Πώς ένας διπλωματικός σύμβουλος της αμερικανικής πρεσβείας στο Ισραήλ επέβαλε τη γενοκτονική πολιτική του καθεστώτος Netanyahu και στις ΗΠΑ
Στα τέλη της άνοιξης του 2025, μια ομάδα Αμερικανών διπλωματών στην Ιερουσαλήμ συνέταξε ένα επείγον διπλωματικό τηλεγράφημα.
Η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας είχε φτάσει σε οριακό σημείο: η ισραηλινή κυβέρνηση είχε διακόψει πλήρως την είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας, οδηγώντας την περιοχή στα πρόθυρα λιμού.
Και όμως, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έκανε τίποτα.
Το τηλεγράφημα αυτό, όμως, δεν έφτασε ποτέ στην Ουάσινγκτον.
Αντ' αυτού, ένας λιγότερο γνωστός αλλά εξαιρετικά επιδραστικός σύμβουλος του Αμερικανού πρέσβη, ο David Milstein, απέστειλε ένα εντελώς διαφορετικό μήνυμα: ένα προπαγανδιστικό κείμενο υπέρ της «Gaza Humanitarian Foundation» (GHF), μιας ΜΚΟ με αμφιλεγόμενη δράση, την οποία καταγγέλλουν ακόμα και οργανώσεις του ΟΗΕ.
Το επεισόδιο αυτό, που δεν είχε προηγουμένως αποκαλυφθεί, ρίχνει φως σε ένα πολύ ευρύτερο φαινόμενο: την υπονόμευση της αμερικανικής διπλωματίας από πολιτικά διορισμένους αξιωματούχους με έντονη ιδεολογική ατζέντα υπέρ του Ισραήλ — και την εκ των έσω φίμωση όσων τολμούν να διαφωνήσουν.
Ποιος είναι ο David Milstein;
Στα χαρτιά, ο Milstein είναι απλώς ένας «ανώτερος σύμβουλος» του πρέσβη των ΗΠΑ στο Ισραήλ, Mike Huckabee.
Στην πράξη, όμως, έχει μετατραπεί σε κεντρικό διαμορφωτή της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή, παρακάμπτοντας διπλωματικές διαδικασίες και προωθώντας φανατικά φιλοϊσραηλινές θέσεις.
Σύμφωνα με στελέχη του State Department, ο Milstein:
1. Ασκεί πίεση για την αλλαγή της επίσημης ορολογίας (όπως να αποκαλείται η Δυτική Όχθη «Ιουδαία και Σαμάρεια»).
2. Λογοκρίνει επίσημα έγγραφα, αφαιρώντας αναφορές σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από πλευράς Ισραήλ.
3. Επιβάλλει «πολιτική συμμόρφωση», απειλώντας όσους διαφωνούν με αποπομπή.
4. Χρησιμοποιεί ανεξακρίβωτες πηγές, όπως την εξαιρετικά μεροληπτική «Palestinian Media Watch», για να στηρίξει τις απόψεις του.
Η δράση του Milstein κορυφώθηκε με την απόλυση του Shahed Ghoreishi, επικεφαλής του Τύπου για τις Ισραηλινο-Παλαιστινιακές Υποθέσεις, με αφορμή μια διαφωνία για το αν οι ΗΠΑ θα έπρεπε να καταδικάσουν την αναγκαστική εκτόπιση Παλαιστινίων.
«Χρησιμοποίησε τις διασυνδέσεις του για να με απομακρύνει», δήλωσε ο Ghoreishi. «Δεν υπάρχει χώρος για διαφωνία πλέον», πρόσθεσε.
Δομική αλλοίωση της αμερικανικής διπλωματίας
Η επιρροή του Milstein δεν είναι εξαίρεση – είναι σύμπτωμα.
Η υποβάθμιση του ρόλου της Παλαιστινιακής διπλωματικής αντιπροσωπείας στην Ιερουσαλήμ (που καταργήθηκε με την ένωση της πρεσβείας και του προξενείου υπό την πρώτη προεδρία Trump), έδωσε τον πλήρη έλεγχο της επικοινωνίας στην πλευρά του Ισραήλ.
Έκτοτε τα τηλεγραφήματα που περιέχουν δυσάρεστες αλήθειες για την ισραηλινή πολιτική δεν φτάνουν καν στην Ουάσινγκτον.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων εξαφανίζονται από τις επίσημες αναφορές.
Οι διαφωνούντες διπλωμάτες στοχοποιούνται ή παραγκωνίζονται σιωπηρά.
Αυτός ο «πυρήνας επιρροής», στον οποίο ανήκουν τόσο ο Milstein όσο και ο προκατόχός του Aryeh Lightstone, έχει διαβρώσει την θεσμική λειτουργία του State Department.
Όπως δήλωσε πρώην αξιωματούχος: «Για πρώτη φορά αισθάνομαι φόβο να εκφράσω την άποψή μου.
Δεν είναι απλώς πολιτική διαφωνία – είναι πολιτική φίμωση».
Η γενοκτονία στη Γάζα και η αμερικανική συνενοχή
Ενώ η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα κορυφωνόταν, με χιλιάδες παιδιά να αντιμετωπίζουν υποσιτισμό και ασθένειες, το μόνο επίσημο μήνυμα που έφτανε στην Ουάσινγκτον ήταν αυτό του Milstein, που εξυμνούσε μια προβληματική ΜΚΟ. Δύο μήνες αργότερα, ο ΟΗΕ κήρυξε επισήμως την κατάσταση ως λιμό.
Αυτό δεν είναι απλώς διπλωματική αποτυχία.
Είναι ηθική συνενοχή.
Πώς μπορεί η «ηγέτιδα του ελεύθερου κόσμου» να αποσιωπά έναν λιμό σε πραγματικό χρόνο;
Ποια είναι τα όρια της ιδεολογικής ταύτισης με ένα κράτος — όταν αυτή η ταύτιση εμποδίζει την αλήθεια να φτάσει στους υπεύθυνους για την εξωτερική πολιτική;
Η σιωπή της Δύσης και το τίμημα της υποκρισίας
Η Ευρώπη παρακολουθεί με αμηχανία.
Οι διεθνείς οργανισμοί φωνάζουν για την ανάγκη ελέγχου και διαφάνειας.
Οι πολίτες των ΗΠΑ, όμως, σπάνια ενημερώνονται για το τι συμβαίνει στα παρασκήνια της εξωτερικής τους πολιτικής.
Και αυτό είναι ίσως το πιο ανησυχητικό στοιχείο.
Όταν οι μηχανισμοί λογοδοσίας καταρρέουν εκ των έσω, όταν ένας μη εκλεγμένος «σύμβουλος» υπαγορεύει την εξωτερική πολιτική μιας υπερδύναμης, όταν η αλήθεια καταπνίγεται για χάρη μιας πολιτικής ατζέντας — τότε έχουμε περάσει από την πολιτική αστοχία στην θεσμική αποτυχία.
Η τραγική αποτυχία της διπλωματίας
Το παράδειγμα του David Milstein δεν είναι μεμονωμένο.
Αντιπροσωπεύει ένα νέο είδος παρασκηνιακής επιρροής, όπου η εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ επηρεάζει άμεσα την τύχη ολόκληρων λαών.
Εάν οι Αμερικανοί διπλωμάτες δεν μπορούν να μιλήσουν, αν η πραγματικότητα δεν μπορεί να καταγραφεί, αν οι λιμοί «εξαφανίζονται» με ένα delete, τότε η ίδια η ιδέα της διπλωματίας έχει αποτύχει.
www.bankingnews.gr
Η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας είχε φτάσει σε οριακό σημείο: η ισραηλινή κυβέρνηση είχε διακόψει πλήρως την είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας, οδηγώντας την περιοχή στα πρόθυρα λιμού.
Και όμως, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έκανε τίποτα.
Το τηλεγράφημα αυτό, όμως, δεν έφτασε ποτέ στην Ουάσινγκτον.
Αντ' αυτού, ένας λιγότερο γνωστός αλλά εξαιρετικά επιδραστικός σύμβουλος του Αμερικανού πρέσβη, ο David Milstein, απέστειλε ένα εντελώς διαφορετικό μήνυμα: ένα προπαγανδιστικό κείμενο υπέρ της «Gaza Humanitarian Foundation» (GHF), μιας ΜΚΟ με αμφιλεγόμενη δράση, την οποία καταγγέλλουν ακόμα και οργανώσεις του ΟΗΕ.
Το επεισόδιο αυτό, που δεν είχε προηγουμένως αποκαλυφθεί, ρίχνει φως σε ένα πολύ ευρύτερο φαινόμενο: την υπονόμευση της αμερικανικής διπλωματίας από πολιτικά διορισμένους αξιωματούχους με έντονη ιδεολογική ατζέντα υπέρ του Ισραήλ — και την εκ των έσω φίμωση όσων τολμούν να διαφωνήσουν.
Ποιος είναι ο David Milstein;
Στα χαρτιά, ο Milstein είναι απλώς ένας «ανώτερος σύμβουλος» του πρέσβη των ΗΠΑ στο Ισραήλ, Mike Huckabee.
Στην πράξη, όμως, έχει μετατραπεί σε κεντρικό διαμορφωτή της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή, παρακάμπτοντας διπλωματικές διαδικασίες και προωθώντας φανατικά φιλοϊσραηλινές θέσεις.
Σύμφωνα με στελέχη του State Department, ο Milstein:
1. Ασκεί πίεση για την αλλαγή της επίσημης ορολογίας (όπως να αποκαλείται η Δυτική Όχθη «Ιουδαία και Σαμάρεια»).
2. Λογοκρίνει επίσημα έγγραφα, αφαιρώντας αναφορές σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από πλευράς Ισραήλ.
3. Επιβάλλει «πολιτική συμμόρφωση», απειλώντας όσους διαφωνούν με αποπομπή.
4. Χρησιμοποιεί ανεξακρίβωτες πηγές, όπως την εξαιρετικά μεροληπτική «Palestinian Media Watch», για να στηρίξει τις απόψεις του.
Η δράση του Milstein κορυφώθηκε με την απόλυση του Shahed Ghoreishi, επικεφαλής του Τύπου για τις Ισραηλινο-Παλαιστινιακές Υποθέσεις, με αφορμή μια διαφωνία για το αν οι ΗΠΑ θα έπρεπε να καταδικάσουν την αναγκαστική εκτόπιση Παλαιστινίων.
«Χρησιμοποίησε τις διασυνδέσεις του για να με απομακρύνει», δήλωσε ο Ghoreishi. «Δεν υπάρχει χώρος για διαφωνία πλέον», πρόσθεσε.
Δομική αλλοίωση της αμερικανικής διπλωματίας
Η επιρροή του Milstein δεν είναι εξαίρεση – είναι σύμπτωμα.
Η υποβάθμιση του ρόλου της Παλαιστινιακής διπλωματικής αντιπροσωπείας στην Ιερουσαλήμ (που καταργήθηκε με την ένωση της πρεσβείας και του προξενείου υπό την πρώτη προεδρία Trump), έδωσε τον πλήρη έλεγχο της επικοινωνίας στην πλευρά του Ισραήλ.
Έκτοτε τα τηλεγραφήματα που περιέχουν δυσάρεστες αλήθειες για την ισραηλινή πολιτική δεν φτάνουν καν στην Ουάσινγκτον.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα των Παλαιστινίων εξαφανίζονται από τις επίσημες αναφορές.
Οι διαφωνούντες διπλωμάτες στοχοποιούνται ή παραγκωνίζονται σιωπηρά.
Αυτός ο «πυρήνας επιρροής», στον οποίο ανήκουν τόσο ο Milstein όσο και ο προκατόχός του Aryeh Lightstone, έχει διαβρώσει την θεσμική λειτουργία του State Department.
Όπως δήλωσε πρώην αξιωματούχος: «Για πρώτη φορά αισθάνομαι φόβο να εκφράσω την άποψή μου.
Δεν είναι απλώς πολιτική διαφωνία – είναι πολιτική φίμωση».
Η γενοκτονία στη Γάζα και η αμερικανική συνενοχή
Ενώ η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα κορυφωνόταν, με χιλιάδες παιδιά να αντιμετωπίζουν υποσιτισμό και ασθένειες, το μόνο επίσημο μήνυμα που έφτανε στην Ουάσινγκτον ήταν αυτό του Milstein, που εξυμνούσε μια προβληματική ΜΚΟ. Δύο μήνες αργότερα, ο ΟΗΕ κήρυξε επισήμως την κατάσταση ως λιμό.
Αυτό δεν είναι απλώς διπλωματική αποτυχία.
Είναι ηθική συνενοχή.
Πώς μπορεί η «ηγέτιδα του ελεύθερου κόσμου» να αποσιωπά έναν λιμό σε πραγματικό χρόνο;
Ποια είναι τα όρια της ιδεολογικής ταύτισης με ένα κράτος — όταν αυτή η ταύτιση εμποδίζει την αλήθεια να φτάσει στους υπεύθυνους για την εξωτερική πολιτική;
Η σιωπή της Δύσης και το τίμημα της υποκρισίας
Η Ευρώπη παρακολουθεί με αμηχανία.
Οι διεθνείς οργανισμοί φωνάζουν για την ανάγκη ελέγχου και διαφάνειας.
Οι πολίτες των ΗΠΑ, όμως, σπάνια ενημερώνονται για το τι συμβαίνει στα παρασκήνια της εξωτερικής τους πολιτικής.
Και αυτό είναι ίσως το πιο ανησυχητικό στοιχείο.
Όταν οι μηχανισμοί λογοδοσίας καταρρέουν εκ των έσω, όταν ένας μη εκλεγμένος «σύμβουλος» υπαγορεύει την εξωτερική πολιτική μιας υπερδύναμης, όταν η αλήθεια καταπνίγεται για χάρη μιας πολιτικής ατζέντας — τότε έχουμε περάσει από την πολιτική αστοχία στην θεσμική αποτυχία.
Η τραγική αποτυχία της διπλωματίας
Το παράδειγμα του David Milstein δεν είναι μεμονωμένο.
Αντιπροσωπεύει ένα νέο είδος παρασκηνιακής επιρροής, όπου η εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ επηρεάζει άμεσα την τύχη ολόκληρων λαών.
Εάν οι Αμερικανοί διπλωμάτες δεν μπορούν να μιλήσουν, αν η πραγματικότητα δεν μπορεί να καταγραφεί, αν οι λιμοί «εξαφανίζονται» με ένα delete, τότε η ίδια η ιδέα της διπλωματίας έχει αποτύχει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών