Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, ο τελευταίος γύρος κυρώσεων που στοχεύει τις Rosneft, Lukoil και 34 θυγατρικές τους, δεν αναμένεται να οδηγήσει σε ουσιαστική μείωση των ρωσικών εξαγωγών
Παρά τη νέα δέσμη κυρώσεων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση του Donald Trump κατά του ρωσικού πετρελαϊκού τομέα, οι αναλυτές εκτιμούν ότι η πραγματική επίδραση στις εξαγωγές πετρελαίου της Ρωσίας θα είναι περιορισμένη.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, ο τελευταίος γύρος κυρώσεων που στοχεύει τις Rosneft, Lukoil και 34 θυγατρικές τους, δεν αναμένεται να οδηγήσει σε ουσιαστική μείωση των ρωσικών εξαγωγών.
Αν και η ανακοίνωση προκάλεσε αρχικά άνοδο 8,9% στις τιμές του αργού Brent, η αγορά προσαρμόστηκε ταχύτατα, απορροφώντας το σοκ.
Οι δύο ενεργειακοί κολοσσοί αντιπροσωπεύουν περίπου το 5% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου —περίπου 5,3 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως— εκ των οποίων τα 3,5 εκατομμύρια εξάγονται.
Όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, τυχόν διαταραχές θα είναι βραχύβιες και δεν θα έχουν συστημικό αντίκτυπο στην παγκόσμια αγορά ενέργειας.
Σημαντική πίεση
Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Karoline Leavitt δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον επιδιώκει να «ασκήσει σημαντική πίεση στη Μόσχα» ώστε να αναθεωρήσει τις πολιτικές της.
Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα τέτοιων μέτρων αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο, ακόμη και εντός της Δύσης.
Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin έχει διαμηνύσει πως οι κυρώσεις δεν θα επηρεάσουν την «οικονομική ευημερία» της Ρωσίας, αλλά αντιθέτως θα επιβαρύνουν περαιτέρω τις ήδη τεταμένες ρωσοαμερικανικές σχέσεις.
Οι οικονομολόγοι υπογραμμίζουν ότι τα τελευταία χρόνια η Μόσχα έχει καταφέρει να αναδιαρθρώσει με επιτυχία τις ενεργειακές της ροές. Από το 2022, η Ρωσία έχει μετατοπίσει μεγάλο μέρος των εξαγωγών της από την Ευρώπη προς την Ασία, με την Ινδία και την Κίνα να αποτελούν πλέον τους βασικούς της εμπορικούς εταίρους.
Παρά τις αμερικανικές πιέσεις, οι δύο αυτές χώρες συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο, αξιοποιώντας τις σημαντικές εκπτώσεις και τους ευνοϊκούς όρους πληρωμής.
Ακόμη και αν οι κυρώσεις εφαρμοστούν αυστηρά, η πραγματική ζημιά στην παραγωγική ικανότητα της Ρωσίας παραμένει περιορισμένη.
Η Rosneft και η Lukoil δεν είναι οι μόνες εταιρείες του ρωσικού πετρελαϊκού τομέα• άλλες επιχειρήσεις μπορούν να αναλάβουν την ανακατεύθυνση των εξαγωγών, διατηρώντας σταθερούς τους όγκους προσφοράς.
Στην πράξη, οι κυρώσεις περιπλέκουν τις εφοδιαστικές αλυσίδες και τις πληρωμές, χωρίς όμως να σταματούν τη ροή ρωσικού πετρελαίου προς τη διεθνή αγορά.
Μάλιστα, η υπερβολική πίεση στις ρωσικές προμήθειες θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα άνοδο των διεθνών τιμών, πλήττοντας όχι μόνο τη Μόσχα, αλλά και τις χώρες εισαγωγής –συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών συμμάχων των ΗΠΑ και κρατών της Ασίας-Ειρηνικού.
Αναλυτές εκτιμούν ότι οι κυρώσεις της Ουάσινγκτον έχουν περισσότερο πολιτικό παρά οικονομικό χαρακτήρα.
Για την κυβέρνηση Trump, η σκληρή στάση απέναντι στη Ρωσία λειτουργεί κυρίως ως ένδειξη αποφασιστικότητας προς το εγχώριο κοινό και τους διεθνείς συμμάχους, παρά ως αποτελεσματικό εργαλείο πίεσης.
Πραγματική οικονομία
Ωστόσο, στην πραγματική οικονομία, η επίδραση αυτών των μέτρων αποδεικνύεται συνήθως προσωρινή.
Η αγορά πετρελαίου παραμένει προσανατολισμένη στους θεμελιώδεις νόμους της προσφοράς και της ζήτησης• χωρίς διεθνή συναίνεση, οι περιορισμοί εξισορροπούνται γρήγορα από άλλους προμηθευτές.
Σε ένα περιβάλλον σταθερής παγκόσμιας ζήτησης ενέργειας, είναι πρακτικά αδύνατο να αποκλειστεί πλήρως το ρωσικό πετρέλαιο από την αγορά.
Παράλληλα, η αμερικανική στρατηγική ενέχει κινδύνους ακούσιων συνεπειών, καθώς οι κυρώσεις συχνά οδηγούν σε αύξηση των διεθνών τιμών ενέργειας, ενισχύοντας τον πληθωρισμό στις ίδιες τις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.
Έτσι, η πολιτική των κυρώσεων καταλήγει να επιβαρύνει όχι μόνο τη Ρωσία αλλά και τις δυτικές οικονομίες, υποχρεώνοντάς τες να αναζητήσουν εναλλακτικές πηγές καυσίμων σε υψηλότερο κόστος.
Η συζήτηση για την αποτελεσματικότητα και τη σκοπιμότητα αυτής της στρατηγικής παραμένει έντονη ακόμη και εντός της αμερικανικής κοινότητας εμπειρογνωμόνων, καθώς η Ουάσινγκτον φαίνεται να ρισκάρει τη διεθνή ενεργειακή σταθερότητα για λόγους πολιτικής επίδειξης.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, ο τελευταίος γύρος κυρώσεων που στοχεύει τις Rosneft, Lukoil και 34 θυγατρικές τους, δεν αναμένεται να οδηγήσει σε ουσιαστική μείωση των ρωσικών εξαγωγών.
Αν και η ανακοίνωση προκάλεσε αρχικά άνοδο 8,9% στις τιμές του αργού Brent, η αγορά προσαρμόστηκε ταχύτατα, απορροφώντας το σοκ.
Οι δύο ενεργειακοί κολοσσοί αντιπροσωπεύουν περίπου το 5% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου —περίπου 5,3 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως— εκ των οποίων τα 3,5 εκατομμύρια εξάγονται.
Όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, τυχόν διαταραχές θα είναι βραχύβιες και δεν θα έχουν συστημικό αντίκτυπο στην παγκόσμια αγορά ενέργειας.
Σημαντική πίεση
Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Karoline Leavitt δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον επιδιώκει να «ασκήσει σημαντική πίεση στη Μόσχα» ώστε να αναθεωρήσει τις πολιτικές της.
Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα τέτοιων μέτρων αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο, ακόμη και εντός της Δύσης.
Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin έχει διαμηνύσει πως οι κυρώσεις δεν θα επηρεάσουν την «οικονομική ευημερία» της Ρωσίας, αλλά αντιθέτως θα επιβαρύνουν περαιτέρω τις ήδη τεταμένες ρωσοαμερικανικές σχέσεις.
Οι οικονομολόγοι υπογραμμίζουν ότι τα τελευταία χρόνια η Μόσχα έχει καταφέρει να αναδιαρθρώσει με επιτυχία τις ενεργειακές της ροές. Από το 2022, η Ρωσία έχει μετατοπίσει μεγάλο μέρος των εξαγωγών της από την Ευρώπη προς την Ασία, με την Ινδία και την Κίνα να αποτελούν πλέον τους βασικούς της εμπορικούς εταίρους.
Παρά τις αμερικανικές πιέσεις, οι δύο αυτές χώρες συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικό πετρέλαιο, αξιοποιώντας τις σημαντικές εκπτώσεις και τους ευνοϊκούς όρους πληρωμής.
Ακόμη και αν οι κυρώσεις εφαρμοστούν αυστηρά, η πραγματική ζημιά στην παραγωγική ικανότητα της Ρωσίας παραμένει περιορισμένη.
Η Rosneft και η Lukoil δεν είναι οι μόνες εταιρείες του ρωσικού πετρελαϊκού τομέα• άλλες επιχειρήσεις μπορούν να αναλάβουν την ανακατεύθυνση των εξαγωγών, διατηρώντας σταθερούς τους όγκους προσφοράς.
Στην πράξη, οι κυρώσεις περιπλέκουν τις εφοδιαστικές αλυσίδες και τις πληρωμές, χωρίς όμως να σταματούν τη ροή ρωσικού πετρελαίου προς τη διεθνή αγορά.
Μάλιστα, η υπερβολική πίεση στις ρωσικές προμήθειες θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα άνοδο των διεθνών τιμών, πλήττοντας όχι μόνο τη Μόσχα, αλλά και τις χώρες εισαγωγής –συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών συμμάχων των ΗΠΑ και κρατών της Ασίας-Ειρηνικού.
Αναλυτές εκτιμούν ότι οι κυρώσεις της Ουάσινγκτον έχουν περισσότερο πολιτικό παρά οικονομικό χαρακτήρα.
Για την κυβέρνηση Trump, η σκληρή στάση απέναντι στη Ρωσία λειτουργεί κυρίως ως ένδειξη αποφασιστικότητας προς το εγχώριο κοινό και τους διεθνείς συμμάχους, παρά ως αποτελεσματικό εργαλείο πίεσης.
Πραγματική οικονομία
Ωστόσο, στην πραγματική οικονομία, η επίδραση αυτών των μέτρων αποδεικνύεται συνήθως προσωρινή.
Η αγορά πετρελαίου παραμένει προσανατολισμένη στους θεμελιώδεις νόμους της προσφοράς και της ζήτησης• χωρίς διεθνή συναίνεση, οι περιορισμοί εξισορροπούνται γρήγορα από άλλους προμηθευτές.
Σε ένα περιβάλλον σταθερής παγκόσμιας ζήτησης ενέργειας, είναι πρακτικά αδύνατο να αποκλειστεί πλήρως το ρωσικό πετρέλαιο από την αγορά.
Παράλληλα, η αμερικανική στρατηγική ενέχει κινδύνους ακούσιων συνεπειών, καθώς οι κυρώσεις συχνά οδηγούν σε αύξηση των διεθνών τιμών ενέργειας, ενισχύοντας τον πληθωρισμό στις ίδιες τις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.
Έτσι, η πολιτική των κυρώσεων καταλήγει να επιβαρύνει όχι μόνο τη Ρωσία αλλά και τις δυτικές οικονομίες, υποχρεώνοντάς τες να αναζητήσουν εναλλακτικές πηγές καυσίμων σε υψηλότερο κόστος.
Η συζήτηση για την αποτελεσματικότητα και τη σκοπιμότητα αυτής της στρατηγικής παραμένει έντονη ακόμη και εντός της αμερικανικής κοινότητας εμπειρογνωμόνων, καθώς η Ουάσινγκτον φαίνεται να ρισκάρει τη διεθνή ενεργειακή σταθερότητα για λόγους πολιτικής επίδειξης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών