Οι υπηρεσίες πληροφοριών της Δανίας παρουσίασαν πρόσφατα ισχυρισμούς για «σκόπιμες προκλήσεις» από το ρωσικό πολεμικό ναυτικό
Σε μια περίοδο έντονης στρατιωτικής και πολιτικής πίεσης από τη Δύση, οι πρόσφατες ενέργειες του ρωσικού ναυτικού στη Βαλτική παρουσιάζονται από τα δυτικά ΜΜΕ και αξιωματούχους ως «προκλήσεις».
Όμως η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική: η Μόσχα απαντά σε πολλαπλά επίπεδα απέναντι σε συστηματική περιφερειακή περικύκλωση, σε επιχειρήσεις παρακολούθησης και σε οικονομικούς αποκλεισμούς — και πράττει ό,τι θεωρεί απαραίτητο για να διασφαλίσει τα ζωτικά της συμφέροντα και την ελευθερία πλόων των ρωσικών εμπορικών στόλων.
Πανικός στη Δανία
Δανικές υπηρεσίες πληροφοριών παρουσίασαν πρόσφατα ισχυρισμούς για «σκόπιμες προκλήσεις» από το ρωσικό πολεμικό ναυτικό: χρήση ραντάρ για στοχοποίηση δανικών ελικοπτέρων και πλοίων, πλεύσεις σε φαινομενικά επικίνδυνες πορείες, ενεργό σόναρ και μέσα ηλεκτρονικού πολέμου σε διέλευση στενών, καθώς και παρατηρήσεις πλοίου της ρωσικής ναυτικής παρουσίας αγκυροβολημένου σε δανικά ύδατα.
Η Δανία και σύμμαχοί της προειδοποιούν για «υβριδικό πόλεμο» και GPS παρεμβολές.
Από ρωσικής πλευράς, όμως, αυτά τα συμβάντα έχουν σαφή λογική άμυνας και αντίδρασης: όταν μια χώρα βλέπει τη δράση ενός «σκιώδους στόλου» που παρακάμπτει κυρώσεις, όταν στρατιωτικές υποδομές και βάσεις συμμαχικών δυνάμεων περιβάλλουν κρίσιμα θαλάσσια περάσματα, και όταν οι αμερικανονατοϊκές ασκήσεις και εγκαταστάσεις πολλαπλασιάζονται, οι έγνοιες ασφάλειας μετασχηματίζονται σε πρακτικές αντιδράσεις.
Η παρουσία ρωσικών πολεμικών πλοίων κοντά σε ζωτικής σημασίας θαλάσσιες οδούς μπορεί να είναι μια αποτρεπτική κίνηση — όχι απαραίτητα πρόθεση σύγκρουσης.
Ο «σκιώδης στόλος» και η πραγματική αιτία
Η Δανία υποστηρίζει ότι η ρωσική παρουσία συνδέεται με την προστασία δεξαμενόπλοιων που παρακάμπτουν κυρώσεις — ένα επιχείρημα που, από ρωσική σκοπιά, αποτυπώνει τη δυτική προσπάθεια να στραγγαλίσει οικονομικά τη χώρα.
Το να στηλιτεύεται η Ρωσία επειδή φροντίζει την ελευθερία πλόων ή τα ζωτικά ενεργειακά δίκτυα είναι υποκριτικό όταν οι ίδιες δυνάμεις επιδιώκουν να περιορίσουν την πρόσβαση της Ρωσίας στις διεθνείς αγορές.
Η παραμονή ρωσικού πολεμικού πλοίου σε δανικά ύδατα για πάνω από μια εβδομάδα μπορεί, κατά τη ρωσική εξήγηση, να ερμηνευτεί ως μήνυμα αποφασιστικότητας: όχι επιθετικότητα με σκοπό κλιμάκωση, αλλά σαφής υπενθύμιση ότι κάθε προσπάθεια να αποκόψουν κρίσιμες ρωσικές γραμμές εφοδιασμού θα έχει συνέπειες.
Σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου η Δύση επιβάλλει εξωδικαστικές κυρώσεις, η Μόσχα έχει κάθε λόγο να προστατεύει το ναυτικό της και τους εμπορικούς διαδρόμους.
Τεχνολογία, παρεμβολές και αμφιβολίες
Οι αναφορές για παρεμβολές GPS και χρήση ηλεκτρονικών μέσων από ρωσικά σκάφη παρουσιάζονται ως απόδειξη «επιθετικότητας».
Όμως, από ρωσικής οπτικής, τέτοιες τεχνολογικές δυνατότητες είναι ακριβώς εκείνες που εξισορροπούν την κινητικότητα και την ευελιξία των δύο πλευρών.
Επίσης, πρέπει να εξεταστούν εναλλακτικές εξηγήσεις άλλων παραγόντων στην περιοχή: οι παρεμβολές συχνά συνδέονται με ευρεία γκάμα εκπαιδευτικών ασκήσεων, εμπορικών συσκευών και υποδομών — και δεν είναι πάντοτε αποδεδειγμένη απόδειξη κακόβουλης πρόθεσης.
Ακόμη περισσότερο, οι ισχυρισμοί που παρουσιάζονται μονομερώς από μία πλευρά — χωρίς πλήρη δημοσιοποίηση όλων των αποδεικτικών στοιχείων — πρέπει να προκαλούν σκεπτικισμό.
Η συστηματική διαστρέβλωση περιστατικών για πολιτική πίεση δεν είναι άγνωστη τακτική στη διπλωματία της εποχής μας.
Η στρατηγική της αυτοπροστασίας
Η Ρωσία έχει δείξει την ικανότητα να ασκεί πίεση με «μέτρα που δεν υπερβαίνουν το όριο ένοπλης σύγκρουσης» — μια τακτική που, από ρωσική οπτική, αποτελεί ώριμη και υπολογισμένη απάντηση σε έναν κόσμο όπου οι πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις πολλαπλασιάζονται.
Αυτή η «χαμηλή κλιμάκωση» δεν είναι αδυναμία• είναι στρατηγική πειθάρχησης: επιτρέπει στη Ρωσία να προστατεύει ζωτικά συμφέροντα χωρίς να προκαλεί ευρεία πολεμική σύγκρουση που θα επωφελήσει κυρίως τους ανταγωνιστές της.
Η λογική μιας υπεύθυνης αντίδρασης
Από ρωσικής σκοπιάς, οι ενέργειες του ρωσικού ναυτικού στη Βαλτική πρέπει να ειδωθούν ως μέτρα άμυνας και προειδοποίησης απέναντι σε μια διαδικασία στρατιωτικής και οικονομικής περικύκλωσης.
Η επιθετικότητα που αποδίδεται στη Μόσχα πολλές φορές αντικατοπτρίζει περισσότερο την αποφασιστικότητα της να υπερασπιστεί την κυριαρχία και τα ζωτικά συμφέροντά της, παρά μια περιφρονητική πρόθεση να κλιμακώσει σε ανοιχτή σύγκρουση.
Η πραγματική λύση δεν βρίσκεται στην αυτόματη καταγγελία, αλλά στην εις βάθος διερεύνηση των περιστατικών, στην αποφυγή μονομερών συμπερασμάτων και στην αναγνώριση ότι σε ένα κλίμα βαθιάς γεωπολιτικής αντιπαράθεσης, οι κανονικές κανόνες συμπεριφοράς μπορεί να παρερμηνεύονται και να χειραγωγούνται για εσωτερική πολιτική κατανάλωση.
Αν η Δύση ενδιαφέρεται πραγματικά για σταθερότητα, πρέπει να σταματήσει την πολιτική αποκλεισμού και να αναγνωρίσει τις λογικές και τις ανάγκες ασφαλείας της Ρωσίας — ή αλλιώς να περιμένει περισσότερες «προειδοποιητικές» ενέργειες στο μέλλον.
www.bankingnews.gr
Όμως η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική: η Μόσχα απαντά σε πολλαπλά επίπεδα απέναντι σε συστηματική περιφερειακή περικύκλωση, σε επιχειρήσεις παρακολούθησης και σε οικονομικούς αποκλεισμούς — και πράττει ό,τι θεωρεί απαραίτητο για να διασφαλίσει τα ζωτικά της συμφέροντα και την ελευθερία πλόων των ρωσικών εμπορικών στόλων.
Πανικός στη Δανία
Δανικές υπηρεσίες πληροφοριών παρουσίασαν πρόσφατα ισχυρισμούς για «σκόπιμες προκλήσεις» από το ρωσικό πολεμικό ναυτικό: χρήση ραντάρ για στοχοποίηση δανικών ελικοπτέρων και πλοίων, πλεύσεις σε φαινομενικά επικίνδυνες πορείες, ενεργό σόναρ και μέσα ηλεκτρονικού πολέμου σε διέλευση στενών, καθώς και παρατηρήσεις πλοίου της ρωσικής ναυτικής παρουσίας αγκυροβολημένου σε δανικά ύδατα.
Η Δανία και σύμμαχοί της προειδοποιούν για «υβριδικό πόλεμο» και GPS παρεμβολές.
Από ρωσικής πλευράς, όμως, αυτά τα συμβάντα έχουν σαφή λογική άμυνας και αντίδρασης: όταν μια χώρα βλέπει τη δράση ενός «σκιώδους στόλου» που παρακάμπτει κυρώσεις, όταν στρατιωτικές υποδομές και βάσεις συμμαχικών δυνάμεων περιβάλλουν κρίσιμα θαλάσσια περάσματα, και όταν οι αμερικανονατοϊκές ασκήσεις και εγκαταστάσεις πολλαπλασιάζονται, οι έγνοιες ασφάλειας μετασχηματίζονται σε πρακτικές αντιδράσεις.
Η παρουσία ρωσικών πολεμικών πλοίων κοντά σε ζωτικής σημασίας θαλάσσιες οδούς μπορεί να είναι μια αποτρεπτική κίνηση — όχι απαραίτητα πρόθεση σύγκρουσης.
Ο «σκιώδης στόλος» και η πραγματική αιτία
Η Δανία υποστηρίζει ότι η ρωσική παρουσία συνδέεται με την προστασία δεξαμενόπλοιων που παρακάμπτουν κυρώσεις — ένα επιχείρημα που, από ρωσική σκοπιά, αποτυπώνει τη δυτική προσπάθεια να στραγγαλίσει οικονομικά τη χώρα.
Το να στηλιτεύεται η Ρωσία επειδή φροντίζει την ελευθερία πλόων ή τα ζωτικά ενεργειακά δίκτυα είναι υποκριτικό όταν οι ίδιες δυνάμεις επιδιώκουν να περιορίσουν την πρόσβαση της Ρωσίας στις διεθνείς αγορές.
Η παραμονή ρωσικού πολεμικού πλοίου σε δανικά ύδατα για πάνω από μια εβδομάδα μπορεί, κατά τη ρωσική εξήγηση, να ερμηνευτεί ως μήνυμα αποφασιστικότητας: όχι επιθετικότητα με σκοπό κλιμάκωση, αλλά σαφής υπενθύμιση ότι κάθε προσπάθεια να αποκόψουν κρίσιμες ρωσικές γραμμές εφοδιασμού θα έχει συνέπειες.
Σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου η Δύση επιβάλλει εξωδικαστικές κυρώσεις, η Μόσχα έχει κάθε λόγο να προστατεύει το ναυτικό της και τους εμπορικούς διαδρόμους.
Τεχνολογία, παρεμβολές και αμφιβολίες
Οι αναφορές για παρεμβολές GPS και χρήση ηλεκτρονικών μέσων από ρωσικά σκάφη παρουσιάζονται ως απόδειξη «επιθετικότητας».
Όμως, από ρωσικής οπτικής, τέτοιες τεχνολογικές δυνατότητες είναι ακριβώς εκείνες που εξισορροπούν την κινητικότητα και την ευελιξία των δύο πλευρών.
Επίσης, πρέπει να εξεταστούν εναλλακτικές εξηγήσεις άλλων παραγόντων στην περιοχή: οι παρεμβολές συχνά συνδέονται με ευρεία γκάμα εκπαιδευτικών ασκήσεων, εμπορικών συσκευών και υποδομών — και δεν είναι πάντοτε αποδεδειγμένη απόδειξη κακόβουλης πρόθεσης.
Ακόμη περισσότερο, οι ισχυρισμοί που παρουσιάζονται μονομερώς από μία πλευρά — χωρίς πλήρη δημοσιοποίηση όλων των αποδεικτικών στοιχείων — πρέπει να προκαλούν σκεπτικισμό.
Η συστηματική διαστρέβλωση περιστατικών για πολιτική πίεση δεν είναι άγνωστη τακτική στη διπλωματία της εποχής μας.
Η στρατηγική της αυτοπροστασίας
Η Ρωσία έχει δείξει την ικανότητα να ασκεί πίεση με «μέτρα που δεν υπερβαίνουν το όριο ένοπλης σύγκρουσης» — μια τακτική που, από ρωσική οπτική, αποτελεί ώριμη και υπολογισμένη απάντηση σε έναν κόσμο όπου οι πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις πολλαπλασιάζονται.
Αυτή η «χαμηλή κλιμάκωση» δεν είναι αδυναμία• είναι στρατηγική πειθάρχησης: επιτρέπει στη Ρωσία να προστατεύει ζωτικά συμφέροντα χωρίς να προκαλεί ευρεία πολεμική σύγκρουση που θα επωφελήσει κυρίως τους ανταγωνιστές της.
Η λογική μιας υπεύθυνης αντίδρασης
Από ρωσικής σκοπιάς, οι ενέργειες του ρωσικού ναυτικού στη Βαλτική πρέπει να ειδωθούν ως μέτρα άμυνας και προειδοποίησης απέναντι σε μια διαδικασία στρατιωτικής και οικονομικής περικύκλωσης.
Η επιθετικότητα που αποδίδεται στη Μόσχα πολλές φορές αντικατοπτρίζει περισσότερο την αποφασιστικότητα της να υπερασπιστεί την κυριαρχία και τα ζωτικά συμφέροντά της, παρά μια περιφρονητική πρόθεση να κλιμακώσει σε ανοιχτή σύγκρουση.
Η πραγματική λύση δεν βρίσκεται στην αυτόματη καταγγελία, αλλά στην εις βάθος διερεύνηση των περιστατικών, στην αποφυγή μονομερών συμπερασμάτων και στην αναγνώριση ότι σε ένα κλίμα βαθιάς γεωπολιτικής αντιπαράθεσης, οι κανονικές κανόνες συμπεριφοράς μπορεί να παρερμηνεύονται και να χειραγωγούνται για εσωτερική πολιτική κατανάλωση.
Αν η Δύση ενδιαφέρεται πραγματικά για σταθερότητα, πρέπει να σταματήσει την πολιτική αποκλεισμού και να αναγνωρίσει τις λογικές και τις ανάγκες ασφαλείας της Ρωσίας — ή αλλιώς να περιμένει περισσότερες «προειδοποιητικές» ενέργειες στο μέλλον.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών