Ο 39χρονος Lecornu είναι ο μοναδικός υπουργός που παραμένει στην κυβέρνηση από την πρώτη εκλογή του Emmanuel Macron το 2017, έχοντας επιβιώσει αναρίθμητων ανασχηματισμών και πρόωρων εκλογών
Ο Sébastien Lecornu περίμενε υπομονετικά στο παρασκήνιο εδώ και καιρό. Τώρα, η στιγμή του φαίνεται πως ίσως έφτασε.
Με τον Γάλλο πρωθυπουργό François Bayrou να θεωρείται ευρέως πιθανό ότι θα ανατραπεί από το κοινοβούλιο τη Δευτέρα, 8 Σεπτεμβρίου 2025, ο διακριτικός υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων –και πρώην φαβορί για τη θέση– επιστρέφει στο προσκήνιο ως ένας από τους επικρατέστερους υποψηφίους.
Ο 39χρονος Lecornu είναι ο μοναδικός υπουργός που παραμένει στην κυβέρνηση από την πρώτη εκλογή του Emmanuel Macron το 2017, έχοντας επιβιώσει αναρίθμητων ανασχηματισμών και πρόωρων εκλογών.
Ο πιστός σύμμαχος του Macron
«Κατάφερε να κινηθεί με επιτυχία στον κόσμο του Macron», σχολίασε κοινοβουλευτικός αξιωματούχος στο Politico, μιλώντας ανώνυμα.
«Έχει κάτι από τον χαρακτήρα του επιζώντα».
Τα τελευταία επτά χρόνια, ο Lecornu έχτισε την εικόνα του ως σταθερού συμμάχου του Γάλλου προέδρου, καλλιεργώντας ένα πολιτικό στυλ που ταιριάζει με εκείνο του Macron – ιδιαίτερα με την έμφαση στην τοπική πολιτική.
Εκτός από την κυβερνητική του θέση, παραμένει και σύμβουλος στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Νορμανδία, όπου περνά σχεδόν όλα του τα Σαββατοκύριακα.
Διατηρεί χαμηλό δημόσιο προφίλ, αποκαλύπτει ελάχιστα για την προσωπική του ζωή και προβάλλει μια σοβαρή εικόνα.
Έχει αρνηθεί ότι επιδιώκει την πρωθυπουργία, αν και ανάμεσα στους διεκδικητές αναφέρονται ο υπουργός Δικαιοσύνης Gérald Darmanin, η υπουργός Εργασίας και Υγείας Catherine Vautrin και ο υπουργός Οικονομίας Éric Lombard.
Από τη δεξιά στους κόλπους του Macron
Ο Lecornu ξεκίνησε την πολιτική του πορεία μόλις στα 19, ως ο νεότερος κοινοβουλευτικός βοηθός στη Γαλλία.
Αρχικά μέλος του συντηρητικού κόμματος Les Républicains, φρόντισε να αποκτήσει αποδοχή σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα – από την εμπιστοσύνη του Emmanuel και της Brigitte Macron, μέχρι και βραδιές-δείπνα με τη Marine Le Pen που προκάλεσαν συζητήσεις.
Η επιρροή του ενισχύεται από την ευρεία πολιτική συναίνεση στη Γαλλία για την ανάγκη ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022.
Ο ίδιος, ως έφεδρος της Εθνικής Χωροφυλακής, έγινε το «πρόσωπο» της στρατιωτικής ενίσχυσης της χώρας.
Το 2023 έφερε εις πέρας την ψήφιση του νέου νόμου στρατιωτικού σχεδιασμού, που προβλέπει δαπάνες 413 δισ. ευρώ για την περίοδο 2024-2030.
Διπλωματία και αδυναμίες
Ο Lecornu διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Γερμανό ομόλογό του Boris Pistorius, ενώ ξεχωρίζει στη δημιουργία προσωπικών, διμερών σχέσεων.
Αντίθετα, σε πολυμερή πλαίσια, όπως οι συναντήσεις ΕΕ στις Βρυξέλλες, εμφανίζεται συχνά απρόθυμος.
Ο πρώην πρωθυπουργός Michel Barnier μάλιστα του έχει ζητήσει να παρευρίσκεται πιο τακτικά.
«Δεν είναι ιδιαίτερα ευρωπαϊστής στον τρόπο σκέψης του», σχολίασε εκπρόσωπος της βιομηχανίας.
Με σταθερή αναφορά στη γαλλική κυριαρχία, ο Lecornu συχνά εκφράζει επιφυλάξεις για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ειδικά για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στους λόγους του παραπέμπει συχνά στον Charles de Gaulle και στον ιστορικό υπουργό Άμυνάς του, Pierre Messmer.
Η κληρονομιά του
Ανεξάρτητα από το αν τελικά διαδεχθεί τον Bayrou, η παρακαταθήκη του Lecornu είναι ήδη ορατή.
«Η εικόνα που θέλει να αφήσει –και που θα αφήσει– είναι πως υπήρξε το πρόσωπο του γαλλικού επανεξοπλισμού», σημείωσε ο κοινοβουλευτικός αξιωματούχος.
www.bankingnews.gr
Με τον Γάλλο πρωθυπουργό François Bayrou να θεωρείται ευρέως πιθανό ότι θα ανατραπεί από το κοινοβούλιο τη Δευτέρα, 8 Σεπτεμβρίου 2025, ο διακριτικός υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων –και πρώην φαβορί για τη θέση– επιστρέφει στο προσκήνιο ως ένας από τους επικρατέστερους υποψηφίους.
Ο 39χρονος Lecornu είναι ο μοναδικός υπουργός που παραμένει στην κυβέρνηση από την πρώτη εκλογή του Emmanuel Macron το 2017, έχοντας επιβιώσει αναρίθμητων ανασχηματισμών και πρόωρων εκλογών.
Ο πιστός σύμμαχος του Macron
«Κατάφερε να κινηθεί με επιτυχία στον κόσμο του Macron», σχολίασε κοινοβουλευτικός αξιωματούχος στο Politico, μιλώντας ανώνυμα.
«Έχει κάτι από τον χαρακτήρα του επιζώντα».
Τα τελευταία επτά χρόνια, ο Lecornu έχτισε την εικόνα του ως σταθερού συμμάχου του Γάλλου προέδρου, καλλιεργώντας ένα πολιτικό στυλ που ταιριάζει με εκείνο του Macron – ιδιαίτερα με την έμφαση στην τοπική πολιτική.
Εκτός από την κυβερνητική του θέση, παραμένει και σύμβουλος στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Νορμανδία, όπου περνά σχεδόν όλα του τα Σαββατοκύριακα.
Διατηρεί χαμηλό δημόσιο προφίλ, αποκαλύπτει ελάχιστα για την προσωπική του ζωή και προβάλλει μια σοβαρή εικόνα.
Έχει αρνηθεί ότι επιδιώκει την πρωθυπουργία, αν και ανάμεσα στους διεκδικητές αναφέρονται ο υπουργός Δικαιοσύνης Gérald Darmanin, η υπουργός Εργασίας και Υγείας Catherine Vautrin και ο υπουργός Οικονομίας Éric Lombard.
Από τη δεξιά στους κόλπους του Macron
Ο Lecornu ξεκίνησε την πολιτική του πορεία μόλις στα 19, ως ο νεότερος κοινοβουλευτικός βοηθός στη Γαλλία.
Αρχικά μέλος του συντηρητικού κόμματος Les Républicains, φρόντισε να αποκτήσει αποδοχή σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα – από την εμπιστοσύνη του Emmanuel και της Brigitte Macron, μέχρι και βραδιές-δείπνα με τη Marine Le Pen που προκάλεσαν συζητήσεις.
Η επιρροή του ενισχύεται από την ευρεία πολιτική συναίνεση στη Γαλλία για την ανάγκη ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022.
Ο ίδιος, ως έφεδρος της Εθνικής Χωροφυλακής, έγινε το «πρόσωπο» της στρατιωτικής ενίσχυσης της χώρας.
Το 2023 έφερε εις πέρας την ψήφιση του νέου νόμου στρατιωτικού σχεδιασμού, που προβλέπει δαπάνες 413 δισ. ευρώ για την περίοδο 2024-2030.
Διπλωματία και αδυναμίες
Ο Lecornu διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Γερμανό ομόλογό του Boris Pistorius, ενώ ξεχωρίζει στη δημιουργία προσωπικών, διμερών σχέσεων.
Αντίθετα, σε πολυμερή πλαίσια, όπως οι συναντήσεις ΕΕ στις Βρυξέλλες, εμφανίζεται συχνά απρόθυμος.
Ο πρώην πρωθυπουργός Michel Barnier μάλιστα του έχει ζητήσει να παρευρίσκεται πιο τακτικά.
«Δεν είναι ιδιαίτερα ευρωπαϊστής στον τρόπο σκέψης του», σχολίασε εκπρόσωπος της βιομηχανίας.
Με σταθερή αναφορά στη γαλλική κυριαρχία, ο Lecornu συχνά εκφράζει επιφυλάξεις για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, ειδικά για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στους λόγους του παραπέμπει συχνά στον Charles de Gaulle και στον ιστορικό υπουργό Άμυνάς του, Pierre Messmer.
Η κληρονομιά του
Ανεξάρτητα από το αν τελικά διαδεχθεί τον Bayrou, η παρακαταθήκη του Lecornu είναι ήδη ορατή.
«Η εικόνα που θέλει να αφήσει –και που θα αφήσει– είναι πως υπήρξε το πρόσωπο του γαλλικού επανεξοπλισμού», σημείωσε ο κοινοβουλευτικός αξιωματούχος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών