Διεθνή

Ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη αρχίσει και κανείς δεν το βλέπει - Φόβος, οικονομική πίεση, αστυνομοκρατία, μετανάστευση

Ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη αρχίσει και κανείς δεν το βλέπει - Φόβος, οικονομική πίεση, αστυνομοκρατία, μετανάστευση
Oι ηγέτες δεν χρειάζονται πλέον μάζες ανδρών για μάχη σώμα με σώμα, οπότε δεν υπάρχει λόγος να κηρύσσουν ανοιχτά τον πόλεμο
Σχετικά Άρθρα

Ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το αναγνωρίζουν, επειδή έχουν εκπαιδευτεί να αντιλαμβάνονται τον πόλεμο ως κάτι που περιλαμβάνει βόμβες, όπλα και μάχες στο πεδίο.
Στην ουσία του, ο πόλεμος είναι μια σύγκρουση όπου οι αντίπαλες πλευρές χρησιμοποιούν εργαλεία για να αυξήσουν την ισχύ τους και να επιτύχουν αποτελέσματα που αντιβαίνουν στα συμφέροντα των άλλων. Και σήμερα η φυσική βία -αν και παραμένει διαθέσιμο εργαλείο- δεν είναι πλέον η πιο έξυπνη ή αποδοτική προσέγγιση.

Το οπλοστάσιο του σύγχρονου πολέμου

Ο σημερινός πόλεμος χρησιμοποιεί εξελιγμένα, συχνά αόρατα όπλα:
Πληροφοριακός πόλεμος: κυβερνοεπιθέσεις, εκστρατείες παραπληροφόρησης, πλημμύρα αντιφατικών πληροφοριών για τη δημιουργία σύγχυσης και γνωστικής ασυμφωνίας.
Οικονομικά όπλα: κυρώσεις, χειραγώγηση κρυπτονομισμάτων, εξάρτηση πληθυσμών από ελεγχόμενους πόρους.
Πολιτική υπονόμευση: παρεμβάσεις σε εκλογές, απονομιμοποίηση κυβερνήσεων, εξαγορά αξιωματούχων και επιρροών.
Ψυχολογικές επιχειρήσεις: δημιουργία κρίσεων και στη συνέχεια παρουσίαση ως «σωτήρας», εκμετάλλευση των κοινωνικών δικτύων για έλεγχο του δημόσιου λόγου.
Βιολογικός και πόλεμος πόρων: λιμοί, στερήσεις μεταμφιεσμένες σε φυσικά φαινόμενα.
Κοινωνικός χειρισμός: όξυνση ιδεολογικών διαιρέσεων, τόνωση εθνικισμού, στοχοποίηση της ανδρικής ταυτότητας για την αποδυνάμωση της αντίστασης.

Γιατί είναι «σιωπηλός» πόλεμος;

Ο σύγχρονος πόλεμος λειτουργεί… καλυμμένα, διότι η φήμη του πολέμου έχει «καταστραφεί». Οι άνθρωποι δεν τον βλέπουν πλέον ως κάτι ευγενές ή αναγκαίο. Η δημόσια υποστήριξη έχει εξαφανιστεί, κυρίως επειδή οι πολιτικοί θεωρούνται πια ψεύτες και απατεώνες. Έτσι, είναι στρατηγικά προτιμότερο να γίνεται gaslighting στους πληθυσμούς — να τους πείθουν ότι πόλεμος δεν υπάρχει και πως «όλα είναι καλά». Επιπλέον, οι ηγέτες δεν χρειάζονται πλέον μάζες ανδρών για μάχη σώμα με σώμα, οπότε δεν υπάρχει λόγος να κηρύσσουν ανοιχτά τον πόλεμο.

Οι επιπτώσεις το σύγχρονου πολέμου

Οι άνθρωποι βιώνουν κλασικά συμπτώματα πολέμου χωρίς να κατανοούν την αιτία:

  • Απώλεια ελπίδας και αδυναμία σχεδιασμού για το μέλλον
  • Διάχυτος φόβος, απάθεια και αίσθηση μη πραγματικότητας
  • Άνοδος εθνικισμού και νοοτροπία «εμείς εναντίον των άλλων»
  • Φόβος απέναντι σε κυβέρνηση και αρχές
  • Οικονομική πίεση από τον πληθωρισμό
  • Νέοι που αποφεύγουν να δημιουργήσουν οικογένεια
  • Διαταραχές στην εφοδιαστική αλυσίδα και αποθήκευση αγαθών
  • Αίσθηση ότι ο κίνδυνος παραμονεύει παντού
  • Περιορισμός κατανάλωσης ειδήσεων λόγω υπερβολικής αρνητικότητας
  • Κλιμάκωση διαδηλώσεων και αστυνομοκρατίας
  • Μετανάστευση ή σκέψεις φυγής
  • Φόβος να μιλήσει κανείς ή να χάσει δικαιώματα
  • Ταχείες, “προσωρινές” νομικές αλλαγές στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας
  • Καθημερινή έκθεση σε προπαγάνδα και ακραίο περιεχόμενο
  • Χρήση βασικών αναγκών (τροφή, ενέργεια, χρήμα) ως όπλων
  • Φόβος ότι η προσωπική ταυτότητα μπορεί να σε κάνει “εχθρό του κράτους”
  • Παγκόσμια Διασυνδεδεμένη Σύγκρουση

Αυτό που φαίνεται ως μεμονωμένες περιφερειακές συγκρούσεις είναι στην πραγματικότητα διασυνδεμένοι πόλεμοι δι’ αντιπροσώπων μέσα σε έναν μεγαλύτερο παγκόσμιο αγώνα ισχύος. Αυτό καταργεί τα όρια μεταξύ τοπικής και παγκόσμιας σύγκρουσης — χαρακτηριστικό των παγκοσμίων πολέμων.

Έθνη και συμμαχίες εμπλέκονται σε ολοένα ευρύτερους αγώνες για κυριαρχία και επιβίωση. Οι άνθρωποι πρέπει να πλοηγούνται μέσα σε συνεχώς μεταβαλλόμενες γεωπολιτικές σχέσεις, χωρίς να γνωρίζουν ποιος είναι σύμμαχος και ποιος εχθρός. Το αποτέλεσμα είναι εξάντληση, σύγχυση και η αίσθηση ότι τίποτα δεν είναι ασφαλές ή αξιόπιστο.
Και το πως βιώνει κάθε λαός τον πόλεμος διαφέρει ανάλογα με τον τόπο, την ταυτότητα και τις συνθήκες. Έτσι συνέβαινε και στους προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους. Το ίδιο ισχύει και τώρα.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι οι άνθρωποι βιώνουν πραγματικά συμπτώματα πολέμου και άγχους, αλλά επειδή δεν έχει κηρυχθεί επίσημα πόλεμος και δεν μοιάζει με τον παραδοσιακό, δεν αντιλαμβάνονται τον λόγο που νιώθουν έτσι. Αυτό οδηγεί σε αυτομομφή και στην αίσθηση ότι «κάτι δεν πάει καλά» μέσα τους.

Συμπέρασμα

Η αναγνώριση αυτού του «σιωπηλού πολέμου» είναι κρίσιμη για να γίνει κατανοητή η σύγχυση και η δυσφορία που επικρατούν παγκοσμίως. Ο σύγχρονος πόλεμος είναι πιο εξελιγμένος και πιθανώς πιο κακοποιητικός από τη φυσική βία. Η σύγχυση και η αδυναμία λήψης αποφάσεων που πολλοί βιώνουν είναι φυσιολογική αντίδραση σε μια αφύσικη κατάσταση — έναν παγκόσμιο πόλεμο που διεξάγεται με ψυχολογικά, οικονομικά και πληροφοριακά όπλα, αντί για στρατιωτικές δυνάμεις.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης