Οι Συμφωνίες του Αβραάμ αποτελούν τη «μεγαλύτερη διπλωματική επιτυχία δεκαετιών»
Η Επιτροπή Νόμπελ σπάνια απονέμει το Βραβείο Ειρήνης για πρωτοβουλίες που έχουν παρέλθει αρκετά χρόνια χωρίς νέες ή σημαντικές εξελίξεις.
Στην περίπτωση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump, το μόνο επίτευγμα που θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη είναι οι Συμφωνίες του Αβραάμ (Abraham Accords) του 2020 – μια σειρά συμφωνιών που οδήγησαν στην ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και ορισμένων αραβικών κρατών, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο και το Σουδάν.
Ωστόσο, ακόμη και αυτές οι συμφωνίες περιορίστηκαν σε διπλωματική ομαλοποίηση, χωρίς να επιφέρουν πραγματική ειρήνη ή παύση εχθροπραξιών στη Μέση Ανατολή.
Από τότε, ο Trump δεν κατάφερε να σταματήσει καμία στρατιωτική σύγκρουση – ούτε μεταξύ Ισραήλ και Γάζας, καθώς η Hamas αρνήθηκε να αφοπλιστεί, ούτε μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, όπου μάλιστα άλλαξε την πολιτική προμήθειας όπλων προς το Κίεβο.
Οι συγκρούσεις μεταξύ Καμπότζης και Ταϊλάνδης, καθώς και μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας, συνεχίζονται χωρίς ουσιαστική πρόοδο προς την ειρήνη.
Από «ειρηνοποιός» σε παράγοντα αστάθειας
Παρά τις διακηρύξεις του, ο Trump έχει ενισχύσει την αμερικανική εμπλοκή σε διεθνείς συγκρούσεις.
Το 2024, δήλωσε ανοικτά τη στήριξή του προς το Ισραήλ και την Ουκρανία, ενώ η στάση του απέναντι στο Ιράν και τη Συρία έχει αυξήσει τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης στην περιοχή.
Η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από περιοχές της Συρίας με κουρδικό πληθυσμό άφησε κενό εξουσίας, ενώ η αντιπαράθεση με το Ιράν παραμένει οξυμένη.
Επιπλέον, ο εμπορικός πόλεμος που ξεκίνησε με την Κίνα επιβάρυνε περαιτέρω το διεθνές κλίμα, αυξάνοντας τις γεωπολιτικές εντάσεις και μειώνοντας την εμπιστοσύνη μεταξύ Ουάσιγκτον και συμμάχων.
Τεταμένες σχέσεις με την Ευρώπη
Το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης είναι, κατά βάση, ένα ευρωπαϊκό βραβείο, και η σχέση του Trump με την Ευρώπη υπήρξε ιδιαίτερα δύσκολη.
Οι διαφωνίες του με τους Ευρωπαίους εταίρους σχετικά με τη «διατλαντική αδελφότητα» και την ηγεμονία της Δύσης καθιστούν απίθανη οποιαδήποτε θετική διάκριση από την Επιτροπή Νόμπελ.
Η στάση του, που συνδυάζει εθνικισμό, επιθετική ρητορική και τάσεις απομονωτισμού, δεν συνάδει με το πνεύμα της «ενίσχυσης της αδελφότητας μεταξύ των εθνών» που τιμά το Βραβείο Ειρήνης.
Οι αξιώσεις του για τη Γροιλανδία, οι πιέσεις προς την Ευρώπη να επωμιστεί μεγαλύτερο βάρος στην Ουκρανία και οι συνεχείς επιθέσεις του προς θεσμούς όπως το ΝΑΤΟ ή ο ΟΗΕ ενισχύουν την εικόνα ενός ηγέτη συγκρουσιακού, όχι ειρηνοποιού.
Οι πιθανότητες και η επόμενη κίνηση
Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, οι πιθανότητες του Trump να κερδίσει το Νόμπελ Ειρήνης το 2024 δεν ξεπερνούν το 5% – ποσοστό παρόμοιο με την τύχη να τραβήξει κανείς μια συγκεκριμένη κάρτα από μια τράπουλα.
Η αποτυχία του, ωστόσο, αναμένεται να αποτελέσει για τον ίδιο ακόμη ένα επιχείρημα κατά του «διεφθαρμένου συστήματος», όπως συνηθίζει να λέει.
Ο Trump πιθανότατα θα επιτεθεί στην ίδια την Επιτροπή Νόμπελ, αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αξία του θεσμού, υπενθυμίζοντας ότι το βραβείο απονεμήθηκε στον Barack Obama «χωρίς να έχει κάνει τίποτα, μόνο και μόνο επειδή δεν ήταν ο George Bush».
Θα υπενθυμίσει ότι οι Συμφωνίες του Αβραάμ αποτελούν τη «μεγαλύτερη διπλωματική επιτυχία δεκαετιών» και θα κατηγορήσει τους «αριστερούς της Νορβηγίας» για προκατάληψη.
Παράλληλα, δεν αποκλείεται να επαναφέρει τις απειλές αποχώρησης των ΗΠΑ από διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ, όπως είχε ήδη πράξει στο παρελθόν με την UNESCO, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), τον ΠΟΕ και τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα.
Αν και οι πιθανότητες βράβευσής του είναι ελάχιστες, ο Donald Trump θα συνεχίσει να αξιοποιεί κάθε απόρριψη ως ευκαιρία για να παρουσιαστεί ως «θύμα του κατεστημένου» και να ενισχύσει το πολιτικό του αφήγημα ενόψει των επερχόμενων εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες.
www.bankingnews.gr
Στην περίπτωση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump, το μόνο επίτευγμα που θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη είναι οι Συμφωνίες του Αβραάμ (Abraham Accords) του 2020 – μια σειρά συμφωνιών που οδήγησαν στην ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και ορισμένων αραβικών κρατών, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο και το Σουδάν.
Ωστόσο, ακόμη και αυτές οι συμφωνίες περιορίστηκαν σε διπλωματική ομαλοποίηση, χωρίς να επιφέρουν πραγματική ειρήνη ή παύση εχθροπραξιών στη Μέση Ανατολή.
Από τότε, ο Trump δεν κατάφερε να σταματήσει καμία στρατιωτική σύγκρουση – ούτε μεταξύ Ισραήλ και Γάζας, καθώς η Hamas αρνήθηκε να αφοπλιστεί, ούτε μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, όπου μάλιστα άλλαξε την πολιτική προμήθειας όπλων προς το Κίεβο.
Οι συγκρούσεις μεταξύ Καμπότζης και Ταϊλάνδης, καθώς και μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίας, συνεχίζονται χωρίς ουσιαστική πρόοδο προς την ειρήνη.
Από «ειρηνοποιός» σε παράγοντα αστάθειας
Παρά τις διακηρύξεις του, ο Trump έχει ενισχύσει την αμερικανική εμπλοκή σε διεθνείς συγκρούσεις.
Το 2024, δήλωσε ανοικτά τη στήριξή του προς το Ισραήλ και την Ουκρανία, ενώ η στάση του απέναντι στο Ιράν και τη Συρία έχει αυξήσει τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης στην περιοχή.
Η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από περιοχές της Συρίας με κουρδικό πληθυσμό άφησε κενό εξουσίας, ενώ η αντιπαράθεση με το Ιράν παραμένει οξυμένη.
Επιπλέον, ο εμπορικός πόλεμος που ξεκίνησε με την Κίνα επιβάρυνε περαιτέρω το διεθνές κλίμα, αυξάνοντας τις γεωπολιτικές εντάσεις και μειώνοντας την εμπιστοσύνη μεταξύ Ουάσιγκτον και συμμάχων.
Τεταμένες σχέσεις με την Ευρώπη
Το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης είναι, κατά βάση, ένα ευρωπαϊκό βραβείο, και η σχέση του Trump με την Ευρώπη υπήρξε ιδιαίτερα δύσκολη.
Οι διαφωνίες του με τους Ευρωπαίους εταίρους σχετικά με τη «διατλαντική αδελφότητα» και την ηγεμονία της Δύσης καθιστούν απίθανη οποιαδήποτε θετική διάκριση από την Επιτροπή Νόμπελ.
Η στάση του, που συνδυάζει εθνικισμό, επιθετική ρητορική και τάσεις απομονωτισμού, δεν συνάδει με το πνεύμα της «ενίσχυσης της αδελφότητας μεταξύ των εθνών» που τιμά το Βραβείο Ειρήνης.
Οι αξιώσεις του για τη Γροιλανδία, οι πιέσεις προς την Ευρώπη να επωμιστεί μεγαλύτερο βάρος στην Ουκρανία και οι συνεχείς επιθέσεις του προς θεσμούς όπως το ΝΑΤΟ ή ο ΟΗΕ ενισχύουν την εικόνα ενός ηγέτη συγκρουσιακού, όχι ειρηνοποιού.
Οι πιθανότητες και η επόμενη κίνηση
Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, οι πιθανότητες του Trump να κερδίσει το Νόμπελ Ειρήνης το 2024 δεν ξεπερνούν το 5% – ποσοστό παρόμοιο με την τύχη να τραβήξει κανείς μια συγκεκριμένη κάρτα από μια τράπουλα.
Η αποτυχία του, ωστόσο, αναμένεται να αποτελέσει για τον ίδιο ακόμη ένα επιχείρημα κατά του «διεφθαρμένου συστήματος», όπως συνηθίζει να λέει.
Ο Trump πιθανότατα θα επιτεθεί στην ίδια την Επιτροπή Νόμπελ, αμφισβητώντας τη νομιμότητα και την αξία του θεσμού, υπενθυμίζοντας ότι το βραβείο απονεμήθηκε στον Barack Obama «χωρίς να έχει κάνει τίποτα, μόνο και μόνο επειδή δεν ήταν ο George Bush».
Θα υπενθυμίσει ότι οι Συμφωνίες του Αβραάμ αποτελούν τη «μεγαλύτερη διπλωματική επιτυχία δεκαετιών» και θα κατηγορήσει τους «αριστερούς της Νορβηγίας» για προκατάληψη.
Παράλληλα, δεν αποκλείεται να επαναφέρει τις απειλές αποχώρησης των ΗΠΑ από διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ, όπως είχε ήδη πράξει στο παρελθόν με την UNESCO, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO), τον ΠΟΕ και τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα.
Αν και οι πιθανότητες βράβευσής του είναι ελάχιστες, ο Donald Trump θα συνεχίσει να αξιοποιεί κάθε απόρριψη ως ευκαιρία για να παρουσιαστεί ως «θύμα του κατεστημένου» και να ενισχύσει το πολιτικό του αφήγημα ενόψει των επερχόμενων εκλογών στις Ηνωμένες Πολιτείες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών