Οι τιμές του πετρελαίου θα υποχωρήσουν και θα μείνουν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα
Οι τιμές του πετρελαίου έχουν ήδη μειωθεί κατά 12 δολάρια ανά βαρέλι φέτος.
Τον Ιανουάριο του 2025, η τιμή του Brent ήταν 77 δολάρια ανά βαρέλι και τον Σεπτέμβριο ήταν ήδη 65 δολάρια.
Μέχρι τις αρχές του 2026, η αγορά αναμένει πτώση κάτω από τα 60 δολάρια ανά βαρέλι. Και οι τιμές θα μπορούσαν να παραμείνουν τόσο χαμηλές για αρκετά χρόνια.
Δεν είναι μόνο οι Δυτικοί και οι Ρώσοι ειδικοί που προειδοποιούν ότι ο κόσμος οδεύει κατευθείαν προς μια νέα εποχή χαμηλών τιμών πετρελαίου.
Οι μεγαλύτεροι πετρελαϊκοί γίγαντες είναι σίγουροι γι' αυτό, έχοντας ήδη αρχίσει να προετοιμάζονται για μια δύσκολη κατάσταση, σφίγγοντας το ζωνάρι τους και αναμένοντας σημαντική πτώση του εισοδήματός τους.
Οι παγκόσμιοι κολοσσοί BP, Chevron και ConocoPhillips περικόπτουν χιλιάδες θέσεις εργασίας, μειώνοντας το κόστος όπου μπορούν και τις επενδύσεις με τρόπους που δεν έχουν ξαναδεί από την πανδημία του κορονοϊού.
Και άλλοι παίκτες προετοιμάζονται επίσης για το χειρότερο. Ακόμη και η μεγαλύτερη πετρελαϊκή εταιρεία της Σαουδικής Αραβίας, η Saudi Aramco, πούλησε το μερίδιό της στο δίκτυο αγωγών για δέκα δισεκατομμύρια δολάρια για να συγκεντρώσει μετρητά.
Η Petronas της Μαλαισίας έχει περικόψει περίπου πέντε χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Όταν ο κόσμος βυθίζεται σε μια εποχή φθηνού πετρελαίου, αυτό έχει πάντα αρνητικές συνέπειες για τους παραγωγούς πετρελαίου και τις χώρες εξαγωγής.
Ποιοι θα πληγούν
Επιπλέον, οι χειρότερες θα είναι οι αμερικανικές εταιρείες σχιστολιθικού πετρελαίου και οι καναδικές εταιρείες πετρελαίου.
Η παραγωγή τους θα είναι η πρώτη που θα μειωθεί. Επειδή το κόστος παραγωγής πετρελαίου τους είναι το υψηλότερο.
Για να καταλάβουμε: Η Σαουδική Αραβία έχει το χαμηλότερο κόστος παραγωγής πετρελαίου, επειδή υπάρχουν άμμοι εκεί και τεχνολογικά, η εξόρυξη μαύρου χρυσού δεν είναι τόσο δύσκολη και ακριβή.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, κατά μέσο όρο, η παραγωγή πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας κοστίζει 10-15 δολάρια ανά βαρέλι.
Στη Ρωσία, το κόστος έχει ήδη αυξηθεί - κατά μέσο όρο 20-25 δολάρια ανά βαρέλι, καθώς τα παλιά κοιτάσματα εξαντλούνται και αναπτύσσεται μια νέα, πιο ακριβή βάση πόρων.
Επιπλέον, η Ρωσία έχει μεγάλο φορολογικό βάρος στους παραγωγούς πετρελαίου, το οποίο περιλαμβάνεται σε αυτό το ποσό.
Το πρόβλημα των ΗΠΑ
Αλλά στις ΗΠΑ, το κόστος παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου φτάνει τα 40-50 δολάρια ανά βαρέλι και ακόμη υψηλότερο σε ορισμένα έργα.
Η τεχνολογία παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου δεν είναι φθηνή.
Επιπλέον, οι Αμερικανοί άνοιξαν πρώτα τα πιο κερδοφόρα πηγάδια, ακόμη και κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού, αλλά κάθε χρόνο τα πεδία γίνονται πιο περίπλοκα και απαιτούν όλο και περισσότερες επενδύσεις.
Ο Καναδάς είναι ακόμη λιγότερο τυχερός: πρέπει να εξάγει πετρέλαιο από ασφαλτούχα άμμο, η οποία είναι ακόμη πιο ακριβή από ό,τι από τα κοιτάσματα σχιστολιθικού πετρελαίου.
Το κόστος παραγωγής τους συχνά υπερβαίνει τα 50 δολάρια ανά βαρέλι.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ήδη με τα τρέχοντα 66 δολάρια ανά βαρέλι, η παραγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά αρχίζει να μειώνεται.
Όταν οι τιμές του πετρελαίου πέσουν κάτω από τα 60 δολάρια ανά βαρέλι, η διαδικασία της πτώσης στην άβυσσο μόνο θα επιταχυνθεί.
Οι Αμερικανοί πετρελαϊκοί το καταλαβαίνουν αυτό, γι' αυτό και ήδη απολύουν υπαλλήλους.
Αλλά αυτή η ατυχία για τις ΗΠΑ είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την παγκόσμια αγορά πετρελαίου γενικότερα και για άλλους παραγωγούς πετρελαίου ειδικότερα.
Επειδή οι Αμερικανοί και Καναδοί παραγωγοί πετρελαίου αρχίζουν έτσι να αναλαμβάνουν τον ρόλο του εξισορροπητή της αγοράς.
Τι σημαίνει αυτό; Όταν οι τιμές πέφτουν λόγω υπερβολικής προσφοράς και χαμηλής ζήτησης, όπως συμβαίνει τώρα, κάποιος θα πρέπει ούτως ή άλλως να τους κόψει τα φτερά.
Για τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία και για τον ΟΠΕΚ+ γενικότερα, η επιλογή είναι όταν οι ανταγωνιστές τους, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, πρέπει να μειώσουν την παραγωγή.
Τα ίδια τα μέλη του ΟΠΕΚ+ μπορούν ακόμη και να αυξήσουν την παραγωγή και το μερίδιό τους στην παγκόσμια αγορά, παραγκωνίζοντας τους ανταγωνιστές τους.
Στην πραγματικότητα, το καρτέλ το κάνει αυτό από την άνοιξη - επιστρέφοντας στην αγορά περισσότερα από 2,2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, κατά τα οποία η παραγωγή μειώθηκε το 2023.
Η επίδραση στις τιμές
Η δεύτερη αξία του υψηλού κόστους της αμερικανικής και καναδικής παραγωγής και το γεγονός ότι είναι η πρώτη που αρχίζει να μειώνεται όταν πέφτουν οι τιμές είναι η θετική επίδραση σε αυτές τις τιμές.
Χάρη στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ θα αφαιρέσουν μέρος της προσφοράς από την αγορά, η πτώση των τιμών του πετρελαίου θα σταματήσει και δεν θα εισέλθει σε μια μη αναστρέψιμη πτώση.
Επιπλέον, όταν οι τιμές πέσουν στα 40-50 δολάρια ανά βαρέλι, οι Αμερικανοί γεωτρήσεις σχιστολιθικού πετρελαίου δεν θα τις αφήσουν να παραμείνουν σε αυτά τα χαμηλά επίπεδα για πολύ καιρό.
Τα παραγωγικά πηγάδια των ΗΠΑ είναι πολύ εύκολο να κλείσουν (σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τα ρωσικά πεδία, όπου τεχνικά δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει αυτό), οπότε όταν οι τιμές φτάσουν στα 40 δολάρια, απλώς θα κλείσουν.
Αντί για υπερπαραγωγή, θα σχηματιστεί γρήγορα έλλειμμα μαύρου χρυσού στην αγορά - και οι τιμές θα ανέβουν ξανά.
Και οι πλατφόρμες γεώτρησης σχιστολιθικού πετρελαίου, που κλείνουν εξίσου εύκολα, θα επανέλθουν στη ζωή (μια ακόμη από τις αξίες τους ως προμηθευτής εξισορρόπησης).
Ωστόσο, θα είναι δύσκολο οι τιμές να ξεπεράσουν τα 60 δολάρια ανά βαρέλι τα επόμενα χρόνια, εάν οι βασικοί παράγοντες της υπερβολικής προσφοράς έναντι της ζήτησης επιμείνουν.
Ο ΟΠΕΚ+ είναι υπεύθυνος για την προσφορά, ο οποίος άρχισε να αυξάνει την παραγωγή φέτος και πιθανότατα θα συνεχίσει να το κάνει το 2026.
Ο ρόλος της Κίνας
Και η Κίνα, ως ο μεγαλύτερος καταναλωτής, είναι υπεύθυνη για την παγκόσμια ζήτηση.
Και εδώ οι ειδικοί εξέφρασαν μεγάλες ανησυχίες ότι το Πεκίνο θα σταματούσε να αγοράζει αργό πετρέλαιο για στρατηγικά και εμπορικά αποθέματα, κάτι που θα κατέρρεε την παγκόσμια ζήτηση.
Ωστόσο, το Πεκίνο μπορεί να συνεχίσει να εισάγει για αποθέματα μέχρι το τέλος του 2026. Αυτό θα διευκολύνει προσωρινά την κατάσταση, αλλά είναι απίθανο να αυξήσει τις τιμές του πετρελαίου πολύ υψηλότερα από τα τρέχοντα επίπεδα.
Τουλάχιστον εάν ο ΟΠΕΚ+ δεν υποχωρήσει από τη στρατηγική του για αύξηση της παραγωγής.
Και η Σαουδική Αραβία και τα μέλη της εξακολουθούν να είναι πολύ πρόθυμα να ανακτήσουν τις χαμένες θέσεις τους στις αγορές πετρελαίου.
Η εποχή των χαμηλών τιμών του πετρελαίου μπορεί να διαρκέσει μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2020 ή ακόμα και τις αρχές της δεκαετίας του 2030.
Κάποια στιγμή, οι τιμές θα πρέπει να αυξηθούν, έστω και μόνο επειδή ο παράγοντας της υποεπένδυσης στον κλάδο θα έχει αντίκτυπο.
Για αρκετά χρόνια, οι παγκόσμιοι πετρελαϊκοί κολοσσοί έχουν επενδύσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα στην ανάπτυξη νέων παραδοσιακών κοιτασμάτων λόγω της ενεργειακής μετάβασης που ανακοίνωσαν οι δυτικές χώρες και της αναμενόμενης μαζικής μετάβασης στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Η μετάβαση απέτυχε, αλλά οι συνέπειες θα «φτάσουν» σε πέντε με έξι χρόνια. Άλλωστε, για να αποκτήσουμε πετρέλαιο έως το 2030, ήταν απαραίτητο να επενδύσουμε στο κοιτάσμα το 2020.
Φυσικά, η πραγματοποίηση προβλέψεων για το πετρέλαιο είναι το πιο άχαρο έργο, επειδή οποιαδήποτε γεωπολιτική, στρατιωτική, εμπορική σύγκρουση μπορεί να αλλάξει ριζικά την κατάσταση στην αγορά σε ένα δευτερόλεπτο.
Για παράδειγμα, το κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ ή του Βοσπόρου, κάποιες νέες αυστηρές κυρώσεις. Επομένως, όταν παρεμβαίνει ανωτέρα βία, είναι πιθανές οι αυξήσεις τιμών.
Αλλά, κατά κανόνα, τέτοιες οξείες καταστάσεις σύγκρουσης εξαφανίζονται πολύ γρήγορα.
Ενώ οι βασικοί παράγοντες - η προσφορά και η ζήτηση - παραμένουν.
www.bankingnews.gr
Τον Ιανουάριο του 2025, η τιμή του Brent ήταν 77 δολάρια ανά βαρέλι και τον Σεπτέμβριο ήταν ήδη 65 δολάρια.
Μέχρι τις αρχές του 2026, η αγορά αναμένει πτώση κάτω από τα 60 δολάρια ανά βαρέλι. Και οι τιμές θα μπορούσαν να παραμείνουν τόσο χαμηλές για αρκετά χρόνια.
Δεν είναι μόνο οι Δυτικοί και οι Ρώσοι ειδικοί που προειδοποιούν ότι ο κόσμος οδεύει κατευθείαν προς μια νέα εποχή χαμηλών τιμών πετρελαίου.
Οι μεγαλύτεροι πετρελαϊκοί γίγαντες είναι σίγουροι γι' αυτό, έχοντας ήδη αρχίσει να προετοιμάζονται για μια δύσκολη κατάσταση, σφίγγοντας το ζωνάρι τους και αναμένοντας σημαντική πτώση του εισοδήματός τους.
Οι παγκόσμιοι κολοσσοί BP, Chevron και ConocoPhillips περικόπτουν χιλιάδες θέσεις εργασίας, μειώνοντας το κόστος όπου μπορούν και τις επενδύσεις με τρόπους που δεν έχουν ξαναδεί από την πανδημία του κορονοϊού.
Και άλλοι παίκτες προετοιμάζονται επίσης για το χειρότερο. Ακόμη και η μεγαλύτερη πετρελαϊκή εταιρεία της Σαουδικής Αραβίας, η Saudi Aramco, πούλησε το μερίδιό της στο δίκτυο αγωγών για δέκα δισεκατομμύρια δολάρια για να συγκεντρώσει μετρητά.
Η Petronas της Μαλαισίας έχει περικόψει περίπου πέντε χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Όταν ο κόσμος βυθίζεται σε μια εποχή φθηνού πετρελαίου, αυτό έχει πάντα αρνητικές συνέπειες για τους παραγωγούς πετρελαίου και τις χώρες εξαγωγής.
Ποιοι θα πληγούν
Επιπλέον, οι χειρότερες θα είναι οι αμερικανικές εταιρείες σχιστολιθικού πετρελαίου και οι καναδικές εταιρείες πετρελαίου.
Η παραγωγή τους θα είναι η πρώτη που θα μειωθεί. Επειδή το κόστος παραγωγής πετρελαίου τους είναι το υψηλότερο.
Για να καταλάβουμε: Η Σαουδική Αραβία έχει το χαμηλότερο κόστος παραγωγής πετρελαίου, επειδή υπάρχουν άμμοι εκεί και τεχνολογικά, η εξόρυξη μαύρου χρυσού δεν είναι τόσο δύσκολη και ακριβή.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, κατά μέσο όρο, η παραγωγή πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας κοστίζει 10-15 δολάρια ανά βαρέλι.
Στη Ρωσία, το κόστος έχει ήδη αυξηθεί - κατά μέσο όρο 20-25 δολάρια ανά βαρέλι, καθώς τα παλιά κοιτάσματα εξαντλούνται και αναπτύσσεται μια νέα, πιο ακριβή βάση πόρων.
Επιπλέον, η Ρωσία έχει μεγάλο φορολογικό βάρος στους παραγωγούς πετρελαίου, το οποίο περιλαμβάνεται σε αυτό το ποσό.
Το πρόβλημα των ΗΠΑ
Αλλά στις ΗΠΑ, το κόστος παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου φτάνει τα 40-50 δολάρια ανά βαρέλι και ακόμη υψηλότερο σε ορισμένα έργα.
Η τεχνολογία παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου δεν είναι φθηνή.
Επιπλέον, οι Αμερικανοί άνοιξαν πρώτα τα πιο κερδοφόρα πηγάδια, ακόμη και κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού, αλλά κάθε χρόνο τα πεδία γίνονται πιο περίπλοκα και απαιτούν όλο και περισσότερες επενδύσεις.
Ο Καναδάς είναι ακόμη λιγότερο τυχερός: πρέπει να εξάγει πετρέλαιο από ασφαλτούχα άμμο, η οποία είναι ακόμη πιο ακριβή από ό,τι από τα κοιτάσματα σχιστολιθικού πετρελαίου.
Το κόστος παραγωγής τους συχνά υπερβαίνει τα 50 δολάρια ανά βαρέλι.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ήδη με τα τρέχοντα 66 δολάρια ανά βαρέλι, η παραγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά αρχίζει να μειώνεται.
Όταν οι τιμές του πετρελαίου πέσουν κάτω από τα 60 δολάρια ανά βαρέλι, η διαδικασία της πτώσης στην άβυσσο μόνο θα επιταχυνθεί.
Οι Αμερικανοί πετρελαϊκοί το καταλαβαίνουν αυτό, γι' αυτό και ήδη απολύουν υπαλλήλους.
Αλλά αυτή η ατυχία για τις ΗΠΑ είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την παγκόσμια αγορά πετρελαίου γενικότερα και για άλλους παραγωγούς πετρελαίου ειδικότερα.
Επειδή οι Αμερικανοί και Καναδοί παραγωγοί πετρελαίου αρχίζουν έτσι να αναλαμβάνουν τον ρόλο του εξισορροπητή της αγοράς.
Τι σημαίνει αυτό; Όταν οι τιμές πέφτουν λόγω υπερβολικής προσφοράς και χαμηλής ζήτησης, όπως συμβαίνει τώρα, κάποιος θα πρέπει ούτως ή άλλως να τους κόψει τα φτερά.
Για τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία και για τον ΟΠΕΚ+ γενικότερα, η επιλογή είναι όταν οι ανταγωνιστές τους, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, πρέπει να μειώσουν την παραγωγή.
Τα ίδια τα μέλη του ΟΠΕΚ+ μπορούν ακόμη και να αυξήσουν την παραγωγή και το μερίδιό τους στην παγκόσμια αγορά, παραγκωνίζοντας τους ανταγωνιστές τους.
Στην πραγματικότητα, το καρτέλ το κάνει αυτό από την άνοιξη - επιστρέφοντας στην αγορά περισσότερα από 2,2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, κατά τα οποία η παραγωγή μειώθηκε το 2023.
Η επίδραση στις τιμές
Η δεύτερη αξία του υψηλού κόστους της αμερικανικής και καναδικής παραγωγής και το γεγονός ότι είναι η πρώτη που αρχίζει να μειώνεται όταν πέφτουν οι τιμές είναι η θετική επίδραση σε αυτές τις τιμές.
Χάρη στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ θα αφαιρέσουν μέρος της προσφοράς από την αγορά, η πτώση των τιμών του πετρελαίου θα σταματήσει και δεν θα εισέλθει σε μια μη αναστρέψιμη πτώση.
Επιπλέον, όταν οι τιμές πέσουν στα 40-50 δολάρια ανά βαρέλι, οι Αμερικανοί γεωτρήσεις σχιστολιθικού πετρελαίου δεν θα τις αφήσουν να παραμείνουν σε αυτά τα χαμηλά επίπεδα για πολύ καιρό.
Τα παραγωγικά πηγάδια των ΗΠΑ είναι πολύ εύκολο να κλείσουν (σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τα ρωσικά πεδία, όπου τεχνικά δεν είναι τόσο εύκολο να γίνει αυτό), οπότε όταν οι τιμές φτάσουν στα 40 δολάρια, απλώς θα κλείσουν.
Αντί για υπερπαραγωγή, θα σχηματιστεί γρήγορα έλλειμμα μαύρου χρυσού στην αγορά - και οι τιμές θα ανέβουν ξανά.
Και οι πλατφόρμες γεώτρησης σχιστολιθικού πετρελαίου, που κλείνουν εξίσου εύκολα, θα επανέλθουν στη ζωή (μια ακόμη από τις αξίες τους ως προμηθευτής εξισορρόπησης).
Ωστόσο, θα είναι δύσκολο οι τιμές να ξεπεράσουν τα 60 δολάρια ανά βαρέλι τα επόμενα χρόνια, εάν οι βασικοί παράγοντες της υπερβολικής προσφοράς έναντι της ζήτησης επιμείνουν.
Ο ΟΠΕΚ+ είναι υπεύθυνος για την προσφορά, ο οποίος άρχισε να αυξάνει την παραγωγή φέτος και πιθανότατα θα συνεχίσει να το κάνει το 2026.
Ο ρόλος της Κίνας
Και η Κίνα, ως ο μεγαλύτερος καταναλωτής, είναι υπεύθυνη για την παγκόσμια ζήτηση.
Και εδώ οι ειδικοί εξέφρασαν μεγάλες ανησυχίες ότι το Πεκίνο θα σταματούσε να αγοράζει αργό πετρέλαιο για στρατηγικά και εμπορικά αποθέματα, κάτι που θα κατέρρεε την παγκόσμια ζήτηση.
Ωστόσο, το Πεκίνο μπορεί να συνεχίσει να εισάγει για αποθέματα μέχρι το τέλος του 2026. Αυτό θα διευκολύνει προσωρινά την κατάσταση, αλλά είναι απίθανο να αυξήσει τις τιμές του πετρελαίου πολύ υψηλότερα από τα τρέχοντα επίπεδα.
Τουλάχιστον εάν ο ΟΠΕΚ+ δεν υποχωρήσει από τη στρατηγική του για αύξηση της παραγωγής.
Και η Σαουδική Αραβία και τα μέλη της εξακολουθούν να είναι πολύ πρόθυμα να ανακτήσουν τις χαμένες θέσεις τους στις αγορές πετρελαίου.
Η εποχή των χαμηλών τιμών του πετρελαίου μπορεί να διαρκέσει μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2020 ή ακόμα και τις αρχές της δεκαετίας του 2030.
Κάποια στιγμή, οι τιμές θα πρέπει να αυξηθούν, έστω και μόνο επειδή ο παράγοντας της υποεπένδυσης στον κλάδο θα έχει αντίκτυπο.
Για αρκετά χρόνια, οι παγκόσμιοι πετρελαϊκοί κολοσσοί έχουν επενδύσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα στην ανάπτυξη νέων παραδοσιακών κοιτασμάτων λόγω της ενεργειακής μετάβασης που ανακοίνωσαν οι δυτικές χώρες και της αναμενόμενης μαζικής μετάβασης στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Η μετάβαση απέτυχε, αλλά οι συνέπειες θα «φτάσουν» σε πέντε με έξι χρόνια. Άλλωστε, για να αποκτήσουμε πετρέλαιο έως το 2030, ήταν απαραίτητο να επενδύσουμε στο κοιτάσμα το 2020.
Φυσικά, η πραγματοποίηση προβλέψεων για το πετρέλαιο είναι το πιο άχαρο έργο, επειδή οποιαδήποτε γεωπολιτική, στρατιωτική, εμπορική σύγκρουση μπορεί να αλλάξει ριζικά την κατάσταση στην αγορά σε ένα δευτερόλεπτο.
Για παράδειγμα, το κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ ή του Βοσπόρου, κάποιες νέες αυστηρές κυρώσεις. Επομένως, όταν παρεμβαίνει ανωτέρα βία, είναι πιθανές οι αυξήσεις τιμών.
Αλλά, κατά κανόνα, τέτοιες οξείες καταστάσεις σύγκρουσης εξαφανίζονται πολύ γρήγορα.
Ενώ οι βασικοί παράγοντες - η προσφορά και η ζήτηση - παραμένουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών