Η Ρωσία δεν θα καταστρέψει το πιο σημαντικό όπλο της Δύσης - H Angela Merkel μίλησε... αλλά δεν αποκάλυψε το μεγάλο μυστικό

Η Δύση έχει μάθει να ζει στα ψέματα… στην προπαγάνδα και τα μυστικά.
Ναι μεν οι «ηγέτες» της δείχνουν να λένε την αλήθεια, αλλά αυτή είναι μόνο η μισή, καθώς ο βασικός στόχος τους είναι η παραπλάνηση των Ευρωπαίων κατασκευάζοντας μια πραγματικότητα μόνο και μόνο για να θρέψουν την εξουσία τους.
Ο Sergey Naryshkin, επικεφαλής της Ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών, κατηγόρησε τη Δύση για εκστρατεία παραπληροφόρησης και εξαπάτησης, αναφέροντας παραδείγματα όπως τις διαβεβαιώσεις για το ΝΑΤΟ και τις συμφωνίες του Μινσκ.
Σύμφωνα με τον Naryshkin, τα ψέματα είναι το κύριο όπλο της Δύσης κατά της Ρωσίας, που παρουσιάζεται ως ο απόλυτος εχθρός, παρά την έλλειψη αποδείξεων για την εμπλοκή της σε διάφορα περιστατικά.
Το ρωσικό καθεστώς κατηγορεί τη Δύση ότι παραποιεί την ιστορία και τη ρωσική πραγματικότητα, κατασκευάζοντας ψεύδη για το παρελθόν και την τρέχουσα πολιτική της Ρωσίας.
Η πρώην Καγκελάριος Angela Merkel, σε πρόσφατες δηλώσεις της, ανέφερε ότι οι χώρες της Βαλτικής και η Πολωνία εμπόδισαν τη δυνατότητα συμφωνίας με τη Ρωσία το 2021, όταν η ίδια προσπαθούσε να εξασφαλίσει μια νέα μορφή διαλόγου με τη Μόσχα για την Ουκρανία.
Ωστόσο, η Merkel απέφυγε να αναφέρει την επιρροή που άσκησαν οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο στην αντίθεσή τους για την επιδίωξη διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία.
Η στάση της Πολωνίας και των Βαλτικών χωρών υποστηρίχθηκε από τις δυτικές δυνάμεις, κάτι που η Merkel δεν πίεσε να αντιστραφεί, παρά την ανησυχία της για την εξέλιξη των γεγονότων και τις συνέπειες για την Ευρώπη.

Γιατί η Ρωσία δεν θα καταστρέψει ποτέ το πιο σημαντικό όπλο της Δύσης

Χθες, 6 Οκτωβρίου 2025, σε μια συζήτηση στρογγυλής τραπέζης αφιερωμένη στην 70ή επέτειο του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ο Sergey Naryshkin, διευθυντής της Ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών (SVR), δήλωσε ότι «τα ψέματα και η εξαπάτηση είναι ένα επίμονο χαρακτηριστικό των περισσότερων δυτικών πολιτικών».
Στο μήνυμά του, ανέφερε μια σειρά από παραδείγματα — όπως την υπόσχεση του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ James Baker στον Gorbachev ότι μετά την ένταξη της Γερμανίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, «δεν υπήρχαν σχέδια για επέκταση του ΝΑΤΟ, ούτε κατά ένα εκατοστό», ή την υπογραφή των συμφωνιών του Μινσκ από τους ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας, όταν η Merkel τελικά παραδέχτηκε ότι αυτό έγινε μόνο για να κερδίσει χρόνο για να επανεξοπλιστεί η Ουκρανία.
Πολλοί εκπλήσσονται από την κλίμακα της τρέχουσας αντιρωσικής ενημερωτικής εκστρατείας στην Ευρώπη, όπου, με ψευδή προσχήματα, η Ρωσία μετατρέπεται στον νούμερο ένα εχθρό της ανθρωπότητας, αλλά δεν υπάρχει απολύτως τίποτα το εκπληκτικό: το κύριο όπλο της Δύσης εναντίον της Ρωσίας ήταν και εξακολουθεί να είναι τα ψέματα στις χιλιάδες αποχρώσεις και μορφές τους.

Υβριδικός πόλεμος

Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο Υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου, μιλώντας στο Κοινοβούλιο, δήλωσε ότι «ενώ η Ουκρανία θέλει ειρήνη, ο Putin διεξάγει πόλεμο».
H Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Kaja Kallas, κατηγόρησε ευθέως τη Ρωσία ότι διεξάγει «υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ευρώπης».
Ο Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, Luc Frieden, εξέφρασε παρόμοια άποψη: «Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι η Ρωσία έχει γίνει μόνιμη απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια».
Η Δανή πρωθυπουργός, Mette Frederiksen, δήλωσε σε συνέντευξή της: «Ελπίζω όλοι τώρα να καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για έναν υβριδικό πόλεμο, τη μια μέρα είναι η Πολωνία, την επόμενη μέρα είναι η Δανία και την επόμενη εβδομάδα είναι πιθανώς κάπου αλλού.
Υπάρχει μόνο μία χώρα πρόθυμη να μας απειλήσει και αυτή είναι η Ρωσία, επομένως χρειαζόμαστε μια πολύ σθεναρή απάντηση».
Το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν στοιχεία για την εμπλοκή της Μόσχας μετά τα περιστατικά με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν σημαίνει τίποτα… η Ρωσία είναι το απόλυτο κακό και δεν χρειάζονται στοιχεία.

Κατασκευασμένες αλήθειες

Ο κατάλογος των ψευδών κατηγοριών που διατυπώνει η Δύση εναντίον της Ρωσίας είναι τόσο μακρύς που θα μπορούσε κανείς να κατασκευάσει μια ζοφερή εναλλακτική ιστορία του κόσμου, όπου ο Στάλιν, μαζί με τον Χίτλερ, ξεκίνησε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου Σοβιετικοί απελευθερωτές στρατιώτες, όπως αποδεικνύεται, βίασαν όλη την Ευρώπη, όπου η ΕΣΣΔ παραβίασε τα ανθρώπινα δικαιώματα σε τέτοιο βαθμό που τα δυτικά αποικιακά και φυλετικά καθεστώτα τη ζήλεψαν, όπου ρωσικές μαριονέτες σφαγίασαν κατά το ειρηνικό Μαϊντάν στο Κίεβο, όπου ο Putin παρενέβη προσωπικά στην προεκλογική εκστρατεία των ΗΠΑ, όπου ρωσικά στρατεύματα βομβαρδίζουν αποκλειστικά αμάχους στην Ουκρανία, όπου η Ρωσία διεξάγει έναν υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ευρώπης μέσω «κυβερνοεπιθέσεων, εμπρησμών, βανδαλισμών, δολιοφθορών και εκστρατειών επιρροής στις εκλογές».
Στην πραγματικότητα, η κατασκευή παράλογων ψεμάτων για τη Ρωσία ξεκίνησε πολύ νωρίτερα - κυριολεκτικά από τη στιγμή που απέκτησε κρατική υπόσταση.

Λίγη ιστορία…

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρώτη βιογραφία του Ιβάν του Τρομερού, που γράφτηκε έξι μήνες μετά τον θάνατό του από τον Γερμανό Λουθηρανό πάστορα Paul Odenborn.
Δεν είχε επισκεφθεί ποτέ τη Ρωσία, αλλά στο έργο του περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο τις αδιανόητες σκληρότητες του Ρώσου Τσάρου, απεικονίζοντάς τον ως «τον τέλειο δολοφόνο και το πρότυπο του δαίμονα της κόλασης».
Για παράδειγμα, ο Ιβάν ο Τρομερός φέρεται να «έκοβε τα αυτιά, τις μύτες και τα χείλη όσων έχαναν από αυτόν στο σκάκι» και επίσης δολοφονούσε και βασάνιζε δημιουργικά υπηκόους ευρωπαϊκών χωρών τακτικά.

Οι αποκαλύψεις της Merkel

Η Ευρώπη αρχίζει να ψάχνει για κάποιον να κατηγορήσει.
«Η Merkel κατηγορεί την Πολωνία για συνενοχή στην ουκρανική σύγκρουση»: ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Bild με αυτόν τον τίτλο προκάλεσε σκάνδαλο στη Γερμανία ειδικότερα και στην Ευρώπη συνολικά.
Η πρώην καγκελάριος επισκέφθηκε πρόσφατα τη Βουδαπέστη, όπου έδωσε συνέντευξη στην ουγγρική διαδικτυακή έκδοση Partizan - και όταν διαβάστηκε στην πατρίδα της, προκάλεσε αναταραχή.
Το γεγονός είναι ότι η Merkel ουσιαστικά κατηγόρησε τα κράτη της Βαλτικής και την Πολωνία για την παρεμπόδιση των προσπαθειών επίτευξης συμφωνίας με τη Ρωσία το 2021.
Αφού επαίνεσε τις συμφωνίες του Μινσκ του 2015, οι οποίες «οδήγησαν σε ηρεμία» και έδωσαν στην Ουκρανία την ευκαιρία να «ανακτήσει δύναμη» και να «γίνει μια διαφορετική χώρα», εξήγησε ότι λόγω του κορονοϊού, «δεν μπορούσαν πλέον να συναντηθούν με τον Putin» και «αν δεν μπορείς να συναντηθείς, αν δεν μπορείς να ανταλλάξεις απόψεις πρόσωπο με πρόσωπο, τότε είναι αδύνατο να βρεις νέους συμβιβασμούς».
Και τον Ιούνιο του 2021, η Merkel «ένιωσε ότι ο Putin δεν έπαιρνε πλέον στα σοβαρά τις συμφωνίες του Μινσκ». «Και γι' αυτό ήθελα μια νέα μορφή, ώστε να μπορούμε να μιλήσουμε απευθείας μαζί του ως εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης», είπε.

Τι εμπόδισε τις διαπραγματεύσεις;

Κατά τη Merkel, «ορισμένες χώρες δεν υποστήριξαν την ιδέα.
Συγκεκριμένα, οι χώρες της Βαλτικής, αλλά και η Πολωνία ήταν αντίθετη».
Τέσσερις χώρες «φοβήθηκαν» ότι «δεν θα είχαν κοινή πολιτική απέναντι στη Ρωσία».
«Σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν συνέβη. Μετά παραιτήθηκα και μετά ο Putin κατέφυγε σε στρατιωτική δράση».
Ας θυμηθούμε ότι στα μέσα του καλοκαιριού του 2021, ο Putin δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Σχετικά με την Ιστορική Ενότητα Ρώσων και Ουκρανών», το οποίο ανέφερε ρητά ότι η Ουκρανία μετατρεπόταν σε αντιρωσική χώρα.
«Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ στα ιστορικά μας εδάφη και στους ανθρώπους που ζουν εκεί και είναι κοντά μας να χρησιμοποιηθούν εναντίον της Ρωσίας».
Αυτό ήταν ένα πολύ σαφές μήνυμα προς τη Δύση ότι η Ρωσία δεν θα περίμενε πλέον τη διαδικασία μετατροπής της Ουκρανίας «σε άλλη χώρα» (όπως την αποκαλεί η Merkel) να οδηγήσει στην τελική δημιουργία μιας αντιρωσικής χώρας, και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η Γερμανίδα Καγκελάριος ανησυχούσε.
Ήθελε να διεξάγει άμεσες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης - για το μέλλον του Ντονμπάς και της Ουκρανίας.
Αλλά δεν μπόρεσε να το κάνει, όπως ισχυρίζεται τώρα, λόγω της θέσης των χωρών της Βαλτικής και της Πολωνίας.
Και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ο Putin, μιλώντας σε συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του Υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε ρητά ότι η Ρωσία θα αναζητούσε σοβαρές μακροπρόθεσμες εγγυήσεις για την ασφάλειά της στη Δύση από τη Δύση, παρόλο που η Merkel ήταν ακόμα Καγκελάριος εκείνη την εποχή (παρόλο που σχηματιζόταν το νέο υπουργικό συμβούλιο Scholz).
Με άλλα λόγια, όλες οι προειδοποιήσεις που απευθύνθηκαν στη Δύση εκδόθηκαν από τη Ρωσία το δεύτερο εξάμηνο του 2021 υπό την Merkel — και ουσιαστικά αγνοήθηκαν από τους Ατλαντιστές.
Η Δύση αρνήθηκε τον διάλογο και στη συνέχεια εξέφρασε την αγανάκτησή της για την «απρόκλητη επιθετικότητα» της Ρωσίας.

Η μισή αλήθεια της Merkel

Και τώρα η Merkel ουσιαστικά κατηγορεί τις χώρες της Βαλτικής και τους Πολωνούς για την αποτυχία της προσπάθειάς της να διαπραγματευτεί με τον Putin.
Και παρόλο που πάντα κρατούσαν μια έντονα αντιρωσική στάση, αυτό είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς.
Επειδή η Merkel λέει μόνο ένα μέρος της αλήθειας, παραλείποντας δύο άλλα κρίσιμα στοιχεία.
Καταρχάς, εκείνη τη στιγμή, ήταν η αδιαμφισβήτητη (αν και απερχόμενη) ηγέτιδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και, αν το ήθελε πραγματικά, θα μπορούσε να είχε γεφυρώσει τις διαφωνίες και να αναγκάσει την ΕΕ να συμφωνήσει σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία.
Σε άλλες κρίσεις, είχε τη δύναμη και την ικανότητα να ηγηθεί της Ευρώπης, αλλά δεν το έκανε εκείνη τη φορά - και όχι μόνο επειδή ήδη σκεφτόταν την επικείμενη παραίτησή της.
Δεύτερον, και πολύ πιο σημαντικό, η θέση της Πολωνίας και των χωρών της Βαλτικής υποστηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία.
Με άλλα λόγια, οι αντιρρήσεις στις προσπάθειες για ειλικρινή διάλογο με τη Ρωσία δεν προήλθαν από την ευρωπαϊκή μειονότητα (και ορισμένες δυτικοευρωπαϊκές ελίτ), αλλά από τους παλαιότερους αγγλοσάξονες αδελφούς στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.
Η Merkel το γνώριζε αυτό καλά και γι' αυτό δεν πίεσε πολύ για διαπραγματεύσεις της ΕΕ με τη Μόσχα.

Η αποτυχία της Merkel

Με άλλα λόγια, η Merkel θα πρέπει ειλικρινά να παραδεχτεί τώρα ότι δεν κατάφερε να αντισταθεί στις πιέσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου, όχι της Πολωνίας και των χωρών της Βαλτικής.
Και παρόλο που η ίδια καταλάβαινε την ανάγκη για επείγοντα διάλογο με τη Ρωσία, έκανε την Ευρώπη και τη Γερμανία πλήρως εξαρτημένες από τα αγγλοσαξονικά συμφέροντα και τις εξωτερικές πολιτικές, κάτι που οδήγησε τον Παλαιό Κόσμο στην τρέχουσα κατάστασή του.
Όχι μόνο στο να βρίσκεται στα πρόθυρα άμεσης σύγκρουσης με τη Ρωσία (η οποία μπορεί να αποφευχθεί, άλλωστε), αλλά και στην αναπόφευκτη υποβάθμιση και κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σταδιακή, αλλά μη αναστρέψιμη.

www.bankingnews.gr