Η Ευρώπη διαλύεται κάτω από το βάρος των επιλογών της και της αδυναμίας της
Για δεκαετίες, η Ευρώπη υπήρξε το σύμβολο της ειρήνης μετά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Σήμερα, αντιμετωπίζει μια αδιάκοπη και κλιμακούμενη πολεμική σύγκρουση.
Το τελικό συμπέρασμα των ειρηνικών συνομιλιών του Προέδρου Donald Trump με τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin τον Αύγουστο ήταν η κλιμάκωση του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, συνδυασμένη με μια δραματική αύξηση της υβριδικής πολεμικής επιθετικότητας της Ρωσίας κατά της ίδιας της Ευρώπης.
Αυτή η εκστρατεία εκφοβισμού, εκβιασμού και υπονόμευσης καλύπτει τώρα σχεδόν κάθε γωνία της Ευρώπης.
Προδιαγράφει ένα μέλλον έντασης και ανασφάλειας για μια ήπειρο που ιστορικά θεωρούσε την ηρεμία ως το αυτονόητο.
Τα σημάδια
Τα σημάδια των τελευταίων εβδομάδων είναι ενδεικτικά. Συνεχείς υπερπτήσεις drones έχουν προκαλέσει διαταραχές στην ευρωπαϊκή αεροπορική κυκλοφορία.
Ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη παραβίασαν τον εναέριο χώρο της Εσθονίας.
Η υβριδική αυτή επιθετικότητα επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές.
Στην περιοχή της Βαλτικής, παρατηρείται αυξανόμενος αριθμός περιστατικών κοπής καλωδίων, καθώς και προσπάθειες να ενταθεί η ένταση στην περιοχή των Βαλκανίων.
Οι υποψίες για επιτήρηση ζωτικής σημασίας υποθαλάσσιων οπτικών ινών στον Ατλαντικό αυξάνονται, ενώ οι ενέργειες υπονόμευσης, οι απόπειρες δολοφονίας και η πολιτική παρέμβαση έχουν ταλαιπωρήσει μεγάλο μέρος της ηπείρου για χρόνια.
Ο Putin εξακολουθεί να «χαράζει» την Ευρώπη, ενώ συνεχίζει να κατακτά την Ουκρανία.
Οι λόγοι πίσω από την επίθεση…
Οι λόγοι πίσω από την υβριδική πολεμική τακτική είναι πολλοί και σύνθετοι.
Ο υβριδικός πόλεμος αποσκοπεί στο να τιμωρήσει την Ευρώπη για τη στήριξή της στην ουκρανική αντίσταση.
Παράλληλα, προειδοποιεί τα ευρωπαϊκά κράτη να μην αποστείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία μετά από μια πιθανή κατάπαυση του πυρός.
Σε πιο θεμελιώδες επίπεδο, ο στόχος είναι η αποδυνάμωση και αποσταθεροποίηση του ανατολικού τμήματος της διατλαντικής συμμαχίας, το οποίο για χρόνια έχει ελέγξει την επιρροή της Ρωσίας, ενώ ταυτόχρονα να το διχάσει από το δυτικό τμήμα του.
Ο Putin φαίνεται να επιχειρεί να εκπληρώσει ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα της Σοβιετικής Ένωσης, όπως είχε πει ο Νικίτα Χρουστσόφ, να χωρίσει τις ΗΠΑ από την Ευρώπη.
Παρά τις αλλαγές στην ιδεολογία, οι γεωπολιτικοί στόχοι παραμένουν σταθεροί.
Με έναν αμφίθυμο Ατλαντιστή στον Λευκό Οίκο, η Ρωσία επιδιώκει να προκαλέσει καταστάσεις φόβου στην Ευρώπη, προσδοκώντας να προκαλέσει αδύναμες αντιδράσεις από την Ουάσιγκτον.
Αν η Ρωσία αυξήσει την πίεση και οι ΗΠΑ στρέψουν την προσοχή τους σε άλλες προτεραιότητες, η Ευρώπη, που είναι ελλιπώς εξοπλισμένη, θα βρεθεί μόνη της.
Εμμονή της Ευρώπης με τη Ρωσία
Η προσοχή της Ευρώπης είναι σίγουρα στραμμένη στην Ρωσία. Η Πρωθυπουργός της Δανίας, Mette Frederiksen, έχει δηλώσει ότι η ήπειρος αντιμετωπίζει «την πιο δύσκολη και επικίνδυνη κατάσταση» από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι Γάλλοι κομάντος προχώρησαν στην κατάληψη ρωσικού πλοίου που φέρεται να εκτόξευσε drones πάνω από τη Δανία και τη Νορβηγία.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συζητούν το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός «τοίχους drones» για να προστατεύσουν τις χώρες τους, απειλώντας με κατάρριψη οποιουδήποτε παραβιάσει τον εναέριο χώρο τους.
Μερικά υπουργεία Άμυνας στην Ευρώπη ανησυχούν ότι ο υβριδικός πόλεμος θα μπορούσε να μετατραπεί σε πραγματικό πόλεμο: ίσως η Ρωσία προσπαθήσει να καταστρέψει την ασφάλεια της ηπείρου καταλαμβάνοντας κάποιο τμήμα της Εσθονίας ή άλλης ευάλωτης χώρας από την Ανατολή.
Αν και αυτό είναι πιθανό, παραμένει απίθανο όσο η ρωσική στρατιωτική μηχανή παραμένει κολλημένη στην Ουκρανία.
Ο Putin, τουλάχιστον, έχει συνήθως δείξει προσοχή στην αποφυγή μιας πλήρους σύγκρουσης με μια συμμαχία που διαθέτει πυρηνικά όπλα.
Ωστόσο, ο κίνδυνος μιας βίαιης σύγκρουσης — για παράδειγμα, αν η Πολωνία ή η Δανία καταρρίψουν ρωσικό αεροσκάφος — είναι αυξανόμενος.
Η ανάγκη του εξοπλισμού
Οι αυξανόμενες εντάσεις υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη για επανεξοπλισμό της Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα απαιτείται χρόνος για αυτή τη διαδικασία, διατηρώντας την Ουκρανία στον αγώνα.
Θα ήταν παράλογο να υποθέσουμε ότι ο υβριδικός πόλεμος της Ρωσίας θα σταματήσει σύντομα.
Η Ρωσία του Putin γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη. Το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει γίνει βίαιο και σχεδόν φασιστικό, η οικονομία είναι πλήρως κινητοποιημένη για πόλεμο, και ο Putin εμβαθύνει τις σχέσεις με άλλους αντιπάλους των ΗΠΑ, όπως η Κίνα και η Βόρεια Κορέα.
Πιστεύει ότι η χώρα του είναι ήδη εγκλωβισμένη σε μια υπαρξιακή σύγκρουση με τη «συλλογική Δύση».
Αυτή η σύγκρουση θα συνεχιστεί, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ακόμη και μετά την ολοκλήρωση του πολέμου στην Ουκρανία.
Μπορεί ακόμη και να ενταθεί, καθώς η Κίνα στηρίζει την υπο-κατώφλι επίθεση της Ρωσίας.
Ο ρόλος της Κίνας
Η κινεζική παρέμβαση στην Ευρώπη δεν είναι τόσο επιθετική όσο εκείνη της Ρωσίας, αλλά οι κινεζικές ναυτικές δυνάμεις έχουν εμπλακεί σε περιστατικά κοπής καλωδίων στη Βαλτική, ενώ οι κινεζικές κυβερνοεπιθέσεις γίνονται πιο τολμηρές και συχνές.
Δυτικοί αξιωματούχοι αναφέρουν αυξανόμενη συνεργασία μεταξύ ρωσικών και κινεζικών εκστρατειών παραπληροφόρησης.
Το Πεκίνο προσπαθεί επίσης να δημιουργήσει ρήγματα στην διατλαντική κοινότητα, καλλιεργώντας φτωχότερες χώρες στη νοτιοανατολική Ευρώπη, μερικές από τις οποίες έχουν αντιδημοκρατικά καθεστώτα.
Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια «κουρτίνα» που θα εκτείνεται από την Ελλάδα μέχρι την Ουγγαρία, ουσιαστικά διχάζοντας τη νότια Ευρώπη.
Όποια και αν είναι τα κίνητρα της Ρωσίας και της Κίνας, και οι δύο επιδιώκουν μια ασθενέστερη και πιο ευάλωτη Ευρώπη.
Το ερώτημα είναι αν οι ΗΠΑ θα βοηθήσουν την ήπειρο να διατηρήσει την ενότητα και τη δύναμή της.
Η αμφιθυμία των ΗΠΑ
Οι τάσεις στην πολιτική των ΗΠΑ παραμένουν ασαφείς.
Ο Trump έχει πιέσει την Ευρώπη να επανεξοπλιστεί και σταδιακά γίνεται πιο φιλικός προς την Ουκρανία και την Ευρώπη καθώς απογοητεύεται από τον Putin.
Ωστόσο, ο ίδιος έχει υπονομεύσει την κυριαρχία της Ευρώπης, απαιτώντας έλεγχο πάνω στη Γροιλανδία.
Δεν είναι πολύ παλιά που οι Δανοί αξιωματούχοι κατηγόρησαν τις ΗΠΑ για εχθρική πολιτική.
Το συνεχές μότο του Trump είναι ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αναλάβουν λιγότερη ευθύνη για την ασφάλεια μιας ηπείρου που βρίσκεται μακριά στον ωκεανό.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει έναν μακρύ και επικίνδυνο αγώνα με τη Ρωσία, και η μάχη θα είναι ακόμα πιο δύσκολη αν πρέπει να τον δώσει μόνη της.
www.bankingnews.gr
Σήμερα, αντιμετωπίζει μια αδιάκοπη και κλιμακούμενη πολεμική σύγκρουση.
Το τελικό συμπέρασμα των ειρηνικών συνομιλιών του Προέδρου Donald Trump με τον Ρώσο Πρόεδρο Vladimir Putin τον Αύγουστο ήταν η κλιμάκωση του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, συνδυασμένη με μια δραματική αύξηση της υβριδικής πολεμικής επιθετικότητας της Ρωσίας κατά της ίδιας της Ευρώπης.
Αυτή η εκστρατεία εκφοβισμού, εκβιασμού και υπονόμευσης καλύπτει τώρα σχεδόν κάθε γωνία της Ευρώπης.
Προδιαγράφει ένα μέλλον έντασης και ανασφάλειας για μια ήπειρο που ιστορικά θεωρούσε την ηρεμία ως το αυτονόητο.
Τα σημάδια
Τα σημάδια των τελευταίων εβδομάδων είναι ενδεικτικά. Συνεχείς υπερπτήσεις drones έχουν προκαλέσει διαταραχές στην ευρωπαϊκή αεροπορική κυκλοφορία.
Ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη παραβίασαν τον εναέριο χώρο της Εσθονίας.
Η υβριδική αυτή επιθετικότητα επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές.
Στην περιοχή της Βαλτικής, παρατηρείται αυξανόμενος αριθμός περιστατικών κοπής καλωδίων, καθώς και προσπάθειες να ενταθεί η ένταση στην περιοχή των Βαλκανίων.
Οι υποψίες για επιτήρηση ζωτικής σημασίας υποθαλάσσιων οπτικών ινών στον Ατλαντικό αυξάνονται, ενώ οι ενέργειες υπονόμευσης, οι απόπειρες δολοφονίας και η πολιτική παρέμβαση έχουν ταλαιπωρήσει μεγάλο μέρος της ηπείρου για χρόνια.
Ο Putin εξακολουθεί να «χαράζει» την Ευρώπη, ενώ συνεχίζει να κατακτά την Ουκρανία.
Οι λόγοι πίσω από την επίθεση…
Οι λόγοι πίσω από την υβριδική πολεμική τακτική είναι πολλοί και σύνθετοι.
Ο υβριδικός πόλεμος αποσκοπεί στο να τιμωρήσει την Ευρώπη για τη στήριξή της στην ουκρανική αντίσταση.
Παράλληλα, προειδοποιεί τα ευρωπαϊκά κράτη να μην αποστείλουν στρατεύματα στην Ουκρανία μετά από μια πιθανή κατάπαυση του πυρός.
Σε πιο θεμελιώδες επίπεδο, ο στόχος είναι η αποδυνάμωση και αποσταθεροποίηση του ανατολικού τμήματος της διατλαντικής συμμαχίας, το οποίο για χρόνια έχει ελέγξει την επιρροή της Ρωσίας, ενώ ταυτόχρονα να το διχάσει από το δυτικό τμήμα του.
Ο Putin φαίνεται να επιχειρεί να εκπληρώσει ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα της Σοβιετικής Ένωσης, όπως είχε πει ο Νικίτα Χρουστσόφ, να χωρίσει τις ΗΠΑ από την Ευρώπη.
Παρά τις αλλαγές στην ιδεολογία, οι γεωπολιτικοί στόχοι παραμένουν σταθεροί.
Με έναν αμφίθυμο Ατλαντιστή στον Λευκό Οίκο, η Ρωσία επιδιώκει να προκαλέσει καταστάσεις φόβου στην Ευρώπη, προσδοκώντας να προκαλέσει αδύναμες αντιδράσεις από την Ουάσιγκτον.
Αν η Ρωσία αυξήσει την πίεση και οι ΗΠΑ στρέψουν την προσοχή τους σε άλλες προτεραιότητες, η Ευρώπη, που είναι ελλιπώς εξοπλισμένη, θα βρεθεί μόνη της.
Εμμονή της Ευρώπης με τη Ρωσία
Η προσοχή της Ευρώπης είναι σίγουρα στραμμένη στην Ρωσία. Η Πρωθυπουργός της Δανίας, Mette Frederiksen, έχει δηλώσει ότι η ήπειρος αντιμετωπίζει «την πιο δύσκολη και επικίνδυνη κατάσταση» από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι Γάλλοι κομάντος προχώρησαν στην κατάληψη ρωσικού πλοίου που φέρεται να εκτόξευσε drones πάνω από τη Δανία και τη Νορβηγία.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συζητούν το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός «τοίχους drones» για να προστατεύσουν τις χώρες τους, απειλώντας με κατάρριψη οποιουδήποτε παραβιάσει τον εναέριο χώρο τους.
Μερικά υπουργεία Άμυνας στην Ευρώπη ανησυχούν ότι ο υβριδικός πόλεμος θα μπορούσε να μετατραπεί σε πραγματικό πόλεμο: ίσως η Ρωσία προσπαθήσει να καταστρέψει την ασφάλεια της ηπείρου καταλαμβάνοντας κάποιο τμήμα της Εσθονίας ή άλλης ευάλωτης χώρας από την Ανατολή.
Αν και αυτό είναι πιθανό, παραμένει απίθανο όσο η ρωσική στρατιωτική μηχανή παραμένει κολλημένη στην Ουκρανία.
Ο Putin, τουλάχιστον, έχει συνήθως δείξει προσοχή στην αποφυγή μιας πλήρους σύγκρουσης με μια συμμαχία που διαθέτει πυρηνικά όπλα.
Ωστόσο, ο κίνδυνος μιας βίαιης σύγκρουσης — για παράδειγμα, αν η Πολωνία ή η Δανία καταρρίψουν ρωσικό αεροσκάφος — είναι αυξανόμενος.
Η ανάγκη του εξοπλισμού
Οι αυξανόμενες εντάσεις υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη για επανεξοπλισμό της Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα απαιτείται χρόνος για αυτή τη διαδικασία, διατηρώντας την Ουκρανία στον αγώνα.
Θα ήταν παράλογο να υποθέσουμε ότι ο υβριδικός πόλεμος της Ρωσίας θα σταματήσει σύντομα.
Η Ρωσία του Putin γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη. Το πολιτικό σύστημα της χώρας έχει γίνει βίαιο και σχεδόν φασιστικό, η οικονομία είναι πλήρως κινητοποιημένη για πόλεμο, και ο Putin εμβαθύνει τις σχέσεις με άλλους αντιπάλους των ΗΠΑ, όπως η Κίνα και η Βόρεια Κορέα.
Πιστεύει ότι η χώρα του είναι ήδη εγκλωβισμένη σε μια υπαρξιακή σύγκρουση με τη «συλλογική Δύση».
Αυτή η σύγκρουση θα συνεχιστεί, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ακόμη και μετά την ολοκλήρωση του πολέμου στην Ουκρανία.
Μπορεί ακόμη και να ενταθεί, καθώς η Κίνα στηρίζει την υπο-κατώφλι επίθεση της Ρωσίας.
Ο ρόλος της Κίνας
Η κινεζική παρέμβαση στην Ευρώπη δεν είναι τόσο επιθετική όσο εκείνη της Ρωσίας, αλλά οι κινεζικές ναυτικές δυνάμεις έχουν εμπλακεί σε περιστατικά κοπής καλωδίων στη Βαλτική, ενώ οι κινεζικές κυβερνοεπιθέσεις γίνονται πιο τολμηρές και συχνές.
Δυτικοί αξιωματούχοι αναφέρουν αυξανόμενη συνεργασία μεταξύ ρωσικών και κινεζικών εκστρατειών παραπληροφόρησης.
Το Πεκίνο προσπαθεί επίσης να δημιουργήσει ρήγματα στην διατλαντική κοινότητα, καλλιεργώντας φτωχότερες χώρες στη νοτιοανατολική Ευρώπη, μερικές από τις οποίες έχουν αντιδημοκρατικά καθεστώτα.
Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια «κουρτίνα» που θα εκτείνεται από την Ελλάδα μέχρι την Ουγγαρία, ουσιαστικά διχάζοντας τη νότια Ευρώπη.
Όποια και αν είναι τα κίνητρα της Ρωσίας και της Κίνας, και οι δύο επιδιώκουν μια ασθενέστερη και πιο ευάλωτη Ευρώπη.
Το ερώτημα είναι αν οι ΗΠΑ θα βοηθήσουν την ήπειρο να διατηρήσει την ενότητα και τη δύναμή της.
Η αμφιθυμία των ΗΠΑ
Οι τάσεις στην πολιτική των ΗΠΑ παραμένουν ασαφείς.
Ο Trump έχει πιέσει την Ευρώπη να επανεξοπλιστεί και σταδιακά γίνεται πιο φιλικός προς την Ουκρανία και την Ευρώπη καθώς απογοητεύεται από τον Putin.
Ωστόσο, ο ίδιος έχει υπονομεύσει την κυριαρχία της Ευρώπης, απαιτώντας έλεγχο πάνω στη Γροιλανδία.
Δεν είναι πολύ παλιά που οι Δανοί αξιωματούχοι κατηγόρησαν τις ΗΠΑ για εχθρική πολιτική.
Το συνεχές μότο του Trump είναι ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αναλάβουν λιγότερη ευθύνη για την ασφάλεια μιας ηπείρου που βρίσκεται μακριά στον ωκεανό.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει έναν μακρύ και επικίνδυνο αγώνα με τη Ρωσία, και η μάχη θα είναι ακόμα πιο δύσκολη αν πρέπει να τον δώσει μόνη της.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών