Δεν έχει εγγυήσεις ΝΑΤΟ, ούτε αμερικανικές βάσεις - Παρ’ όλα αυτά, οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να τη στηρίξουν με κάθε κόστος – όχι λόγω «δημοκρατικών αξιών», αλλά επειδή η Ταϊβάν είναι το τεχνολογικό χρυσάφι του πλανήτη
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Ταϊβάν βρίσκεται στο επίκεντρο διεθνών εντάσεων.
Επισήμως, θεωρείται τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Στην πράξη, λειτουργεί αυτόνομα, αλλά οποιαδήποτε κίνηση για de jure ανεξαρτησία θα μπορούσε να προκαλέσει βίαιη αντίδραση από το Πεκίνο.
Στρατιωτικά, η Ταϊβάν είναι «σκληρό καρύδι», αλλά η Κίνα διαθέτει υπεροπλία.
Μια εισβολή θα ήταν αιματηρή και αργή, όμως το νησί δύσκολα θα άντεχε.
Χωρίς συμμαχίες, με αμερικανική «ομπρέλα»
Η Ταϊβάν δεν είναι μέλος του ΟΗΕ (εκδιώχθηκε το 1971), ούτε συμμετέχει σε στρατιωτικές συμμαχίες.
Δεν έχει εγγυήσεις ΝΑΤΟ, ούτε αμερικανικές βάσεις. Παρ’ όλα αυτά, οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να τη στηρίξουν με κάθε κόστος – όχι λόγω «δημοκρατικών αξιών», αλλά επειδή η Ταϊβάν είναι το τεχνολογικό χρυσάφι του πλανήτη.
Η «ασπίδα σιλικόνης»
Το νησί παράγει πάνω από 60% των παγκόσμιων τσιπ και σχεδόν 90% των πιο προηγμένων.
Αυτή η κυριαρχία ονομάστηκε «Ασπίδα Σιλικόνης»: η εξάρτηση του κόσμου από τα ταϊβανέζικα μικροτσίπ λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας. Αν η Κίνα καταλάμβανε την Ταϊβάν, θα αποκτούσε τον απόλυτο έλεγχο στην πιο κρίσιμη βιομηχανία του 21ου αιώνα.
Από τα πλαστικά στα μικροτσίπ
Η σημερινή ισχύς της Ταϊβάν ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70, όταν η κυβέρνηση άρχισε να επενδύει στην υψηλή τεχνολογία. Το Ινστιτούτο Βιομηχανικής Έρευνας (ITRI) έγινε φυτώριο καινοτομίας. Η μεγάλη καμπή ήρθε το 1987 με την ίδρυση της TSMC από τον Μόρις Τσανγκ, που άλλαξε για πάντα τη βιομηχανία επιτρέποντας τον διαχωρισμό σχεδιασμού και παραγωγής τσιπ. Από τότε, η Ταϊβάν έγινε ο παγκόσμιος κόμβος των ημιαγωγών.
Το κρίσιμο χαρτί των ΗΠΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν ηγέτιδα δύναμη στον σχεδιασμό ημιαγωγών, αλλά εξαρτώνται απόλυτα από την Ταϊβάν για την παραγωγή τους. Ακόμη και για τα στρατιωτικά τους συστήματα – από πυραύλους μέχρι δίκτυα επικοινωνίας – βασίζονται σε ταϊβανέζικα εργοστάσια. Γι’ αυτό και προσπαθούν να μεταφέρουν την παραγωγή στο έδαφός τους. Το σχέδιο της TSMC στην Αριζόνα είναι χαρακτηριστικό: κόστος άνω των 40 δισ. δολαρίων, ελλείψεις προσωπικού, τσιπ πολλαπλάσια ακριβότερα από τα ταϊβανέζικα.
Η εξάρτηση παραμένει
Παρά τα φιλόδοξα σχέδια του αμερικανικού CHIPS Act, η Ουάσινγκτον δεν μπορεί ακόμη να σπάσει τον δεσμό. Η «ασπίδα σιλικόνης» παραμένει στη θέση της και εξασφαλίζει στην Ταϊβάν μια μορφή ασφάλειας χωρίς στρατό και συμμαχίες – μόνο με το πυρίτιο.
www.bankingnews.gr
Επισήμως, θεωρείται τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Στην πράξη, λειτουργεί αυτόνομα, αλλά οποιαδήποτε κίνηση για de jure ανεξαρτησία θα μπορούσε να προκαλέσει βίαιη αντίδραση από το Πεκίνο.
Στρατιωτικά, η Ταϊβάν είναι «σκληρό καρύδι», αλλά η Κίνα διαθέτει υπεροπλία.
Μια εισβολή θα ήταν αιματηρή και αργή, όμως το νησί δύσκολα θα άντεχε.
Χωρίς συμμαχίες, με αμερικανική «ομπρέλα»
Η Ταϊβάν δεν είναι μέλος του ΟΗΕ (εκδιώχθηκε το 1971), ούτε συμμετέχει σε στρατιωτικές συμμαχίες.
Δεν έχει εγγυήσεις ΝΑΤΟ, ούτε αμερικανικές βάσεις. Παρ’ όλα αυτά, οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να τη στηρίξουν με κάθε κόστος – όχι λόγω «δημοκρατικών αξιών», αλλά επειδή η Ταϊβάν είναι το τεχνολογικό χρυσάφι του πλανήτη.
Η «ασπίδα σιλικόνης»
Το νησί παράγει πάνω από 60% των παγκόσμιων τσιπ και σχεδόν 90% των πιο προηγμένων.
Αυτή η κυριαρχία ονομάστηκε «Ασπίδα Σιλικόνης»: η εξάρτηση του κόσμου από τα ταϊβανέζικα μικροτσίπ λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας. Αν η Κίνα καταλάμβανε την Ταϊβάν, θα αποκτούσε τον απόλυτο έλεγχο στην πιο κρίσιμη βιομηχανία του 21ου αιώνα.
Από τα πλαστικά στα μικροτσίπ
Η σημερινή ισχύς της Ταϊβάν ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70, όταν η κυβέρνηση άρχισε να επενδύει στην υψηλή τεχνολογία. Το Ινστιτούτο Βιομηχανικής Έρευνας (ITRI) έγινε φυτώριο καινοτομίας. Η μεγάλη καμπή ήρθε το 1987 με την ίδρυση της TSMC από τον Μόρις Τσανγκ, που άλλαξε για πάντα τη βιομηχανία επιτρέποντας τον διαχωρισμό σχεδιασμού και παραγωγής τσιπ. Από τότε, η Ταϊβάν έγινε ο παγκόσμιος κόμβος των ημιαγωγών.
Το κρίσιμο χαρτί των ΗΠΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν ηγέτιδα δύναμη στον σχεδιασμό ημιαγωγών, αλλά εξαρτώνται απόλυτα από την Ταϊβάν για την παραγωγή τους. Ακόμη και για τα στρατιωτικά τους συστήματα – από πυραύλους μέχρι δίκτυα επικοινωνίας – βασίζονται σε ταϊβανέζικα εργοστάσια. Γι’ αυτό και προσπαθούν να μεταφέρουν την παραγωγή στο έδαφός τους. Το σχέδιο της TSMC στην Αριζόνα είναι χαρακτηριστικό: κόστος άνω των 40 δισ. δολαρίων, ελλείψεις προσωπικού, τσιπ πολλαπλάσια ακριβότερα από τα ταϊβανέζικα.
Η εξάρτηση παραμένει
Παρά τα φιλόδοξα σχέδια του αμερικανικού CHIPS Act, η Ουάσινγκτον δεν μπορεί ακόμη να σπάσει τον δεσμό. Η «ασπίδα σιλικόνης» παραμένει στη θέση της και εξασφαλίζει στην Ταϊβάν μια μορφή ασφάλειας χωρίς στρατό και συμμαχίες – μόνο με το πυρίτιο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών