Η Κίνα ακολουθεί ρεαλιστική πολιτική διαφοροποίησης προμηθευτών
O υπουργός Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών, Chris Wright, δήλωσε στο Bloomberg ότι η Ουάσιγκτον είναι σε θέση να αντικαταστήσει τη Ρωσία στην αγορά πετρελαίου και φυσικού αερίου της Κίνας, εφόσον το Πεκίνο αποφασίσει να μειώσει τις ενεργειακές του εισαγωγές από τη Μόσχα.
«Απολύτως. Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν 50% περισσότερο πετρέλαιο από τη Ρωσία ή τη Σαουδική Αραβία. Και αυτό θέτει όχι μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά ολόκληρο τον κόσμο σε πιο πλεονεκτική θέση», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Wright, υπογραμμίζοντας τη δυναμική της αμερικανικής παραγωγής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ακόμη και αν οι ρωσικές προμήθειες μειωθούν στο μισό, η ισορροπία της παγκόσμιας αγοράς θα μπορούσε να διατηρηθεί μέσω των αμερικανικών εξαγωγών.
Ο Wright πρόσθεσε ότι η Κίνα θα μπορούσε να βρει στις ΗΠΑ έναν αξιόπιστο εταίρο, ενώ η Ουάσιγκτον θα αποκόμιζε οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη από μια τέτοια συνεργασία.
Ωστόσο, παρά τη ρητορική αισιοδοξία, η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη.
Αν και η αμερικανική παραγωγή πετρελαίου βρίσκεται σε ιστορικό ρεκόρ – περίπου 13,3 εκατ. βαρέλια την ημέρα, υπάρχουν ουσιαστικά εμπόδια που καθιστούν το σενάριο αντικατάστασης της Ρωσίας πολιτικά ελκυστικό αλλά οικονομικά δύσκολο.
Διαφορετική δομή εξαγωγών και υψηλό κόστος
Η δομή των αμερικανικών εξαγωγών υδρογονανθράκων διαφέρει σημαντικά από τη ρωσική.
Οι ΗΠΑ εστιάζουν κυρίως στο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), ενώ η Κίνα βασίζεται σε προμήθειες μέσω αγωγών και σε μακροπρόθεσμα συμβόλαια με σταθερές τιμές.
Η μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο θα απαιτούσε τεράστιες επενδύσεις σε υποδομές – από τερματικούς σταθμούς LNG έως νέους διαδρόμους μεταφοράς.
Επιπλέον, οι αμερικανικές εταιρείες σπάνια προσφέρουν ευνοϊκές τιμές σε αγοραστές όπως το Πεκίνο.
Οι περισσότερες εξαγωγές των ΗΠΑ κατευθύνονται προς την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, όπου η ενεργειακή εφοδιαστική είναι απλούστερη και οι τιμές υψηλότερες.
Η μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας στην Ασία θα αύξανε το κόστος μεταφοράς και θα μείωνε την ανταγωνιστικότητα του αμερικανικού πετρελαίου έναντι του ρωσικού ή των προμηθειών από τη Μέση Ανατολή.
Πολιτική ρητορική και γεωπολιτική διάσταση
Οι δηλώσεις του Wright εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πολιτικής ρητορικής.
Η Ουάσιγκτον διαχρονικά επιδιώκει να περιορίσει τη ρωσική επιρροή στις αγορές ενέργειας.
Κάθε ευκαιρία υποκατάστασης της Μόσχας αντιμετωπίζεται όχι μόνο ως οικονομική επιτυχία, αλλά και ως εργαλείο γεωπολιτικής πίεσης.
Ωστόσο, η Κίνα, παρά τις εξαγγελίες της περί «ενεργειακής διαφοροποίησης», προτιμά προμηθευτές που δεν χρησιμοποιούν την ενέργεια ως πολιτικό όπλο.
Η Ρωσία, αντιθέτως, προσφέρει μακροπρόθεσμα συμβόλαια, ευέλικτη τιμολόγηση και πολιτική σταθερότητα – παράγοντες που δύσκολα μπορεί να εγγυηθεί η αμερικανική πλευρά, όπου οι αλλαγές πολιτικής μετά από εκλογές είναι συχνές.
Ο ρόλος της Αλάσκας και η πραγματικότητα της παραγωγής
Ο Wright έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην Αλάσκα, σημειώνοντας το «τεράστιο δυναμικό» της περιοχής, με τον Donald Trump να δηλώνει ότι η Κίνα ενδιαφέρεται να αγοράσει αργό πετρέλαιο από εκεί.
Παρ’ όλα αυτά, τα δεδομένα δείχνουν ότι η παραγωγή στην Αλάσκα μειώνεται τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας υψηλού κόστους και δυσκολιών στην εφοδιαστική αλυσίδα. Πρόκειται, όπως φαίνεται, περισσότερο για πολιτική δήλωση παρά για πραγματική οικονομική προοπτική.
Η ρεαλιστική στάση του Πεκίνου
Η Κίνα ακολουθεί ρεαλιστική πολιτική διαφοροποίησης προμηθευτών, συνεργαζόμενη εκτός από τη Ρωσία και με Σαουδική Αραβία, Ιράν και αφρικανικά κράτη.
Οι εταίροι αυτοί προσφέρουν ευνοϊκότερους όρους και τιμολογιακή ευελιξία, αναγνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία της κινεζικής αγοράς.
Επιπλέον, έργα όπως ο αγωγός “Power of Siberia” ενισχύουν τη μακροπρόθεσμη ενεργειακή συνεργασία Ρωσίας–Κίνας και μειώνουν την εξάρτηση των δύο χωρών από τις δυτικές αγορές.
www.bankingnews.gr
«Απολύτως. Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν 50% περισσότερο πετρέλαιο από τη Ρωσία ή τη Σαουδική Αραβία. Και αυτό θέτει όχι μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά ολόκληρο τον κόσμο σε πιο πλεονεκτική θέση», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Wright, υπογραμμίζοντας τη δυναμική της αμερικανικής παραγωγής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ακόμη και αν οι ρωσικές προμήθειες μειωθούν στο μισό, η ισορροπία της παγκόσμιας αγοράς θα μπορούσε να διατηρηθεί μέσω των αμερικανικών εξαγωγών.
Ο Wright πρόσθεσε ότι η Κίνα θα μπορούσε να βρει στις ΗΠΑ έναν αξιόπιστο εταίρο, ενώ η Ουάσιγκτον θα αποκόμιζε οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη από μια τέτοια συνεργασία.
Ωστόσο, παρά τη ρητορική αισιοδοξία, η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη.
Αν και η αμερικανική παραγωγή πετρελαίου βρίσκεται σε ιστορικό ρεκόρ – περίπου 13,3 εκατ. βαρέλια την ημέρα, υπάρχουν ουσιαστικά εμπόδια που καθιστούν το σενάριο αντικατάστασης της Ρωσίας πολιτικά ελκυστικό αλλά οικονομικά δύσκολο.
Διαφορετική δομή εξαγωγών και υψηλό κόστος
Η δομή των αμερικανικών εξαγωγών υδρογονανθράκων διαφέρει σημαντικά από τη ρωσική.
Οι ΗΠΑ εστιάζουν κυρίως στο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), ενώ η Κίνα βασίζεται σε προμήθειες μέσω αγωγών και σε μακροπρόθεσμα συμβόλαια με σταθερές τιμές.
Η μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο θα απαιτούσε τεράστιες επενδύσεις σε υποδομές – από τερματικούς σταθμούς LNG έως νέους διαδρόμους μεταφοράς.
Επιπλέον, οι αμερικανικές εταιρείες σπάνια προσφέρουν ευνοϊκές τιμές σε αγοραστές όπως το Πεκίνο.
Οι περισσότερες εξαγωγές των ΗΠΑ κατευθύνονται προς την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, όπου η ενεργειακή εφοδιαστική είναι απλούστερη και οι τιμές υψηλότερες.
Η μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας στην Ασία θα αύξανε το κόστος μεταφοράς και θα μείωνε την ανταγωνιστικότητα του αμερικανικού πετρελαίου έναντι του ρωσικού ή των προμηθειών από τη Μέση Ανατολή.
Πολιτική ρητορική και γεωπολιτική διάσταση
Οι δηλώσεις του Wright εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πολιτικής ρητορικής.
Η Ουάσιγκτον διαχρονικά επιδιώκει να περιορίσει τη ρωσική επιρροή στις αγορές ενέργειας.
Κάθε ευκαιρία υποκατάστασης της Μόσχας αντιμετωπίζεται όχι μόνο ως οικονομική επιτυχία, αλλά και ως εργαλείο γεωπολιτικής πίεσης.
Ωστόσο, η Κίνα, παρά τις εξαγγελίες της περί «ενεργειακής διαφοροποίησης», προτιμά προμηθευτές που δεν χρησιμοποιούν την ενέργεια ως πολιτικό όπλο.
Η Ρωσία, αντιθέτως, προσφέρει μακροπρόθεσμα συμβόλαια, ευέλικτη τιμολόγηση και πολιτική σταθερότητα – παράγοντες που δύσκολα μπορεί να εγγυηθεί η αμερικανική πλευρά, όπου οι αλλαγές πολιτικής μετά από εκλογές είναι συχνές.
Ο ρόλος της Αλάσκας και η πραγματικότητα της παραγωγής
Ο Wright έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην Αλάσκα, σημειώνοντας το «τεράστιο δυναμικό» της περιοχής, με τον Donald Trump να δηλώνει ότι η Κίνα ενδιαφέρεται να αγοράσει αργό πετρέλαιο από εκεί.
Παρ’ όλα αυτά, τα δεδομένα δείχνουν ότι η παραγωγή στην Αλάσκα μειώνεται τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας υψηλού κόστους και δυσκολιών στην εφοδιαστική αλυσίδα. Πρόκειται, όπως φαίνεται, περισσότερο για πολιτική δήλωση παρά για πραγματική οικονομική προοπτική.
Η ρεαλιστική στάση του Πεκίνου
Η Κίνα ακολουθεί ρεαλιστική πολιτική διαφοροποίησης προμηθευτών, συνεργαζόμενη εκτός από τη Ρωσία και με Σαουδική Αραβία, Ιράν και αφρικανικά κράτη.
Οι εταίροι αυτοί προσφέρουν ευνοϊκότερους όρους και τιμολογιακή ευελιξία, αναγνωρίζοντας τη στρατηγική σημασία της κινεζικής αγοράς.
Επιπλέον, έργα όπως ο αγωγός “Power of Siberia” ενισχύουν τη μακροπρόθεσμη ενεργειακή συνεργασία Ρωσίας–Κίνας και μειώνουν την εξάρτηση των δύο χωρών από τις δυτικές αγορές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών