Η απόσταση επικοινωνίας μεταξύ των δορυφόρων στο ρωσικό δίκτυο θα φτάνει τα 5.000 χιλιόμετρα, επιτρέποντας τη λειτουργία με μόλις 2.600 δορυφόρους - Το Starlink έχει ήδη περίπου 8.000 με τελικό στόχο τους 42.000.
Εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία και με την παγκόσμια κοινότητα να παρακολουθεί κάθε τεχνολογική κίνηση με κομμένη την ανάσα, η Μόσχα ανακοινώνει το πιο φιλόδοξο διαστημικό της σχέδιο εδώ και δεκαετίες: την ανάπτυξη ενός δικού της Starlink – ενός γιγαντιαίου δικτύου 2.600 δορυφόρων που υπόσχεται να αλλάξει τις ισορροπίες στον ουρανό… και στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία.
Το καυτό ερώτημα όμως είναι το εξής: πρόκειται για ρεαλιστική τεχνολογική αντεπίθεση ή για μια... «διαστημική ουτοπία» του Κρεμλίνου;
Ουκρανική αντίσταση χάρη στο Starlink
Η Ρωσία έχει ξεκινήσει την κατασκευή ενός δικτύου επικοινωνιών υψηλού εύρους ζώνης (broadband) και χαμηλής καθυστέρησης (instant response), αντίστοιχου με το Starlink, ώστε να καλύψει τα τεράστια κενά στις δυνατότητες επικοινωνίας στο πεδίο της μάχης σε σύγκριση με την Ουκρανία.
Η Ουκρανία χρησιμοποιεί το αμερικανικό δίκτυο Starlink, ένα ανθεκτικό σύστημα δορυφορικού διαδικτύου, πανταχού παρόν και εξαιρετικά ανθεκτικό σε ηλεκτρονικό πόλεμο (EW), γεγονός που αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους για τους οποίους καταφέρνει να αντιστέκεται στις ρωσικές δυνάμεις.
Η χαμηλή καθυστέρηση του Starlink — που επιτυγχάνεται με τη χρήση χιλιάδων μικρών δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη — επιτρέπει τον έλεγχο drones σε πραγματικό χρόνο, σε αποστάσεις εκατοντάδων χιλιομέτρων.
Ο μεγάλος αριθμός δορυφόρων προσφέρει παγκόσμια κάλυψη και ανθεκτικότητα απέναντι σε βλάβες ή καταρρίψεις.
Χάρη στο Starlink, οι ουκρανικές δυνάμεις μπορούν να πλήττουν στόχους βαθιά μέσα στη ρωσική επικράτεια.
Η τεράστια γεωγραφική έκταση της Ρωσίας συνεπάγεται κενά στην κάλυψη ραντάρ χαμηλού ύψους, τα οποία η Ουκρανία εκμεταλλεύεται, χρησιμοποιώντας δορυφορικά δεδομένα επιτήρησης και ηλεκτρονική κατασκοπεία από το ΝΑΤΟ.
Το ρωσικό δίκτυο
Η ρωσική εταιρεία Bureau 1440 (πρώην MegaFon 1440), ιδιωτική εταιρεία αεροδιαστημικής, σκοπεύει να αναπτύξει ένα ανταγωνιστικό δίκτυο, το οποίο ισχυρίζεται ότι θα είναι τεχνικά ανώτερο του Starlink.
Με τη χρήση προηγμένης τεχνολογίας, το Bureau 1440 φιλοδοξεί να κατασκευάσει ένα δίκτυο πιο ανθεκτικό και οικονομικό στη λειτουργία.
Το Starlink χρησιμοποιεί λέιζερ για την επικοινωνία μεταξύ των δορυφόρων, αλλά χρησιμοποιεί ραδιοσυχνότητες (RF) για την επικοινωνία με σταθμούς εδάφους.
Η ρωσική λύση αναφέρεται ότι θα χρησιμοποιεί λέιζερ και για τα δύο, τόσο για επικοινωνία μεταξύ δορυφόρων όσο και για τη σύνδεση με τις βάσεις, προσφέροντας ταχύτερη και υψηλότερης ποιότητας μετάδοση δεδομένων, καθώς και βελτιωμένη ανθεκτικότητα σε παρεμβολές.
Απόσταση 5.000 χιλιομέτρων
Η απόσταση επικοινωνίας μεταξύ των δορυφόρων στο ρωσικό δίκτυο θα φτάνει τα 5.000 χιλιόμετρα, επιτρέποντας τη λειτουργία με μόλις 2.600 δορυφόρους — ενώ το Starlink έχει ήδη περίπου 8.000 σε λειτουργία και στοχεύει στους 12.000 στην πρώτη φάση, με τελικό στόχο τους 42.000.
Ρώσοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το ρωσικό δίκτυο θα κοστίζει λιγότερο στην ανάπτυξη και λειτουργία.
Επιπλέον, όσο περισσότεροι δορυφόροι υπάρχουν σε χαμηλή τροχιά, τόσο συχνότερα χρειάζονται αντικατάσταση λόγω της αντίστασης από την ατμόσφαιρα — άρα λιγότεροι δορυφόροι σημαίνουν και μικρότερο κόστος συντήρησης και λιγότερος συνωστισμός στο διάστημα.
Τεχνική υπεροχή;
Ρώσος αναλυτής δήλωσε στο Sputnik Globe ότι το ρωσικό δίκτυο θα υποφέρει λιγότερο από το φαινόμενο Doppler (μετατόπιση συχνότητας λόγω ταχύτητας κίνησης των δορυφόρων).
«Καταφέραμε να το αντισταθμίσουμε πλήρως», είπε ο αναλυτής, αναφερόμενος στις ταχύτητες 27.000 km/h στις οποίες κινούνται οι δορυφόροι γύρω από τη Γη.
«Το σήμα διατηρείται σχεδόν χωρίς παρεμβολές και παραμορφώσεις».
Αμφιβολίες για τη ρωσική δυνατότητα
Παρότι η Ρωσία έχει μακρά εμπειρία στην τεχνολογία διαστήματος, η πρόσβασή της στην τροχιά έχει περιοριστεί εδώ και δεκαετίες, κυρίως λόγω έλλειψης πόρων.
Με βάση τον αριθμό των ενεργών ρωσικών δορυφόρων και τους ετήσιους ρυθμούς εκτόξευσης (περίπου 80 δορυφόροι με 20 εκτοξεύσεις τον χρόνο), δυτικοί ειδικοί αμφιβάλλουν για την ικανότητά της να διαχειριστεί ένα δίκτυο 2.600 δορυφόρων.
Ο Natan Eismont, κορυφαίος ερευνητής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, δήλωσε στο Sputnik τον Ιούλιο 2024:
«Αυτό είναι απολύτως εφικτό.
Συγκρίνετε αυτόν τον αριθμό (2.600) με τις δυνατότητες που έδειξε ο Elon Musk.
Κατάφερε να αυξήσει την παραγωγή των δορυφόρων Starlink από μικρή κλίμακα στο επίπεδο των 10.000–12.000 δορυφόρων».
Πρόοδος & Χρονοδιάγραμμα
Η Ρωσία σχεδιάζει να αναπτύξει τους 2.600 δορυφόρους έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030.
Είναι εφικτό αυτό;
Το 2020, το Bureau 1440 ανακοίνωσε επένδυση 76 εκατ. δολαρίων για την ανάπτυξη του συστήματος.
Το 2023, εκτοξεύτηκαν οι πρώτοι τρεις δορυφόροι.
Τον Ιούνιο 2024, η εταιρεία ανακοίνωσε μέσω Telegram την επιτυχή δοκιμή λέιζερ επικοινωνίας μεταξύ δορυφόρων, με μεταφορά 200 GB δεδομένων με ταχύτητα 10 Gbps σε αποστάσεις άνω των 30 χιλιομέτρων.
Έγιναν δοκιμές και σε αποστάσεις 30 με 1.000 km.
Η σειριακή παραγωγή ξεκινά τον Δεκέμβριο:
- 300 δορυφόροι στην αρχική φάση,
- 900 στη δεύτερη.
Προβλέπονται 500 επίγειοι σταθμοί, καθώς και εγχώριας παραγωγής τερματικά επικοινωνίας.
Από το 2027 σε δοκιμαστική λειτουργία
Ο επικεφαλής της Roscosmos, Dmitry Bakanov, δήλωσε ότι η δοκιμαστική λειτουργία θα ξεκινήσει το 2027.
Ο πρώην γενικός διευθυντής της Roscosmos, Yuri Borisov, είχε ανακοινώσει ότι οι NPO Lavochkina και Reshetnev Information Satellite Systems θα αναλάβουν την κατασκευή γραμμών μαζικής παραγωγής έως το 2026, με εκτιμώμενο κόστος 60 δισεκατομμύρια ρούβλια.
Άλλες εναλλακτικές του Starlink
Εκτός από το Starlink, υπάρχουν και άλλες δορυφορικές λύσεις:
Amazon Project Kuiper: 3.236 δορυφόροι. Χρησιμοποιεί λέιζερ (infrared) για διασύνδεση δορυφόρων και ραδιοκύματα για σύνδεση με τη Γη.
Eutelsat OneWeb: 648 δορυφόροι.
Telesat Lightspeed: 198 δορυφόροι.
Οι OneWeb και Lightspeed προσφέρουν παγκόσμια κάλυψη, αλλά έχουν πιο περιορισμένη χωρητικότητα και μεγαλύτερη καθυστέρηση.
www.bankingnews.gr
Το καυτό ερώτημα όμως είναι το εξής: πρόκειται για ρεαλιστική τεχνολογική αντεπίθεση ή για μια... «διαστημική ουτοπία» του Κρεμλίνου;
Ουκρανική αντίσταση χάρη στο Starlink
Η Ρωσία έχει ξεκινήσει την κατασκευή ενός δικτύου επικοινωνιών υψηλού εύρους ζώνης (broadband) και χαμηλής καθυστέρησης (instant response), αντίστοιχου με το Starlink, ώστε να καλύψει τα τεράστια κενά στις δυνατότητες επικοινωνίας στο πεδίο της μάχης σε σύγκριση με την Ουκρανία.
Η Ουκρανία χρησιμοποιεί το αμερικανικό δίκτυο Starlink, ένα ανθεκτικό σύστημα δορυφορικού διαδικτύου, πανταχού παρόν και εξαιρετικά ανθεκτικό σε ηλεκτρονικό πόλεμο (EW), γεγονός που αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους για τους οποίους καταφέρνει να αντιστέκεται στις ρωσικές δυνάμεις.
Η χαμηλή καθυστέρηση του Starlink — που επιτυγχάνεται με τη χρήση χιλιάδων μικρών δορυφόρων σε χαμηλή τροχιά γύρω από τη Γη — επιτρέπει τον έλεγχο drones σε πραγματικό χρόνο, σε αποστάσεις εκατοντάδων χιλιομέτρων.
Ο μεγάλος αριθμός δορυφόρων προσφέρει παγκόσμια κάλυψη και ανθεκτικότητα απέναντι σε βλάβες ή καταρρίψεις.
Χάρη στο Starlink, οι ουκρανικές δυνάμεις μπορούν να πλήττουν στόχους βαθιά μέσα στη ρωσική επικράτεια.
Η τεράστια γεωγραφική έκταση της Ρωσίας συνεπάγεται κενά στην κάλυψη ραντάρ χαμηλού ύψους, τα οποία η Ουκρανία εκμεταλλεύεται, χρησιμοποιώντας δορυφορικά δεδομένα επιτήρησης και ηλεκτρονική κατασκοπεία από το ΝΑΤΟ.
Το ρωσικό δίκτυο
Η ρωσική εταιρεία Bureau 1440 (πρώην MegaFon 1440), ιδιωτική εταιρεία αεροδιαστημικής, σκοπεύει να αναπτύξει ένα ανταγωνιστικό δίκτυο, το οποίο ισχυρίζεται ότι θα είναι τεχνικά ανώτερο του Starlink.
Με τη χρήση προηγμένης τεχνολογίας, το Bureau 1440 φιλοδοξεί να κατασκευάσει ένα δίκτυο πιο ανθεκτικό και οικονομικό στη λειτουργία.
Το Starlink χρησιμοποιεί λέιζερ για την επικοινωνία μεταξύ των δορυφόρων, αλλά χρησιμοποιεί ραδιοσυχνότητες (RF) για την επικοινωνία με σταθμούς εδάφους.
Η ρωσική λύση αναφέρεται ότι θα χρησιμοποιεί λέιζερ και για τα δύο, τόσο για επικοινωνία μεταξύ δορυφόρων όσο και για τη σύνδεση με τις βάσεις, προσφέροντας ταχύτερη και υψηλότερης ποιότητας μετάδοση δεδομένων, καθώς και βελτιωμένη ανθεκτικότητα σε παρεμβολές.
Απόσταση 5.000 χιλιομέτρων
Η απόσταση επικοινωνίας μεταξύ των δορυφόρων στο ρωσικό δίκτυο θα φτάνει τα 5.000 χιλιόμετρα, επιτρέποντας τη λειτουργία με μόλις 2.600 δορυφόρους — ενώ το Starlink έχει ήδη περίπου 8.000 σε λειτουργία και στοχεύει στους 12.000 στην πρώτη φάση, με τελικό στόχο τους 42.000.
Ρώσοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το ρωσικό δίκτυο θα κοστίζει λιγότερο στην ανάπτυξη και λειτουργία.
Επιπλέον, όσο περισσότεροι δορυφόροι υπάρχουν σε χαμηλή τροχιά, τόσο συχνότερα χρειάζονται αντικατάσταση λόγω της αντίστασης από την ατμόσφαιρα — άρα λιγότεροι δορυφόροι σημαίνουν και μικρότερο κόστος συντήρησης και λιγότερος συνωστισμός στο διάστημα.
Τεχνική υπεροχή;
Ρώσος αναλυτής δήλωσε στο Sputnik Globe ότι το ρωσικό δίκτυο θα υποφέρει λιγότερο από το φαινόμενο Doppler (μετατόπιση συχνότητας λόγω ταχύτητας κίνησης των δορυφόρων).
«Καταφέραμε να το αντισταθμίσουμε πλήρως», είπε ο αναλυτής, αναφερόμενος στις ταχύτητες 27.000 km/h στις οποίες κινούνται οι δορυφόροι γύρω από τη Γη.
«Το σήμα διατηρείται σχεδόν χωρίς παρεμβολές και παραμορφώσεις».
Αμφιβολίες για τη ρωσική δυνατότητα
Παρότι η Ρωσία έχει μακρά εμπειρία στην τεχνολογία διαστήματος, η πρόσβασή της στην τροχιά έχει περιοριστεί εδώ και δεκαετίες, κυρίως λόγω έλλειψης πόρων.
Με βάση τον αριθμό των ενεργών ρωσικών δορυφόρων και τους ετήσιους ρυθμούς εκτόξευσης (περίπου 80 δορυφόροι με 20 εκτοξεύσεις τον χρόνο), δυτικοί ειδικοί αμφιβάλλουν για την ικανότητά της να διαχειριστεί ένα δίκτυο 2.600 δορυφόρων.
Ο Natan Eismont, κορυφαίος ερευνητής του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, δήλωσε στο Sputnik τον Ιούλιο 2024:
«Αυτό είναι απολύτως εφικτό.
Συγκρίνετε αυτόν τον αριθμό (2.600) με τις δυνατότητες που έδειξε ο Elon Musk.
Κατάφερε να αυξήσει την παραγωγή των δορυφόρων Starlink από μικρή κλίμακα στο επίπεδο των 10.000–12.000 δορυφόρων».
Πρόοδος & Χρονοδιάγραμμα
Η Ρωσία σχεδιάζει να αναπτύξει τους 2.600 δορυφόρους έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030.
Είναι εφικτό αυτό;
Το 2020, το Bureau 1440 ανακοίνωσε επένδυση 76 εκατ. δολαρίων για την ανάπτυξη του συστήματος.
Το 2023, εκτοξεύτηκαν οι πρώτοι τρεις δορυφόροι.
Τον Ιούνιο 2024, η εταιρεία ανακοίνωσε μέσω Telegram την επιτυχή δοκιμή λέιζερ επικοινωνίας μεταξύ δορυφόρων, με μεταφορά 200 GB δεδομένων με ταχύτητα 10 Gbps σε αποστάσεις άνω των 30 χιλιομέτρων.
Έγιναν δοκιμές και σε αποστάσεις 30 με 1.000 km.
Η σειριακή παραγωγή ξεκινά τον Δεκέμβριο:
- 300 δορυφόροι στην αρχική φάση,
- 900 στη δεύτερη.
Προβλέπονται 500 επίγειοι σταθμοί, καθώς και εγχώριας παραγωγής τερματικά επικοινωνίας.
Από το 2027 σε δοκιμαστική λειτουργία
Ο επικεφαλής της Roscosmos, Dmitry Bakanov, δήλωσε ότι η δοκιμαστική λειτουργία θα ξεκινήσει το 2027.
Ο πρώην γενικός διευθυντής της Roscosmos, Yuri Borisov, είχε ανακοινώσει ότι οι NPO Lavochkina και Reshetnev Information Satellite Systems θα αναλάβουν την κατασκευή γραμμών μαζικής παραγωγής έως το 2026, με εκτιμώμενο κόστος 60 δισεκατομμύρια ρούβλια.
Άλλες εναλλακτικές του Starlink
Εκτός από το Starlink, υπάρχουν και άλλες δορυφορικές λύσεις:
Amazon Project Kuiper: 3.236 δορυφόροι. Χρησιμοποιεί λέιζερ (infrared) για διασύνδεση δορυφόρων και ραδιοκύματα για σύνδεση με τη Γη.
Eutelsat OneWeb: 648 δορυφόροι.
Telesat Lightspeed: 198 δορυφόροι.
Οι OneWeb και Lightspeed προσφέρουν παγκόσμια κάλυψη, αλλά έχουν πιο περιορισμένη χωρητικότητα και μεγαλύτερη καθυστέρηση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών