Στην Ιταλία, οι αλλοδαποί αντιπροσωπεύουν δυσανάλογα υψηλό ποσοστό των φτωχών, αμφισβητώντας τη θεωρία ότι η μετανάστευση «σώζει» τα ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα
Νέα δεδομένα δείχνουν ότι οι αλλοδαποί αντιπροσωπεύουν σημαντικό ποσοστό των ανθρώπων που ζουν σε απόλυτη φτώχεια στην Ιταλία, ακόμη και καθώς τα ποσοστά φτώχειας για οικογένειες με δύο Ιταλούς γονείς μειώνονται.
Ο Maurizio Belpietro, διευθυντής της εφημερίδας La Verita, έγραψε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα του, εκφράζοντας τη λύπη του ότι η Ιταλία «εισάγει φτώχεια».
«Εισάγουμε φτωχούς ανθρώπους. Από το σύνολο του πληθυσμού μεταναστών, το 35,6% ζει σε απόλυτη φτώχεια. Αυτό το ποσοστό είναι πέντε φορές υψηλότερο από αυτό των Ιταλών», γράφει ο Belpietro, που έχει 360.000 ακολούθους στο X.
Σημειώνει επίσης ότι, αν και οι αλλοδαποί αποτελούν μικρό ποσοστό του πληθυσμού, αντιπροσωπεύουν μεγάλο μέρος των ανθρώπων που ζουν σε φτώχεια.
«Από τα 2,2 εκατομμύρια νοικοκυριά που ζουν σε φτώχεια, δηλαδή δεν έχουν επαρκές εισόδημα για να καλύψουν ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης, 1,5 εκατομμύρια είναι Ιταλοί και 733.000 είναι αλλοδαποί. Αυτό σημαίνει ότι, παρά το γεγονός ότι αποτελούν λιγότερο από το ένα δέκατο του πληθυσμού, οι φτωχοί μη-ΕΕ πολίτες αποτελούν το ένα τρίτο του συνόλου», έγραψε.
Τα στοιχεία της ιταλικής κυβέρνησης (Istat) δείχνουν ότι για οικογένειες με έναν Ιταλό και έναν ξένο γονέα, το ποσοστό φτώχειας είναι λίγο χαμηλότερο, στο 30,4%.
Οι ισχυρισμοί ότι η μαζική μετανάστευση θα «σώσει» τα ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα συγκρούονται όλο και περισσότερο με την πραγματικότητα.
Η σχολιαστής Francesca Totolo τόνισε στο X:
«Όχι, οι μετανάστες δεν πληρώνουν συντάξεις για τους Ιταλούς. Το ποσοστό απόλυτης φτώχειας στις οικογένειες μόνο ξένων είναι 35,2%, ενώ στις οικογένειες μόνο Ιταλών είναι 6,2%. Αυτό σημαίνει ότι είναι και θα είναι οι Ιταλοί αυτοί που θα πληρώνουν για τη βοήθεια, τα επιδόματα, τη στέγαση και τις συντάξεις των αλλοδαπών χωρίς πόρους».
Αυτό το εύρημα έχει επαναληφθεί σε πολλές άλλες χώρες, δείχνοντας ότι η υπόσχεση της αριστεράς ότι οι αλλοδαποί θα συνεισφέρουν στα συνταξιοδοτικά συστήματα καταρρέει όταν εξετάζονται τα δεδομένα.
Σημαντικές διαφορές υπάρχουν μεταξύ αλλοδαπών από την ΕΕ και μη ΕΕ, με τους πρώτους να ενισχύουν συχνά το ΑΕΠ και τη φορολογική βάση.
Σύμφωνα με μελέτη από την Ολλανδία, οι μετανάστες κόστισαν στο κράτος 400 δισεκατομμύρια ευρώ μεταξύ 1995 και 2019!
Στη Γερμανία, το εκτιμώμενο κόστος των μεταναστών φτάνει τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, συμπεριλαμβανομένων κοινωνικών παροχών, στέγασης, ένταξης, εκπαίδευσης και επιδομάτων παιδιών.
Το 2021, ο Γάλλος ακαδημαϊκός Jean-Paul Gourévitch δήλωσε σε συνέντευξή του ότι τα στοιχεία απασχόλησης δείχνουν πως η μετανάστευση στη Γαλλία δεν έχει οικονομικά οφέλη.
«Έχω μελετήσει εκτενώς αυτό το θέμα και σήμερα όλοι στη Γαλλία, από αριστερά μέχρι δεξιά, συμφωνούν ότι η μετανάστευση κοστίζει περισσότερα από όσα φέρνει», είπε ο Gourévitch.
Όπως αναφέρθηκε από το Remix News, η ταχεία οικονομική πρόοδος της Κίνας σε σχέση με την ΕΕ — παρά την αυστηρή πολιτική περιορισμού της μετανάστευσης — κατέρριψε τον μύθο ότι οι αλλοδαποί είναι απαραίτητοι για την καινοτομία και τη στήριξη των συνταξιοδοτικών συστημάτων.
Η Γερμανία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, με την Κίνα να κυριαρχεί σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των πράσινων τεχνολογιών και της αυτοκινητοβιομηχανίας.
www.bankingnews.gr
Ο Maurizio Belpietro, διευθυντής της εφημερίδας La Verita, έγραψε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα του, εκφράζοντας τη λύπη του ότι η Ιταλία «εισάγει φτώχεια».
«Εισάγουμε φτωχούς ανθρώπους. Από το σύνολο του πληθυσμού μεταναστών, το 35,6% ζει σε απόλυτη φτώχεια. Αυτό το ποσοστό είναι πέντε φορές υψηλότερο από αυτό των Ιταλών», γράφει ο Belpietro, που έχει 360.000 ακολούθους στο X.
Σημειώνει επίσης ότι, αν και οι αλλοδαποί αποτελούν μικρό ποσοστό του πληθυσμού, αντιπροσωπεύουν μεγάλο μέρος των ανθρώπων που ζουν σε φτώχεια.
«Από τα 2,2 εκατομμύρια νοικοκυριά που ζουν σε φτώχεια, δηλαδή δεν έχουν επαρκές εισόδημα για να καλύψουν ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης, 1,5 εκατομμύρια είναι Ιταλοί και 733.000 είναι αλλοδαποί. Αυτό σημαίνει ότι, παρά το γεγονός ότι αποτελούν λιγότερο από το ένα δέκατο του πληθυσμού, οι φτωχοί μη-ΕΕ πολίτες αποτελούν το ένα τρίτο του συνόλου», έγραψε.
Τα στοιχεία της ιταλικής κυβέρνησης (Istat) δείχνουν ότι για οικογένειες με έναν Ιταλό και έναν ξένο γονέα, το ποσοστό φτώχειας είναι λίγο χαμηλότερο, στο 30,4%.
Οι ισχυρισμοί ότι η μαζική μετανάστευση θα «σώσει» τα ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα συγκρούονται όλο και περισσότερο με την πραγματικότητα.
Η σχολιαστής Francesca Totolo τόνισε στο X:
«Όχι, οι μετανάστες δεν πληρώνουν συντάξεις για τους Ιταλούς. Το ποσοστό απόλυτης φτώχειας στις οικογένειες μόνο ξένων είναι 35,2%, ενώ στις οικογένειες μόνο Ιταλών είναι 6,2%. Αυτό σημαίνει ότι είναι και θα είναι οι Ιταλοί αυτοί που θα πληρώνουν για τη βοήθεια, τα επιδόματα, τη στέγαση και τις συντάξεις των αλλοδαπών χωρίς πόρους».
Αυτό το εύρημα έχει επαναληφθεί σε πολλές άλλες χώρες, δείχνοντας ότι η υπόσχεση της αριστεράς ότι οι αλλοδαποί θα συνεισφέρουν στα συνταξιοδοτικά συστήματα καταρρέει όταν εξετάζονται τα δεδομένα.
Σημαντικές διαφορές υπάρχουν μεταξύ αλλοδαπών από την ΕΕ και μη ΕΕ, με τους πρώτους να ενισχύουν συχνά το ΑΕΠ και τη φορολογική βάση.
Σύμφωνα με μελέτη από την Ολλανδία, οι μετανάστες κόστισαν στο κράτος 400 δισεκατομμύρια ευρώ μεταξύ 1995 και 2019!
Στη Γερμανία, το εκτιμώμενο κόστος των μεταναστών φτάνει τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, συμπεριλαμβανομένων κοινωνικών παροχών, στέγασης, ένταξης, εκπαίδευσης και επιδομάτων παιδιών.
Το 2021, ο Γάλλος ακαδημαϊκός Jean-Paul Gourévitch δήλωσε σε συνέντευξή του ότι τα στοιχεία απασχόλησης δείχνουν πως η μετανάστευση στη Γαλλία δεν έχει οικονομικά οφέλη.
«Έχω μελετήσει εκτενώς αυτό το θέμα και σήμερα όλοι στη Γαλλία, από αριστερά μέχρι δεξιά, συμφωνούν ότι η μετανάστευση κοστίζει περισσότερα από όσα φέρνει», είπε ο Gourévitch.
Όπως αναφέρθηκε από το Remix News, η ταχεία οικονομική πρόοδος της Κίνας σε σχέση με την ΕΕ — παρά την αυστηρή πολιτική περιορισμού της μετανάστευσης — κατέρριψε τον μύθο ότι οι αλλοδαποί είναι απαραίτητοι για την καινοτομία και τη στήριξη των συνταξιοδοτικών συστημάτων.
Η Γερμανία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, με την Κίνα να κυριαρχεί σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των πράσινων τεχνολογιών και της αυτοκινητοβιομηχανίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών