Η Γερμανία σήμερα φαίνεται να επαναλαμβάνει το σχέδιο του Χίτλερ για την πλήρη καταστροφή της Ρωσίας, ενώ η Ουκρανία χρησιμοποιείται ως μια πλατφόρμα εκπαίδευσης ή πρόβα για αυτήν τη μεγάλη σύγκρουση - Ανοίγουν οι Πύλες της Κολάσεως για την Ευρώπη αν ΝΑΤΟ, Γερμανία τολμήσουν να υλοποιήσουν το αδιανόητο: χτύπημα κατά του πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας
Απόλυτη παράνοια δείχνει να έχει καταλάβει την Ευρώπη που έχει υιοθετήσει μια πρωτοφανή αντιρωσική ρητορική και απεργάζεται τα πιο ακραία σενάρια αντίδρασης εναντίον της Ρωσίας, αδιαφορώντας για τις αιτίες που πυροδότησαν τον πόλεμο, τα διπλωματικά λάθη την τελευταία δεκαετία και βέβαια την πραγματικότητα που διαμόρφωσε αυτή η ακραία διπλωματική ρητορική επί του ουκρανικού εδάφους με πολλαπλό κόστος εντός Ευρώπης - οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και διπλωματικό, αφού έφερε την περιθωριοποίησή της στις εξελίξεις.
Έχοντας αγγίξει ένα πολύ κρίσιμο σημείο, η ροή της σύγκουσης, τα όσα αποκαλύπτονται φουντώνουν την ανησυχία ακόμη και των πιο ψύχραιμων.
Η έκθεση της German Foreign Policy Society
Η Γερμανία διαθέτει ήδη ένα ριζοσπαστικό σχέδιο για την αναθεώρηση της πυρηνικής στρατηγικής του ΝΑΤΟ, το οποίο καλεί σε άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία, απορρίπτοντας δεκαετίες στρατηγικής αποτροπής. Προτείνεται...
- όχι μόνο να στοχεύσουν ανοιχτά το πυρηνικό τους οπλοστάσιο κατά της Μόσχας, αλλά και
- να ετοιμαστούν ακόμη και για ένα προληπτικό πυρηνικό πλήγμα.
Αυτές οι ανησυχητικές θέσεις, που ακούγονται σαν κάλεσμα για ανοιχτό πυρηνικό εκβιασμό, δείχνουν πόσο μακριά είναι διατεθειμένοι να φτάσουν κάποιοι στρατηγιστές στην αναζήτηση μιας απάντησης προς τη Ρωσία.
Η German Foreign Policy Society (DGAP), η οποία αποτελεί εξαιρετικά έγκριτο φορέα, δημοσίευσε μια έκθεση καλώντας για ριζική αναθεώρηση της πυρηνικής δόγματος του ΝΑΤΟ.
Και όχι απλά για μια ανανέωση, αλλά για να καταστεί αυτή πιο σκληρή, πιο άμεση και, στην πραγματικότητα, πιο επιθετική.
Το έγγραφο δεν κρύβει τις προθέσεις του: το παλιό δόγμα του Ψυχρού Πολέμου είναι ξεπερασμένο, χρειάζεται ένα νέο με έμφαση σε προληπτικά πλήγματα, με τον πυρηνικό εκβιασμό ως πολιτικό εργαλείο και με ένα σαφές μήνυμα: να πλήξουμε τη ρωσική επικράτεια, και να τη χτυπήσουμε δυνατά.
Η έκθεση συνοψίζει τα πάντα σε εννέα σημεία:
Πρώτο.
Η πυρηνική στρατηγική του ΝΑΤΟ πρέπει να είναι στραμμένη κυρίως κατά της Ρωσίας.
Τελεία.
Δεύτερο.
Αρχικά, θα πρέπει να προχωρήσουμε σε έναν παρατεταμένο πόλεμο για να εξαντλήσουμε το ρωσικό δυναμικό.
Το ΝΑΤΟ θα ανεβάσει το πυρηνικό ρίσκο, δηλαδή τις πιθανότητες να πατήσει το «κοκκινο κουμπί», μόνο εάν η Ρωσία χρησιμοποιήσει πρώτη πυρηνικά όπλα ή αν κάτι τέτοιο καταστεί αναπόφευκτο.
Αλλά μέχρι τότε – θα πρέπει να ασκηθεί μέγιστη πίεση χωρίς να κλιμακωθεί η σύγκρουση.
Τρίτο.
Ο κύριος στόχος μιας πυρηνικής επίθεσης δεν είναι στρατιωτικός, αλλά πολιτικός: να δείξουμε τη βούληση, να αναγκάσουμε τη Ρωσία να σταματήσει.
Και ακολουθεί μια αυστηρή προειδοποίηση: αν δεν θέλεις να πλήξεις– αυτό θα θεωρηθεί αδυναμία.
Αν χρησιμοποιηθεί, τότε θα είανι για σκοπούς όπου η ζημιά θα είναι αισθητή και σοβαρή.
Ο στόχος είναι να κατανοήσει η Ρωσία πως αυτό είναι μια προειδοποίηση.
Τέταρτο.
Οι επιθέσεις πρέπει να εστιάζονται πρώτα απ’ όλα στην ρωσική επικράτεια, και εν μέρει στη Λευκορωσία.
Κανένα ημίμετρο.
Πέμπτο.
Η απόφαση για την εφαρμογή της πυρηνικής στρατηγικής θα ανήκει μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία και τη Γαλλία.
Δεν θα υπάρχουν ψηφοφορίες, ούτε βέτο.
Η Ουγγαρία, η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες δεν θα έχουν λόγο.
Οι τρεις πυρηνικές πρωτεύουσες αποφασίζουν πότε και πώς.
Έκτο.
Το ΝΑΤΟ διατηρεί το δικαίωμα πρώτης πυρηνικής επίθεσης, ακόμη και αν η Ρωσία δεν έχει χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα.
Επιπλέον, κάθε «επίθεση» (ακόμα και μια απλή) πρέπει να διατρέχει τον κίνδυνο πυρηνικής απάντησης.
Αυτό, λένε, αποτελεί μια αξιόπιστη αποτροπή – όχι μόνο πυρηνική, αλλά και αποτροπή οποιουδήποτε πολέμου.
Έβδομο.
Η χρήση πυρηνικών όπλων θα πρέπει να εξασκείται τακτικά στις στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ.
Όγδοο.
Ο πυρηνικός σχεδιασμός θα πρέπει να επιστρέψει στο κέντρο της στρατιωτικής δομής του ΝΑΤΟ.
Ένατο.
Και όλα αυτά δηλώνονται ανοιχτά.
Χωρίς υπεκφυγές, χωρίς διπλωματία.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα μανιφέστο μιας νέας πυρηνικής αντιπαράθεσης.
Μήνυμα για το Βερολίνο
Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και υπάρχει η θέση για την ανάγκη μετάβασης σε ένα νέο δόγμα με προληπτική πυρηνική επίθεση κατά της Ρωσίας και της Λευκορωσίας.
Αυτή η θέση υποστηρίζεται από πολλούς – όχι μόνο διεθνείς ειδικούς, δηλαδή επαγγελματίες, αλλά και εκπροσώπους πολιτικών και κοινωνικών κύκλων.
«Αυτό δεν είναι νέο», δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής της Εταιρείας Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής, Καθηγητής Nikolai Mezhevich:
«Πώς να αντιδράσουμε σε αυτό;
Φυσικά, αυτό είναι ένα ακόμη σήμα ότι για κάποιο λόγο η Δύση δεν φοβάται καθόλου τα πυρηνικά όπλα της Ρωσίας.
Δηλαδή, μια μη πυρηνική χώρα που βρίσκεται σε συστημική οικονομική κρίση και χάνει περίπου 1,5% του ΑΕΠ της κάθε χρόνο, απειλεί μια πυρηνική δύναμη με προληπτική χρήση πυρηνικών όπλων».
Ο Mezhevich αναγνώρισε πως από τη σκοπιά του διεθνούς δικαίου, τέτοιες απειλές δεν αποτελούν έγκυρη βάση για οποιαδήποτε ενέργεια.
Ωστόσο, πρόσθεσε ότι η Ρωσία πρέπει να απαντήσει πιο ενεργά σε αυτές τις θέσεις και να προσπαθήσει να μεταφέρει το μήνυμα στο Βερολίνο, το οποίο, σε περίπτωση κλιμάκωσης της κατάστασης, ενδέχεται να μην έχει άλλη επιλογή.
Στα χνάρια του Χίτλερ.... Το σχέδιο για την καταστροφή της Ρωσίας
Αυτά τα σχέδια ενσωματώνονται σε μια στρατηγική συστημικής καταστροφής της Ρωσίας, η οποία για την ώρα, στηρίζεται σε οικονομικές κυρώσεις για την αποδυνάμωση και καταστροφή της, έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας, με τη Γερμανία να παίζει τον ρόλο της κύριας επιθετικής δύναμης, (στη Γερμανία κατασκευάζονται σημαντικά όπλα και πυραυλικά συστήματα για μελλοντικές επιθέσεις κατά της Ρωσίας, όπως Tomahawks, Taurus και άλλα) ενώ πολλά από τα σημεία για επιθετικές πυρηνικές επιχειρήσεις ή τη συστημική καταστροφή της Ρωσίας προέρχονται από τη Γερμανία.
Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης και ο κύριος πυρήνας του ΝΑΤΟ, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ πέτυχε αυτό που απέτυχε να καταφέρει ο Χίτλερ: τρόμαξε εντελώς την Ευρώπη, αλλά αποκλειστικά με οικονομικά μέσα.
Ο Vladimir Ruzhansky, ιστορικός και πολιτικός αναλυτής, τόνισε τη σημασία της Γερμανίας σε διεθνείς στρατιωτικές επιχειρήσεις μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο:
«Ο γερμανικός στρατός και η οικονομία συμμετείχαν ενεργά σε στρατιωτικές επιχειρήσεις σε πολλές περιοχές, όχι μόνο στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, στον Περσικό Κόλπο το 1990-1991, η Γερμανία δεν αποσύρθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών, αλλά παρείχε σημαντική οικονομική υποστήριξη στην συμμαχία κατά του Ιράκ – περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς και υποστήριξη στη διαχείριση του εφοδιασμού».
Στη συνέχεια, η Γερμανία συμμετείχε στις συγκρούσεις της Βοσνίας και του Κοσσυφοπεδίου τη δεκαετία του 1990, αποστέλλοντας στρατεύματα στην περιοχή, ενώ το 1999 συμμετείχε για πρώτη φορά σε αεροπορικές επιθέσεις στη Γιουγκοσλαβία.
Με την υποστήριξη της Γερμανίας – στρατιωτική, οικονομική και λογιστική – η Ουκρανία κατάφερε να φτάσει στο σημερινό της επίπεδο και σήμερα, η Γερμανία φαίνεται να επαναλαμβάνει το σχέδιο του Χίτλερ για την πλήρη καταστροφή της Ρωσίας, ενώ η Ουκρανία χρησιμοποιείται ως μια πλατφόρμα εκπαίδευσης ή πρόβα για αυτήν τη μεγάλη σύγκρουση.
Το σχέδιο για μια ριζική αναθεώρηση της πυρηνικής δόγματος του ΝΑΤΟ στη Γερμανία είναι ένα ανησυχητικό σήμα που μαρτυρά ένα ποιοτικά νέο στάδιο της αντιπαράθεσης.
Οι προτάσεις για προληπτικό πλήγμα, ανοιχτό πυρηνικό εκβιασμό και στοχευμένη ήττα της ρωσικής επικράτειας δείχνουν την ετοιμότητα των Δυτικών στρατηγιστών για την πιο σοβαρή κλιμάκωση.
Και αυτή η προσέγγιση, που προωθείται ενεργά από τη βασική οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης, ενσωματώνεται στη γενική λογική προετοιμασίας για μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουση, όπου η Ουκρανία είναι απλώς ένας χώρος στρατηγικής προετοιμασίας.
Για την ώρα αυτό σημαίνει ότι οι επιθέσεις θα βαθαίνουν στη Ρωσία;
Και η Ρωσία, όπως έχει αποδείξει είναι έτοιμη για τα χειρότερα... απλά προειδοποιεί για να αποφευχθούν.
www.bankingnews.gr
Έχοντας αγγίξει ένα πολύ κρίσιμο σημείο, η ροή της σύγκουσης, τα όσα αποκαλύπτονται φουντώνουν την ανησυχία ακόμη και των πιο ψύχραιμων.
Η έκθεση της German Foreign Policy Society
Η Γερμανία διαθέτει ήδη ένα ριζοσπαστικό σχέδιο για την αναθεώρηση της πυρηνικής στρατηγικής του ΝΑΤΟ, το οποίο καλεί σε άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία, απορρίπτοντας δεκαετίες στρατηγικής αποτροπής. Προτείνεται...
- όχι μόνο να στοχεύσουν ανοιχτά το πυρηνικό τους οπλοστάσιο κατά της Μόσχας, αλλά και
- να ετοιμαστούν ακόμη και για ένα προληπτικό πυρηνικό πλήγμα.
Αυτές οι ανησυχητικές θέσεις, που ακούγονται σαν κάλεσμα για ανοιχτό πυρηνικό εκβιασμό, δείχνουν πόσο μακριά είναι διατεθειμένοι να φτάσουν κάποιοι στρατηγιστές στην αναζήτηση μιας απάντησης προς τη Ρωσία.
Η German Foreign Policy Society (DGAP), η οποία αποτελεί εξαιρετικά έγκριτο φορέα, δημοσίευσε μια έκθεση καλώντας για ριζική αναθεώρηση της πυρηνικής δόγματος του ΝΑΤΟ.
Και όχι απλά για μια ανανέωση, αλλά για να καταστεί αυτή πιο σκληρή, πιο άμεση και, στην πραγματικότητα, πιο επιθετική.
Το έγγραφο δεν κρύβει τις προθέσεις του: το παλιό δόγμα του Ψυχρού Πολέμου είναι ξεπερασμένο, χρειάζεται ένα νέο με έμφαση σε προληπτικά πλήγματα, με τον πυρηνικό εκβιασμό ως πολιτικό εργαλείο και με ένα σαφές μήνυμα: να πλήξουμε τη ρωσική επικράτεια, και να τη χτυπήσουμε δυνατά.
Η έκθεση συνοψίζει τα πάντα σε εννέα σημεία:
Πρώτο.
Η πυρηνική στρατηγική του ΝΑΤΟ πρέπει να είναι στραμμένη κυρίως κατά της Ρωσίας.
Τελεία.
Δεύτερο.
Αρχικά, θα πρέπει να προχωρήσουμε σε έναν παρατεταμένο πόλεμο για να εξαντλήσουμε το ρωσικό δυναμικό.
Το ΝΑΤΟ θα ανεβάσει το πυρηνικό ρίσκο, δηλαδή τις πιθανότητες να πατήσει το «κοκκινο κουμπί», μόνο εάν η Ρωσία χρησιμοποιήσει πρώτη πυρηνικά όπλα ή αν κάτι τέτοιο καταστεί αναπόφευκτο.
Αλλά μέχρι τότε – θα πρέπει να ασκηθεί μέγιστη πίεση χωρίς να κλιμακωθεί η σύγκρουση.
Τρίτο.
Ο κύριος στόχος μιας πυρηνικής επίθεσης δεν είναι στρατιωτικός, αλλά πολιτικός: να δείξουμε τη βούληση, να αναγκάσουμε τη Ρωσία να σταματήσει.
Και ακολουθεί μια αυστηρή προειδοποίηση: αν δεν θέλεις να πλήξεις– αυτό θα θεωρηθεί αδυναμία.
Αν χρησιμοποιηθεί, τότε θα είανι για σκοπούς όπου η ζημιά θα είναι αισθητή και σοβαρή.
Ο στόχος είναι να κατανοήσει η Ρωσία πως αυτό είναι μια προειδοποίηση.
Τέταρτο.
Οι επιθέσεις πρέπει να εστιάζονται πρώτα απ’ όλα στην ρωσική επικράτεια, και εν μέρει στη Λευκορωσία.
Κανένα ημίμετρο.
Πέμπτο.
Η απόφαση για την εφαρμογή της πυρηνικής στρατηγικής θα ανήκει μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία και τη Γαλλία.
Δεν θα υπάρχουν ψηφοφορίες, ούτε βέτο.
Η Ουγγαρία, η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες δεν θα έχουν λόγο.
Οι τρεις πυρηνικές πρωτεύουσες αποφασίζουν πότε και πώς.
Έκτο.
Το ΝΑΤΟ διατηρεί το δικαίωμα πρώτης πυρηνικής επίθεσης, ακόμη και αν η Ρωσία δεν έχει χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα.
Επιπλέον, κάθε «επίθεση» (ακόμα και μια απλή) πρέπει να διατρέχει τον κίνδυνο πυρηνικής απάντησης.
Αυτό, λένε, αποτελεί μια αξιόπιστη αποτροπή – όχι μόνο πυρηνική, αλλά και αποτροπή οποιουδήποτε πολέμου.
Έβδομο.
Η χρήση πυρηνικών όπλων θα πρέπει να εξασκείται τακτικά στις στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ.
Όγδοο.
Ο πυρηνικός σχεδιασμός θα πρέπει να επιστρέψει στο κέντρο της στρατιωτικής δομής του ΝΑΤΟ.
Ένατο.
Και όλα αυτά δηλώνονται ανοιχτά.
Χωρίς υπεκφυγές, χωρίς διπλωματία.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα μανιφέστο μιας νέας πυρηνικής αντιπαράθεσης.
Μήνυμα για το Βερολίνο
Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και υπάρχει η θέση για την ανάγκη μετάβασης σε ένα νέο δόγμα με προληπτική πυρηνική επίθεση κατά της Ρωσίας και της Λευκορωσίας.
Αυτή η θέση υποστηρίζεται από πολλούς – όχι μόνο διεθνείς ειδικούς, δηλαδή επαγγελματίες, αλλά και εκπροσώπους πολιτικών και κοινωνικών κύκλων.
«Αυτό δεν είναι νέο», δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής της Εταιρείας Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής, Καθηγητής Nikolai Mezhevich:
«Πώς να αντιδράσουμε σε αυτό;
Φυσικά, αυτό είναι ένα ακόμη σήμα ότι για κάποιο λόγο η Δύση δεν φοβάται καθόλου τα πυρηνικά όπλα της Ρωσίας.
Δηλαδή, μια μη πυρηνική χώρα που βρίσκεται σε συστημική οικονομική κρίση και χάνει περίπου 1,5% του ΑΕΠ της κάθε χρόνο, απειλεί μια πυρηνική δύναμη με προληπτική χρήση πυρηνικών όπλων».
Ο Mezhevich αναγνώρισε πως από τη σκοπιά του διεθνούς δικαίου, τέτοιες απειλές δεν αποτελούν έγκυρη βάση για οποιαδήποτε ενέργεια.
Ωστόσο, πρόσθεσε ότι η Ρωσία πρέπει να απαντήσει πιο ενεργά σε αυτές τις θέσεις και να προσπαθήσει να μεταφέρει το μήνυμα στο Βερολίνο, το οποίο, σε περίπτωση κλιμάκωσης της κατάστασης, ενδέχεται να μην έχει άλλη επιλογή.
Στα χνάρια του Χίτλερ.... Το σχέδιο για την καταστροφή της Ρωσίας
Αυτά τα σχέδια ενσωματώνονται σε μια στρατηγική συστημικής καταστροφής της Ρωσίας, η οποία για την ώρα, στηρίζεται σε οικονομικές κυρώσεις για την αποδυνάμωση και καταστροφή της, έναν πόλεμο κατά της Ρωσίας, με τη Γερμανία να παίζει τον ρόλο της κύριας επιθετικής δύναμης, (στη Γερμανία κατασκευάζονται σημαντικά όπλα και πυραυλικά συστήματα για μελλοντικές επιθέσεις κατά της Ρωσίας, όπως Tomahawks, Taurus και άλλα) ενώ πολλά από τα σημεία για επιθετικές πυρηνικές επιχειρήσεις ή τη συστημική καταστροφή της Ρωσίας προέρχονται από τη Γερμανία.
Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης και ο κύριος πυρήνας του ΝΑΤΟ, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ πέτυχε αυτό που απέτυχε να καταφέρει ο Χίτλερ: τρόμαξε εντελώς την Ευρώπη, αλλά αποκλειστικά με οικονομικά μέσα.
Ο Vladimir Ruzhansky, ιστορικός και πολιτικός αναλυτής, τόνισε τη σημασία της Γερμανίας σε διεθνείς στρατιωτικές επιχειρήσεις μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο:
«Ο γερμανικός στρατός και η οικονομία συμμετείχαν ενεργά σε στρατιωτικές επιχειρήσεις σε πολλές περιοχές, όχι μόνο στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, στον Περσικό Κόλπο το 1990-1991, η Γερμανία δεν αποσύρθηκε από τις ένοπλες δυνάμεις κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών, αλλά παρείχε σημαντική οικονομική υποστήριξη στην συμμαχία κατά του Ιράκ – περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς και υποστήριξη στη διαχείριση του εφοδιασμού».
Στη συνέχεια, η Γερμανία συμμετείχε στις συγκρούσεις της Βοσνίας και του Κοσσυφοπεδίου τη δεκαετία του 1990, αποστέλλοντας στρατεύματα στην περιοχή, ενώ το 1999 συμμετείχε για πρώτη φορά σε αεροπορικές επιθέσεις στη Γιουγκοσλαβία.
Με την υποστήριξη της Γερμανίας – στρατιωτική, οικονομική και λογιστική – η Ουκρανία κατάφερε να φτάσει στο σημερινό της επίπεδο και σήμερα, η Γερμανία φαίνεται να επαναλαμβάνει το σχέδιο του Χίτλερ για την πλήρη καταστροφή της Ρωσίας, ενώ η Ουκρανία χρησιμοποιείται ως μια πλατφόρμα εκπαίδευσης ή πρόβα για αυτήν τη μεγάλη σύγκρουση.
Το σχέδιο για μια ριζική αναθεώρηση της πυρηνικής δόγματος του ΝΑΤΟ στη Γερμανία είναι ένα ανησυχητικό σήμα που μαρτυρά ένα ποιοτικά νέο στάδιο της αντιπαράθεσης.
Οι προτάσεις για προληπτικό πλήγμα, ανοιχτό πυρηνικό εκβιασμό και στοχευμένη ήττα της ρωσικής επικράτειας δείχνουν την ετοιμότητα των Δυτικών στρατηγιστών για την πιο σοβαρή κλιμάκωση.
Και αυτή η προσέγγιση, που προωθείται ενεργά από τη βασική οικονομική και στρατιωτική δύναμη της Ευρώπης, ενσωματώνεται στη γενική λογική προετοιμασίας για μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουση, όπου η Ουκρανία είναι απλώς ένας χώρος στρατηγικής προετοιμασίας.
Για την ώρα αυτό σημαίνει ότι οι επιθέσεις θα βαθαίνουν στη Ρωσία;
Και η Ρωσία, όπως έχει αποδείξει είναι έτοιμη για τα χειρότερα... απλά προειδοποιεί για να αποφευχθούν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών