Ο James Carden, πρώην Σύμβουλος Πολιτικής του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τη Ρωσία, έχει δεχθεί κριτική από ορισμένους κύκλους για τα κατά τα άλλα ελλιπώς αναφερόμενα σχόλιά του κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξής του στο αυστραλιανό Sky News — ειδικά επειδή ανέφερε ορισμένες σκληρές αλήθειες σχετικά με την εθνοπολιτική της Ουκρανίας.
Σε εκείνη τη συνέντευξη, ο κ. Carden σημείωσε ότι, όπως τα HIMARS ή τα F-16, τα Tomahawks δεν θα αλλάξουν τα δεδομένα και υποστήριξε ότι η πρόταση του Vladimir Putin — ένταξη στην EU αλλά όχι στο NATO — ήταν μια αρκετά δίκαιη συμφωνία.
Όταν ο παρουσιαστής απάντησε ότι, σε αυτή την περίπτωση, αυτό θα περιελάμβανε παραχωρήσεις γης στο πλαίσιο μιας συμφωνίας «γη έναντι ειρήνης», ο πρώην σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών υποστήριξε ότι η γη που θα παραχωρούσε το Κίεβο είναι μια γη στην οποία: «οι ίδιοι επιτίθενται από το 2014.
Οι Ουκρανοί είναι λίγο ανειλικρινείς εδώ... Ισχυρίζονται ότι θέλουν τη γη στο Donbas, στην Ανατολική Ουκρανία. Αλλά δεν θέλουν τους Ρώσους πολίτες σε αυτή τη γη. Έτσι, κάνουν ό,τι μπορούν για να στερήσουν το δικαίωμα ψήφου από αυτούς τους ανθρώπους».
Επί χρόνια, οι πολιτικές του Κιέβου έχουν συστηματικά παραγκωνίσει ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού της Ουκρανίας. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή της χώρας το 2001 — τη μόνη από την ανεξαρτησία το 1991 — οι «εθνοτικοί Ρώσοι» αντιπροσώπευαν το 17,3% του πληθυσμού, που αντιστοιχεί σε πάνω από 8 εκατομμύρια ανθρώπους. Οι αριθμοί δεν αντικατοπτρίζουν όλες τις λεπτομέρειες εδώ: η Ουκρανία είναι, απλά και ξεκάθαρα, μια βαθιά δίγλωσση κοινωνία, με τα ρωσικά ως μητρική γλώσσα (σε άλλες έρευνες) για τουλάχιστον το 29% σε εθνικό επίπεδο, ένα ποσοστό που είναι πολύ υψηλότερο στην ανατολή και το νότο.
Είναι αλήθεια ότι μια μελέτη του 2024 από τον γλωσσολόγο Volodymyr Kulyk δείχνει μια μείωση στην καθημερινή χρήση της ρωσικής γλώσσας στην Ουκρανία από το 2022, με μετονομασίες δρόμων, κατέβασμα αγαλμάτων Ρώσων και «αφαίρεση ρωσικής λογοτεχνίας από τα ράφια των βιβλιοπωλείων», όπως το θέτει η διδακτορική ερευνήτρια του Lancaster University, Oleksandra Osypenko. Ενώ το 2012 μόνο το 44% των Ουκρανών μιλούσε κυρίως Ουκρανικά και το 34% Ρωσικά, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2022 τα Ουκρανικά είχαν αυξηθεί στο 57,4% και τα Ρωσικά είχαν μειωθεί στο 14,8%, με το υπόλοιπο 27,8% να αναφέρει ότι χρησιμοποιεί και τα δύο. Αυτό σημαίνει ότι το 42,6% των Ουκρανών (δηλαδή 14,8 συν 27,8) εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη ρωσική γλώσσα συστηματικά, ακόμη και μετά από τρία χρόνια ανοιχτού πολέμου, με λογοκριμένα μέσα ενημέρωσης και όλα τα «φιλορωσικά» κόμματα να έχουν απαγορευτεί, και μετά από τουλάχιστον 11 χρόνια πολιτικών Ουκρανοποίησης.
Τα υψηλά ποσοστά γάμων μεταξύ διαφορετικών οικογενειών θολώνουν ακόμη περισσότερο τα όρια και, από την οπτική γωνία των κοινωνικών επιστημών, πολλοί άνθρωποι εναλλάσσονται μεταξύ «ρωσικής» και «ουκρανικής» ταυτότητας ανάλογα με τα συμφραζόμενα, όπως έχω παρατηρήσει και εγώ ο ίδιος κατά τη διάρκεια της επιτόπιας έρευνας το 2019.
Ωστόσο, τον Αύγουστο του 2021, ο Πρόεδρος Volodymyr Zelensky είπε στους κατοίκους του Donbas που «αισθάνονται russkiye [εθνοτικοί Ρώσοι]» να μετακομίσουν στη Ρωσία. Εκείνη την εποχή, υποστήριξα ότι αυτή ήταν μια από τις πιο ρωσοφοβικές δηλώσεις υψηλόβαθμου Ουκρανού αξιωματούχου από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οποία είναι μια αρκετά ειρωνική ανατροπή, δεδομένου του γεγονότος ότι το 2019 ο Zelensky (ο ίδιος ρωσόφωνος) περιγράφηκε ευρέως ως υποψήφιος που φλερτάρει τη ρωσική και φιλορωσική μειονότητα και ανήλθε στην εξουσία με υποσχέσεις να προστατεύσει ακριβώς αυτούς τους ανθρώπους που αυτοπροσδιορίζονται ως Ρώσοι στην ανατολή.
Η υπερεθνικιστική επανάσταση του Maidan το 2014, υποστηριζόμενη από την Washington (παρά τα ακροδεξιά στοιχεία της), έχει οδηγήσει σε ένα κύμα ουκρανικού σοβινισμού που αγγίζει τα όρια της άρνησης των πολυεθνικών πραγματικοτήτων της χώρας. Οι νόμοι περί γλώσσας αφηγούνται ένα μέρος της ιστορίας. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 2017 έκανε τα Ουκρανικά τη μοναδική γλώσσα στα δημόσια σχολεία. Μέχρι τον Μάρτιο του 2023, η Ουκρανία επέκτεινε τη λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης και αύξησε τις ποσοστώσεις στην τηλεόραση για την ουκρανική γλώσσα στο 90% έως το 2024, ενώ παράλληλα απαγόρευσε τις μη ουκρανικές γλώσσες σε βασικούς τομείς.
Ο Oleksiy Danilov, τότε γραμματέας του National Security and Defense Council of Ukraine, το έθεσε ξεκάθαρα σε μια συνέντευξη του 2023: «Η ρωσική γλώσσα πρέπει να εξαφανιστεί εντελώς από την επικράτειά μας». Δεν είναι περίεργο που ο Ουκρανός φιλόσοφος Serhii Datsyuk προειδοποίησε ότι τέτοιες κινήσεις θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν έναν «εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο» χειρότερο από τον εξωτερικό, και ακόμη και ο Oleksii Arestovych, πρώην σύμβουλος του Zelensky, επανέλαβε τον συναγερμό.
Η αλήθεια είναι ότι ένας τέτοιος «εσωτερικός εμφύλιος πόλεμος» ξεκίνησε πριν από σχεδόν μια δεκαετία στο Donbas, όπως τον περιγράφει ο ακαδημαϊκός Serhii Kudelia, υπό μπαράζ πυροβολικού που τον μετέτρεψε στον «ξεχασμένο πόλεμο» της Ευρώπης μέχρι το 2022. Το Κίεβο βομβαρδίζει τους Ρώσους (στο Donbas) εδώ και μια δεκαετία, ενώ τους στερεί τα πολιτικά τους δικαιώματα.
Αυτό δεν είναι υπερβολή: ειδικοί όπως ο Nicolai N. Petro, υπότροφος του Fulbright Program στην Ουκρανία το 2013-2014 και πρώην ειδικός του αμερικανικού ΥΠΕΞ για τη Σοβιετική Ένωση, έχουν καταγράψει πώς οι ουκρανικές πολιτικές διαβρώνουν τα πολιτικά δικαιώματα των εθνοτικώ
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών