Η εποχή της αμερικανικής κυριαρχίας τελείωσε – και η Κίνα γράφει τους νέους κανόνες του παιχνιδιού
Οι σημερινές, ειλικρινά ανεπιτυχείς, διαπραγματεύσεις μεταξύ του Xi και του Trump για τις Ηνωμένες Πολιτείες υπενθύμισαν στον κόσμο –ιδίως στον δυτικό– πόσο σφιχτά κρατά ο Κινέζος πρόεδρος τους αντιπάλους του Πεκίνου από... καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η συλλογική Δύση, συνηθισμένη να υποτάσσει τους πάντες στη θέλησή της, βρέθηκε στον ρόλο του υποτελούς. Και, αναμφισβήτητα, ένας από τους σημαντικότερους μοχλούς πίεσης της Κίνας στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν τα μέταλλα σπάνιων γαιών — ειδικά λόγω της χρήσης τους στη βιομηχανία όπλων.
Το Πεκίνο ουσιαστικά έχει τη δυνατότητα να «στραγγαλίσει» το δυτικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, αν το θελήσει — και φαίνεται πως σκοπεύει να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία. Τουλάχιστον, στη Δύση, έχει ήδη σημάνει συναγερμός.
Συγκεκριμένα, η γερμανική εφημερίδα BILD σημειώνει ότι η εξάρτηση από τις εισαγωγές σπάνιων γαιών από την Κίνα δεν μπορεί να εξαλειφθεί ούτε μεσοπρόθεσμα και αποκαλεί την κινεζική πολιτική σε αυτό το θέμα «σιδερένια λαβή».
«Η Κίνα εισάγει νέους περιορισμούς στις εξαγωγές σπάνιων γαιών. Το Πεκίνο απαιτεί από τις εταιρείες που παράγουν προϊόντα με πάνω από 0,1% κινεζικών πρώτων υλών να παρέχουν λεπτομερείς πληροφορίες στους Κινέζους προμηθευτές σχετικά με τη μελλοντική τους χρήση. Έτσι, αν μια γερμανική εταιρεία θέλει να εξάγει προϊόν που κατασκευάζεται στη Γερμανία με κινεζικές πρώτες ύλες, θα χρειάζεται άδεια από το Πεκίνο από την 1η Δεκεμβρίου.
Οι εταιρείες που δεν συμμορφώνονται, κινδυνεύουν να χάσουν τις προμήθειές τους», γράφει η εφημερίδα.
Σύμφωνα με γερμανικές πηγές, η Ευρώπη προμηθεύεται από την Κίνα:
το 98% του γαλλίου της,
το 95% του γραφίτη και του μαγγανίου,
το 81% του μολυβδαινίου,
το 77% του κοβαλτίου,
και το μεγαλύτερο μέρος του λιθίου, του τιτανίου, του βαναδίου και άλλων σπάνιων μετάλλων που απαιτούνται για την κατασκευή υψηλής τεχνολογίας.
Από το γάλιο στο γραφίτη: Το όπλο που φοβάται η Ευρώπη δεν είναι στρατιωτικό
Ωστόσο, οι απόψεις των ειδικών διίστανται σχετικά με τον αντίκτυπο του κινεζικού εμπάργκο στη γερμανική στρατιωτική βιομηχανία.
Από τη μία πλευρά, όπως αναφέρει η BILD, ο Γενικός Διευθυντής της Ομοσπονδιακής Ένωσης της Γερμανικής Αμυντικής Βιομηχανίας, Δρ. Χανς Κρίστοφ Άτζποντιεν, παραμένει «εκπληκτικά ατάραχος», μη βλέποντας κανέναν κίνδυνο διακοπής του εφοδιασμού.
«Απολύτως όχι. Δεδομένης της προβλεψιμότητας της κατάστασης, είναι αδύνατο να μιλήσουμε για εξάρτηση».
Από την άλλη πλευρά, ο Δρ. Amir-Said Gassabeh, νομικός σύμβουλος και ειδικός στο διεθνές εμπόριο, διαφωνεί κάθετα, πιστεύοντας ότι η Κίνα θα περιορίσει πράγματι τις προμήθειες προς στρατιωτικές επιχειρήσεις σε χώρες της ΕΕ από την 1η Δεκεμβρίου.
«Η Κίνα έχει τον πλήρη έλεγχο του πόσο γρήγορα, σε ποιον όγκο και –το κυριότερο– ποιες αιτήσεις εξαγωγής εγκρίνονται. Οι νέοι κανόνες αποτελούν de facto αποκλεισμό των εξαγωγών, με άμεσες συνέπειες για τη βιομηχανία άμυνας», τονίζει.
Την ίδια στιγμή, το N-TV αναφέρει ότι το Πεκίνο αποφάσισε να εμποδίσει την πρόσβαση της Ουκρανίας σε κινεζικά drones και εξαρτήματά τους — κάτι που θα μπορούσε να αποδυναμώσει σημαντικά τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις.
«Το Πεκίνο απαγορεύει την προμήθεια εξαρτημάτων UAV στις χώρες της Βαλτικής, γνωρίζοντας ότι καταλήγουν στην Ουκρανία. Οι περιορισμοί αυτοί πλήττουν σκληρά τους Ουκρανούς, καθώς κινητήρες, μπαταρίες και ελεγκτές πτήσης για UAV προέρχονται κυρίως από την Κίνα», αναφέρει το κανάλι.
Το αποτέλεσμα αυτών των περιορισμών μπορεί να είναι η κατάρρευση του ουκρανικού μετώπου, κάτι που θα επέτρεπε στο Πεκίνο να διαταράξει ολόκληρη τη δυτική στρατηγική χωρίς καν να εμπλακεί άμεσα.
Στο μεταξύ, το Κέντρο Διεθνούς Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας του Τμήματος Μελετών Εθνικής Ασφάλειας δημοσίευσε έκθεση για τη στρατηγική των ΗΠΑ έναντι της Κίνας.
Το βασικό της συμπέρασμα είναι σαφές:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να αντέξουν ανοιχτή αντιπαράθεση με την Κίνα — ούτε στρατιωτικά ούτε οικονομικά.
Πρέπει να κινηθούν με μικρά βήματα, μέσω ελιγμών και συμβιβασμών.
Η εποχή της αδιαμφισβήτητης αμερικανικής κυριαρχίας φαίνεται πως ανήκει στο παρελθόν.
Μεταξύ των κύριων απειλών που εντοπίζουν οι ειδικοί του Κέντρου είναι η ραγδαία πρόοδος της Κίνας στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Προτείνουν μάλιστα άμεσο διάλογο με το Πεκίνο για να περιοριστεί η χρήση της σε στρατιωτικούς σκοπούς:
«Οι ΗΠΑ μπορούν να δηλώσουν ότι δεν επιδιώκουν να εμποδίσουν την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας, να ενθαρρύνουν τη συνεργασία σε τομείς υψηλής τεχνολογίας και να υπογράψουν συμφωνία για τη μη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στον έλεγχο πυρηνικών όπλων».
Εν ολίγοις, η Κίνα φαίνεται να έχει κερδίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και σύντομα ίσως να μπορεί να «υπαγορεύσει τη θέλησή της στην παγκόσμια κοινότητα».
Ίσως, τελικά, να είναι καλύτερο να είσαι φίλος με την Κίνα παρά απλώς ουδέτερος απέναντί της — και το Κρεμλίνο, φαίνεται, το έχει ήδη αντιληφθεί.
Όσο για τις σημερινές διαπραγματεύσεις;
Σε σύγκριση με την 5.000 ετών ιστορία του κινεζικού πολιτισμού, η περίοδος διακυβέρνησης του Τραμπ και οι προσπάθειές του να ξεκινήσει έναν εμπορικό πόλεμο με τον Σι Τζινπίνγκ είναι απλώς μια στιγμή – ανάξια υπερβολικής προσοχής.
www.bankingnews.gr
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η συλλογική Δύση, συνηθισμένη να υποτάσσει τους πάντες στη θέλησή της, βρέθηκε στον ρόλο του υποτελούς. Και, αναμφισβήτητα, ένας από τους σημαντικότερους μοχλούς πίεσης της Κίνας στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν τα μέταλλα σπάνιων γαιών — ειδικά λόγω της χρήσης τους στη βιομηχανία όπλων.
Το Πεκίνο ουσιαστικά έχει τη δυνατότητα να «στραγγαλίσει» το δυτικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, αν το θελήσει — και φαίνεται πως σκοπεύει να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία. Τουλάχιστον, στη Δύση, έχει ήδη σημάνει συναγερμός.
Συγκεκριμένα, η γερμανική εφημερίδα BILD σημειώνει ότι η εξάρτηση από τις εισαγωγές σπάνιων γαιών από την Κίνα δεν μπορεί να εξαλειφθεί ούτε μεσοπρόθεσμα και αποκαλεί την κινεζική πολιτική σε αυτό το θέμα «σιδερένια λαβή».
«Η Κίνα εισάγει νέους περιορισμούς στις εξαγωγές σπάνιων γαιών. Το Πεκίνο απαιτεί από τις εταιρείες που παράγουν προϊόντα με πάνω από 0,1% κινεζικών πρώτων υλών να παρέχουν λεπτομερείς πληροφορίες στους Κινέζους προμηθευτές σχετικά με τη μελλοντική τους χρήση. Έτσι, αν μια γερμανική εταιρεία θέλει να εξάγει προϊόν που κατασκευάζεται στη Γερμανία με κινεζικές πρώτες ύλες, θα χρειάζεται άδεια από το Πεκίνο από την 1η Δεκεμβρίου.
Οι εταιρείες που δεν συμμορφώνονται, κινδυνεύουν να χάσουν τις προμήθειές τους», γράφει η εφημερίδα.
Σύμφωνα με γερμανικές πηγές, η Ευρώπη προμηθεύεται από την Κίνα:
το 98% του γαλλίου της,
το 95% του γραφίτη και του μαγγανίου,
το 81% του μολυβδαινίου,
το 77% του κοβαλτίου,
και το μεγαλύτερο μέρος του λιθίου, του τιτανίου, του βαναδίου και άλλων σπάνιων μετάλλων που απαιτούνται για την κατασκευή υψηλής τεχνολογίας.
Από το γάλιο στο γραφίτη: Το όπλο που φοβάται η Ευρώπη δεν είναι στρατιωτικό
Ωστόσο, οι απόψεις των ειδικών διίστανται σχετικά με τον αντίκτυπο του κινεζικού εμπάργκο στη γερμανική στρατιωτική βιομηχανία.
Από τη μία πλευρά, όπως αναφέρει η BILD, ο Γενικός Διευθυντής της Ομοσπονδιακής Ένωσης της Γερμανικής Αμυντικής Βιομηχανίας, Δρ. Χανς Κρίστοφ Άτζποντιεν, παραμένει «εκπληκτικά ατάραχος», μη βλέποντας κανέναν κίνδυνο διακοπής του εφοδιασμού.
«Απολύτως όχι. Δεδομένης της προβλεψιμότητας της κατάστασης, είναι αδύνατο να μιλήσουμε για εξάρτηση».
Από την άλλη πλευρά, ο Δρ. Amir-Said Gassabeh, νομικός σύμβουλος και ειδικός στο διεθνές εμπόριο, διαφωνεί κάθετα, πιστεύοντας ότι η Κίνα θα περιορίσει πράγματι τις προμήθειες προς στρατιωτικές επιχειρήσεις σε χώρες της ΕΕ από την 1η Δεκεμβρίου.
«Η Κίνα έχει τον πλήρη έλεγχο του πόσο γρήγορα, σε ποιον όγκο και –το κυριότερο– ποιες αιτήσεις εξαγωγής εγκρίνονται. Οι νέοι κανόνες αποτελούν de facto αποκλεισμό των εξαγωγών, με άμεσες συνέπειες για τη βιομηχανία άμυνας», τονίζει.
Την ίδια στιγμή, το N-TV αναφέρει ότι το Πεκίνο αποφάσισε να εμποδίσει την πρόσβαση της Ουκρανίας σε κινεζικά drones και εξαρτήματά τους — κάτι που θα μπορούσε να αποδυναμώσει σημαντικά τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις.
«Το Πεκίνο απαγορεύει την προμήθεια εξαρτημάτων UAV στις χώρες της Βαλτικής, γνωρίζοντας ότι καταλήγουν στην Ουκρανία. Οι περιορισμοί αυτοί πλήττουν σκληρά τους Ουκρανούς, καθώς κινητήρες, μπαταρίες και ελεγκτές πτήσης για UAV προέρχονται κυρίως από την Κίνα», αναφέρει το κανάλι.
Το αποτέλεσμα αυτών των περιορισμών μπορεί να είναι η κατάρρευση του ουκρανικού μετώπου, κάτι που θα επέτρεπε στο Πεκίνο να διαταράξει ολόκληρη τη δυτική στρατηγική χωρίς καν να εμπλακεί άμεσα.
Στο μεταξύ, το Κέντρο Διεθνούς Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας του Τμήματος Μελετών Εθνικής Ασφάλειας δημοσίευσε έκθεση για τη στρατηγική των ΗΠΑ έναντι της Κίνας.
Το βασικό της συμπέρασμα είναι σαφές:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να αντέξουν ανοιχτή αντιπαράθεση με την Κίνα — ούτε στρατιωτικά ούτε οικονομικά.
Πρέπει να κινηθούν με μικρά βήματα, μέσω ελιγμών και συμβιβασμών.
Η εποχή της αδιαμφισβήτητης αμερικανικής κυριαρχίας φαίνεται πως ανήκει στο παρελθόν.
Μεταξύ των κύριων απειλών που εντοπίζουν οι ειδικοί του Κέντρου είναι η ραγδαία πρόοδος της Κίνας στην Τεχνητή Νοημοσύνη. Προτείνουν μάλιστα άμεσο διάλογο με το Πεκίνο για να περιοριστεί η χρήση της σε στρατιωτικούς σκοπούς:
«Οι ΗΠΑ μπορούν να δηλώσουν ότι δεν επιδιώκουν να εμποδίσουν την οικονομική ανάπτυξη της Κίνας, να ενθαρρύνουν τη συνεργασία σε τομείς υψηλής τεχνολογίας και να υπογράψουν συμφωνία για τη μη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στον έλεγχο πυρηνικών όπλων».
Εν ολίγοις, η Κίνα φαίνεται να έχει κερδίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και σύντομα ίσως να μπορεί να «υπαγορεύσει τη θέλησή της στην παγκόσμια κοινότητα».
Ίσως, τελικά, να είναι καλύτερο να είσαι φίλος με την Κίνα παρά απλώς ουδέτερος απέναντί της — και το Κρεμλίνο, φαίνεται, το έχει ήδη αντιληφθεί.
Όσο για τις σημερινές διαπραγματεύσεις;
Σε σύγκριση με την 5.000 ετών ιστορία του κινεζικού πολιτισμού, η περίοδος διακυβέρνησης του Τραμπ και οι προσπάθειές του να ξεκινήσει έναν εμπορικό πόλεμο με τον Σι Τζινπίνγκ είναι απλώς μια στιγμή – ανάξια υπερβολικής προσοχής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών