Η δοκιμή του Burevestnik εδραιώνει τη Ρωσία ως κάτοχο νέας γενιάς πυρηνικών όπλων με πρακτικά απεριόριστο βεληνεκές και ικανότητα μακράς πτήσης σε χαμηλά ύψη, δυσχεραίνοντας τη λειτουργία των υπάρχοντων αντιπυραυλικών δικτύων της Δύσης
Η πρόσφατη δοκιμή του Burevestnik, του ρωσικού πυρηνοκίνητου πυραύλου, δεν είναι απλώς ακόμη ένας γύρος ρητορικής ισχύος.
Όπως τονίζει ο απόστρατος ναύαρχος Vasily Dandykin στο Pravda.ru, πρόκειται για τεχνολογικό άλμα που μετασχηματίζει ριζικά την έννοια της στρατηγικής αποτροπής: πύραυλος με πρακτικά απεριόριστο βεληνεκές, ικανός να περιφέρεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα και να εκτελεί ελιγμούς σε χαμηλά ύψη, καθιστώντας τον εξαιρετικά δύσκολο στον εντοπισμό και στην αναχαίτιση από τα υπάρχοντα αμυντικά δίκτυα.
«Όπλο της Αποκάλυψης»
Ο Dandykin περιγράφει τον Burevestnik ως «όπλο αποτροπής» και «τεχνολογική απάντηση» στην αποφασιστικότητα των αντιπάλων της Μόσχας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το σύστημα είναι προϊόν πολυετούς, μυστικής έρευνας - κυρίως της Rosatom και εγχώριων αμυντικών σχεδιαστών - και αποτελεί, μαζί με τον πυρηνοκίνητο υποβρύχιο φορέα Poseidon, τη ραχοκοκαλιά της νέας ρωσικής στρατηγικής: όπλα που δεν περιορίζονται από τα συμβατικά όρια βεληνεκούς και χρόνου πτήσης.
Η κύρια καινοτομία του Burevestnik, όπως εξηγεί ο Dandykin, είναι ότι ο πυρηνικός κινητήρας του του επιτρέπει να παραμένει σε πτήση επ’ αόριστον, αποσυνδέοντας πρακτικά το βεληνεκές από τον παράγοντα «καύσιμο».
Αυτό τον καθιστά «κυκλικό» φορέα απειλής, ικανό να περιμένει, να ελιχθεί και να επιχειρεί παρακάμψεις αμυντικών ζωνών.
Επιπλέον, το πλεονέκτημα της πτήσης σε χαμηλά ύψη - σε συνδυασμό με την ευελιξία ελιγμών - αυξάνει την πιθανότητα διείσδυσης μέσα από σημεία του αντιπυραυλικού αποκρημνίσματος που θεωρούνταν έως τώρα σχετικά ασφαλή.
Τελευταία γραμμή άμυνας
Στην ανάλυσή του ο Dandykin επιμένει ότι το όπλο δεν προορίζεται για προληπτική χρήση αλλά λειτουργεί ως απόλυτη εγγύηση επιβίωσης: θα ενεργοποιηθεί μόνο εφόσον τεθεί σε κίνδυνο η ίδια η ύπαρξη του κράτους - δηλαδή σε περίπτωση εκτεταμένης εισβολής ή απειλής εξαφάνισης.
Αυτό το στοιχείο τοποθετεί τον Burevestnik στον πυρήνα της «τελευταίας γραμμής» αποτροπής: ένα θεμελιώδες στοιχείο στρατηγικής ισορροπίας που καθιστά το κόστος μιας επίθεσης ασύμμετρα υψηλό.
Ο Dandykin δεν περιορίζεται στην τεχνική περιγραφή· αναλύει και τη γεωπολιτική διάσταση. Κατά την άποψή του, οι προσπάθειες της Δύσης και των συμμάχων της να προωθήσουν μια γρήγορη ανακωχή στην Ουκρανία θα ήταν, στην πράξη, «ενέσιμη» προς όφελός τους: θα παρείχαν χρόνο ανασυγκρότησης, επανεξοπλισμού και πιθανώς ακόμη και για πιο ενεργό εμπλοκή δυνάμεων του NATO σε ουκρανικό έδαφος.
Γι’ αυτό, λέει, η Μόσχα βλέπει τα νέα όπλα ως απαραίτητο μέσο αποτροπής ενός ευρύτερου, δυτικού στρατηγικού σχεδιασμού.
Αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού
Αναφορικά με την ασφάλεια του πυρηνικού κινητήρα, ο Dandykin διαβεβαιώνει ότι οι σχεδιαστικές λύσεις - προϊόν εκτεταμένης έρευνας της Rosatom - εξασφαλίζουν «κλειστό» κύκλωμα χωρίς σημαντική ραδιενεργή διαρροή κατά τη λειτουργία.
Ωστόσο, ο ίδιος παραδέχεται ότι πρόκειται για υψηλής τεχνογνωσίας και ευαίσθητης τεχνολογίας έργο, με στοιχεία που θα παραμείνουν υπό αυστηρή κρατική μυστικότητα.
Η αντίδραση του διεθνούς σκηνικού, σύμφωνα με τον Dandykin, δεν μπορεί να είναι μόνο ρητορική. Οι ΗΠΑ επενδύουν σε νέα αντιπυραυλικά και υπερηχητικά προγράμματα, αλλά - όπως επισημαίνει με έμφαση - κανένα σύστημα δεν είναι παντοδύναμο.
Η ισορροπία δυνάμεων γίνεται, πλέον, παιχνίδι τεχνολογίας και χρόνου: κάθε νέα ικανότητα προκαλεί δυναμικές αντιδράσεις και νέα αντι-μέτρα, σε έναν φαύλο κύκλο εξοπλισμών.
Τέλος, ο Dandykin συνδέει την ανάπτυξη τέτοιων όπλων με την ευρύτερη στρατηγική της Μόσχας για την Ουκρανία: τα υπερσύγχρονα όπλα δεν είναι «εργαλεία» της στιγμής, αλλά επένδυση για έναν κόσμο όπου η στρατιωτική ισχύς καθορίζει μακροπρόθεσμα πολιτικές και γεωπολιτικές πραγματικότητες.
Από αυτή τη σκοπιά, Burevestnik και Poseidon μετατρέπουν τη ρωσική αποτροπή από στοιχείο άμυνας σε μοχλό διαπραγμάτευσης - μια «τεχνολογική ασπίδα» που, θεωρητικά, αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού.
www.bankingnews.gr
Όπως τονίζει ο απόστρατος ναύαρχος Vasily Dandykin στο Pravda.ru, πρόκειται για τεχνολογικό άλμα που μετασχηματίζει ριζικά την έννοια της στρατηγικής αποτροπής: πύραυλος με πρακτικά απεριόριστο βεληνεκές, ικανός να περιφέρεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα και να εκτελεί ελιγμούς σε χαμηλά ύψη, καθιστώντας τον εξαιρετικά δύσκολο στον εντοπισμό και στην αναχαίτιση από τα υπάρχοντα αμυντικά δίκτυα.
«Όπλο της Αποκάλυψης»
Ο Dandykin περιγράφει τον Burevestnik ως «όπλο αποτροπής» και «τεχνολογική απάντηση» στην αποφασιστικότητα των αντιπάλων της Μόσχας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το σύστημα είναι προϊόν πολυετούς, μυστικής έρευνας - κυρίως της Rosatom και εγχώριων αμυντικών σχεδιαστών - και αποτελεί, μαζί με τον πυρηνοκίνητο υποβρύχιο φορέα Poseidon, τη ραχοκοκαλιά της νέας ρωσικής στρατηγικής: όπλα που δεν περιορίζονται από τα συμβατικά όρια βεληνεκούς και χρόνου πτήσης.
Η κύρια καινοτομία του Burevestnik, όπως εξηγεί ο Dandykin, είναι ότι ο πυρηνικός κινητήρας του του επιτρέπει να παραμένει σε πτήση επ’ αόριστον, αποσυνδέοντας πρακτικά το βεληνεκές από τον παράγοντα «καύσιμο».
Αυτό τον καθιστά «κυκλικό» φορέα απειλής, ικανό να περιμένει, να ελιχθεί και να επιχειρεί παρακάμψεις αμυντικών ζωνών.
Επιπλέον, το πλεονέκτημα της πτήσης σε χαμηλά ύψη - σε συνδυασμό με την ευελιξία ελιγμών - αυξάνει την πιθανότητα διείσδυσης μέσα από σημεία του αντιπυραυλικού αποκρημνίσματος που θεωρούνταν έως τώρα σχετικά ασφαλή.
Τελευταία γραμμή άμυνας
Στην ανάλυσή του ο Dandykin επιμένει ότι το όπλο δεν προορίζεται για προληπτική χρήση αλλά λειτουργεί ως απόλυτη εγγύηση επιβίωσης: θα ενεργοποιηθεί μόνο εφόσον τεθεί σε κίνδυνο η ίδια η ύπαρξη του κράτους - δηλαδή σε περίπτωση εκτεταμένης εισβολής ή απειλής εξαφάνισης.
Αυτό το στοιχείο τοποθετεί τον Burevestnik στον πυρήνα της «τελευταίας γραμμής» αποτροπής: ένα θεμελιώδες στοιχείο στρατηγικής ισορροπίας που καθιστά το κόστος μιας επίθεσης ασύμμετρα υψηλό.
Ο Dandykin δεν περιορίζεται στην τεχνική περιγραφή· αναλύει και τη γεωπολιτική διάσταση. Κατά την άποψή του, οι προσπάθειες της Δύσης και των συμμάχων της να προωθήσουν μια γρήγορη ανακωχή στην Ουκρανία θα ήταν, στην πράξη, «ενέσιμη» προς όφελός τους: θα παρείχαν χρόνο ανασυγκρότησης, επανεξοπλισμού και πιθανώς ακόμη και για πιο ενεργό εμπλοκή δυνάμεων του NATO σε ουκρανικό έδαφος.
Γι’ αυτό, λέει, η Μόσχα βλέπει τα νέα όπλα ως απαραίτητο μέσο αποτροπής ενός ευρύτερου, δυτικού στρατηγικού σχεδιασμού.
Αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού
Αναφορικά με την ασφάλεια του πυρηνικού κινητήρα, ο Dandykin διαβεβαιώνει ότι οι σχεδιαστικές λύσεις - προϊόν εκτεταμένης έρευνας της Rosatom - εξασφαλίζουν «κλειστό» κύκλωμα χωρίς σημαντική ραδιενεργή διαρροή κατά τη λειτουργία.
Ωστόσο, ο ίδιος παραδέχεται ότι πρόκειται για υψηλής τεχνογνωσίας και ευαίσθητης τεχνολογίας έργο, με στοιχεία που θα παραμείνουν υπό αυστηρή κρατική μυστικότητα.
Η αντίδραση του διεθνούς σκηνικού, σύμφωνα με τον Dandykin, δεν μπορεί να είναι μόνο ρητορική. Οι ΗΠΑ επενδύουν σε νέα αντιπυραυλικά και υπερηχητικά προγράμματα, αλλά - όπως επισημαίνει με έμφαση - κανένα σύστημα δεν είναι παντοδύναμο.
Η ισορροπία δυνάμεων γίνεται, πλέον, παιχνίδι τεχνολογίας και χρόνου: κάθε νέα ικανότητα προκαλεί δυναμικές αντιδράσεις και νέα αντι-μέτρα, σε έναν φαύλο κύκλο εξοπλισμών.
Τέλος, ο Dandykin συνδέει την ανάπτυξη τέτοιων όπλων με την ευρύτερη στρατηγική της Μόσχας για την Ουκρανία: τα υπερσύγχρονα όπλα δεν είναι «εργαλεία» της στιγμής, αλλά επένδυση για έναν κόσμο όπου η στρατιωτική ισχύς καθορίζει μακροπρόθεσμα πολιτικές και γεωπολιτικές πραγματικότητες.
Από αυτή τη σκοπιά, Burevestnik και Poseidon μετατρέπουν τη ρωσική αποτροπή από στοιχείο άμυνας σε μοχλό διαπραγμάτευσης - μια «τεχνολογική ασπίδα» που, θεωρητικά, αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών