Η ύπαρξη του αεροπλανοφόρου δίνει στη Ρωσία τη δυνατότητα να αναβαθμίσει την αεροπορική του πτέρυγα και να το αξιοποιήσει ως «βιτρίνα» για στρατηγική συνεργασία με χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία
Η Ρωσία βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι: να διατηρήσει σε υπηρεσία το μοναδικό της αεροπλανοφόρο, «Ναύαρχος Kuznetsov», ή να το οδηγήσει οριστικά στη διάλυση. Η απάντηση στο δίλημμα αυτό δεν είναι απλώς τεχνικής φύσης, αλλά έχει βαθιές οικονομικές και γεωπολιτικές προεκτάσεις.
Ένα ακριβό στοίχημα – αλλά με πιθανό κέρδος δισεκατομμυρίων
Η Δύση επισημαίνει ότι η διατήρηση του πλοίου θα μπορούσε να αποφέρει στη Μόσχα σημαντικά κέρδη. Ο λόγος; Η ύπαρξη του αεροπλανοφόρου δίνει στη Ρωσία τη δυνατότητα να αναβαθμίσει την αεροπορική του πτέρυγα και να το αξιοποιήσει ως «βιτρίνα» για στρατηγική συνεργασία με χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία.
Η εμπειρία δείχνει ότι τέτοια πλοία μεταφράζονται σε εξαγωγικές ευκαιρίες:
Η Ινδία είχε ήδη αγοράσει από τη Ρωσία το αεροπλανοφόρο Vikramaditya, με κόστος περίπου 2,35 δισ. δολάρια.
Για να το εξοπλίσει, προμηθεύτηκε και μαχητικά MiG-29K, αξίας άνω των 2 δισ. δολαρίων.
Υπέγραψε επίσης συμβάσεις για ελικόπτερα Ka-31, καθώς και για άλλες τεχνολογίες σχετικές με αεροπλανοφόρα.
Αυτό το μοντέλο συνεργασίας θα μπορούσε να επαναληφθεί, προσφέροντας νέα δισεκατομμύρια στον ρωσικό αμυντικό τομέα.
Η Μόσχα πιο ελκυστική από το Παρίσι για το Νέο Δελχί
Σύμφωνα με το Military Watch Magazine, η Ινδία βλέπει τη Ρωσία ως πιο αξιόπιστο και συμφέρον εταίρο από τη Γαλλία. Η πρόσβαση στις ρωσικές τεχνολογίες θεωρείται καθοριστική, ειδικά για την ανάπτυξη του δικού της ναυτικού προγράμματος.
Η Μόσχα θα μπορούσε, για παράδειγμα, να προσφέρει στην Ινδία έκδοση του μαχητικού πέμπτης γενιάς Su-57, προσαρμοσμένη για χρήση σε αεροπλανοφόρα. Ωστόσο, χωρίς το «Κουζνέτσοφ» σε ενεργό υπηρεσία, η Ρωσία δεν θα έχει πρακτικό υπόβαθρο για να προωθήσει τέτοιου είδους αεροσκάφη στη διεθνή αγορά.
Με άλλα λόγια, η διάλυση του πλοίου θα σήμαινε και απώλεια μελλοντικών εξαγωγικών δυνατοτήτων.
Το εσωτερικό δίλημμα: Επένδυση ή παροπλισμός;
Παρά τις δυτικές εκτιμήσεις, η ίδια η ρωσική πλευρά εμφανίζεται διχασμένη. Τον Ιούλιο του 2023, ο πρόεδρος της United Shipbuilding Corporation, Αντρέι Κοστίν, δήλωσε ανοιχτά ότι η επισκευή του «Ναυάρχου Κουζνέτσοφ» ίσως να μην έχει νόημα:
«Ένα αεροπλανοφόρο είναι εξαιρετικά ακριβό πράγμα. Θα ήταν πιο εύκολο να πουληθεί ή ακόμη και να διαλυθεί».
Παράλληλα, η εφημερίδα Izvestia αποκάλυψε ότι το πλοίο, το οποίο βρίσκεται σε διαδικασία επισκευής από το 2017, ενδέχεται να τεθεί σε ναφθαλίνη – δηλαδή, σε προσωρινή αδρανοποίηση με αποσυναρμολόγηση των βασικών του συστημάτων.
Ένα πλοίο-σύμβολο
Το «Ναύαρχος Kuznetsov» καθελκύστηκε το 1985 και μπήκε σε υπηρεσία το 1991, λίγο πριν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ως βαρύ αεροπλανοφόρο καταδρομικό (Project 1143.5), μπορούσε να μεταφέρει μαχητικά αεροσκάφη, ελικόπτερα, καθώς και 12 πυραύλους κατά πλοίων P-700 Granit.
Συμμετείχε σε αρκετές επιχειρήσεις, ενώ η πιο πρόσφατη ανάπτυξή του στη Συρία το 2016 κατέδειξε τις δυνατότητές του, αλλά και τις αδυναμίες του.
Στο χείλος μιας ιστορικής απόφασης
Το μέλλον του «Ναυάρχου Kuznetsov» είναι ακόμα αβέβαιο.
Η διατήρησή του θα απαιτήσει τεράστιες επενδύσεις, αλλά θα μπορούσε να αποφέρει στη Ρωσία σημαντικά στρατηγικά και οικονομικά κέρδη. Από την άλλη, ο παροπλισμός του θα σημάνει το τέλος μιας εποχής – και ίσως την οριστική απώλεια του ρόλου της Μόσχας ως προμηθευτή τεχνολογιών που σχετίζονται με αεροπλανοφόρα.
Σε κάθε περίπτωση, η τύχη του πλοίου δεν αφορά μόνο το ρωσικό ναυτικό, αλλά και την ίδια τη γεωπολιτική ισορροπία των θαλασσών.
www.bankingnews.gr
Ένα ακριβό στοίχημα – αλλά με πιθανό κέρδος δισεκατομμυρίων
Η Δύση επισημαίνει ότι η διατήρηση του πλοίου θα μπορούσε να αποφέρει στη Μόσχα σημαντικά κέρδη. Ο λόγος; Η ύπαρξη του αεροπλανοφόρου δίνει στη Ρωσία τη δυνατότητα να αναβαθμίσει την αεροπορική του πτέρυγα και να το αξιοποιήσει ως «βιτρίνα» για στρατηγική συνεργασία με χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία.
Η εμπειρία δείχνει ότι τέτοια πλοία μεταφράζονται σε εξαγωγικές ευκαιρίες:
Η Ινδία είχε ήδη αγοράσει από τη Ρωσία το αεροπλανοφόρο Vikramaditya, με κόστος περίπου 2,35 δισ. δολάρια.
Για να το εξοπλίσει, προμηθεύτηκε και μαχητικά MiG-29K, αξίας άνω των 2 δισ. δολαρίων.
Υπέγραψε επίσης συμβάσεις για ελικόπτερα Ka-31, καθώς και για άλλες τεχνολογίες σχετικές με αεροπλανοφόρα.
Αυτό το μοντέλο συνεργασίας θα μπορούσε να επαναληφθεί, προσφέροντας νέα δισεκατομμύρια στον ρωσικό αμυντικό τομέα.
Η Μόσχα πιο ελκυστική από το Παρίσι για το Νέο Δελχί
Σύμφωνα με το Military Watch Magazine, η Ινδία βλέπει τη Ρωσία ως πιο αξιόπιστο και συμφέρον εταίρο από τη Γαλλία. Η πρόσβαση στις ρωσικές τεχνολογίες θεωρείται καθοριστική, ειδικά για την ανάπτυξη του δικού της ναυτικού προγράμματος.
Η Μόσχα θα μπορούσε, για παράδειγμα, να προσφέρει στην Ινδία έκδοση του μαχητικού πέμπτης γενιάς Su-57, προσαρμοσμένη για χρήση σε αεροπλανοφόρα. Ωστόσο, χωρίς το «Κουζνέτσοφ» σε ενεργό υπηρεσία, η Ρωσία δεν θα έχει πρακτικό υπόβαθρο για να προωθήσει τέτοιου είδους αεροσκάφη στη διεθνή αγορά.
Με άλλα λόγια, η διάλυση του πλοίου θα σήμαινε και απώλεια μελλοντικών εξαγωγικών δυνατοτήτων.
Το εσωτερικό δίλημμα: Επένδυση ή παροπλισμός;
Παρά τις δυτικές εκτιμήσεις, η ίδια η ρωσική πλευρά εμφανίζεται διχασμένη. Τον Ιούλιο του 2023, ο πρόεδρος της United Shipbuilding Corporation, Αντρέι Κοστίν, δήλωσε ανοιχτά ότι η επισκευή του «Ναυάρχου Κουζνέτσοφ» ίσως να μην έχει νόημα:
«Ένα αεροπλανοφόρο είναι εξαιρετικά ακριβό πράγμα. Θα ήταν πιο εύκολο να πουληθεί ή ακόμη και να διαλυθεί».
Παράλληλα, η εφημερίδα Izvestia αποκάλυψε ότι το πλοίο, το οποίο βρίσκεται σε διαδικασία επισκευής από το 2017, ενδέχεται να τεθεί σε ναφθαλίνη – δηλαδή, σε προσωρινή αδρανοποίηση με αποσυναρμολόγηση των βασικών του συστημάτων.
Ένα πλοίο-σύμβολο
Το «Ναύαρχος Kuznetsov» καθελκύστηκε το 1985 και μπήκε σε υπηρεσία το 1991, λίγο πριν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ως βαρύ αεροπλανοφόρο καταδρομικό (Project 1143.5), μπορούσε να μεταφέρει μαχητικά αεροσκάφη, ελικόπτερα, καθώς και 12 πυραύλους κατά πλοίων P-700 Granit.
Συμμετείχε σε αρκετές επιχειρήσεις, ενώ η πιο πρόσφατη ανάπτυξή του στη Συρία το 2016 κατέδειξε τις δυνατότητές του, αλλά και τις αδυναμίες του.
Στο χείλος μιας ιστορικής απόφασης
Το μέλλον του «Ναυάρχου Kuznetsov» είναι ακόμα αβέβαιο.
Η διατήρησή του θα απαιτήσει τεράστιες επενδύσεις, αλλά θα μπορούσε να αποφέρει στη Ρωσία σημαντικά στρατηγικά και οικονομικά κέρδη. Από την άλλη, ο παροπλισμός του θα σημάνει το τέλος μιας εποχής – και ίσως την οριστική απώλεια του ρόλου της Μόσχας ως προμηθευτή τεχνολογιών που σχετίζονται με αεροπλανοφόρα.
Σε κάθε περίπτωση, η τύχη του πλοίου δεν αφορά μόνο το ρωσικό ναυτικό, αλλά και την ίδια τη γεωπολιτική ισορροπία των θαλασσών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών