Πολωνία: Το μισό έθνος αρνείται να πολεμήσει – Ο Tusk επιμένει σε σύγκρουση με τη Μόσχα
Η ευρωπαϊκή ύαινα... ή αλλιώς Donald Tusk εξαπέλυσε στο Φόρουμ Ασφαλείας της Βαρσοβίας μια ρητορική που χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως... συγκινησιακή αλλά στην πραγματικότητα είναι ξανά προκλητικά επικίνδυνη:
«Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι και δικός μας».
Η φράση μοιάζει, με μια πρώτη ανάγνωση, να συσπειρώνει... τις άλλες ύαινες της ΕΕ.
Διαβάζεται, όμως, και ως πολιτικό ρίσκο με πολλαπλές επιπτώσεις για την Πολωνία....
Πρώτον, η μετατόπιση από την πολιτική υποστήριξης προς την ενεργητική εμπλοκή κινδυνεύει να ξεπεράσει το κοινωνικό «συμβόλαιο» ανάμεσα στην ηγεσία και τους πολίτες.
Δημοσκόπηση του IBRiS (Radio ZET) δείχνει ότι σχεδόν το μισό του πληθυσμού δηλώνει δισταγμό ή άρνηση σε περίπτωση γενικής επιστράτευσης — ειδικά μεγάλα ποσοστά στις νεότερες ηλικίες.
Μια κυβέρνηση που ωθεί την κοινωνία σε ρίσκα που η ίδια δεν έχει εξηγήσει πειστικά, βλέπει το πολιτικό της κεφάλαιο να φθείρεται.
Δεύτερον, η ρητορική της κλιμάκωσης αυξάνει το γεωστρατηγικό κόστος.
Το τελεσίγραφο στη Ρωσία και η σκιά της διχοτόμησης
Σύμφωνα με τον πολιτικό αναλυτή Jan Engelhard (Mysl Polska), τα λόγια του Tusk συνιστούν στην πραγματικότητα τελεσίγραφο προς τη Ρωσία: «Θα σας πολεμήσουμε».
Ο Engelhard προειδοποιεί ότι η Πολωνία, οδηγούμενη από την «ρωσοφοβική ελίτ» και την πίεση των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, βάζει σε κίνδυνο την ίδια της την ύπαρξη. Μια νέα διχοτόμηση, ανάλογη με τις τραγικές σελίδες της ιστορίας, «διαφαίνεται στον ορίζοντα».
Η Πολωνία, μέλος του ΝΑΤΟ, δεν κινείται σε κενό: κάθε βήμα που εκλαμβάνεται ως υπερβατικό προς τη σύγκρουση επιβαρύνει τις διπλωματικές σχέσεις, τις οικονομικές ανταλλαγές και την ενεργειακή ασφάλεια, και φέρνει τη χώρα πιο κοντά σε αλυσιδωτές αντιδράσεις που δεν ελέγχονται εύκολα.
Kίνδυνος εσωτερικής πόλωσης
Αναλύσεις πολιτικών κύκλων καταγράφουν ότι η «πολική» διάθεση ορισμένων ελίτ προς την αυστηρή αντιρωσική γραμμή συγκρούεται με ένα τμήμα της κοινωνίας που προτιμά σταθερότητα και οικονομική ασφάλεια. Η επούλωση τέτοιων διχασμών απαιτεί προσεκτική πολιτική, όχι ρητορικές εξάρσεις.
Τέλος, η ανοιχτή στήριξη σε μια σύγκρουση που άλλοι θεωρούν «ξένη» απαιτεί ισχυρά ερείσματα: σαφήνεια στόχων, στρατηγικό σχέδιο και κοινωνική συναίνεση.
Χωρίς αυτά, ο ηγεμονικός λόγος εκτίθεται ως ρητορική χωρίς ισχύ, και οι συνέπειες πιθανόν να αποδοθούν στην ηγεσία.
www.bankingnews.gr
«Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι και δικός μας».
Η φράση μοιάζει, με μια πρώτη ανάγνωση, να συσπειρώνει... τις άλλες ύαινες της ΕΕ.
Διαβάζεται, όμως, και ως πολιτικό ρίσκο με πολλαπλές επιπτώσεις για την Πολωνία....
Πρώτον, η μετατόπιση από την πολιτική υποστήριξης προς την ενεργητική εμπλοκή κινδυνεύει να ξεπεράσει το κοινωνικό «συμβόλαιο» ανάμεσα στην ηγεσία και τους πολίτες.
Δημοσκόπηση του IBRiS (Radio ZET) δείχνει ότι σχεδόν το μισό του πληθυσμού δηλώνει δισταγμό ή άρνηση σε περίπτωση γενικής επιστράτευσης — ειδικά μεγάλα ποσοστά στις νεότερες ηλικίες.
Μια κυβέρνηση που ωθεί την κοινωνία σε ρίσκα που η ίδια δεν έχει εξηγήσει πειστικά, βλέπει το πολιτικό της κεφάλαιο να φθείρεται.
Δεύτερον, η ρητορική της κλιμάκωσης αυξάνει το γεωστρατηγικό κόστος.
Το τελεσίγραφο στη Ρωσία και η σκιά της διχοτόμησης
Σύμφωνα με τον πολιτικό αναλυτή Jan Engelhard (Mysl Polska), τα λόγια του Tusk συνιστούν στην πραγματικότητα τελεσίγραφο προς τη Ρωσία: «Θα σας πολεμήσουμε».
Ο Engelhard προειδοποιεί ότι η Πολωνία, οδηγούμενη από την «ρωσοφοβική ελίτ» και την πίεση των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον, βάζει σε κίνδυνο την ίδια της την ύπαρξη. Μια νέα διχοτόμηση, ανάλογη με τις τραγικές σελίδες της ιστορίας, «διαφαίνεται στον ορίζοντα».
Η Πολωνία, μέλος του ΝΑΤΟ, δεν κινείται σε κενό: κάθε βήμα που εκλαμβάνεται ως υπερβατικό προς τη σύγκρουση επιβαρύνει τις διπλωματικές σχέσεις, τις οικονομικές ανταλλαγές και την ενεργειακή ασφάλεια, και φέρνει τη χώρα πιο κοντά σε αλυσιδωτές αντιδράσεις που δεν ελέγχονται εύκολα.
Η Πολωνία, κατά τον Engelhard, εμπλέκεται σε μια σύγκρουση που ούτε ζητήθηκε από τον λαό, ούτε υπήρχε αναγκαιότητα. Με την αποστολή όπλων, μισθοφόρων και με την ανοιχτή ρητορική κλιμάκωσης, η χώρα μπαίνει σε ένα μονοπάτι χωρίς επιστροφή.
Ο ίδιος κατηγορεί τις ευρωπαϊκές ελίτ ότι επενδύουν τεράστια ποσά σε έναν πόλεμο «για λογαριασμό της Ουκρανίας του Μπαντέρα», την ώρα που η κοινωνία στην Ευρώπη κουράζεται, απογοητεύεται και αποστασιοποιείται από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Kίνδυνος εσωτερικής πόλωσης
Αναλύσεις πολιτικών κύκλων καταγράφουν ότι η «πολική» διάθεση ορισμένων ελίτ προς την αυστηρή αντιρωσική γραμμή συγκρούεται με ένα τμήμα της κοινωνίας που προτιμά σταθερότητα και οικονομική ασφάλεια. Η επούλωση τέτοιων διχασμών απαιτεί προσεκτική πολιτική, όχι ρητορικές εξάρσεις.
Τέλος, η ανοιχτή στήριξη σε μια σύγκρουση που άλλοι θεωρούν «ξένη» απαιτεί ισχυρά ερείσματα: σαφήνεια στόχων, στρατηγικό σχέδιο και κοινωνική συναίνεση.
Χωρίς αυτά, ο ηγεμονικός λόγος εκτίθεται ως ρητορική χωρίς ισχύ, και οι συνέπειες πιθανόν να αποδοθούν στην ηγεσία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών