρωτοβουλίας του και θεωρεί την Άγκυρα τον πιο αποτελεσματικό μοχλό πίεσης στη Hamas.
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdoğan έχει ενεργό ρόλο στην αποστολή αυτή.
Αποδίδει στην Τουρκία την πίεση που οδήγησε τη Hamas να αποδεχθεί και να ξεκινήσει την εφαρμογή της πρώτης φάσης του σχεδίου και επιθυμεί την «κατάλληλη ανταμοιβή» για αυτό το επίτευγμα, δηλαδή βαθύτερη παρουσία, εμπλοκή και επιρροή της Τουρκίας στη Γάζα.
Τα συμφέροντα της Τουρκίας και της Hamas
Σύμφωνα με τον Michael Kobi, για τον Erdoğan, αυτή η ανταμοιβή εξυπηρετεί δύο στρατηγικούς στόχους.
Πρώτον, την αναβάθμιση της Τουρκίας σε κορυφαία περιφερειακή δύναμη που διαμορφώνει ενεργά τη γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής.
Δεύτερον, τον περιορισμό του Ισραήλ, την υπονόμευση της περιφερειακής του θέσης και την παρεμπόδιση της δυνατότητάς του να προωθεί προτεραιότητες που συγκρούονται με τα τουρκικά συμφέροντα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στρατηγική συμμαχία Ισραήλ – Ελλάδας – Κύπρου, την οποία η Τουρκία θεωρεί απειλή στα ζωτικά συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Άγκυρα θεωρεί το Ισραήλ ως τον σημαντικότερο περιφερειακό της ανταγωνιστή, κυρίως στρατιωτικά, αλλά και τεχνολογικά και οικονομικά, ιδίως με τις προοπτικές που ανοίγουν οι Συμφωνίες του Αβραάμ.
Σε αυτές περιλαμβάνεται και ο India–Middle East–Europe Corridor (IMEC), που συνδέει την Ινδία και την Ανατολική Ασία με την Ευρώπη μέσω Σαουδικής Αραβίας, Ιορδανίας και Ισραήλ.
Διπλωματικά, στο παιχνίδι μπαίνουν και οι διευρυνόμενοι δεσμοί του Ισραήλ στην περιοχή και η ειδική σχέση του με τις ΗΠΑ.
Η υποστήριξη στη Hamas και στο πολιτικό Ισλάμ αποτελεί έναν από τους βασικούς μοχλούς με τους οποίους η Τουρκία επιδιώκει να διεκδικήσει την ηγεσία του σουνιτικού Ισλάμ στη Μέση Ανατολή.
Αυτή η λογική καθοδηγεί την τουρκική πολιτική απέναντι στη Hamas και την επιμονή της Άγκυρας η οργάνωση να διατηρήσει τον ρόλο της ως σημαντικός και επιδραστικός πολιτικός παράγοντας, όχι μόνο στη Γάζα αλλά και στην παλαιστινιακή πολιτική συνολικά.
Μια ισχυρή τουρκική παρουσία στη Γάζα θα επέτρεπε στην Άγκυρα να προστατεύσει τα ζωτικά συμφέροντα της Hamas, που εξ ορισμού συνδέονται με τα τουρκικά συμφέροντα.
Ένας «νικηφόρος» συνδυασμός
Όπως αναφέρει ο αναλυτής, «η επιρροή στη Γάζα, σε συνδυασμό με την προσωπική εγγύτητα του Erdoğan με τον Trump και την εύνοια που δείχνει ο Αμερικανός πρόεδρος προς τον Τούρκο ηγέτη, δημιουργεί —στα μάτια της Άγκυρας— μια εξαιρετικά ευνοϊκή συγκυρία.
Ο Erdoğan πιστεύει και ελπίζει ότι αυτή η συνθήκη θα επιτρέψει στην Τουρκία να επιβάλει μια εκτεταμένη στρατιωτική παρουσία στη Γάζα, ως κεντρικό πυλώνα της ISF.
Ένα τουρκικό στρατιωτικό αποτύπωμα στη Λωρίδα, ενισχυμένο από την αυξανόμενη κυριαρχία τουρκικών ανθρωπιστικών οργανώσεων, θα μπορούσε —κατά τον Erdoğan— να περιορίσει το περιθώριο δράσης του Ισραήλ, την επιχειρησιακή του ελευθερία στη Γάζα και τη δυνατότητά του να πλήττει συστηματικά και αποτελεσματικά τις προσπάθειες ανασυγκρότησης της Hamas.
Η εύλογη ισραηλινή επιφύλαξη ως προς την πρόκληση απωλειών σε Τούρκους, σε συνδυασμό με την ικανότητα του Erdoğan να ασκήσει επιρροή στον Trump ώστε να συγκρατήσει το Ισραήλ, δίνει στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις την ευκαιρία να «στριμώξουν» το Ισραήλ από δύο μέτωπα: από τη Γάζα στον νότο και από τη Συρία στον βορρά.
Έτσι ο Τούρκος πρόεδρος θα μπορούσε να δημιουργήσει και να σταθεροποιήσει μια στρατηγικό comfort zone εις βάρος του Ισραήλ».
Η απάντηση του Ισραήλ
Υπό το φως αυτών των κινήσεων, αλλά και της εχθρότητας του Erdoğan προς το Ισραήλ και του ανοιχτού αντισημιτισμού του, η Ιερουσαλήμ οφείλει να συνεχίσει να αντιτίθεται κατηγορηματικά σε οποιαδήποτε τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Γάζα.
Θα πρέπει να κινηθεί δημιουργικά και σε στενό συντονισμό με την Ουάσιγκτον, συνεργαζόμενη με τον άξονα Αιγύπτου – Σαουδικής Αραβίας – ΗΑΕ, προκειμένου να περιοριστεί ο ρόλος της Τουρκίας στη Λωρίδα.
Παράλληλα, το Ισραήλ πρέπει να πιέσει για βαθύτερη εμπλοκή, στρατιωτική παρουσία και επιρροή αυτού του αντίρροπου άξονα, ο οποίος επίσης βλέπει την Τουρκία και τους ελιγμούς της ως απειλή και πρόκληση.
Πάνω απ’ όλα, το Ισραήλ πρέπει να εσωτερικεύσει τις συνέπειες: αν ο Erdoğan καταφέρει να υλοποιήσει τη στρατηγική του, το Ισραήλ θα μπορούσε να βρεθεί σε μια τουρκική «μέγγενη», όπου η Άγκυρα θα ορίζει τους κανόνες, καταλήγει ο Kobi.
www.bankingnews.gr
Επικαλούμενη προηγούμενα δημοσιεύματα στον ισραηλινό Τύπο, η ανάλυση υπογραμμίζει ότι η Άγκυρα προετοιμάζει μια ειδική ταξιαρχία 2.000 στρατιωτών, η οποία αναμένεται να ενταχθεί στη Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης που θα αναπτυχθεί στη Γάζα, βάσει του σχεδίου κατάπαυσης του πυρός του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump.
Ο Michael Kobi σημείωσε ότι αυτό το βήμα ενισχύει την επιρροή της Τουρκίας στη Γάζα και περιορίζει την επιχειρησιακή ευελιξία του Τελ Αβίβ.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Kobi, η Άγκυρα ανακοίνωσε ότι στρατολογεί 2.000 Τούρκους στρατιώτες και τους εκπαιδεύει ως ταξιαρχία που θα ενταχθεί στη Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης (ISF), η οποία πρόκειται να αναπτυχθεί στη Λωρίδα της Γάζας στο πλαίσιο του σχεδίου εκεχειρίας του Προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump.
Το βήμα αυτό συνδέεται με μια ακόμη κίνηση της Τουρκίας που αποκαλύφθηκε πριν από λίγες ημέρες: την έκδοση 37 ενταλμάτων σύλληψης κατά ανώτερων Ισραηλινών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του Πρωθυπουργού Benjamin Netanyahu, με κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία.
Οι εξελίξεις αυτές σημειώνονται ενώ η Άγκυρα επενδύει σημαντικούς πόρους στην αύξηση της παρουσίας της στη Γάζα μέσω τουρκικών και παλαιστινιακών ανθρωπιστικών οργανώσεων.
Τουρκικές αφίσες και σημαίες κυματίζουν σε όλη τη Λωρίδα, ακόμη και σε εκσκαφείς που απομακρύνουν ερείπια και αναζητούν νεκρούς ομήρους.
Ο Trump έχει εντάξει την Τουρκία —μαζί με το Κατάρ— στους βασικούς εταίρους της πρωτοβουλίας του και θεωρεί την Άγκυρα τον πιο αποτελεσματικό μοχλό πίεσης στη Hamas.
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdoğan έχει ενεργό ρόλο στην αποστολή αυτή.
Αποδίδει στην Τουρκία την πίεση που οδήγησε τη Hamas να αποδεχθεί και να ξεκινήσει την εφαρμογή της πρώτης φάσης του σχεδίου και επιθυμεί την «κατάλληλη ανταμοιβή» για αυτό το επίτευγμα, δηλαδή βαθύτερη παρουσία, εμπλοκή και επιρροή της Τουρκίας στη Γάζα.
Τα συμφέροντα της Τουρκίας και της Hamas
Σύμφωνα με τον Michael Kobi, για τον Erdoğan, αυτή η ανταμοιβή εξυπηρετεί δύο στρατηγικούς στόχους.
Πρώτον, την αναβάθμιση της Τουρκίας σε κορυφαία περιφερειακή δύναμη που διαμορφώνει ενεργά τη γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής.
Δεύτερον, τον περιορισμό του Ισραήλ, την υπονόμευση της περιφερειακής του θέσης και την παρεμπόδιση της δυνατότητάς του να προωθεί προτεραιότητες που συγκρούονται με τα τουρκικά συμφέροντα.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στρατηγική συμμαχία Ισραήλ – Ελλάδας – Κύπρου, την οποία η Τουρκία θεωρεί απειλή στα ζωτικά συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Άγκυρα θεωρεί το Ισραήλ ως τον σημαντικότερο περιφερειακό της ανταγωνιστή, κυρίως στρατιωτικά, αλλά και τεχνολογικά και οικονομικά, ιδίως με τις προοπτικές που ανοίγουν οι Συμφωνίες του Αβραάμ.
Σε αυτές περιλαμβάνεται και ο India–Middle East–Europe Corridor (IMEC), που συνδέει την Ινδία και την Ανατολική Ασία με την Ευρώπη μέσω Σαουδικής Αραβίας, Ιορδανίας και Ισραήλ.
Διπλωματικά, στο παιχνίδι μπαίνουν και οι διευρυνόμενοι δεσμοί του Ισραήλ στην περιοχή και η ειδική σχέση του με τις ΗΠΑ.
Η υποστήριξη στη Hamas και στο πολιτικό Ισλάμ αποτελεί έναν από τους βασικούς μοχλούς με τους οποίους η Τουρκία επιδιώκει να διεκδικήσει την ηγεσία του σουνιτικού Ισλάμ στη Μέση Ανατολή.
Αυτή η λογική καθοδηγεί την τουρκική πολιτική απέναντι στη Hamas και την επιμονή της Άγκυρας η οργάνωση να διατηρήσει τον ρόλο της ως σημαντικός και επιδραστικός πολιτικός παράγοντας, όχι μόνο στη Γάζα αλλά και στην παλαιστινιακή πολιτική συνολικά.
Μια ισχυρή τουρκική παρουσία στη Γάζα θα επέτρεπε στην Άγκυρα να προστατεύσει τα ζωτικά συμφέροντα της Hamas, που εξ ορισμού συνδέονται με τα τουρκικά συμφέροντα.
Ένας «νικηφόρος» συνδυασμός
Όπως αναφέρει ο αναλυτής, «η επιρροή στη Γάζα, σε συνδυασμό με την προσωπική εγγύτητα του Erdoğan με τον Trump και την εύνοια που δείχνει ο Αμερικανός πρόεδρος προς τον Τούρκο ηγέτη, δημιουργεί —στα μάτια της Άγκυρας— μια εξαιρετικά ευνοϊκή συγκυρία.
Ο Erdoğan πιστεύει και ελπίζει ότι αυτή η συνθήκη θα επιτρέψει στην Τουρκία να επιβάλει μια εκτεταμένη στρατιωτική παρουσία στη Γάζα, ως κεντρικό πυλώνα της ISF.
Ένα τουρκικό στρατιωτικό αποτύπωμα στη Λωρίδα, ενισχυμένο από την αυξανόμενη κυριαρχία τουρκικών ανθρωπιστικών οργανώσεων, θα μπορούσε —κατά τον Erdoğan— να περιορίσει το περιθώριο δράσης του Ισραήλ, την επιχειρησιακή του ελευθερία στη Γάζα και τη δυνατότητά του να πλήττει συστηματικά και αποτελεσματικά τις προσπάθειες ανασυγκρότησης της Hamas.
Η εύλογη ισραηλινή επιφύλαξη ως προς την πρόκληση απωλειών σε Τούρκους, σε συνδυασμό με την ικανότητα του Erdoğan να ασκήσει επιρροή στον Trump ώστε να συγκρατήσει το Ισραήλ, δίνει στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις την ευκαιρία να «στριμώξουν» το Ισραήλ από δύο μέτωπα: από τη Γάζα στον νότο και από τη Συρία στον βορρά.
Έτσι ο Τούρκος πρόεδρος θα μπορούσε να δημιουργήσει και να σταθεροποιήσει μια στρατηγικό comfort zone εις βάρος του Ισραήλ».
Η απάντηση του Ισραήλ
Υπό το φως αυτών των κινήσεων, αλλά και της εχθρότητας του Erdoğan προς το Ισραήλ και του ανοιχτού αντισημιτισμού του, η Ιερουσαλήμ οφείλει να συνεχίσει να αντιτίθεται κατηγορηματικά σε οποιαδήποτε τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Γάζα.
Θα πρέπει να κινηθεί δημιουργικά και σε στενό συντονισμό με την Ουάσιγκτον, συνεργαζόμενη με τον άξονα Αιγύπτου – Σαουδικής Αραβίας – ΗΑΕ, προκειμένου να περιοριστεί ο ρόλος της Τουρκίας στη Λωρίδα.
Παράλληλα, το Ισραήλ πρέπει να πιέσει για βαθύτερη εμπλοκή, στρατιωτική παρουσία και επιρροή αυτού του αντίρροπου άξονα, ο οποίος επίσης βλέπει την Τουρκία και τους ελιγμούς της ως απειλή και πρόκληση.
Πάνω απ’ όλα, το Ισραήλ πρέπει να εσωτερικεύσει τις συνέπειες: αν ο Erdoğan καταφέρει να υλοποιήσει τη στρατηγική του, το Ισραήλ θα μπορούσε να βρεθεί σε μια τουρκική «μέγγενη», όπου η Άγκυρα θα ορίζει τους κανόνες, καταλήγει ο Kobi.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών