Η ρωσική κυβέρνηση ενέκρινε νομοσχέδιο που επιτρέπει τη χρήση εφέδρων σε αποστολές στο εξωτερικό και σε «ειδικά στρατόπεδα εκπαίδευσης». Αν και επισήμως παρουσιάζεται ως μέτρο ενίσχυσης της άμυνας και προστασίας κρίσιμων υποδομών, έχει προκαλέσει ανησυχία για νέα, «σιωπηλή» επιστράτευση με την κοινή γνώμη να παραμένει καχύποπτη
Η ρωσική κυβέρνηση ενέκρινε νομοσχέδιο που επιτρέπει τη χρήση εφέδρων σε αποστολές εκτός συνόρων. Η πρωτοβουλία του Υπουργείου Άμυνας, η οποία επισήμως αποσκοπεί στην εκπλήρωση «αποστολών εν καιρώ ειρήνης», έχει στην πράξη προκαλέσει κύμα ανησυχίας στη ρωσική κοινωνία.
Πολλοί χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στο Telegram ερμήνευσαν το μέτρο ως προετοιμασία για ένα νέο κύμα επιστράτευσης — αυτή τη φορά πιο «ήσυχο» και επιλεκτικό, υπό τον μανδύα «ειδικών στρατοπέδων εκπαίδευσης».
Το Υπουργείο Άμυνας πρότεινε σαφείς κανόνες που επιτρέπουν τη χρήση εφέδρων ακόμη και σε καιρό ειρήνης. Οι διατάξεις αφορούν πολίτες που έχουν υπογράψει εθελοντικά συμβόλαιο με το Υπουργείο και ανήκουν στην κινητοποιήσιμη εφεδρεία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αυτοί μπορούν πλέον να κληθούν για «ειδική εκπαίδευση» με σκοπό την προετοιμασία για αποστολές, είτε πρόκειται για αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις, είτε για συμμετοχή σε ένοπλες συγκρούσεις, είτε για επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Η τελική απόφαση για την κλήση θα λαμβάνεται από τον Πρόεδρο.
Το νομοσχέδιο τροποποιεί τον Νόμο περί Άμυνας, ώστε οι έφεδροι να μπορούν να συμμετέχουν σε αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις και σε αποστολές στο εξωτερικό.
Παράλληλα, στον Νόμο περί Στρατιωτικής Θητείας και Υπηρεσίας εισάγεται μια νέα έννοια: τα «ειδικά στρατόπεδα εκπαίδευσης». Αυτά θα λειτουργούν συμπληρωματικά προς τα υπάρχοντα στρατόπεδα εκπαίδευσης και προετοιμασίας, επιτρέποντας στις στρατιωτικές αρχές να διατηρούν ένα σώμα εφέδρων συνεχώς έτοιμο για δράση.
Ωστόσο, η είδηση προκάλεσε έντονη ανησυχία στους πολίτες. Σε κοινωνικά δίκτυα και κανάλια στο Telegram, πολλοί εξέφρασαν φόβους για νέα κινητοποίηση και επιστράτευση ανδρών, παρόμοια με εκείνη του 2022.
Πολλοί φαίνεται να συγχέουν τους «εφέδρους» με το σύνολο των πολιτών της εφεδρείας, κάτι που δεν ισχύει.
Σύμφωνα με την επεξηγηματική σημείωση του νομοσχεδίου, αυτό εφαρμόζεται μόνο σε όσους έχουν συνειδητά επιλέξει να υπηρετούν ως έφεδροι, υπογράφοντας σχετικό συμβόλαιο με το Υπουργείο Άμυνας.
Η διαφορά μεταξύ εφέδρων και εφεδρικού προσωπικού
Οι «έφεδροι» περιλαμβάνουν όλους τους στρατεύσιμους που ανήκουν στην εφεδρεία των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων - δηλαδή όσους έχουν ολοκληρώσει τη θητεία τους, πρώην επαγγελματίες στρατιωτικούς, αποφοίτους στρατιωτικών σχολών και γυναίκες με στρατιωτικές ειδικότητες. Η εφεδρεία είναι υποχρέωση, όχι επιλογή.
Οι «reservists» (σύμφωνα με τη ρωσική ορολογία) είναι ειδική κατηγορία: πολίτες που ενώ ανήκουν στην εφεδρεία, έχουν υπογράψει συμβόλαιο με το Υπουργείο Άμυνας, λαμβάνουν μηνιαίες πληρωμές και συμμετέχουν τακτικά σε στρατιωτική εκπαίδευση.
Αυτοί πλέον μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αποστολές εκτός πολεμικής κατάστασης.
Η «εφεδρεία για την προστασία»
Κάποιοι σχολιαστές εκτίμησαν ότι πρόκειται για προετοιμασία συμμετοχής σε μάχες. Ωστόσο, στρατιωτικές πηγές και μπλόγκερ όπως ο Yuriy Podolyaka τονίζουν πως ο στόχος είναι πιο πρακτικός: η προστασία κρίσιμων υποδομών — όπως πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, υποσταθμοί και άλλα στρατηγικά σημεία.
Οι έφεδροι μπορούν να συγκροτήσουν ομάδες άμυνας οπισθοφυλακής, απελευθερώνοντας τις δυνάμεις πρώτης γραμμής.
Για να είναι όμως αποτελεσματικοί, οι έφεδροι χρειάζονται:
1. Εκπαίδευση στα όπλα, ειδικά σε αστικές περιοχές
2. Συντονισμό μάχης σε επίπεδο ομάδας
3. Ιατρική εκπαίδευση για παροχή πρώτων βοηθειών
4. Εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας
Μια παλιά ανάγκη
Η χρήση εφέδρων αποτελεί χρόνιο ζήτημα στη Ρωσία. Όπως σημείωσε ο Yevgeny Linin, συμμετέχων στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση, «ο κόσμος έχει αλλάξει· η στρατιωτική ισχύς χρειάζεται και για την υποστήριξη της διπλωματίας».
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι έφεδροι επιτρέπουν τη γρήγορη συγκέντρωση δυνάμεων, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ενώ η ίδια η ιδέα του πολέμου έχει μεταβληθεί:
«Μερικές φορές η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση».
Το πρόβλημα των εθελοντών
Την ίδια ώρα, οι αναφορές για ουρές στα κέντρα στρατολόγησης έχουν μειωθεί αισθητά. Ο μαχητής με το προσωνύμιο «Yenisei» δήλωσε στο Tsargrad ότι οι άνδρες πλέον «δεν έχουν εμπιστοσύνη»:
«Το Υπουργείο πρέπει να τηρεί τα συμβόλαια. Υπάρχουν άσκοπες αποστολές, τραυματισμένοι που δεν υποστηρίζονται… Για να αλλάξει κάτι, τα παιδιά της "ελίτ" πρέπει να πάνε στο μέτωπο».
Παρόμοιες ανησυχίες εξέφρασε και ο μπλόγκερ Alexander Kartavykh, ιδρυτής της σχολής χειριστών drones Falcons of Horus, μιλώντας για «ασαφείς όρους συμβολαίων», «αναγκαστικές παρατάσεις» και «έλλειψη εμπιστοσύνης».
Αντίστοιχα, ο βουλευτής Mikhail Delyagin απηύθυνε επείγουσα έκκληση στον υπουργό Άμυνας Andrei Belousov, ζητώντας να αντιμετωπιστεί η «κρίση εμπιστοσύνης» μετά την υπόθεση του διοικητή Igor Puzik, που κατηγορείται για αποστολή δύο έμπειρων χειριστών drones σε άσκοπη επίθεση.
Το συμπέρασμα
Το νομοσχέδιο για τη χρήση εφέδρων έχει αποκαλύψει ένα βαθύ ρήγμα μεταξύ επίσημης αφήγησης και δημόσιας αντίληψης.
Οι αρχές το βλέπουν ως μέσο ενίσχυσης της άμυνας και της επιχειρησιακής ετοιμότητας.
Η κοινωνία όμως το εκλαμβάνει ως πιθανό προοίμιο για μια «σιωπηλή» νέα επιστράτευση.
Στον πυρήνα του ζητήματος βρίσκεται μια κρίση εμπιστοσύνης: χωρίς πίστη των πολιτών στο κράτος και στις στρατιωτικές του υποσχέσεις, καμία μεταρρύθμιση ή στρατιωτική πολιτική δεν μπορεί να πετύχει.
www.bankingnews.gr
Πολλοί χρήστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στο Telegram ερμήνευσαν το μέτρο ως προετοιμασία για ένα νέο κύμα επιστράτευσης — αυτή τη φορά πιο «ήσυχο» και επιλεκτικό, υπό τον μανδύα «ειδικών στρατοπέδων εκπαίδευσης».
Το Υπουργείο Άμυνας πρότεινε σαφείς κανόνες που επιτρέπουν τη χρήση εφέδρων ακόμη και σε καιρό ειρήνης. Οι διατάξεις αφορούν πολίτες που έχουν υπογράψει εθελοντικά συμβόλαιο με το Υπουργείο και ανήκουν στην κινητοποιήσιμη εφεδρεία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αυτοί μπορούν πλέον να κληθούν για «ειδική εκπαίδευση» με σκοπό την προετοιμασία για αποστολές, είτε πρόκειται για αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις, είτε για συμμετοχή σε ένοπλες συγκρούσεις, είτε για επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Η τελική απόφαση για την κλήση θα λαμβάνεται από τον Πρόεδρο.
Το νομοσχέδιο τροποποιεί τον Νόμο περί Άμυνας, ώστε οι έφεδροι να μπορούν να συμμετέχουν σε αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις και σε αποστολές στο εξωτερικό.
Παράλληλα, στον Νόμο περί Στρατιωτικής Θητείας και Υπηρεσίας εισάγεται μια νέα έννοια: τα «ειδικά στρατόπεδα εκπαίδευσης». Αυτά θα λειτουργούν συμπληρωματικά προς τα υπάρχοντα στρατόπεδα εκπαίδευσης και προετοιμασίας, επιτρέποντας στις στρατιωτικές αρχές να διατηρούν ένα σώμα εφέδρων συνεχώς έτοιμο για δράση.
Ωστόσο, η είδηση προκάλεσε έντονη ανησυχία στους πολίτες. Σε κοινωνικά δίκτυα και κανάλια στο Telegram, πολλοί εξέφρασαν φόβους για νέα κινητοποίηση και επιστράτευση ανδρών, παρόμοια με εκείνη του 2022.
Πολλοί φαίνεται να συγχέουν τους «εφέδρους» με το σύνολο των πολιτών της εφεδρείας, κάτι που δεν ισχύει.
Σύμφωνα με την επεξηγηματική σημείωση του νομοσχεδίου, αυτό εφαρμόζεται μόνο σε όσους έχουν συνειδητά επιλέξει να υπηρετούν ως έφεδροι, υπογράφοντας σχετικό συμβόλαιο με το Υπουργείο Άμυνας.
Η διαφορά μεταξύ εφέδρων και εφεδρικού προσωπικού
Οι «έφεδροι» περιλαμβάνουν όλους τους στρατεύσιμους που ανήκουν στην εφεδρεία των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων - δηλαδή όσους έχουν ολοκληρώσει τη θητεία τους, πρώην επαγγελματίες στρατιωτικούς, αποφοίτους στρατιωτικών σχολών και γυναίκες με στρατιωτικές ειδικότητες. Η εφεδρεία είναι υποχρέωση, όχι επιλογή.
Οι «reservists» (σύμφωνα με τη ρωσική ορολογία) είναι ειδική κατηγορία: πολίτες που ενώ ανήκουν στην εφεδρεία, έχουν υπογράψει συμβόλαιο με το Υπουργείο Άμυνας, λαμβάνουν μηνιαίες πληρωμές και συμμετέχουν τακτικά σε στρατιωτική εκπαίδευση.
Αυτοί πλέον μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αποστολές εκτός πολεμικής κατάστασης.
Η «εφεδρεία για την προστασία»
Κάποιοι σχολιαστές εκτίμησαν ότι πρόκειται για προετοιμασία συμμετοχής σε μάχες. Ωστόσο, στρατιωτικές πηγές και μπλόγκερ όπως ο Yuriy Podolyaka τονίζουν πως ο στόχος είναι πιο πρακτικός: η προστασία κρίσιμων υποδομών — όπως πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, υποσταθμοί και άλλα στρατηγικά σημεία.
Οι έφεδροι μπορούν να συγκροτήσουν ομάδες άμυνας οπισθοφυλακής, απελευθερώνοντας τις δυνάμεις πρώτης γραμμής.
Για να είναι όμως αποτελεσματικοί, οι έφεδροι χρειάζονται:
1. Εκπαίδευση στα όπλα, ειδικά σε αστικές περιοχές
2. Συντονισμό μάχης σε επίπεδο ομάδας
3. Ιατρική εκπαίδευση για παροχή πρώτων βοηθειών
4. Εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας
Μια παλιά ανάγκη
Η χρήση εφέδρων αποτελεί χρόνιο ζήτημα στη Ρωσία. Όπως σημείωσε ο Yevgeny Linin, συμμετέχων στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση, «ο κόσμος έχει αλλάξει· η στρατιωτική ισχύς χρειάζεται και για την υποστήριξη της διπλωματίας».
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι έφεδροι επιτρέπουν τη γρήγορη συγκέντρωση δυνάμεων, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ενώ η ίδια η ιδέα του πολέμου έχει μεταβληθεί:
«Μερικές φορές η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση».
Το πρόβλημα των εθελοντών
Την ίδια ώρα, οι αναφορές για ουρές στα κέντρα στρατολόγησης έχουν μειωθεί αισθητά. Ο μαχητής με το προσωνύμιο «Yenisei» δήλωσε στο Tsargrad ότι οι άνδρες πλέον «δεν έχουν εμπιστοσύνη»:
«Το Υπουργείο πρέπει να τηρεί τα συμβόλαια. Υπάρχουν άσκοπες αποστολές, τραυματισμένοι που δεν υποστηρίζονται… Για να αλλάξει κάτι, τα παιδιά της "ελίτ" πρέπει να πάνε στο μέτωπο».
Παρόμοιες ανησυχίες εξέφρασε και ο μπλόγκερ Alexander Kartavykh, ιδρυτής της σχολής χειριστών drones Falcons of Horus, μιλώντας για «ασαφείς όρους συμβολαίων», «αναγκαστικές παρατάσεις» και «έλλειψη εμπιστοσύνης».
Αντίστοιχα, ο βουλευτής Mikhail Delyagin απηύθυνε επείγουσα έκκληση στον υπουργό Άμυνας Andrei Belousov, ζητώντας να αντιμετωπιστεί η «κρίση εμπιστοσύνης» μετά την υπόθεση του διοικητή Igor Puzik, που κατηγορείται για αποστολή δύο έμπειρων χειριστών drones σε άσκοπη επίθεση.
Το συμπέρασμα
Το νομοσχέδιο για τη χρήση εφέδρων έχει αποκαλύψει ένα βαθύ ρήγμα μεταξύ επίσημης αφήγησης και δημόσιας αντίληψης.
Οι αρχές το βλέπουν ως μέσο ενίσχυσης της άμυνας και της επιχειρησιακής ετοιμότητας.
Η κοινωνία όμως το εκλαμβάνει ως πιθανό προοίμιο για μια «σιωπηλή» νέα επιστράτευση.
Στον πυρήνα του ζητήματος βρίσκεται μια κρίση εμπιστοσύνης: χωρίς πίστη των πολιτών στο κράτος και στις στρατιωτικές του υποσχέσεις, καμία μεταρρύθμιση ή στρατιωτική πολιτική δεν μπορεί να πετύχει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών