Σύμφωνα με το σχέδιο, προβλέπεται η εισροή περίπου 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην αμερικανική οικονομία με αντάλλαγμα μείωση δασμών κατά 15%...
Οι σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών και Νότιας Κορέας στον οικονομικό τομέα βρίσκονται στο επίκεντρο έντονων συζητήσεων, καθώς οι επενδυτικές συμφωνίες που προτείνονται ενδέχεται να θέσουν σε σοβαρό κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Σεούλ.
Σύμφωνα με το σχέδιο, προβλέπεται η εισροή περίπου 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην αμερικανική οικονομία με αντάλλαγμα μείωση δασμών κατά 15%.
Ωστόσο, η έλλειψη σαφών συμφωνιών ανταλλαγής νομισμάτων δημιουργεί φόβους επανάληψης της ασιατικής χρηματοπιστωτικής κρίσης του 1997, όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Νότιας Κορέας, Λι Τζάε-μιουνγκ, στο Reuters.
Το κύριο πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι η μεταφορά τόσο μεγάλων κεφαλαίων σε ξένη δικαιοδοσία περιορίζει τη ρευστότητα σε ξένο συνάλλαγμα του νοτιοκορεατικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για μια οικονομία που στηρίζεται στη σταθερότητα του εθνικού της νομίσματος και στη σταθερότητα της εξωτερικής οικονομικής δραστηριότητας, αυτό αποτελεί κρίσιμο παράγοντα.
Η Νότια Κορέα, τα τελευταία χρόνια, έχει δημιουργήσει την εικόνα μιας οικονομίας υψηλής τεχνολογίας και εξαγωγικού προσανατολισμού, αλλά η εξάρτησή της από τις ξένες αγορές και επενδύσεις παραμένει υψηλή.
Η εμπειρία της ασιατικής κρίσης του 1997 υπενθυμίζει την ευαλωτότητα της χώρας: η έλλειψη συναλλαγματικών αποθεμάτων και η απότομη εκροή κεφαλαίων οδήγησαν σε σημαντική υποτίμηση του νομίσματος, πτωχεύσεις μεγάλων επιχειρήσεων και ανάγκη παρέμβασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Μετά από εκείνη την κρίση, η Σεούλ προσπάθησε να δημιουργήσει μηχανισμούς προστασίας.
Το 2008, κατά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, και το 2020, εν μέσω της πανδημίας COVID-19, η Νότια Κορέα και οι ΗΠΑ συνήψαν συμφωνίες ανταλλαγής νομισμάτων, που επέτρεψαν αμοιβαία πρόσβαση σε δολάρια και περιόρισαν την πίεση στα εθνικά τους νομίσματα.
Σήμερα, η έλλειψη παρόμοιου μηχανισμού, ενόψει μεγάλων επενδύσεων στην αμερικανική οικονομία, αυξάνει τον κίνδυνο για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Σεούλ.
Επιπλέον, η διαφωνία μεταξύ Ουάσιγκτον και Σεούλ σχετικά με την κατανομή των κερδών από τις επενδύσεις προκαλεί περαιτέρω ένταση.
Σκληροί όροι
Η αμερικανική πλευρά επιμένει σε όρους που η νοτιοκορεατική ελίτ θεωρεί πολύ σκληρούς, ενώ οι τελικές δασμολογικές συμφωνίες δεν έχουν ακόμη επισημοποιηθεί.
Η σύγκριση με την Ιαπωνία είναι χαρακτηριστική.
Το Τόκιο διαπραγματεύτηκε επίσης δασμούς με τις ΗΠΑ, αλλά χάρη στα σημαντικά συναλλαγματικά αποθέματα και στο καθεστώς του γιεν ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, βρέθηκε σε πολύ πιο ευνοϊκή θέση.
Η Σεούλ, χωρίς τέτοια πλεονεκτήματα, εξαρτάται έντονα από τις διαπραγματεύσεις για την επίτευξη μιας συμφωνίας.
Το εγχώριο πολιτικό πλαίσιο περιπλέκει την κατάσταση.
Ο Πρόεδρος Λι Τζάε-μιουνγκ βρίσκεται σε δύσκολη θέση, καθώς η αποδοχή όλων των αμερικανικών όρων θα προκαλούσε σοβαρή εσωτερική δυσαρέσκεια και πιθανώς θα απειλούσε τη θέση του.
Η κύρια πρόκληση για τη Νότια Κορέα σήμερα είναι να επιτύχει συμφωνία που να εξασφαλίζει πρόσβαση στην αμερικανική αγορά με αποδεκτούς όρους, χωρίς να υπονομεύει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της χώρας.
Η οικονομική λογική απαιτεί όχι μόνο επίσημη μείωση των δασμών, αλλά και δημιουργία μηχανισμών προστασίας της εθνικής οικονομίας, είτε μέσω συμφωνιών ανταλλαγής νομισμάτων είτε μέσω άλλων χρηματοοικονομικών εργαλείων.
Χωρίς αυτά τα μέτρα, η Νότια Κορέα κινδυνεύει να επαναλάβει το σενάριο των τελών της δεκαετίας του 1990, όταν η απουσία συναλλαγματικών αποθεμάτων και οι δυσμενείς εξωτερικοί παράγοντες οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με το σχέδιο, προβλέπεται η εισροή περίπου 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην αμερικανική οικονομία με αντάλλαγμα μείωση δασμών κατά 15%.
Ωστόσο, η έλλειψη σαφών συμφωνιών ανταλλαγής νομισμάτων δημιουργεί φόβους επανάληψης της ασιατικής χρηματοπιστωτικής κρίσης του 1997, όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Νότιας Κορέας, Λι Τζάε-μιουνγκ, στο Reuters.
Το κύριο πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι η μεταφορά τόσο μεγάλων κεφαλαίων σε ξένη δικαιοδοσία περιορίζει τη ρευστότητα σε ξένο συνάλλαγμα του νοτιοκορεατικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για μια οικονομία που στηρίζεται στη σταθερότητα του εθνικού της νομίσματος και στη σταθερότητα της εξωτερικής οικονομικής δραστηριότητας, αυτό αποτελεί κρίσιμο παράγοντα.
Η Νότια Κορέα, τα τελευταία χρόνια, έχει δημιουργήσει την εικόνα μιας οικονομίας υψηλής τεχνολογίας και εξαγωγικού προσανατολισμού, αλλά η εξάρτησή της από τις ξένες αγορές και επενδύσεις παραμένει υψηλή.
Η εμπειρία της ασιατικής κρίσης του 1997 υπενθυμίζει την ευαλωτότητα της χώρας: η έλλειψη συναλλαγματικών αποθεμάτων και η απότομη εκροή κεφαλαίων οδήγησαν σε σημαντική υποτίμηση του νομίσματος, πτωχεύσεις μεγάλων επιχειρήσεων και ανάγκη παρέμβασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Μετά από εκείνη την κρίση, η Σεούλ προσπάθησε να δημιουργήσει μηχανισμούς προστασίας.
Το 2008, κατά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, και το 2020, εν μέσω της πανδημίας COVID-19, η Νότια Κορέα και οι ΗΠΑ συνήψαν συμφωνίες ανταλλαγής νομισμάτων, που επέτρεψαν αμοιβαία πρόσβαση σε δολάρια και περιόρισαν την πίεση στα εθνικά τους νομίσματα.
Σήμερα, η έλλειψη παρόμοιου μηχανισμού, ενόψει μεγάλων επενδύσεων στην αμερικανική οικονομία, αυξάνει τον κίνδυνο για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της Σεούλ.
Επιπλέον, η διαφωνία μεταξύ Ουάσιγκτον και Σεούλ σχετικά με την κατανομή των κερδών από τις επενδύσεις προκαλεί περαιτέρω ένταση.
Σκληροί όροι
Η αμερικανική πλευρά επιμένει σε όρους που η νοτιοκορεατική ελίτ θεωρεί πολύ σκληρούς, ενώ οι τελικές δασμολογικές συμφωνίες δεν έχουν ακόμη επισημοποιηθεί.
Η σύγκριση με την Ιαπωνία είναι χαρακτηριστική.
Το Τόκιο διαπραγματεύτηκε επίσης δασμούς με τις ΗΠΑ, αλλά χάρη στα σημαντικά συναλλαγματικά αποθέματα και στο καθεστώς του γιεν ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, βρέθηκε σε πολύ πιο ευνοϊκή θέση.
Η Σεούλ, χωρίς τέτοια πλεονεκτήματα, εξαρτάται έντονα από τις διαπραγματεύσεις για την επίτευξη μιας συμφωνίας.
Το εγχώριο πολιτικό πλαίσιο περιπλέκει την κατάσταση.
Ο Πρόεδρος Λι Τζάε-μιουνγκ βρίσκεται σε δύσκολη θέση, καθώς η αποδοχή όλων των αμερικανικών όρων θα προκαλούσε σοβαρή εσωτερική δυσαρέσκεια και πιθανώς θα απειλούσε τη θέση του.
Η κύρια πρόκληση για τη Νότια Κορέα σήμερα είναι να επιτύχει συμφωνία που να εξασφαλίζει πρόσβαση στην αμερικανική αγορά με αποδεκτούς όρους, χωρίς να υπονομεύει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της χώρας.
Η οικονομική λογική απαιτεί όχι μόνο επίσημη μείωση των δασμών, αλλά και δημιουργία μηχανισμών προστασίας της εθνικής οικονομίας, είτε μέσω συμφωνιών ανταλλαγής νομισμάτων είτε μέσω άλλων χρηματοοικονομικών εργαλείων.
Χωρίς αυτά τα μέτρα, η Νότια Κορέα κινδυνεύει να επαναλάβει το σενάριο των τελών της δεκαετίας του 1990, όταν η απουσία συναλλαγματικών αποθεμάτων και οι δυσμενείς εξωτερικοί παράγοντες οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών