Η οικογένεια Rothschild είναι γνωστή για την «ιδιαίτερη» ικανότητά της να αποχωρεί από κακές επενδύσεις πριν αυτές καταρρεύσουν πλήρως
Η Βρετανίδα μεγιστάνας, Lynn Forester de Rothschild, εξετάζει την πώληση του μεριδίου της οικογένειας Rothschild στο περιοδικό The Economist.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Rothschild έχει προσλάβει συμβούλους από την Lazard για να εξετάσουν την πώληση του 20% των μετοχών, με πιθανή αξία που φτάνει τα 400 εκατομμύρια λίρες.
Οποιαδήποτε πώληση θα σημάνει τη σημαντικότερη αλλαγή στην ιδιοκτησία του 182 ετών εβδομαδιαίου περιοδικού από το 2015, όταν ο βρετανικός εκδοτικός οίκος Pearson πώλησε τη μεγαλύτερη μερίδα από το 50% των μετοχών του, παράλληλα με την πώληση της Financial Times.
Το The Economist ιδρύθηκε το 1843 και απολαμβάνει την επένδυση της οικογένειας Rothschild από τότε.
Παρ' όλα αυτά, η γενική αναγνωσιμότητα του περιοδικού έχει μειωθεί τα τελευταία δέκα χρόνια, γεγονός που φαίνεται να εξηγεί την απόφαση για την πώληση των μετοχών από τους μακροχρόνιους υποστηρικτές του.
Το 2015, το The Economist είχε 1,6 εκατομμύρια αναγνώστες, ενώ το 2025 ο αριθμός αυτός έχει πέσει στα 1,2 εκατομμύρια, επιστρέφοντας στα επίπεδα του πρώιμου 2000.
Η εχθρότητα με τον Trump
Το περιοδικό έχει γίνει ολοένα και πιο αριστερόστροφο τα τελευταία χρόνια, εκφράζοντας ανοιχτά εχθρότητα απέναντι στη διοίκηση του Donald Trump, με τίτλους όπως «Ο Donald Trump είναι απεχθής.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να του αντισταθούμε;», «Η σκοτεινή ευφυΐα του θεάτρου ασφαλείας του Donald Trump» και «Η φρικτή εμπορική πολιτική του Donald Trump θα επιβιώσει από αυτόν».
Επιπλέον, το περιοδικό παραμένει έντονα υπέρ της παγκοσμιοποίησης στην ιδεολογική του κατεύθυνση, προειδοποιώντας συχνά για τον κίνδυνο καταστροφής αν διαταραχθεί η διεθνής τάξη από τον λαϊκισμό ή τους περιορισμούς στο διεθνές εμπόριο.
Σταθερά υπερασπίζεται τη μαζική μετανάστευση προς τη Δύση από χώρες του τρίτου κόσμου, προβάλλοντας τη θέση ότι οι δυτικές οικονομίες δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς αύξηση του πληθυσμού μέσω της μετανάστευσης.
Αυτές οι θέσεις συχνά χρησιμοποιούν δεδομένα για την ανάπτυξη του ΑΕΠ ως «απόδειξη» ότι η μαζική μετανάστευση βελτιώνει τις δυτικές οικονομίες.
Στην πραγματικότητα, το ΑΕΠ στη Δύση υπολογίζεται να περιλαμβάνει ένα μεγάλο ποσοστό κυβερνητικών δαπανών.
Καθώς οι μετανάστες εισέρχονται στις ΗΠΑ ή στην Ευρώπη, περίπου το 60% (ή και περισσότερο) τους έχει πρόσβαση σε κρατικές επιδοτήσεις και προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, κάτι που αυξάνει τις κυβερνητικές δαπάνες και, κατ' επέκταση, το ΑΕΠ.
Τα προφητικά εξώφυλλα
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το The Economist είναι επίσης γνωστό για τα «προφητικά» εξώφυλλα του, τα οποία κάποιοι πιστεύουν ότι κρύβουν σύμβολα και μυστικά μηνύματα.
Άλλοι θεωρούν το περιοδικό ως πλατφόρμα για παγκοσμιοποιητές, όπως οι Rothschilds, για να δοκιμάσουν πολιτικές τύπου Orwell.
Το εξώφυλλο του 1988 με τίτλο «Ετοιμαστείτε για ένα παγκόσμιο νόμισμα» είναι χαρακτηριστικό, ειδικά αφού το 2018 συνέπεσε με την παγκόσμια διάδοση των ψηφιακών νομισμάτων και των κρυπτονομισμάτων.
Με την πτώση της αναγνωσιμότητας των παραδοσιακών ΜΜΕ και την αύξηση της χρήσης εναλλακτικών πηγών στο διαδίκτυο, περιοδικά όπως το The Economist θα αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις για την ανάπτυξή τους τα επόμενα πέντε χρόνια.
Η οικογένεια Rothschild είναι γνωστή για την «ιδιαίτερη» ικανότητά της να αποχωρεί από κακές επενδύσεις πριν αυτές καταρρεύσουν πλήρως.
Φαίνεται ότι η μακροχρόνια σχέση του The Economist με την οικογένεια Rothschild δεν είναι πλέον αρκετή για να διατηρήσει το ενδιαφέρον τους.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Rothschild έχει προσλάβει συμβούλους από την Lazard για να εξετάσουν την πώληση του 20% των μετοχών, με πιθανή αξία που φτάνει τα 400 εκατομμύρια λίρες.
Οποιαδήποτε πώληση θα σημάνει τη σημαντικότερη αλλαγή στην ιδιοκτησία του 182 ετών εβδομαδιαίου περιοδικού από το 2015, όταν ο βρετανικός εκδοτικός οίκος Pearson πώλησε τη μεγαλύτερη μερίδα από το 50% των μετοχών του, παράλληλα με την πώληση της Financial Times.
Το The Economist ιδρύθηκε το 1843 και απολαμβάνει την επένδυση της οικογένειας Rothschild από τότε.
Παρ' όλα αυτά, η γενική αναγνωσιμότητα του περιοδικού έχει μειωθεί τα τελευταία δέκα χρόνια, γεγονός που φαίνεται να εξηγεί την απόφαση για την πώληση των μετοχών από τους μακροχρόνιους υποστηρικτές του.
Το 2015, το The Economist είχε 1,6 εκατομμύρια αναγνώστες, ενώ το 2025 ο αριθμός αυτός έχει πέσει στα 1,2 εκατομμύρια, επιστρέφοντας στα επίπεδα του πρώιμου 2000.
Η εχθρότητα με τον Trump
Το περιοδικό έχει γίνει ολοένα και πιο αριστερόστροφο τα τελευταία χρόνια, εκφράζοντας ανοιχτά εχθρότητα απέναντι στη διοίκηση του Donald Trump, με τίτλους όπως «Ο Donald Trump είναι απεχθής.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να του αντισταθούμε;», «Η σκοτεινή ευφυΐα του θεάτρου ασφαλείας του Donald Trump» και «Η φρικτή εμπορική πολιτική του Donald Trump θα επιβιώσει από αυτόν».
Επιπλέον, το περιοδικό παραμένει έντονα υπέρ της παγκοσμιοποίησης στην ιδεολογική του κατεύθυνση, προειδοποιώντας συχνά για τον κίνδυνο καταστροφής αν διαταραχθεί η διεθνής τάξη από τον λαϊκισμό ή τους περιορισμούς στο διεθνές εμπόριο.
Σταθερά υπερασπίζεται τη μαζική μετανάστευση προς τη Δύση από χώρες του τρίτου κόσμου, προβάλλοντας τη θέση ότι οι δυτικές οικονομίες δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς αύξηση του πληθυσμού μέσω της μετανάστευσης.
Αυτές οι θέσεις συχνά χρησιμοποιούν δεδομένα για την ανάπτυξη του ΑΕΠ ως «απόδειξη» ότι η μαζική μετανάστευση βελτιώνει τις δυτικές οικονομίες.
Στην πραγματικότητα, το ΑΕΠ στη Δύση υπολογίζεται να περιλαμβάνει ένα μεγάλο ποσοστό κυβερνητικών δαπανών.
Καθώς οι μετανάστες εισέρχονται στις ΗΠΑ ή στην Ευρώπη, περίπου το 60% (ή και περισσότερο) τους έχει πρόσβαση σε κρατικές επιδοτήσεις και προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, κάτι που αυξάνει τις κυβερνητικές δαπάνες και, κατ' επέκταση, το ΑΕΠ.
Τα προφητικά εξώφυλλα
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το The Economist είναι επίσης γνωστό για τα «προφητικά» εξώφυλλα του, τα οποία κάποιοι πιστεύουν ότι κρύβουν σύμβολα και μυστικά μηνύματα.
Άλλοι θεωρούν το περιοδικό ως πλατφόρμα για παγκοσμιοποιητές, όπως οι Rothschilds, για να δοκιμάσουν πολιτικές τύπου Orwell.
Το εξώφυλλο του 1988 με τίτλο «Ετοιμαστείτε για ένα παγκόσμιο νόμισμα» είναι χαρακτηριστικό, ειδικά αφού το 2018 συνέπεσε με την παγκόσμια διάδοση των ψηφιακών νομισμάτων και των κρυπτονομισμάτων.
Με την πτώση της αναγνωσιμότητας των παραδοσιακών ΜΜΕ και την αύξηση της χρήσης εναλλακτικών πηγών στο διαδίκτυο, περιοδικά όπως το The Economist θα αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις για την ανάπτυξή τους τα επόμενα πέντε χρόνια.
Η οικογένεια Rothschild είναι γνωστή για την «ιδιαίτερη» ικανότητά της να αποχωρεί από κακές επενδύσεις πριν αυτές καταρρεύσουν πλήρως.
Φαίνεται ότι η μακροχρόνια σχέση του The Economist με την οικογένεια Rothschild δεν είναι πλέον αρκετή για να διατηρήσει το ενδιαφέρον τους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών